andequee-blog - Tumblr blog

[andequee-blog]

Evet, Allah var.

Allah yâr. Sabrini veriyor.

Dagitmadim. Kaybetmedim kendimi. Sokaklara dusmedim. Ele dusmedim. Ayaga dusmedim. Pislige bulasmadim. Yikildim, direndim. Sabrini verdi.

Benim gibi babasindan yarali kiz cocuklari da kalkar dustugu yerden. Tek basina kalkar. Yaralanir da kalkar. Cani aciya aciya kalkar. Kanayan dizine elini kapatir da kalkar.

Bazen guzel adamlar gelir onlara yardim eder. Dizini guzel adamlar kapatir. Yerden kalkarken elini tutar. Yara almadan ayaga kaldirir. Guzel adamlar guzel seyler soyler. Guzel adamlar guzel bakarlar.

Babalarinin hic kapatmadigi yaralari guzel adamlar kapatir. Babalari yine yaralar, guzel adam kapatir.

Allah var. Allah yâr.

Sabrini veriyor.

Dustum.

Kalkacagim.

Yaralar alacagim.

Kanayacagim.

Sabredecegim.

[andequee-blog]

Ben muazzam guclu bir insanim. Istesem de olmadigi icin, izin vermedigin icin, mecbur kaldigim seyler var. Mesela birinin omzunda aglamak kime iyi gelmez ki? Sarilip cenin pozisyonunda birinin kolunun altina siginmak hangi kadini tatmin etmezdi ki? Ya da saclariyla oynandiginda hangi kadin uzaklasmazdi mutsuzluktan... Ben de istedim ama o istemedi. Bunlara ihtiyac duyup da yapamadan ayakta kalanlardanim. Bayagi guclu bir insanim oyleyse.

[andequee-blog]

Gunler geciyor, gunler bos geciyor.

Gulmuyorum, konusmuyorum, gormuyorum, duymuyorum... Bir kac gundur robotlasmis bedenimin nerde ve nasil dolastigi hakkinda fikir dahi beyan edemiyorum.

Hissetmiyorum.

Uyuyamiyorum.

Uyanamiyorum.

Yiyemiyorum.

Neler oluyor, bilmiyorum.

Birileri cizgi cizdi ve kaydirmadan yuruyorum.

Yuruyorum.

Sessizce.

Gidiyorum...

[andequee-blog]

Bayram iste yarin... Bana degil ama... Aile hayatini, kalabaligi o kadar seven biri olarak bana bayram degil. Bazi seylerin tadini unuttum. Icim sizliyor tabi. Elindekilere sukret diye uzerime bakislarini diken insanlarla dolu etrafim. Bazen alin hepsi sizin olsun bana istediklerimi verin demek istiyorum. Hos... Istediklerimi istemeyeli de uzun zaman oldu aslinda. Oyle yalnizlastim, oyle koreldim ki... Icim fazlasiyla buruk ama istediklerime sahip olsam kabullenebilecek miyim onu da bilmiyorum. Cok siradanlastim. Cok rutinlestim. Sabah calan alarm gibiyim. Vakti geldiginde gorevini yerine getiriyor hepsi o... Garip ya... Boyle olsun istemedim. Ama oldu. Ne istediysem olmadi, ne istemediysem oldu. Ironik. Istemediklerimin icinde bir seyler istemek zorunda kaliyorum hep. Sonra bocalama falan iste. Kisaca cok sade, cok durgun, cok siradanim. Size iyi bayramlar. Bana degil.

[andequee-blog]

Ben; babasi yeterince sarilmamis bir kiz cocuguyum. Sarilmayi cok isterim o yuzden, hic doyamam. Ben; saci oksanmamis bir kiz cocuguyum. Isterim ki sevdigim adam oksasin saclarimi. Ben; bir erkegin kanatlarinin altina siginamamis bir kiz cocuguyum. Kimi sevsem sirtinda kanadi var mi yoklarim. Ben; babasinin gulusuyle ayaklari yere saglam basmis bir kiz cocugu olmadim hicbir zaman. Ama hep istedim ki bir adam seveyim gulusuyle kaldirsin beni ayaga. Bir adam seveyim saclarimi oksasin. Bir adam seveyim sarilmaktan hic usanmasin. Bir adam seveyim dunyanin karanlik yuzunu onun masum sefkatiyle bir kalemde silip atayim. Olmadi. Beceremedim hic. Bir adamin kanatlari altinda huzurla bir hayat geciremedim. Hep kursagimda kaldi. Hep golge vardi, ben kanat sandim. Kanadi. Icim cok kanadi.

[andequee-blog]

Yuru... Yokus asagi, yokus yukari... Boyuna yuru. Yurudukce silinir belki. Yurudukce ufalie belki. Sancir da unutursun belki. Her durakta otur bir sigara ic ve devam et yurumeye.

[andequee-blog]

Bombos bir sokagin ortasinda yururken oylece oldugum yere yikilmisim. Yol bulamamis da tukenmisim. Kus ucmaz kervan gecmezmis ve ben bir nehire asik çöl ruzgari... Yikilmisim, dizlerim hirpalanmis. Kanamis oyle kurumus kalmis. Nefes almisim verememisim, vermisim alamamisim. Tukenmisim. Kimse bulamamis.

[andequee-blog]

Ayaga kaldirmayacak ama dusmeye de izin vermeyecek bir sey var. Birine sarilmaya ihtiyac var. Sarilip oylece suspus otumaya... Konusmaya gerek yok. Sessizce oturmaya... Bende o yok iste. Sarilip sessizce oturacak biri'm yok. Olmayacagini bilsem bile olacakmis gibi hayaller anlatacak biri'm yok. Ama benim buna ihtiyacim var. Sessizce oturmaya ve sessizligi delecek yalanlar duymaya... Ayaga kaldirmayacak ama dusurmeyecek de. Yok iste.

[andequee-blog]

Yine feveran ediyor yalnızlığım. Dört duvar arasında kulaklarım patlıyor sessizliğinden. Gün boyu konuşmamaktan sesimi kaybediyorum. Sanarsın derbi maçından çıkmışım. Yine isyan etmiyorum. Yok çünkü. Ufukta ışık yok. Kayboldum. Bu defa harbi harbi kayboldum. Ben kimim, nerdeyim, napıyorum sorularıma cevap da veremiyorum artık. Sahi ben kimim? Nerdeyim? Napıyorum?

[andequee-blog]

Ne yaparsam yapayım kötü bir insan olamam ben. Ekmek tahtasına yatırıp kellemi de alsan, kötü bir insan olamam. Ateş olur cürmümden ötesini yakamam. Ama kendimi yakarım. Çok güzel yakarım kendimi. Bu da benim hayata karşı duruşum be gülüm. Ben en çok kendimi yakmayı bilirim.

[andequee-blog]

Dönüp dolaşıp geleceğim yer burasıydı. Burdan öteye en fazla sana kadar gelebilmiştim işte. Çok değil, bir yıl önceydi. Neyse ki sana dair her şey gibi buradakileri de arşivlemiştim. Tekrar merhaba o halde...