aneleka

[aneleka]

Οινοτουρισμός & Περιβάλλον

 Ο οινοτουρισμός είναι σημαντική συνιστώσα τόσο για την βιομηχανία του κρασιού όσο και για την τουριστική βιομηχανία. Για την τουριστική βιομηχανία, το κρασί είναι ένα σπουδαίο συστατικό ελκυστικότητας του προορισμού καθώς μπορεί να γίνει παράγοντας παρακίνησης των επισκεπτών. Για την βιομηχανία κρασιού, ο οινοτουρισμός είναι ένας πολύ σημαντικός τρόπος για να δημιουργηθούν σχέσεις με πελάτες που θα βιώσουν το ειδύλλιο του σταφυλιού (Hall, M. Et al., 2009).

Η αειφόρος ανάπτυξη και το μάρκετινγκ εφαρμόζονται σχεδόν σε όλο το τουριστικό φάσμ��, ωστόσο είναι αναγκαίο να γίνει και η συσχέτιση τους με άλλες μορφές τουρισμού, όπως είναι ο οινοτουρισμός (Barber, N., Taylor, C. & Deale, C., 2010). Οι οικολογικές επιπτώσεις του οινοτουρισμού συνδέονται άμεσα με τη γεωργία, τη συγκομιδή, την παραγωγή κρασιού καθώς και τις συγκεκριμένες δραστηριότητες και τα μοτίβα που ακολουθούν οι τουρίστες του κρασιού. Η πρόκληση είναι η διατήρηση των φυσικών πόρων και της ακεραιότητας του πολιτισμού από τα οποία εξαρτάται ο βιώσιμος τουρισμός (Poitras & Getz, 2006).

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια το κρασί έχει γίνει ένα ποτό που καταναλώνεται κυρίως από τους Αμερικάνους που καταναλώνουν ήδη αλκοολούχα ποτά (Wine Market Council, 2006). Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σήμερα το τρίτο μεγαλύτερο έθνος στην συνολική κατανάλωση κρασιού και σύμφωνα με έρευνες θα κατακτήσει την κορυφή της λίστας σε λίγα χρόνια (Hussain, M., Cholette, S. & Castaldi, R., 2007). Στην πραγματικότητα, το Συμβούλιο Αγοράς Οίνου, διαπίστωσε ότι μεταξύ του 200 και του 2005 ο πληθυσμός που κατανάλωνε κρασί στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξήθηκε κατά 31% μεταξύ ενηλίκων σε νοικοκυριά που απολάμβαναν εισόδημα μεγαλύτερο των 35.000$. Αντίστοιχα, ο αριθμός των ενηλίκων που καταναλώνει μπύρα ή/και άλλα οινοπνευματώδη ποτά μειώθηκε κατά 25%. Το κρασί επιλέγεται όλο και περισσότερο ως συμπλήρωμα των γευμάτων σε εστιατόρια και στο σπίτι όταν όλη η οικογένεια δειπνεί μαζί (Jones, J., 2007

Για να τοποθετήσουν οι οργανισμοί “πράσινα” προϊόντα, υπηρεσίες και προορισμούς ή να κοινοποιήσουν τις περιβαλλοντικές τους προσπάθειες στους καταναλωτές και τις ανησυχίες τους για το περιβάλλον ο συνειδητός καταναλωτής πρέπει να προσδιοριστεί (Dolnicar, S. & Leisch, F., 2007). Είναι χρήσιμο να εξετάσουμε πως μπορεί να οριστεί ένας αληθινός περιβαλλοντικός τουρίστας. Δηλαδή, ποια είναι τα χαρακτηριστικά του που τον ωθούν να καταναλώνει περιβαλλοντικά προϊόντα και υπηρεσίες και να διαφοροποιείται από άλλου είδους τουριστικής συμπεριφοράς (Sharpley, 2006). Κάποιες μεταβλητές είναι οι εξής: το φύλο, η ηλικία, το εισόδημα, η εκπαίδευση, η τοποθεσία κατοικίας, η προσωπικότητα και οι στάσεις όπως η στάση απέναντι στην ρύπανση (Diamantopoulos et al., 2003). Ωστόσο, στοιχεία δείχνουν ότι πως υπάρχει μικρή αξία στη χρήση των κοινωνιοδημογραφικών χαρακτηριστικών μόνο για τη δημιουργία προφίλ καταναλωτών με περιβαλλοντική συνείδηση (Dolnicar et al., 2008). Οι Barber et al  διαπίστωσαν ότι το σημαντικότερο κλειδί στην ανάπτυξη των περιβαλλοντικών αγορών είναι η συμπεριφορά των καταναλωτών κρασιού. Επιπρόσθετα, οι αξίες σε συγκεκριμένα περιβαλλοντικά ζητήματα όπως η ανακύκλωση ή η κατανάλωση βιώσιμων τροφίμων αναπτύσσουν αντίστοιχα συγκεκριμένες μορφές περιβαλλοντικής συμπεριφοράς και πρόθεσης ( Vermeir, I. & Verbeke, W., 2006).

  Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία:

 ·        Barber, N., Taylor, D., Deale, C., 2010, «Wine tourism, environmental concerns, and purchase intention»., Journal of Travel & Tourism Marketing, 27.2: 146-165.

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/10548400903579746

 ·        Diamantopoulos, A., Schlegelmilch, B. B., Sinkovics, R. R., & Bohlen G. M., 2003, Can socio-demographics still play a role in profiling green consumers? A review of the evidence and an empirical investigation. Journal of Business Research, 56(6), 465–480

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0148296301002417

 ·        Dolnicar, S., Crouch, G. I., & Long, P. (2008). Environmentally friendly tourists: What do we really know about them? Journal of Sustainable Tourism, 16(2), 197–210.

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.2167/jost738.0

 ·        Dolnicar, S. & Leisch, F., 2007, «Selective marketing for environmentally sustainable tourism»., Tourism Management, 29, 672–680.

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0261517707001628

 ·        HALL, C. Michael, et al. Wine tourism around the world. Routledge, 2009.

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=UFywkufOvIkC&oi=fnd&pg=PP2&dq=wine+tourism+definition&ots=RomAO8N4cy&sig=Unsu8jITAVbJ23s5ntFepEetAS0&redir_esc=y#v=onepage&q=wine%20tourism%20definition&f=false

 ·        Hussain, M., Cholette, S., & Castaldi, R., 2007, «Determinants of wine consumption of U.S. consumers: An econometric analysis»., International Journal of Wine Business Research, 19(1), 49–62.

https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/17511060710740343/full/html?skipTracking=true

 ·        Jones, J., 2007, «Beer again edge out wine as Americans’ drink of choice»., Gallup News Service.

https://news.gallup.com/poll/28234/beer-again-edges-wine-americans-drink-choice.aspx

  ·        Poitras, L., & Getz, D., 2006, «Sustainable wine tourism: The host community perspective»., Journal of Sustainable Tourism, 14(5), 425–448.

https://core.ac.uk/download/pdf/15056948.pdf

 ·        Sharpley, R., 2006, «Ecotourism: A consumption perspective»., Journal of Ecotourism, 5(1–2), 7–22.

https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14724040608668444

 ·        Vermeir, I., & Verbeke, W. (2006). Sustainable food consumption: Exploring the consumer attitude behavioral intention gap. Journal of Agricultural Environmental Ethics, 19, 169–194

https://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10806-005-5485-3

 ·        Wine Market Council, 2006, «Wine marketing 2006 market overview». www.wineeventscalendar.com/node/1512

  Φωτογραφία:

1.     https://www.winetourism.com/wine-tourism-master/

[aneleka]

Πολιτιστικός Τουρισμός

 Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, ο πολιτιστικός τουρισμός είναι μια μορφή τουριστικής δραστηριότητας στην οποία κύριο κίνητρο του επισκέπτη είναι να ανακαλύψει, να βιώσει και να καταναλώσει τα υλικά και άυλα πολιτιστικά αξιοθέατα/προϊόντα σε έναν τουριστικό προορισμό. Όλα αυτά τα αξιοθέατα/προϊόντα αντιστοιχούν σε ένα σύνολο ξεχωριστών υλικών, πνευματικών και συναισθηματικών χαρακτηριστικών μιας κοινωνίας που διαθέτει τέχνες, αρχιτεκτονική, πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, διατροφική κουλτούρα, λογοτεχνία, μουσική, τον σύγχρονο τρόπο ζωής των ανθρώπων, το σύστημα αξιών, τις πεποιθήσεις τις παραδόσεις κλπ. (UNWTO, 2017)

  Κατά τον εικοστό αιώνα, ο τουρισμός και ο πολιτισμός ήταν από τις σημαντικότερες αναπτυξιακές βιομηχανίες, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες ο συνδυασμός αυτών των δύο τομέων σε “πολιτιστικό τουρισμό” έχει γίνει μια από τις πιο επιθυμητές αναπτυξιακές επιλογές ανά όλο τον κόσμο.(Richards, G., 2013) Πληθώρα πολιτιστικών αξιοθέατων φιλοξενείται από πολλές πόλεις και περιοχές που πρέπει να ανταγωνίζονται για την εύνοια των επισκεπτών τους, τόσο των εγχώριων όσο και των διεθνών. Όμως σε σχέση με τα υπόλοιπα είδη τουρισμού, ο πολιτιστικός τουρισμός βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, από την άποψη ότι παρέχεται στους επισκέπτες για όλο τον χρόνο.(Girard, L., F., Nijkamp, P., 2009) Συμπερασματικά, εξασφαλίζεται μια σταθερή και συνεχόμενη ροή τουριστών η οποία αν διαχειρίζεται σωστά από όλα τα διοικητικά μέλη και μη αποφέρει σημαντικά κέρδη σε μια κοινωνία.

 Οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις ανά όλο τον κόσμο έχουν υιοθετήσει ως στοιχείο τουριστικής πολιτικής τον πολιτιστικό τουρισμό. Ο πολιτιστικός τουρισμός είναι δημοφιλής και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στοχεύουν στην εξέλιξη του γιατί, πιθανολογείται πως προσελκύει τουρίστες με υψηλότερο βιοτικό-ποιοτικό επίπεδο, τουρίστες που κατά την επίσκεψή τους σε έναν προορισμό θα δαπανήσουν περισσότερα χρήματα. Ταυτόχρονα, οπότε θα υποστηρίζεται οικονομικά ο πολιτισμός.(Richards, G., 2016) Οι διεθνείς οργανισμοί δεν κάνουν διάκριση μεταξύ πολιτιστικού τουρισμού και άλλων τουριστικών εμπειριών και οι διεθνείς στατιστικές δεν διακρίνουν τους τουρίστες που ταξιδεύουν για αναψυχή ή αν έχουν διαφορετικό κίνητρο όπως αυτό του πολιτιστικού. Ωστόσο, παρά την έλλειψη συστηματικών μέτρων, ο ΟΟΣΑ(2009) αναφέρει εκτιμήσεις από διάφορες πηγές και εκτιμάται πως διεθνώς το 40% των τουριστών είναι πολιτιστικοί τουρίστες. Αυτό το συμπέρασμα δημιουργείται από το ποσοστό ανθρώπων που επισκέπτονται πολιτιστικά αξιοθέατα, ανεξάρτητα από το κίνητρο τους.( J., Cult, Econ, 2017)

 Σύμφωνα με έρευνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, υπάρχουν ακόμα πολλές χώρες που βρίσκονται στα αρχικά στάδια ανάπτυξης του πολιτιστικού τουρισμού. Συνεπώς, η ευαισθητοποίηση των ενδιαφερόμενων για τη σημασία του πολιτιστικού τουρισμού και η συμφωνία για κοινούς στόχους είναι σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζονται ακόμα από όλες αυτές τις χώρες. Ένα παράδειγμα είναι ίσως αυτό του Μεξικού που σχολίασε πως είναι για αυτούς ζωτικής σημασίας για την πολιτική βούληση και την πεποίθηση των υψηλότερων διοικητικών στελεχών η προώθηση του πολιτιστικού τουρισμού και γενικότερα η συνεργασία αυτών των δύο, ώστε και οι προσπάθειες των στελεχών των επιχειρήσεων να μπορέσουν να επιφέρουν αποτελέσματα όσον αφορά στόχους και επιτεύγματα. (UNWTO, 2018)

 Odessa Opera & Ballet Theatre (Odessa, Ukraine)

Click here: https://travelblogportal.com/interests/art-and-culture/top-3-lesser-known-cultural-tourism-destinations-europe/

  Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία:

 ·       Girard, L. F., Nijkamp, P. (2009), «Cultural Tourism and Sustainable Local Development»

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=chNiJ3QEeMYC&oi=fnd&pg=PR9&dq=cultural+tourism+development&ots=6Scj7mSGZ-&sig=eJEm18LIAU8h4JFZ1TzeHSyckRU&redir_esc=y#v=onepage&q=cultural%20tourism%20development&f=false

(Τελευταία επίσκεψη: 29/11/2020)

 ·       J. Cult Econ (2017), «Economics of cultural tourism: issues and perspectives»

file:///C:/Users/selin/Downloads/Noonan-Rizzo2017_Article_EconomicsOfCulturalTourismIssu.pdf

(Τελευταία επίσκεψη: 29/11/2020)

 ·       Richards G. (2016), «Cultural Tourism»

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=19xmDAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA1&dq=cultural+tourism+in+europe&ots=trqX4AU-lZ&sig=5AXElCcWgWB0nmycN4wg5z4-ggg&redir_esc=y#v=onepage&q=cultural%20tourism%20in%20europe&f=false

(Τελευταία επίσκεψη: 29/11/2020)

 ·       Richards G. (2013), «Tourism Development Trajectories»

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=6cjfCgAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA297&dq=cultural+tourism+development&ots=mZpIhBM7I5&sig=7VtvO_WKtE3rleHOeqhJ3iHhMY8&redir_esc=y#v=onepage&q=cultural%20tourism%20development&f=false

(Τελευταία επίσκεψη: 29/11/2020)

 ·       UNWTO (2017), «Tourism and Culture»

https://www.unwto.org/tourism-and-culture

(Τελευταία επίσκεψη: 27/11/2020)

 ·       UNWTO (2018), «Tourism and Culture Synergies»

https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284418978

(Τελευταία επίσκεψη: 29/11/2020)

[aneleka]

Αστικός Τουρισμός ή αλλιώς “city breaks”

  Όταν οι καθιερωμένες οικονομικές δραστηριότητες δεν πετυχαίνουν στο μέγιστο δυνατό τους πολλές πόλεις στρέφονται στον τουρισμό. Έτσι, ενισχύεται η εικόνα της πόλης και δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.(Cab Direct, 1993) Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, ο αστικός τουρισμός αποτελεί ένα είδος τουριστικής δραστηριότητας, η οποία εκτυλίσσεται σε αστικό περιβάλλον, δηλαδή σε περιοχή κεντρική που δεν βασίζει την οικονομία της στην γεωργία αλλά κυρίως στο εμπόριο. Επιπλέον, ακόμη ένα γνώρισμα της αστικής περιοχής είναι η εξαγωγή πολιτισμού και η ποικίλα προσφορά εμπειριών και οικονομικών αγαθών τόσο για την ικανοποίηση των αναγκών των καταναλωτών όσο και για το κεφάλαιο.(UNWTO)

  Το ενδιαφέρον για τον αστικό τουρισμό αυξάνεται κυρίως προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αυτό συνδέεται άρρηκτα με δύο φαινόμενα: Πρώτον, εμφανίζεται έντονη αίτηση των τουριστών για πόλεις με βαριά κληρονομιά και συνεπώς ιστορικά αξιοθέατα λόγω του αυξημένου μορφωτικού επιπέδου και δεύτερον, οι συντονισμένες ενέργειες των υπευθύνων χάραξης πολιτικής για την ενδυνάμωση των αστικών κέντρων και οικονομιών μέσω του τουρισμού.(T. C. Chang and Shirlena Haung, 2004) Πλέον, υπάρχουν πολλοί καταναλωτές που επιλέγουν μια σύντομη εξόρμηση στην πόλη ή αλλιώς “city break”.(IPK International, 2014)  Η έντονη άνοδος που παρατηρείται σήμερα στην ζήτηση του τουρισμού πόλεων συμβαίνει λόγω των αλλαγών του τρόπου ζωής τα τελευταία χρόνια. Πλέον, οι άνθρωποι εργάζονται περισσότερες ώρες, προσπαθώντας να καλύψουν μεγαλύτερες εργασιακές απαιτήσεις ενώ η περίοδος των διακοπών τους τείνει να είναι μικρότερη σε σχέση πάντα με το παρελθόν, οπότε οι καταναλωτές καταφεύγουν στην εναλλακτική λύση των περισσότερων και μικρότερων ταξιδιών. Επιπλέον, οι αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους(Easy Jet, Ryanair) αναπτύσσονται ολοένα και πιο πολύ, υποστηρίζοντας έτσι την κλίση που απέκτησαν οι άνθρωποι προς τα “city breaks”. (Λαγός, Δ., Σταυρινούδης, Θ. και Καμπάνη, Χ., 2008)

  Σε σύγκριση με τον μαζικό τουρισμό ο αστικός τουρισμός παρουσιάζει μεγαλύτερη ανάπτυξη με υπερδιπλάσιους ρυθμούς τα τελευταία δέκα χρόνια. Τα σύντομα ταξίδια στις πόλεις αποτελούν πλέον μια από τις δημοφιλέστερες τάσεις. Σύμφωνα με έρευνες των Ηνωμένων Εθνών, το 54% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε αστικά κέντρα το 2015 και το ποσοστό αναμένεται να αυξηθεί κατά 6% φτάνοντας έτσι στο 60% μέχρι το 2030.(UNWTO, 2020) Αν σκεφτούμε μόνο ότι η αγορά των “city breaks” γνώρισε ραγδαία άνοδο (58%) την περίοδο 2009-2014. Περισσότερα από 18 εκατομμύρια επισκέπτες δέχτηκε μόνο η Νέα Υόρκη και το Παρίσι το 2013.(IPK International, 2014) Έρευνες δείχνουν πως το 2004 από τα 360 εκατ. ταξίδια διεθνώς τα 135 εκατ. είχαν ως τουριστικό προορισμό μια πόλη.( Teberler, 2006) Τα city breaks ταξίδια είναι πολύ σημαντικά για μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις κυρίως κατά τα σαββατοκύριακα. Από το σύνολο του εξερχόμενου τουρισμού στην Ευρώπη το 38% αφορά τα ταξίδια σε πόλεις και το 60% αυτού του ποσοστού ανήκει στα city breaks. Δηλαδή τουλάχιστον 35 εκατ. ταξίδια ετησίως αφορούν τα city breaks. (IPK International)

  Συνολικά, οι αλλαγές στο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των ανθρώπων και η παγκοσμιοποίηση οδήγησαν σε μια «δημιουργική στροφή» σε μια πιο εναλλακτική «δημιουργική βιομηχανία».(Florida, R., 2005) Σημαντικό είναι να μην μείνουν ανεκμετάλλευτοι οι πόροι και να εκπληρωθούν όλες οι δυνατότητες στο έπακρο για μια βιώσιμη ανάπτυξη όσον αφορά τον τουρισμό. Για να γίνει αυτό δυνατό όμως απαιτείται μια πολυεπίπεδη προσέγγιση που θα βασίζεται πρωταρχικά στην στενή συνεργασία όλων των τουριστικών και μη τουριστικών μηχανισμών και διοικήσεων ιδιωτικών και δημόσιων αλλά και των ίδιων των τουριστών.(UNWTO)

  Brussels, Belgium

You can find the picture here: https://www.europeanbestdestinations.com/destinations/best-european-city-breaks/

  Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία:

·        Cab Direct(1993), Urban Tourism: attracting visitors to large cities https://www.cabdirect.org/cabdirect/abstract/19941800797

(Τελευταία επίσκεψη:09/11/2020)

 ·        UNWTO, Urban Tourism

https://www.unwto.org/urban-tourism

(Τελευταία επίσκεψη:09/11/2020)

 ·        T. C. Chang and Shirlena Haung (2004), Urban Tourism: Between the Global and the Local, pp.223-224

https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=nePEB4e3Y0EC&oi=fnd&pg=PA223&dq=urban+tourism+development&ots=6322sVGaG8&sig=zLhSWn1nqeJFBu0GqeLOXSSOij8&redir_esc=y#v=onepage&q=urban%20tourism%20development&f=false

(Τελευταία επίσκεψη:09/11/2020)

 ·        IPK International: ITB World Travel Trends Report 2014/2015. Munich(2014)

https://www.itb-berlin.de/media/itb/itb_dl_de/itb_itb_berlin/itb_itb_academy/ITB_2015_WTTR_Report_A4_4.pdf

(Τελευταία επίσκεψη:10/11/2020)

 ·        UNWTO(2020), Recommendations on Urban Tourism

https://www.e-unwto.org/doi/epdf/10.18111/9789284422012

(Τελευταία επίσκεψη:11/11/2020)

 ·        Teberler M., (2006), Marketing Cities as Tourist Destinations: The case of Istanbul. Paper presented at the “Cutting edge research in tourism” Conference. Guildford, UK: University of Surrey https://sete.gr/

(Τελευταία επίσκεψη:11/11/2020)

 ·        Florida, R. (2005), Cities and the Creative Class, Routledge, New York, NY.

https://www.uzh.ch/cmsssl/suz/dam/jcr:00000000-68cb-72db-0000-00006cf4d6f7/03.19_florida_05.pdf

(Τελευταία επίσκεψη:11/11/2020)

 Ελληνική Βιβλιογραφία:

 ·        Λαγός, Δ., Σταυρινούδης, Θ. και Καμπάνη, Χ. (2008) «Τουρισμός Πόλεων, μια δυναμικά αναπτυσσόμενη αγορά στην Ευρώπη: Η περίπτωση της Αθήνας», Πρακτικά του 2ου Εθνικού Επιστημονικού Συνεδρίου Τουρισμού, Ακαδημία Τουριστικών Ερευνών και Μελετών (Α.Τ.Ε.Μ.), 21–22 Μαρτίου, Αθήνα.

(Τελευταία επίσκεψη:11/11/2020)