annefrank1981

[annefrank1981]

Zondag, 14 juni 1942

Ik zal maar beginnen vanaf het ogenblik dat ik je gekregen heb, dus dat ik je heb zien liggen op mijn verjaardagstafel (want het kopen, waar ik ook bij ben geweest, telt niet mee).

Vrijdag 12 juni was ik al om zes uur wakker, en dat is heel begrijpelijk daar ik jarig was. Maar om zes uur mocht ik nog niet opstaan, dus moest ik mijn nieuwsgierigheid nog bedwingen tot kwart voor zeven. Toen ging het niet langer, ik ging naar de eetkamer, waar ik door Moortje (de kat) met kopjes verwelkomd werd.

Om even na zevenen ging ik naar papa en mama en dan naar de huiskamer, om mijn cadeautjes uit te pakken, het was in de eerste plaats JOU die ik te zien kreeg, en wat misschien wel één van mijn fijnste cadeaus is. Dan een bos rozen, twee takken pinksterrozen. Van papa en mama heb ik een blauw bloesje gekregen, een gezelschapsspel, een fles druivensap die voor mijn begrip een beetje naar wijn smaakt (wijn wordt toch van druiven gemaakt), een puzzel, een potje zalf, een briefje van 2,50 gulden en een bon voor twee boeken. Toen kreeg ik nog een boek, de CAMERA OBSCURA, maar dat heeft Margot al, daarom heb ik het geruild, een schaal zelfgebakken koekjes (door mijzelf natuurlijk, want in koekjes bakken ben ik tegenwoordig sterk), veel snoep en een aardbeientaart van moeder. Een brief van omi, stipt op tijd, maar dat is natuurlijk toeval.

Dan kwam Hanneli mij halen en we gingen naar school. In de pauze trakteerde ik leraren en leerlingen op boterkoekjes, en toen moesten we weer aan het werk. Ik kwam om vijf uur thuis, want ik was mee naar gymnastiek (hoewel ik nooit mag meedoen, omdat mijn armen en benen uit het lid gaan) en heb voor mijn klasgenoten volleybal als mijn verjaardagsspel gekozen. Thuisgekomen was Sanne Ledermann er al. Ilse Wagner, Hanneli Goslar en Jacqueline van Maarsen heb ik meegenomen vanaf gymnastiek, want die zitten bij mij in de klas. Hanneli en Sanne waren vroeger mijn twee beste vriendinnen, en wie ons bij elkaar zag, zei altijd: "Daar lopen Anne, Hanne en Sanne." Jacqueline van Maarsen heb ik pas leren kennen op het Joodse Lyceum en zij is nu mijn beste vriendin. Ilse is de beste vriendin van Hanneli en Sanne zit op een andere school, en heeft daar vriendinnen.

Zij hebben mij een prachtboek gegeven, NEDERLANDSE SAGEN EN LEGENDEN, maar ze hebben me per ongeluk het tweede deel gegeven en daarom heb ik twee andere boeken tegen het eerste deel geruild. Tante Helene heeft nog een puzzel meegebracht, tante Stephanie een schattige broche en tante Leny een enig boek, namelijk DAISY'S BERGVAKANTIE. Vanochtend in bad zat ik eraan te denken hoe heerlijk het zou zijn, als ik zo'n hond als Rin-tin-tin had. Ik zou hem dan ook Rin-tin-tin noemen en hij zou altijd in de school bij de claviger of bij mooi weer in het fietsenhok zijn.

[annefrank1981]

28 september 1942 (toevoegsel)

Ik heb tot nu toe een grote steun aan je gehad, en ook aan Kitty, die ik nu geregeld schrijf. Deze manier om in mijn dagboek te schrijven vind ik veel fijner en nu kan ik het uur haast niet afwachten als ik tijd heb om in je te schrijven.

Ik ben o zo blij dat ik je meegenomen heb!

[annefrank1981]

12 juni 1942

Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun voor me zult zijn.