31deadlines - Tumblr blog

[31deadlines]

Dag 31 - Bo

[31deadlines]

Dag 30 - Bo

[31deadlines]

Dag 29 - Bo

[31deadlines]

Dag 31 - Johan

[31deadlines]

Dag 31 - Kayleigh

Het is best zwaar om 31 dagen lang iets leuks te maken. Soms heb je geen inspiratie en ga je koken of vouwen. Dat voelt nog wel creatief, en daar heb je vrede mee. Op een aantal dagen is er gewoon helemaal niets. Geen enkel idee. Dat zijn de dagen dat je een dronken gedicht of een filmpje van een dansende Jan post. Je bent niet bijzonder tevreden over die deadlines. Maar soms, soms heb je inspiratie, en dan schrijf je een stukje over feminisme, of xenofobie. Daar ben je dan trots op. En op de eenendertigste dag kijk je terug op al je deadlines en dan denk je: volgend jaar weer.

Bo, Bo, Claire, Gijs, Guido, Jarien, Johan, Stef, en Wouter: tot 1 januari 2017.

[31deadlines]

Dag 31 - Jarien

[31deadlines]

Dag 31 - Bo J. 2 geskipt 2 verwijderd Nog meer liefde voor een zekere broken word smid Goeie score.

[31deadlines]

Dag 31 - Wouter

[31deadlines]

Dag 31 - Claire

[31deadlines]

Dag 31 - Gijs

“Ja,” zegt Jan. “Hoezo dan?” vraagt Lies. “Nou, zoals gewoonlijk.” “Oh. Maar hoe moet het dan met...” “Gewoon, negeren.” “Oh.”

De pannenkoeken zijn lekker dik, zoals hun oma die altijd maakte. Geen fruit of andere onzin, gewoon boter en bruine suiker.

In de auto luisteren ze naar Clouseau. Ironisch, beweren ze, maar ze kennen wel nog alle teksten, en zoals altijd vertelt één van hen over hoe ze vroeger in de keuken gitaar stonden te spelen op broodplankjes terwijl moeder spaghetti maakte. Elk een likje tomatenpuree, maar opletten van het dekseltje want dat is scherp.

Jan huilt en Lies houdt hem stevig vast. Het is hoe ze het altijd voor elkaar hebben gedaan. Ze kennen geen woorden voor troost.

Lies heeft het niet gezien. Jan ook niet maar hij doet alsof, en zij gelooft hem. Ze heeft het pas door als hij héél hard begint te overdrijven. Ze lachen luid.

“Nu!” roept Lies. Jan gooit het papieren vliegtuigje - een moeilijk model met kanonnen en aerodynamische staart - van de brug af, en het glijdt sierlijk naar beneden in de richting van de rondvaartboot.

Lies boert luid en Jan trekt een gezicht alsof hij daar enorm van schrikt. Dan boert Jan nog luider. Een man aan de volgende tafel kijkt hen beschuldigend aan, maar ze kijken zwijgzaam met een doodserieuze blik terug tot de man van ongemak doet alsof er iets interessants staat te lezen op zijn bierviltje.

“Jan?” vraagt Lies. “Ja?” antwoordt Jan. “Heb jij soms het gevoel dat wij in een soort filmtrailer leven, maar dan pakweg voor een boek of zo?” “Ja, constant.”

[31deadlines]

Dag 31 - Stef

Er zeilt een verwaaide man de koffiebar binnen. Hij kijkt de zaak rond, loopt vervolgens met grote passen naar het tafeltje naast mij en ploft neer. De man die al een tijdje aan het tafeltje zat groet hem zonder van zijn krant op te kijken. Na wat rondgekeken te hebben begint de verwaaide man te praten.

  – ‘Jaja, net terug uit Thailand.’

De man tegenover hem laat de woorden doodslaan tegen zijn krant.

  – ‘Ik was daar voor zaken’, probeert hij nog eens. De man achter de krant reageert niet.   – ‘Jaja’   – …   – ‘Sprinkhanen…’   – …   – ‘Ik ga gedroogde sprinkhanen importeren.’   – …   – ‘Yep.’   – ...   – ‘Grràààssshoppersss...’   – …   – ‘Mooie beesies joh...’   – ...   – ‘Echt’   – ...   – ‘Caelifera in het latijn.’   – ...   – ‘Jaja’   – ...   – ‘Hopop du grasse in het Frans, haha!’   – ...   – ‘Geintje’   – ...   – ‘Criquets ofzo...’   – ...   – ‘Jaja...’

[31deadlines]

Dag 31(!) - Guido

Pruttelen

Misschien moet ik een machine bouwen die pakketjes liefde produceert. Dan hoef ik mijn huis niet meer uit. Kan ik mensen een pakketje sturen en als ze het aanraken zullen ze van me houden. Niet voor even een uurtje, maar op zijn minst tot aan de dood. En dat die mensen speechen op mijn begrafenis. Goudvissen voor me kopen als ik nog het ziekenhuis lig. Voor de goudvissen zorgen, ze niet dood laten gaan en mij niet dood laten gaan. Ik wil niet dood. Nu nog niet. Ik wil een machine bouwen die mensen mij knuffels laat geven. En dat ze dan zeggen dat mijn nagels niet te lang zijn, dat stukjes muesli in een baard niet vies zijn en haar op je rug natuurlijk is – net als angst voor gesprekken of niet zeker zijn over wie je bent en wilt zijn met wie. Met iemand voor de tv zitten en belachelijke programma’s kijken en tegen elkaar zeggen hoe belachelijk die mensen zijn en ons daardoor beter voelen. Ons ons voelen en laten vergeten dat er een machine bestaat die ons bij elkaar heeft gebracht. Ons alles laten vergeten, alleen maar zijn en niets hoeven. Alleen maar zitten en knuffelen. Alleen maar zeggen hoe mooi we zijn als we kijken naar niks in het bijzonder naast elkaar. Geen gedachten hebben over morgen op kantoor. De koffie zetten omdat het pruttelend geluid zo aardig klinkt en de koffie niet drinken, omdat het niet over koffie gaat, maar om het pruttelen en dan lachen om hoe raar dat is. Niet zo raar als een machine die liefde geeft. Niets zo raar als liefde. Ik ben raar, maar raar zijn is geen liefde. Liefde ben je niet alleen, maar met meer. Je kunt een tafel niet liefhebben, of nee, dat kan wel als die tafel ervoor zorgt dat je samen iets over die tafel kunt bedenken ook al slaat het nergens op. Dingen hoeven niet ergens op te slaan. Dingen moeten liefde zijn. Ik wil een machine die mij liefde geeft, nee iemand geeft die mij liefheeft, want machines kunnen niet van je houden. Die voelen niets en zeggen alleen maar dat het koud is buiten.

[31deadlines]

Dag 30 - Wouter

[31deadlines]

Dag 30 - Claire

[31deadlines]

Dag 30 - Gijs

Comfort in the Moving

Smoking from the window of your childhood room Feeling sixteen now you’re thirty-one Been here been there been in between What do you have to show for all you’ve done?

Followed love across the continent Lived the life you dreamt you would Closed many bars played many stages But you’re back to square one - and she’s gone for good.

But we don’t dwell on bygones do we We just get another round We put a spin on all that happened Better once lost than never found So before you think this song is all just darkness, grief and gloom If you never lost somebody say yeah! (YEAH!) And then get out of the room.

Trains and buses ease the pain Changing scenery dries the eye Don’t care about the destination Landscapes, backwards, passing by

Cuz the comfort’s in the moving The rattling of the wheels When you don’t know where your home is Or how home even feels

But we don’t dwell on bygones do we We just get another round We put a spin on all that happened Better once lost than never found So before you think this song is all just darkness, grief and gloom If you never lost somebody say yeah! (YEAH!) And then get out of the room.

On a night train God knows where A crescent moon A vacant stare The stars you know She sees them too While he holds her And you hold you

But we don’t dwell on bygones do we We just get another round We put a spin on all that happened Better once lost than never found So before you think this song is all just darkness, grief and gloom If you never lost somebody say yeah! (YEAH!) And then get out of the room.

[31deadlines]

Dag 30 - Kayleigh

[31deadlines]

Dag 30 - Stef

De woordenaar

Hij zoekt elke dag voordat hij naar bed gaat alle woorden die hij die dag gezegd heeft bij elkaar en sorteert ze. De woorden die ongeschonden zijn mond uitgekomen zijn haalt hij er uit en bergt ze netjes op in de leuch; en met de beschadigde woorden gaat hij aan de slag. Hij legt ze allemaal op tafel en zoekt naar nieuwe manieren waarop ze in elkaar passen. Hij draait letters om, knijpt lettergrepen fijn en lijmt klinkers aan medeklinkers. Zo maakt hij nieuwe woorden.

Er zijn mensen die hem een beleefdloze fietsenrijper noemen. Anderen noemen hem een laksmarcheerder, woorduitvisser of boekse teeg. Het doet hem verder weinig hoor, maak je geen zorgen. Hij stapelt elke avond gewoon netjes zijn ruikraagjes op, zoals het hoort. Hij doet al zijn huinen in de daarvoor bestemde vakjes, en als de kelfjes vol zijn maakt hij zijn karaatsmepper schoon en bergt de boel weer op. Noem hem gerust een greefmeijer, een open hurg of een vreekwaker, maar weet dat broken word artiest de nomenclatuur is die zijn voorkeur heeft.

Nu weet je waar woorden als bijzettafeltje, roeiriem en blaten vandaan komen. Hij maakt ze en uiteindelijk gebruik jij ze. Ik zou je graag naar zijn website wijzen, maar hij verandert het adres elke dag in een woord dat hij die dag uitgevonden heeft. Ik beloof je dat, als je ooit zoveel geluk hebt dat je de website vindt, je bijnierknotjes zullen smelten als kijf in warme boezel.