aplaw-blog

[aplaw-blog]

Στη Λήμνο, για ένα καλοκαίρι όπως παλιά:

Τέλη Μαΐου, βρισκόμαστε σε μια σπιτική αυλή στο χωριό Δάφνη, στη βορειοδυτική πλευρά της Λήμνου, και παρατηρούμε τους οικοδεσπότες να ετοιμάζουν το μεσημεριανό. Δεν γνωριζόμασταν από παλιά, ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό. Ναι, οι Λημνιοί είναι βαθιά φιλόξενοι. Ο κτηνοτρόφος Γιώργος Μπανάβος μαζί με τη μαγείρισσα αδελφή του Μάλαμα και τη μητέρα τους Φωτεινή φέρνουν ένα ένα τα ντόπια καλούδια – κάθε πιάτο και μια μικρή ξενάγηση στον τόπο.

Ντομάτα, αγγούρι, μελιτζάνα, άφκο (ντόπια φάβα) και ασπρομύτικα φασόλια από το μποστάνι τους, καθώς οι περισσότεροι κάτοικοι διατηρούν μπαξέδες, αλλά και ζυμωτό ψωμί από δικό τους σκληρό σιτάρι, της ποικιλίας Λήμνος. Προς στιγμήν είδαμε να ζωντανεύουν μπροστά μας οι απέραντοι σιτοβολώνες που συναντήσαμε παντού, στους λόφους και στις πεδιάδες του νησιού. Τυρόπιτα με φρέσκο καλαθάκι Λήμνου, ένα από τα ΠΟΠ προϊόντα του τόπου, το οποίο λόγω ζήτησης τον βοηθάει να κρατήσει ακμαία την πρωτογενή παραγωγή του. Αρνί από το κοπάδι του Γιώργου ψημένο στον πετρόχτιστο φούρνο, γεμιστό όπως το φτιάχνουν το Πάσχα, και βιολογικό τσίπουρο από Μοσχάτο. Οι αμπελώνες, ο κύριος όγκος των οποίων εντοπίζεται στο προσφυγικό χωριό του Αγίου Δημητρίου, συνυπάρχουν με τους σιτοβολώνες. Στην παρέα είχαμε και την οικογένεια ενός παράκτιου ψαρά, του Βαγγέλη Τσίκοβα, ο οποίος έφερε πεσκέσι γαρίδες της περιοχής με τη χαρακτηριστική μπλε ουρά. Τις είχε ψαρέψει το προηγούμενο βράδυ στον κόλπο του Μούδρου. Η Λήμνος είναι εξάλλου σπουδαίος ψαρότοπος, βιότοπος της φώκιας και του δελφινιού.

Όση ώρα απολαμβάναμε το γεύμα, τα παιδιά μας έκαναν ποδήλατο στο χωριό και έπαιζαν «πόλεμο» σε ένα καταφύγιο που είχαν φτιάξει εκεί δίπλα. Μια φευγάτη καλοκαιρινή συμμορία. Κι αυτό ακριβώς προσφέρει απλόχερα η Λήμνος, την αναγκαία ανεμελιά που αναζητάμε στις διακοπές μας, τη ζωή χωρίς άγχος και κουραστικά κανονίσματα που σε δεσμεύουν, όπως οι κρατήσεις για φαγητό και για ξαπλώστρες. Ανεμελιά που προκύπτει από τους καλοσυνάτους ανθρώπους της, τις αυθεντικές γεύσεις της, που θυμίζουν την εποχή που η ντομάτα ήταν φορτωμένη αρώματα, και το μοναδικό τοπίο της, που επιτρέπει στο μάτι να χάνεται στον ορίζοντα. Η αραιή δόμηση δεν δημιουργεί οπτικά εμπόδια, δεν πνίγεσαι από εκατοντάδες κτίρια, τουναντίον κυριεύεσαι από τη φύση· η οποία οργιάζει. Σε όλες τις βόλτες με το αυτοκίνητο, από την Πλάκα, το μικροσκοπικό χωριό των Ιμβριωτών στο βορειότερο και πιο απομακρυσμένο τμήμα του νησιού που «βλέπει» την Ίμβρο και τη Σαμοθράκη, μέχρι και πέριξ της Μύρινας, της πρωτεύουσας, πέσαμε πάνω σε φίδια, σκαντζόχοιρους, φλαμίνγκο στη Χορταρολίμνη, εξωφρενικά πολλά αγριοκούνελα –οι ντόπιοι καλλιεργητές υποφέρουν από τον υπερπληθυσμό τους– και σε κάθε λογής πτηνά, με τις κουρούνες και τα κοράκια να αφθονούν. Παραμονεύουν για σπόρους, καθώς τα εύφορα ηφαιστειακά εδάφη της είναι σπαρμένα απ’ άκρη σ’ άκρη. Βέβαια, αυτός ο τόπος δεν έχει μόνο γόνιμα χώματα και εντυπωσιακή πανίδα, αλλά είναι προικισμένος και με μύθους, ιστορία και πολιτισμό.

Η αραιή δόμηση δεν δημιουργεί οπτικά εμπόδια, τουναντίον κυριεύεσαι από τη φύση· η οποία οργιάζει. Η Λημνία Γη

Η Λήμνος είναι το νησί στο οποίο ο θυμωμένος Δίας εκσφενδόνισε τον Ήφαιστο από τον Όλυμπο, γιατί ο θεός της φωτιάς πήρε το μέρο�� της Ήρας σε έναν καβγά τους. Ο εξόριστος Ήφαιστος εγκατέστησε στο αρχαίο ηφαίστειο Μόσυχλος το εργαστήριό του και δίδαξε τη μεταλλουργία στους κατοίκους, οι οποίοι τον περιέθαλψαν. Αργότερα, μεταλαμπάδευσε την τέχνη και στα παιδιά που απέκτησε από τη νύμφη Καβειρώ, τους γνωστούς Καβείρους. Οι τελευταίοι, των οποίων η μυστηριακή λατρεία διαδόθηκε στη Σαμοθράκη και αλλού, λατρεύονταν στο Καβείριο, έναν από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους του νησιού. Βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά, κοντά στην Ηφαιστία, την αρχαία πόλη με το λίθινο θέατρο.

«Στην Ηφαιστία έφερναν οι ντόπιοι τη Λημνία Γη για να την κατοχυρώσουν ως φαρμακευτικό προϊόν», λέει η κεραμίστρια Κωνσταντίνα Δεσποτέρη, η οποία μας κερνά ελληνικό καφέ και «υποβρύχιο» στην αυλή του εργαστηρίου της στο Κοντοπούλι.

Καθισμένοι σε ψάθινες καρέκλες, περιτριγυρισμένοι από πιθάρια-γλάστρες με άγριες τριανταφυλλιές, την ακούμε να αφηγείται την ιστορία. «Η Λημνία Γη, ο κοκκινωπός πηλός του οποίου η εξόρυξη γινόταν από τον λόφο Δεσπότη μέχρι τον 19ο αιώνα, μετατρεπόταν σε δισκία και χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία παθήσεων όπως το έλκος και η δυσεντερία. Και ο Φιλοκτήτης με την ίδια γη θεράπευσε το πόδι του που το είχε δαγκώσει φίδι», καταλήγει. Λίγα μέτρα από την αυλή της, συναντάμε μια κοινοτική βρύση με ένα σκαλιστό λιοντάρι στο κέντρο. Εδώ, γύρω στο 1948 έρχονταν οι εξόριστοι συνοδεία φυλάκων για να πάρουν νερό. Ανάμεσά τους και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος έγραψε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων, που στέκει ακόμη στην είσοδο του χωριού, το Καπνισμένο τσουκάλι. Πολύ κοντά στο Κοντοπούλι απλώνεται και η Αλυκή, που, όπως περιέγραψε η Κωνσταντίνα, «το καλοκαίρι μοιάζει με ασημένιο φεγγάρι». Όταν την επισκεφθήκαμε, το νερό δεν είχε εξατμιστεί ακόμα, ώστε να δώσει τη θέση του σε ένα κατάλευκο, παχύ στρώμα αλατιού. Στις όχθες της λιμνοθάλασσας συναντήσαμε όμως εκατοντάδες πουλιά. Νοτιότερα της αλυκής, πάνω σε ένα ύψωμα δίπλα στην ακτή, εκτείνεται ο προϊστορικός οικισμός της Πολιόχνης, ο οποίος άνθισε κυρίως λόγω του διαμετακομιστικού εμπορίου.

Οι περισσότερες δυτικές παραλίες δεν έχουν beach bars, κάποιες εξ αυτών όπως η Χαβούλη ��ίναι δύσβατες, ενώ ορισμένα χωριά έχουν μόνο ένα παντοπωλείο-καφενείο ανοιχτό. Απλά και χειροποίητα

Γενικότερα, η ανατολική πλευρά του νησιού, με εξαίρεση τον όρμο του Κέρου που έβαλε το νησί στον τουριστικό χάρτη λόγω του σερφ, είναι λιγότερο ανεπτυγμένη σε σχέση με τη δυτική. Οι περισσότερες παραλίες δεν έχουν beach bars, κάποιες εξ αυτών όπως η αμμουδερή Χαβούλη είναι δύσβατες, ενώ ορισμένα χωριά όπως η Αγία Σοφία έχουν μόνο ένα παντοπωλείο-καφενείο ανοιχτό. Στην επιστροφή μας, ρίξαμε μια γρήγορη απογευματινή βουτιά στην παραλία Μικρό Φαναράκι και κατευθυνθήκαμε στον Μούδρο, όπου μας περίμενε ο 31χρονος αγρότης Παναγιώτης Σαλαμουσάς. Ο πατέρας του Χρήστος κατόρθωσε το 2010 να αναβιώσει την καλλιέργεια της αρχαίας ποικιλίας σκληρού σίτου μαυραγάνι. «Τα άλευρα των παλιών ποικιλιών δίνουν γεύση και άρωμα στο ψωμί», λέει. Γεύση είχε και το πρώιμο καρπούζι που προμηθευτήκαμε από τον καλλιεργητή Παράσχο Γκαγκά, ο οποίος στήνει τον πάγκο του κοντά στο Λειβαδοχώρι, στο κέντρο του νησιού. Οι Λημνιοί συνηθίζουν να ψωνίζουν φρούτα και ζαρζαβατικά από αντίστοιχους πάγκους ντόπιων παραγωγών, οι οποίοι διαθέτουν τα φρέσκα προϊόντα τους σε πολύ προσιτές τιμές. «Αν ερχόσασταν δύο μήνες αργότερα, θα τρώγατε και βόντινα, το μακρύ λημνιάτικο πεπόνι, το θυμάμαι από παιδί», μοιράζεται την πληροφορία ο οινοποιός Μανώλης Γκαράλης. Μαζί με τη γυναίκα του, Μαρία Μαρκάκη, μας ξεναγούν στους αμπελώνες τους κοντά στον Άγιο Δημήτριο. «Ο αέρας δεν σταματάει ποτέ, γι’ αυτό διατηρούμε την κυπελλοειδή μορφή στο αμπέλι, για να προστατεύεται», εξηγεί ο Μανώλης, αμπελουργός τρίτης γενιάς, ο οποίος θυμάται τις νοικοκυρές του χωριού να ζυμώνουν κάθε Σάββατο.

Μετά τον Άγιο Δημήτριο, με κατεύθυνση προς βορρά, κάνουμε στάση στο χωριό Σαρδές. Εκεί, στην ταβέρνα Μαντέλλας, καταλαβαίνουμε γιατί το φαγητό στο νησί είναι οικονομικό – είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την παραγωγή. Το πιάτο με τα χειροποίητα αφτούδια, τα κοντά ζυμαρικά που συνοδεύονται από μελίχλωρο και μούστο, είναι σπάνιο και βασίζεται αποκλειστικά στα προϊόντα που βγάζει ο τόπος. Γεμάτοι ενέργεια, θα ανηφορίσουμε στη συνέχεια προς τον όρμο Γομάτι, διασχίζοντας τις ξακουστές Αμμοθίνες ή «Παχιές Άμδες», κατά την τοπική διάλεκτο. Γιγάντιοι διαδοχικοί αμμόλοφοι και θαμνώδης βλάστηση σχηματίζουν εδώ μια μικρογραφία ερήμου. Από τον Κοντιά στη Μύρινα

«Παλαιότερα οι ��μμόλοφοι έφταναν μέχρι τη θάλασσα, αλλά πλέον έχουν διαβρωθεί», διηγείται ο νεαρός Μιχάλης Πλακιώτης, ενώ ετοιμάζεται να ανοίξει το ξύλινο beach bar του στην παραλία Γομάτι. Πίσω από την καντίνα του, ξεχασμένο σε έναν λόφο, υπάρχει ένα τανκ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μας παροτρύνει να επισκεφθούμε τον Κοντιά, στα νοτιοδυτικά. Πράγματι το χωριό, με τους ανεμόμυλους στην είσοδο, την Πινακοθήκη Σύγχρονης Βαλκανικής Τέχνης, η οποία φιλοξενεί έργα Βαλκάνιων ζωγράφων με τοπία του νησιού, τα λιθόστρωτα στενάκια και τα ανακαινισμένα πέτρινα αρχοντικά των καραβοκύρηδων, γοητεύει με την ιδιαίτερή του ατμόσφαιρα. Κινηματογραφική είναι και η Μύρινα, με το καλοδιατηρημένο Κάστρο του 12ου αιώνα να ξεπροβάλλει επιβλητικό πάνω στον λόφο που χωρίζει την πόλη στα δύο. Στη βόρεια πλευρά απλώνεται η παραλία-συνοικία Ρωμαίικος Γιαλός, με τα αρχοντικά νεοκλασικά που απέχουν μια ανάσα από την αμμουδιά. Δίπλα τους βρίσκεται η όμορφη παραλία Ρηχά Νερά, όπου συναντάμε αρκετούς φαντάρους να κάνουν απογευματινές βουτιές – ναι, η Λήμνος έχει πολλά στρατόπεδα. Η νότια πλευρά του Κάστρου, ο Τούρκικος Γιαλός, πήρε το όνομά της επί Οθωμανικής περιόδου, όταν γύρω από το Κάστρο κατοικούσαν Τούρκοι προύχοντες και αξιωματούχοι. Εκεί θα συναντήσετε το παλιό βενετσιάνικο λιμάνι της Μύρινας και το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, στην άκρη του εμπορικού λιμανιού. Εύκολη στο περπάτημα, με προσβάσιμες παραλίες, ωραία δρομάκια για σουλάτσο και ξεχασμένες αυλές με λεμονιές και συκιές, προσφέρει ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα με φόντο τον Άθω. Το συναγωνίζεται ίσως η δύση από το αμφιθεατρικά χτισμένο χωριό του Κάσπακα, λίγο βορειότερα. Δεν θα ξεχάσω όμως και το ηλιοβασίλεμα στην Πλάκα, τα χρώματα και το τοπίο της. Αλλά έτσι είναι η Λήμνος, γεμάτη ομορφιές. Σαν αυτές που φέρνει το ελληνικό καλοκαίρι και τις έχουμε ξεχάσει. Ξυπόλυτοι, με μια φέτα καρπούζι στο χέρι, αραγμένοι στην άμμο, χωρίς ξαπλώστρες και δυνατές μουσικές, να χαιρόμαστε τον ήλιο και τη θάλασσα.

Το ηλιοβασίλεμα της Μύρινας συναγωνίζεται ίσως η δύση από το αμφιθεατρικά χτισμένο χωριό του Κάσπακα, λίγο βορειότερα. Πηγή: καθημερινή .

[aplaw-blog]

Το μεγάλο τουριστικό πλεονέκτημα της Καλύμνου :

Το νησί που «σκαρφάλωσε» ψηλά στον τουριστικό χάρτη και διατηρεί σεζόν 10 μηνών

Μπορεί η τουριστική περίοδος στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας να ξεκινά παραδοσιακά το Πάσχα και να τελειώνει με τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου, ωστόσο στην Κάλυμνο τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Με αιχμή του δόρατος την αναρρίχηση, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε βασικό πυλώνα της τοπικής οικονομίας, το νησί έχει πια επισκεψιμότητα σχεδόν όλο τον χρόνο.

Το πλεονέκτημα της Καλύμνου

Η Κάλυμνος έχει καταφέρει να ξεχωρίσει στον τουριστικό χάρτη της Ελλάδας αλλά και διεθνώς, αξιοποιώντας στο έπακρο το βασικό της συγκριτικό πλεονέκτημα: τους μοναδικούς βράχους της. Ένα νησί που έχει χτίσει τη φήμη του ως παγκόσμιος προορισμός αναρρίχησης, προσελκύοντας επισκέπτες από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Νοέμβριο.

Όπως τονίζει η αντιδήμαρχος Τουρισμού και Απόδημων, Καλλιόπη Κουτούζη μιλώντας στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «η Κάλυμνος είναι το νησί που ζει τον τουρισμό αλλιώς. ��ίμαστε ο νούμερο ένα προορισμός στην Ευρώπη για αναρρίχηση και έχουμε αναπτύξει σταθερά αυτή τη μορφή τουρισμού εδώ και 30 χρόνια ενώ τα τελευταία χρόνια χάρη στην προβολή που έχει γίνει, έγινε ακόμη πιο γνωστή. Μην ξεχνάμε πως η αναρρίχηση είναι πλέον και Ολυμπιακό άθλημα».

Η ίδια υπογραμμίζει πως «η αναρρίχηση, η κατάδυση και η πεζοπορία φέρνουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ειδικά σε περιόδους που άλλοι τουριστικοί προορισμοί είναι πιο ήσυχοι».

Δεν είναι μόνο η αναρρίχηση

Η Κάλυμνος, εκτός από αναρριχητικός παράδεισος, είναι γνωστή εδώ και αιώνες για τη σπογγαλιεία της. «Τα σφουγγάρια έκαναν γνωστή την Κάλυμνο σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν οικογένειες που ζουν από τη σπογγαλιεία, είτε μέσω της αλιείας είτε μέσω της μεταποίησης και της πώλησης στους χονδρέμπορους. Το μεγαλύτερο μέρος εξάγεται στην Ευρώπη και την Ασία». Όπως αναφέρει, στόχος του Δήμου είναι να αναπτυχθεί και ο αλιευτικός τουρισμός, με τη δημιουργία καταδυτικού πάρκου και τη διοργάνωση φεστιβάλ και εκδηλώσεων που θα συνεχίζουν την ιστορία και την παράδοση του νησιού.

Η Κάλυμνος διαθέτει τέσσερις σχολές εκμάθησης καταδύσεων και τη μοναδική επαγγελματική σχολή δυτών στην Ελλάδα. «Η σχέση μας με τη θάλασσα είναι ζωντανή και πολυεπίπεδη», επισημαίνει.

Η τουριστική περίοδος στην Κάλυμνο ξεκινάει τον Φεβρουάριο και φτάνει μέχρι τον Νοέμβριο, με τον Οκτώβριο να είναι, όπως χαρακτηριστικά λέει η ίδια, «πιο τουριστικός ακόμα και από τον Ιούλιο και τον Αύγουστο». Και εξηγεί: «Αυτό οφείλεται στην αναρρίχηση, την κατάδυση και την πεζοπορία που προσελκύουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο, ειδικά σε περιόδους χαμηλότερης θερμοκρασίας».

«Εχουμε τα πάντα, αλλά χωρίς υπερτουρισμό»

Η ίδια επισημαίνει ότι η Κάλυμνος προσφέρει slow και leisure tourism. «Έχουμε τα πάντα – νυχτερινή ζωή, καταστήματα, αλλά χωρίς υπερτουρισμό. Αυτό είναι και το πλεονέκτημά μας. Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει αυθεντικές εμπειρίες χωρίς πίεση».

Με πληθυσμό περίπου 18.000 κατοίκους και 12.000 διαθέσιμες κλίνες, η Κάλυμνος καλύπτει άνετα τις ανάγκες των επισκεπτών της. Οι τιμές παραμένουν λογικές όλη τη χρονιά και μέχρι το τέλος Ιουνίου μπορεί κανείς να βρει εύκολα κατάλυμα.

Σχετικά με μια ακόμη μορφή τουρισμού, αυτή του θρησκευτικού, η κ.Κουτούζη αναφέρει: «Έχουμε σημαντικά σημεία προσκυνηματικού ενδιαφέροντος, με κορυφαί�� το μοναστήρι του Αγίου Σάββα, που δεσπόζει πάνω από το λιμάνι».

Η προσβασιμότητα του νησιού είναι επίσης σημαντικό πλεονέκτημα. «Έχουμε έξι αεροπορικές συνδέσεις την εβδομάδα με την Αθήνα το καλοκαίρι, καθώς και μια επιπλέον πτήση – γνωστή ως «τρενάκι» – που εξυπηρετεί τη γραμμή Αθήνα-Αστυπάλαια-Λέρος-Κως-Κάλυμνος». Υπάρχει επίσης ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά 6 φορές την εβδομάδα και σύνδεση με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. «Από την Κω, που έχει διεθνές αεροδρόμιο, φτάνεις σε μισή ώρα στην Κάλυμνο μέσω του Μαστιχαρίου – ενός ψαροχωριού με συχνά δρομολόγια προς το νησί μας», εξηγεί.

Ποιοι την προτιμούν

Η Κάλυμνος έχει τουρίστες από όλα τα μέρη του κόσμου – Ιαπωνία, Φιλιππίνες, Αμερική, αλλά και από Ιταλία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία και τις Σκανδιναβικές χώρες. «Τους προσελκύουν η αναρρίχηση, η θάλασσα και η αυθεντικότητα. Έχουμε και μαρίνα, που υποστηρίζει τον θαλάσσιο τουρισμό», αναφέρει.

Ένα ακόμα σημαντικό κεφάλαιο για την Κάλυμνο είναι οι απόδημοι. «Η Κάλυμνος είναι «ναυτομάνα». Όπου κι αν ταξιδέψεις, θα βρεις έναν Καλύμνιο ναυτικό. Αν υπολογίσουμε μέχρι και 3η ή 4η γενιά, οι απόδημοι ξεπερνούν τις 50.000», σημειώνει.

Η Καλλιόπη Κουτούζη υπενθυμίζει ότι «στο Tarpon Springs της Φλόριντα, που είναι αδελφοποιημένη πόλη με την Κάλυμνο, είχαμε Καλύμνιο δήμαρχο, τον Χρυσόστομο (Κρις) Αλαχούζο. Ήταν ο πρώτος δήμαρχος ελληνικής καταγωγής στην πόλη, γεννημένος στην Κάλυμνο, που μετανάστευσε στις ΗΠΑ σε ηλικία 11 ετών».

«Στην Αυστραλία, στο Ντάργουιν, ζουν περίπου 10.000 Δωδεκανήσιοι, οι περισσότεροι Καλύμνιοι», προσθέτει. «Κάθε Ιούλιο και Αύγουστο έρχονται απόδημοι στο νησί, που μιλούν τα παλιά Καλυμνικά και τα Ελληνικά με προφορά, μένουν σε δικά τους σπίτια που έχουν ανακαινίσει, και φέρνουν μαζί τους φίλους και οικογένειες. Είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές μας».

Παρά τα μέχρι τώρα καλά αποτελέσματα όμως, οι Καλύμνοι δεν εφησυχάζουν, όπως επισημαίνει η αντιδήμαρχος, αναφερόμενη σε μια σημαντική δράση που δρομολογείται: «Από τις 16 ως τις 19 Οκτωβρίου σχεδιάζουμε τη διοργάνωση διεθνούς αναρριχητικού φεστιβάλ, που είχε διακοπεί λόγω πανδημίας. Θέλουμε να συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε τον φυσικό μας πλούτο και να ενισχύουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού».

Όπως λέει η Αντιδήμαρχος Τουρισμού και Απόδημων του Δήμου Καλυμνίων, Καλλιόπη Κουτούζη, «η Κάλυμνος είναι το νησί που ενσωματώνει την αυθεντικότητα με την περιπέτεια και την παράδοση με τη βιωσιμότητα». Για αυτό και στην έκθεση Green Expo που θα πραγματοποιηθεί 28-31 Μαΐου στην Αθήνα, η Κάλυμνος θα έχει δυναμική παρουσία ως τιμώμενος δήμος και προορισμός εναλλακτικού τουρισμού, με πλούσια φυσική ομορφιά, ιστορία και ιδιαίτερες δραστηριότητες.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

[aplaw-blog]

Ταξίδι στα ανατολικά των Κυκλάδων :

Με το καλοκαίρι προ των πυλών, το ανατολικό Αιγαίο φαντάζει σαν όνειρο που καθένας θέλει να ζήσει μέσα στην ατέλειωτη μπλε μαγεία του. Από τη σαγηνευτική Νάξο και τη χαλαρή Αμοργό μέχρι την απομονωμένη Αστυπάλαια, η μπλε διαδρομή μεταξύ Κυκλάδων και Δωδεκανήσων είναι το ταξίδι αυτογνωσίας και ανακάλυψης που όλοι χρειαζόμαστε.

Ξεκινώντας από τη Νάξο, δεν έχετε παρά να ανακαλύψετε τα μυστικά του μεγαλύτερου νησιού των Κυκλάδων. Με αφετηρία την Χώρα του νησι��ύ, κατευθύνεστε προς κάθε κατεύθυνση στην ενδοχώρα βλέποντας ένα διαφορετικό πρόσωπο των Κυκλάδων που δύσκολα φαντάζεστε ότι υπάρχει. Άγρια ορεινά τοπία που διαπλέκονται με καταγάλανες παραλίες και χωριά σκαρφαλωμένα σε βράχια συνθέτουν ένα σκηνικό που κανείς δεν φαντάζεται ότι θα συναντήσει στις Κυκλάδες.

Πρώτη σημαντική στάση στην ορεινή Νάξο, το Χαλκί ή Χαλκείον. Η κάποτε εμπορική πρωτεύουσα του νησιού, είναι ένα case study στην κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, γιατί σε αντίθεση ��ε την άσπρη γραφική αρχιτεκτονική των Κυκλάδων, εδώ θα δείτε πολυτελή αρχοντικά εποχής. Νεοκλασικές προσόψεις σπιτιών που συνυπάρχουν αρμονικά με ένα ξερό μεσογειακό τοπίο ανάμεσα σε μικρά δαιδαλώδη καλντερίμια συνθέτουν ένα τόπο άγνωστο και σαγηνευτικό.

Δεύτερη στάση μετά το Φιλώτι της Νάξου, η Απείρανθος. Τ’ Απεράθου που λένε και οι περισσότεροι Ναξιώτες. Γραφική και ορεινή με αέρα που θυμίζει περισσότερο χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας, η Απείρανθος αποκαλύπτει ένα διαφορετικό πρόσωπο της Νάξου. Ένα πρόσωπο λιγότερο νησιωτικό, αλλά περισσότερο ορεινό. Ίσως και απρόσιτο στους περισσότερους που δεν τολμούν να ανακαλύψουν σε βάθος τα μυστικά του μεγαλύτερου νησιού των Κυκλάδων.

Αφήνοντας πίσω τη Νάξο και, όσο το καράβι συνεχίζει το ταξίδι του υπομονετικά μέσα από τις Μικρές Κυκλάδες, στο βάθος ξεπροβάλλει διακριτικά και άγρια η Αμοργός. Γνωστή ως το νησί -μούσα του Luc Besson χάρη στα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά της που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για την ταινία Le Grand Bleu, η πάντα αυθεντική Αμοργός είναι η ήσυχη εναλλακτική απέναντι στην βαβούρα του μαζικού τουρισμού. Επιβλητικά τοπία με φόντο όλες τις πλευρές του Αιγαίου, αλλά και μια γραφική μικρή Χώρα -κατά πολλούς η ομορφότερη των Κυκλάδων- δημιουργούν ένα ιδανικό σκηνικό που δύσκολα κανείς μπορεί να ξεχάσει.

Στην Αμοργό, βλέπετε ένα άλλο πρόσωπο των Κυκλάδων. Πιο αυθεντικό, λιγότερο επιτηδευμένο και εμπορικό. Εδώ, μπορείτε να ακολουθήσετε τα χαρτογραφημένα ορεινά μονοπάτια του νησιού και να ανακαλύψετε μέρη και τοπία που ούτε καν φανταζόσασταν. Στάση που δεν πρέπει με τίποτα να ξεχάσετε είναι η Μονή Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Η μονή με την θαυματουργή εικόνα και την ενδιαφέρουσα ιστορία είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία των Κυκλάδων.

Με ιστορία που χάνεται κάπου στα χρόνια του Βυζαντίου -για την ακρίβεια τον 9ο αιώνα- , η μονή πήρε το όνομά της από την παραφθορά του «Χοζιβίτισσα» ή «Κοζιβίτισσα», το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το τοπωνύμιο Χοζεβά ή Κοζιβά στην Παλαιστίνη, όπου υπήρχε ορθόδοξο μοναστήρι του αγίου Γεωργίου. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα της Παναγιάς Χοζοβιώτισσας έφτασε δια θαλάσσης στον όρμο της Αγίας Άννας, κοντά στη μονή, ενώ ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ Κομνηνός ήταν αυτός που εκχώρησε σταυροπηγιακά δικαιώματα στη μονή το 1088. Σήμερα, κανείς μπορεί να φθάσει στην μονή, αφού ανέβει 271 σκαλοπάτια με θέα το εκκωφαντικό βαθύ γαλάζιο του νοτιοανατολικού Αιγαίου κάτω από απότομα βράχια που μοιάζουν σαν ��α κρέμονται από μια κλωστή.

Λίγο ανατολικότερα από την Αμοργό, κάπου μια ώρα με το καράβι, η Αστυπάλαια. Αν μάλιστα σας ευνοεί ο καιρός, ίσως την δείτε από μακριά πάνω από τους μύλους της Αμοργού. Αν και σήμερα είναι ένα μακρινό νησί των Δωδεκανήσων, η Αστυπάλαια κλέβει κάτι από τον αέρα των Κυκλάδων. Ένα σπάνιο μείγμα κυκλαδίτικης και δωδεκανησιακής παράδοσης σε έναν τόπο άγνωστο και ανεξερεύνητο για τους περισσότερους. Η Αστυπάλαια είναι ένα παιχνίδι ισορροπίας. Τα λευκά σπίτια της θυμίζουν τις Κυκλάδες, αλλά τα ξύλινα μπαλκόνια και οι βενετσιάνικες επιρροές τη συνδέουν με τα Δωδεκάνησα.

Ήρεμα σοκάκια, απάνεμες παραλίες μακριά από κάθε αδιάκριτο βλέμμα και χαρακτηριστικά άσπρα σπιτάκια συνθέτουν ένα ήρεμο σκηνικό που γίνεται ακόμα πιο ήρεμο τις νύχτες και τα ξημερώματα. Καταμεσής του Αιγαίου πελάγους, η Αστυπάλαια προσφέρεται για δραστηριότητες που δεν αφήνουν ασυγκίνητους όσους αγαπούν την κίνηση και την περιπέτεια. Βουτιές από ψηλούς βράχους, ηλιοθεραπεία πάνω σε πλάκες σχιστόλιθου, αναρρίχηση σε απότομα βράχια, πεζοπορία σε ένα τοπίο πετρώδες, καταδύσεις και υποβρύχιο ψάρεμα στον σπάνιας ομορφιάς βυθό.

Πηγή: travel

[aplaw-blog]

Ιδού γιατί την αποκαλούν διαμάντι των Κυκλάδων :

Οι παραλίες της Μυκόνου κρύβουν εκπλήξεις για κάθε διάθεση και προτίμηση. Αν και οι περισσότερες είναι οργανωμένες, παραλίες όπως ο Άγιος Σώστης, η Κάπαρη και η Μερχιά, ο Πάνορμος, ο Άγιος Στέφανος και το Αγράρι ενδείκνυνται για εκείνους που αγαπούν την ηρεμία και μια πιο απομονωμένη ατμόσφαιρα. Στις πασίγνωστες παραλίες της, βέβαια, στην Ψαρού, την Παράγκα, τη Φτελιά, το Paradise και το Super Paradise θα βρεις και ορισμένα από τα μεγαλύτερα beach bars του κόσμου! Η νυχτερινή ζωή απογειώνεται εκεί που σκάει το κύμα, όμως και η Χώρα της Μυκόνου είναι γεμάτη από πολυάριθμα μπαρ και clubs με τα περισσότερα να συγκεντρώνονται στα Ματογιάννια και στην περιοχή του Γιαλού.

Ορισμένες από τις πιο ξεχωριστές εμπειρίες που έχει να προσφέρει η Μύκονος σχετίζονται με την ιδιαίτερή της γαστρονομία. Πέρα από τα δεκάδες γκουρμέ εστιατόρια, υπάρχουν και πολλές οικονομικές επιλογές που θα σας φέρουν ακόμα πιο κοντά με την αυθεντική πλευρά της Μυκόνου και το τοπικό της χρώμα. Ορισμένα από τα καλούδια που αξίζει να δοκιμάσετε, όπου κι αν επιλέξετε να το κάνετε, είναι η περίφημη κοπανιστή, τα ντόπια λουκάνικα, η λούζα και η μόστρα, τα σαλιγκάρια της θάλασσας, οι μαραθοκεφτέδες και οι πίτες!

Όπως και να επιλέξετε να περάσετε τις ημέρες σας στη Μύκονο, το σίγουρο είναι πως θα φτάσετε πιο εύκολα και άνετα από ποτέ μέσα από το ανακαινισμένο της αεροδρόμιο!

Συγκεκριμένα από το 2021 το αεροδρόμιο της Μυκόνου είναι κατά 50% μεγαλύτερο, ενώ διαθέτει έναν νέο πυροσβεστικό σταθμό. Επιπλέον, το πέρασμα από το αεροδρόμιο είναι πλέον ακόμα πιο γρήγορο αφού αυξήθηκαν κατά 33% τα σημεία check-in, κατά 20% οι πύλες και κατά 25% τα σημεία ασφαλείας και ελέγχου. Παράλληλα, έγινε αναδιαμόρφωση του χώρου στάθμευσης αεροσκαφών και κατασκευάστηκε νέο φυλάκιο ελέγχου πρόσβασης στην περιοχή δραστηριοτήτων αεροσκαφών.

Επιπλέον, ανακατασκευάστηκε ο διάδρομος προσγείωσης/απογείωσης, καθώς και ο περιβάλλον χώρος του αεροδρομίου, ενώ το απόλυτα σύγχρονο σύστημα ελέγχου και διαχείρισης αποσκευών μειώνει σημαντικά τους χρόνους αναμονής. Τέλος, το αεροδρόμιο της Μυκόνου διαθέτει το πολυτελές Μυκονιάτικο VIP Lounge «Δήλος» που προσφέρει μια κορυφαία, κομψή εμπειρία, όπου οι επιβάτες μπορούν να απολαύσουν μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα περιμένοντας την αναχώρηση.

Τι περιμένετε λοιπόν; Κλείστε σήμερα κιόλας τα εισιτήριά σας και απολαύστε τη Μύκονο!

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

[aplaw-blog]

Eκεί που τα δέντρα χαϊδεύουν τη θάλασσα:

Πεντακάθαρα δροσερά νερά, δέντρα που ατενίζουν τη θάλασσα, χρυσαφένια άμμος που στολίζει την ακτή. Η Σκιάθος είναι μοναδική και ιδανική για ένα ταξίδι, οικογενειακό ή solo, που τα έχει όλα. Ξεκούραση αλλά και έντονη νυχτερινή ζωή.

Αν έχετε προγραμματίσει ένα ταξίδι στο νησί τις επόμενες εβδομάδες, φροντίστε να έχετε δικό σας μεταφορικό μέσο. Γιατί οι παραλίες της Σκιάθου είναι πολλές και πανέμορφες και αξίζει να φτάσετε σε όλες. Ακολουθούν αυτές που ξεχωρίσαμε εμείς.

Μεγάλη Άμμος

Αν το κατάλυμά σας βρίσκεται στην πόλη της Σκιάθου, πιθανότατα εδώ θα κάνετε την πρώτη σας βουτιά στο νησί. Απέχει από το λιμάνι της Σκιάθου λιγότερο από 2 χιλιόμετρα και όχι παραπάνω από 3 από το αεροδρόμιο. Τα νερά είναι ρηχά στα πρώτα δεκαπέντε μέτρα, στοιχείο που κάνει την Μεγάλη Άμμο ιδανική επιλογή για οικογένειες.

Η αριστερή πλευρά της είναι πιο πολυσύχναστη με beach bar και ταβέρνες, ενώ η δεξιά πιο ήσυχη. Σε κάθε περίπτωση η Μεγάλη Άμμος αποτελεί μία αρκετά καλή επιλογή για να περάσετε ακόμα και ολόκληρη την πρώτη μέρα των διακοπών σας στη Σκιάθο.

Κουκουναριές

Πιθανότατα την έχετε ακούσει ακόμα και αν δεν έχετε ταξιδέψει ποτέ στην Σκιάθο. Είναι η πιο εμβληματική παραλία του νησιού: εδώ το γαλάζιο της θάλασσας συνυπάρχει αρμονικά με το πράσινο των δέντρων. Τα δέντρα φτάνουν κυριολεκτικά μέχρι το κύμα, οπότε ακόμα και αν δε βρε��τε ξαπλώστρα ή θέση στο beach bar, θα βρείτε σίγουρα άφθονη σκιά.

Η άμμος είναι χρυσή και ψιλή. Πίσω από την παραλία, ένα δάσος από κουκουναριές και δίπλα η λιμνοθάλασσα της Στροφυλιάς. Η περιοχή προστατεύεται από το δίκτυο Natura καθώς είναι καταφύγιο για αποδημητικά πουλιά και έχει κλέψει την καρδιά όσων επισκέπτονται τη Σκιάθο εδώ και δεκαετίες. Αξίζει να αφιερώσετε κάποιες ώρες απολαμβάνοντας το μπάνιο σας στην παραλία και έπειτα, να περιπλανηθείτε στο δάσος και τον υδροβιότοπο.

Τσουγκριά 

Εδώ δεν μπορείτε να έρθετε με το αυτοκίνητό σας. Θα φτάσετε στο μικρό αυτό νησάκι μετά από ταξίδι 15 λεπτών με το καραβάκι από το λιμάνι της Σκιάθου. Η Τσουγκριά είναι καταπράσινη με τα πεύκα να «χαϊδεύουν» πολλές φορές την ακτή. Υπάρχουν τέσσερις παραλίες με υπέροχα νερά, ενώ αξίζει να ρίξετε και μια ματιά στη μικρή εκκλησία στη μνήμη των Αγίων Φλώρου και Λαύρου.

Βρωμόλιμνος

Η παραλία είναι σχετικά μικρή, οπότε, ίσως, την περίοδο της υψηλής ζήτησης να δυσκολευτείτε να βρείτε ξαπλώστρα ή χώρο για την πετσέτα σας. Τα νερά είναι υπέροχα. Ο Βρωμόλιμνος συγκεντρώνει αρκετό νεαρόκοσμο, ενώ οι φίλοι των θαλάσσιων σπορ θα βρουν εδώ αυτό που ψάχνουν. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι η παραλία «προστατεύεται» από τους ανέμους.

Λαλάρια

Λαλάρια, μια από τις πιο εντυπωσιακές παραλίες της Σκιάθου. Σίγουρα είναι μοναδική στο είδος της. Εδώ η πρόσβαση γίνεται μόνο από τη θάλασσα με καραβάκι. Όταν φτάσετε, θα αντικρίσετε ένα τοπίο άγριας ομορφιάς που δεν θυμίζει σε τίποτα την καταπράσινη εικόνα του υπόλοιπου νησιού. Στην άκρη της παραλίας, ένας βράχος εκτείνεται μέσα στη θάλασσα και σχηματίζει μία «πύλη», την Τρύπια Πέτρα.

Η παραλία οφείλει την ονομασία της στα ολοστρόγγυλα λευκά βότσαλα, τα οποία οι ντόπιοι ονομάζουν λαλάρια. Τα σχετικάβαθιά νεράείναι πεντακάθαρα, η δε θέα από την παραλία προς το Αιγαίο, συγκλονιστική. Καλό θα είναι να έρθετε με τη δική σας ομπρέλα και τις δικές σας προμήθειες καθώς δεν υπάρχουν υποδομές. Σίγουρα, αν βρεθείτε στη Σκιάθο, πρέπει να την επισκεφθείτε, αφού λογίζεται ως μία από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας.

Αχλαδιές

Σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από την πόλη της Σκιάθου, βρίσκεται αυτός ο μικρός παραθαλάσσιος οικισμός με τα ελαιόδεντρα. Η παραλία του είναι προστατευμένη από τους ανέμους, η θάλασσα είναι ρηχή, κάτι που την κάνει κατάλληλη για οικογένειες. Στην περιοχή υπάρχει ποικιλία παροχών με μπαρ και εστιατόρια.

Κάστρο

Σε αυτή την πολύ όμορφη παραλία κάτω από την παλιά μεσαιωνική πόλη στη βόρεια πλευρά του νησιού, θα φτάσετε περπατώντας ελάχιστα από το σημείο όπου θα αφήσετε το όχημα σας ή με καραβάκι. Αν επιλέξετε το πρώτο, θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε την υπέροχη θέα της παραλίας από ψηλά. Αν έρθετε με καραβάκι, θα ανταμειφθείτε με τη θέα στο επιβλητικό κάστρο πάνω από την παραλία. Η παραλία έχει ψιλό βότσαλο. Τα νερά είναι σχετικά κρύα, αλλά πεντακάθαρα.

Αγία Παρασκευή

Σε μικρή απόσταση από το ομώνυμο χωριό, βρίσκεται αυτή η οργανωμένη παραλία. Η θάλασσα είναι κατάλληλη για παιδιά και προστατευμένη από τον άνεμο. Αν θέλετε να αποφύγετε τον συνωστισμό άλλων διασημότερων παραλιών ειδικά την περίοδο υψηλής ζήτησης, είναι μία εξαιρετική επιλογή για εσάς.

Πηγή: travel

[aplaw-blog]

Οι ακτές της Αιτωλοακαρνανίας και τα μικρά παραδεισένια νησιά της :

Το Μεγανήσι, ο Κάλαμος και ο Καστός είναι υπέροχοι μικροί, καταπράσινοι παράδεισοι κοντά στη Λευκάδα. Ιστιοπλοϊκά, φουσκωτά, καΐκια: τα συμπλέγματα από νησάκια και νησίδες στα νοτιοανατολικά της Λευκάδας είναι ο λόγος που κάθε είδους πλωτά μέσα, κατακλύζουν την περιοχή κάθε καλοκαίρι με ορμητήριο το Νυδρί, ή τις απέναντι ακτές της Αιτωλοακαρνανίας.

Μεγανήσι

Πετώντας κάποια στιγμή με ένα από τα υπερελαφρά αεροπλάνα της αερολέσχης Λευκάδας, είχα το προνόμιο να αντικρίσω από ψηλά τον «χάρτη», με τα δασωμένα νησάκια των Τηλεβοϊδών και των Πριγκηποννήσων, με τα ιστιοπλοϊκά να ασπρ��ζουν και να στολίζουν τη θάλασσα του Ιονίου. Το μεγαλύτερο από όλα είναι το Μεγανήσι. Άλλοι καιροί τότε. Το νησάκι ήταν ένας αυθεντικός παράδεισος για όσους ήθελαν να ξαναζήσουν στην παλιά καλή Ελλάδα, με τα ταβερνάκια -όπου οι ψαράδες έφερναν κάθε μέρα τα καλούδια τους-, τα ταπεινά ενοικιαζόμενα δωμάτια, τις παρθένες παραλίες και τα λιμανάκια που δεν βούλιαζαν από δεμένα σκάφη και θαλαμηγούς, αλλά είχαν δεμένες βάρκες και τα ιστιοπλοϊκά που κατέπλεαν από το Νυδρί.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, στα αρχαία χρόνια το Μεγανήσι ήταν το νησί των Ταφίων (ο Τάφιος ήταν γιος του Ποσειδώνα και βασιλιάς της περιοχής). Ο Όμηρος λέει ότι ο Οδυσσέας εμπιστεύτηκε τα πλοία του στο βασιλιά Μέντορα των Ταφίων φεύγοντας από την Ιθάκη. Άλλοι θεωρούν ότι είναι το νησί Αστερίς, που αναφέρεται επίσης στον Όμηρο. Όταν κοιτάζεις από ψηλά την ακτογραμμή του Μεγανησίου, βλέπεις ότι σχηματίζει βαθιούς όρμους -κυρίως στα βόρεια- με γαλαζοπράσινα, πεντακάθαρα νερά. Τα σκάφη δένουν ή μένουν αρόδο σε διάφορους από αυτούς -όπως το Αμπελάκι, ο Μπάλος, η Σβούρνα, το Λιμονάρι, η Ελιά. Πιο πολυσύχναστο είναι το λιμάνι Βαθύ, όπου έρχονται και εκδρομικά πλοιάρια. Εδώ, υπάρχουν ταβέρνες και διάφορες υποδομές.

Σε απόσταση μόλις 1 χλμ. από το Βαθύ βρίσκεται ο αγροτικός οικισμός του Κατωμερίου, γύρω από τον οποίο υπάρχουν ελαιώνες. Στη μέση της δυτικής πλευράς του νησιού είναι το Σπαρτοχώρι, ο πιο δημοφιλής οικισμός, με το λιμάνι του, τα Σπήλια. Τα λιτά πέτρινα σπίτια του είναι αντιπροσωπευτικά του -κατά βάση αγροτικού- πληθυσμού. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν πλέον τα περισσότερα ξενοδοχεία και βίλες, μαζί με ταβέρνες και καφέ μπαρ.

Το χωριό είναι κτισμένο μέσα στο πράσινο και προσφέρει ωραιότατη θέα προς τη θάλασσα, τις νησίδες Σκορπιός και Σπάρτη, καθώς και τις απέναντι ακτές της Λευκάδας. Μάλιστα, τη διαδρομή από εκεί προς το λιμάνι αξίζει να την κάνετε με τα πόδια, γιατί είναι πολύ όμορφη. Στη νοτιοδυτική και τη νότια πλευρά του Μεγανησίου υπάρχουν σπήλαια. Όλοι θα σας μιλήσουν για του Παπανικολή, που έχει βάθος γύρω στα 60 μέτρα και μια μικρή αμμουδιά στο εσωτερικό του. Λένε ότι ήταν μία από τις κρυψώνες του υποβρυχίου Παπανικολής στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλες γνωστές θαλασσοσπηλιές είναι του Γιοβάνη και του Δαίμονα. Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο στην ύπαιθρο είναι οι ανεμόμυλοι που άλεθαν εντατικά τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται επάνω από τον Αθερινό, ενώ υπάρχουν επίσης αρκετά πέτρινα πηγάδια.

Σε μια βοτσαλωτή παραλία στα δυτικά στέκεται το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που σύμφωνα με τις πηγές, χρονολογείται στο 1477. Λέγεται ότι καταστράφηκε από πειρατές που πέταξαν την εικόνα του αγίου στη θάλασσα, την οποία όμως ανέσυρε ένας ψαράς με τα δίχτυα του. Το μοναστήρι ξανακτίστηκε αργότερα χάρη στις σημαντικές προσπάθειες μιας καλόγριας, ο τάφος της οποίας βρίσκεται στα θεμέλια τοίχου του ιερού.

Παραλίες

Το πανέμορφο Φανάρι, βόρεια, στον κάβο του Αθερινού, είναι η δημοφιλής παραλία του νησιού. Έχει λεπτό βότσαλο και είναι οργανωμένη. Νότια από το Κατωμέρι, βρίσκεται το Λιμονάρι, με κροκάλες. Στα φιόρδ που σχηματίζονται στην βόρεια πλευρά βρίσκεται το Πασουμάκι, όπου τα δέντρα φθάνουν ως το νερό, και στη δυτική πλευρά η Αμμόγλωσσα, με ψιλό βότσαλο. Ο βαθύς όρμος κοντά στο Σπαρτοχώρι έχει beach bar, φυσική σκιά, και ταβερνάκια. Νότια από τη μονή του Αγίου Ιωάννη υπάρχει η ομώνυμη ανοργάνωτη παραλία, με βότσαλο και πολύ ωραία νερά.

Κάλαμος

Βλέποντάς τον από ψηλά, μοιάζει σαν ψηλό βουνό που επιπλέει στα γαλαζοπράσινα νερά. Οι μόνιμοι κάτοικοί του είναι λιγότεροι από εξακόσιοι και η φυσική του ομορφιά σε μαγεύει από την πρώτη στιγμή. Είναι γεμάτος από κάθε είδους φυτά -ελιές, κουμαριές, πρίνους και τα περίφημα θαλασσινά, ή βασιλικά, πεύκα που φυτρώνουν ανάμεσα στα βράχια και φθάνουν μέχρι τις ακτές. Η ψηλότερη κορυφή είναι το Βουνί στα 750 μ.

Στον Κάλαμο, το κύριο λιμάνι, εκτός από ιδιωτικά σκάφη δένει και το καΐκι που έρχεται από τον πολύ κοντινό Μύτικα της Αιτωλοακαρνανίας (20’), συνεχίζοντας μετά προς τον Καστό. Στον οικισμό τα κεραμοσκεπή σπίτια με τα καλντερίμια ανάμεσά τους, συνθέτουν ωραίες εικόνες και δίνουν την αίσθηση της απλής και αυθεντικής ζωής. Ένας και μοναδικός δρόμος φιδογυρίζει προς τα βόρεια, μέχρι το άλλο χωριό του Καλάμου, την Επισκοπή. Με τα απλά πέτρινα σπίτια και τις κληματαριές έχει και αυτή ατμόσφαιρα που παραπέμπει σε παλαιότερες δεκαετίες. Στο λιμανάκι της οι ντόπιοι δένουν τα καΐκια και τις βάρκες τους.

Στη διαδρομή Καλάμου-Επισκοπής, που είναι ιδανική και για πεζοπορία, μπορείτε να κάνετε στάση στη μικρή παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου, όπου υπάρχει και το εκκλησάκι του Αγίου Δονάτου (ο ίδιος άγιος τιμάται και στη Λευκάδα, κοντά στην Εγκλουβή). Σε κοντινή απόσταση από την Επισκοπή προς τα βόρεια, είναι ο οικισμός του Κάστρου με το καστρομονάστηρό του, φωλιασμένος μέσα στο πράσινο. Πιθανολογείται ότι είναι της βυζαντινής περιόδου. Αυτό που έχει ��πομείνει από το κάστρο είναι τμήματα από τα ψηλά τείχη με τις καμάρες που χρησιμοποιούνταν ως πολεμίστρες. Η τοπική παράδοση θέλει εδώ να είναι θαμμένη η μητέρα του Γεωργίου Καραϊσκάκη.

Στο νότο του νησιού βρίσκεται το παλιό χωριό Κεφάλι, εγκαταλελειμμένο πλέον. Διατηρούνται ωστόσο κάποια πέτρινα αλώνια, ερειπωμένα κτίσματα και ελαιοτριβεία, ως μάρτυρες του παρελθόντος. Στα νοτιοδυτικά, βρίσκεται η νησίδα Φερμέκουλα, την οποία επισκέπτονται οι φώκιες Monachus monachus. Στον Κάλαμο αξίζει να περπατήσετε, επιλέξτε τη διαδρομή προς το Πόρτο Λεόνε και το μονοπάτι από τον Κάλαμο προς την Επισκοπή που καλύπτεται από πευκοδάσος.

Παραλίες

Προς τα βόρεια του λιμανιού ξεχωρίζει η πολύ ωραία παραλία της Μυρτιάς, με λευκό βότσαλο και γαλάζια -τιρκουάζ νερά, και προς τα νότια η βοτσαλωτή Αγραπιδιά. Άλλες παραλίες της ανατολικής πλευράς είναι το Πόρτο Λεόνε, με καταφύγιο σκαφών, και το Ασπρογυάλι στα βορειοανατολικά. Αν περιπλεύσετε το νησί με σκάφος θα έχετε εύκολη πρόσβαση και σε άλλες παραλίες με υπέροχα νερά, όπως του Κέδρου, των Κήπων, του Τράχηλου, των Πεύκων, του Μύλου, της Δάφνης. Προς τα νότια υπάρχει το Χάλασμα, μια θαλασσοσπηλιά που θεωρείται και αυτή κρυψώνα του ηρωικού υποβρυχίου «Παπανικολής».

Καστός

Όπως και ο Κάλαμος, υπάγεται στο σύμπλεγμα των Τηλεβοϊδών. Έχει μακρόστενο σχήμα, είναι ασφαλές αγκυροβόλιο και καταπληκτικός ψαρότοπος. Είναι, επίσης, η μικρότερη κατοικημένη νησίδα στα Επτάνησα. Τον Καστό, χαρακτηρίζουν οι χαμηλοί λόφοι, οι δαντελωτές ακτές και οι ελαιώνες. Οι επιλογές διαμονής είναι περιορισμένες, αλλά η ατμόσφαιρα που αποπνέει ενθουσιάζει όσους θέλουν να κάνουν χαλαρές και ήσυχες διακοπές «α λα παλαιά».

Ο μοναδικός οικισμός του, ο Καστός, με τα πέτρινα σπίτια και τις ταβέρνες είναι κτισμένος επάνω και γύρω από το λιμάνι. Αξιοθέατο είναι ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που κτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, καθώς και το ξωκλήσι του Αγίου Αιμιλιανού, 4 χλμ. έξω από τον οικισμό.

Στο νησάκι τα αυτοκίνητα είναι ελάχιστα -και δεν μπορείτε να μεταφέρετε όχημα με τα μικρά πλοία της γραμμής, οπότε θα χρειαστεί να περπατήσετε προς τις παραλίες, ή να πάτε με βαρκάκι. Ξεχωρίζουν τα Αμπελάκια και το Φύκι (νότια), η Κοιλάδα, η Λίμνη, το Καμίνι και το Βρισίδι στα ανατολικά -με πρόσβαση και από ξηράς. Στη δυτική πλευρά του Καστού βρίσκεται ο όρμος Σαρα��ήνικο, με μικρό μόλο όπου δένουν τα ιστιοπλοϊκά όταν φυσάει δυνατά ο νοτιάς.

Πηγή: travel

[aplaw-blog]

Το υπερθέαμα όλων των παραλιών της Μήλου :

Οι παραλίες της Μήλου, σχηματισμένες κυρίως από εύθρυπτα ηφαιστειακά υλικά, τα οποία έχουν διαβρωθεί από τους ανέμους και τη θάλασσα, είναι πραγματικά αξιοθέατες και πολλές από αυτές θυμίζουν υπαίθρια γεωλογικά μουσεία.

Τα πρωτεία κατέχει το διάσημο Σαρακήνικο, το οποίο εντάχθηκε από το Lonely Planet στις 20 καλύτερες παραλίες του κόσμου. Τα εκτυφλωτικά λεία, λευκά πετρώματα κάνουν το τοπίο να μοιάζει εξωγήινο και οι κάτασπρες πλαγιές αξίζουν για εξερεύνηση, καθώς τα ηφαιστειακά βράχια έχουν μοναδικά σχήματα που εξάπτουν τη φαντασία. Η ακτογραμμή σχηματίζει μικρά φιόρδ και υπάρχουν σπηλιές και φυσικές πισίνες.

Ο βαθύς κόλπος έχει ρηχά γαλαζοπράσινα νερά, τα οποία, όταν ξανοιχτεί κανείς προς τον εντυπωσιακό βράχο και το ναυάγιο, παίρνουν απόχρωση σκούρου μπλε.

Το Κλέφτικο

Πήρε το όνομά του από τους «κλέφτες της θάλασσας», δηλαδή τους πειρατές, που είχαν τα λημέρια τους εκεί. Ακόμη και αν πάτε στη Μήλο για ολιγοήμερες διακοπές, θα το βάλετε στο πρόγραμμά σας, γιατί το τοπίο στο Κλέφτικο είναι μοναδικό στην Ελλάδα. Μοιάζει με γεωλογικό πάρκο, τα βράχια έχουν σχήματα που θυμίζουν γιγάντια γλυπτά, τα νερά είναι γαλαζοπράσινα και οι λευκοί βράχοι σχηματίζουν μεγάλες αψίδες και σπηλιές. Οι μικροί όρμοι έχουν εξωτικά νερά και μπορείτε να τους εξερευνήσετε κολυμπώντας, ενώ αξίζει να κάνετε και snorkeling. Η πρόσβαση γίνεται με τα εκδρομικά καΐκια που ξεκινούν από τον Αδάμαντα και τα Πολώνια, ή με ιδιωτικό σκάφος. Οι πιο τολμηροί και έμπειροι στο περπάτημα μπορούν να έρθουν από μονοπάτι (2 ώρες).

Ο Παπάφραγκας

Ο πολύ κλειστός όρμος στη βορειοανατολική ακτογραμμή της Μήλου σχηματίζεται ανάμεσα σε γκριζόλευκα βράχια και έχει σμαραγδένια νερά. Οι σπηλιές που δημιουργήθηκαν από τα ηφαιστειακά υλικά είναι ιδανικές για μικρές εξερευνήσεις. Το νερό του όρμου έχει έξοδο στη θάλασσα και απέναντι ακριβώς βρίσκονται τα Γλαρονήσια, οι τρεις εντυπωσιακοί βράχοι όπου κατοικούν μόνο γλάροι. Αποτελούνται στο μεγαλύτερο μέρος τους από πετρώματα ανδεσίτη που έχουν διαμορφωθεί σε όρθιες κολώνες με σχήμα εξαγωνικών ή πενταγωνικών πρισμάτων -ένα αξιοθέατο που θα θαυμάσετε και από τα εκδρομικά σκάφη που κάνουν τον γύρο των παραλιών της πλευράς αυτής του νησιού. Κοντά στον Παπάφραγκα είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Φυλακωπής και τα Πολώνια.

Η Αλογόμαντρα

Βρίσκεται ανάμεσα στο Σαρακήνικο και τον Παπάφραγκα, με έναν χαρακτηριστικό βράχο που σχηματίζει καμπύλη και προσφέρει τη σκιά του. Ο πρώτος μικρός όρμος λέγεται του Αγίου Κωνσταντίνου και ο δεύτερος, της Αλογόμαντρας, είναι μεγάλος, έχει άμμο και ωραία γαλαζοπράσινα νερά. Η πρόσβαση είναι εύκολη.

Το Τσιγκράδο

Διάφανα νερά που κάνουν το κολύμπι απόλαυση, μικρές σπηλιές, υπέροχοι βυθοί και μια αμμώδης παραλία που περιβάλλεται από ψηλά βράχια με πορτοκαλί, λευκές και γκρίζες αποχρώσεις. Οι κατολισθήσεις που συμβαίνουν στη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να κάνουν την πρόσβαση δύσκολη -εξού και τοποθετούνται σκάλες και σχοινιά- οπότε θα κατεβείτε «με δική σας ευθύνη», όπως αναγράφει η σχετική πινακίδα. Αν δεν θέλετε να ταλαιπωρηθείτε, προτιμήστε να πάτε με σκάφος. Βρίσκεται στα νότια του νησιού.

Η Φυριπλάκα

Πολύ κοντά στο Τσιγκράδο, είναι μια μεγάλη και οργανωμένη στην αρχή της παραλία που ξεχωρίζει για την ομορφιά της. Ο μεγάλος βράχος που μοιάζει σαν να ξεβράστηκε στα ρηχά και οι αποχρώσεις των ηφαιστειακών πετρωμάτων με τα υπέροχα σχήματα και τις γλυπτές μορφές θα σας κάνουν να τραβήξετε δεκάδες φωτογραφίες από όλες τις πιθανές γωνίες. Η παραλία έχει άμμο και ψιλό βότσαλο. Παρά την πολυκοσμία που υπάρχει το καλοκαίρι, έχει τόσο μήκος ώστε θα βρείτε χώρο για να απλώσετε την πετσέτα σας.

Η Πλάθιενα

Ο αμμώδης όρμος στα βορειο��υτικά είναι ιδανική επιλογή για μπάνιο, εάν μένετε στην Πλάκα. Στα θετικά της παραλίας είναι η εύκολη πρόσβαση και το beach bar για όσους θέλουν σκιά, καφέ και σνακς. Υπάρχουν αρμυρίκια, τα νερά είναι γαλαζοπράσινα και εάν μείνετε ως αργά θα χαρείτε ωραίο ηλιοβασίλεμα.

Ο Φυροπόταμος

Ο όρμος έχει στη μια πλευρά του έναν μικρό παράλιο οικισμό με τα χαρακτηριστικά «σύρματα» που έχουν χρωματιστά πορτοπαράθυρα. Εκεί, τον χειμώνα οι ντόπιοι φυλάσσουν τις βάρκες τους και το καλοκαίρι τα κατοικούν ή τα νοικιάζουν (τα ίδια συναντάμε και στο Κλήμα). Στο μικρό ψαροχώρι ξεχωρίζει το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Η παραλία πλάι του έχει ωραία πράσινα νερά και άμμο. Στην περιοχή λειτουργούν μικρά ξενοδοχεία.

Η Αγία Κυριακή

Βρίσκεται στα νοτιοανατολικά, κοντά στο λιμάνι του Αδάμαντα. Είναι μια εκτεταμένη παραλία, με αρμυρίκια, διάφανα γαλαζοπράσινα νερά, άμμο και ψιλό λευκό βότσαλο. Όπως και στο Παλαιοχώρι, η θερμοκρασία της άμμου σε κάποια σημεία αγγίζει τους 102 βαθμούς Κελσίου. Θα βρείτε beach bars, ταβέρνες, εταιρείες που νοικιάζουν σκάφη και κάποια ενοικιαζόμενα διαμερίσματα.

Άλλες παραλίες

Παλαιοχώρι

Στα νοτιοανατολικά της Μήλου, μια μεγάλη και δημοφιλής παραλία με άμμο και θαυμάσια νερά που ξεχωρίζει χάρη στους κάθετους ηφαιστειακούς βράχους της με χρώματα πορτοκαλί, κόκκινο, λεμονί, λευκό. Ένα μεγάλο κομμάτι της είναι ελεύθερο και στο υπόλοιπο λειτουργεί beach bar και ταβέρνα. Υπάρχουν θερμές πηγές 50 βαθμών Κελσίου, ενώ η θερμοκρασία της άμμου σε κάποια σημεία ξεπερνά τους 100 βαθμούς Κελσίου. Η πρόσβαση είναι εύκολη και γύρω υπάρχουν μικρά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Τριάδες -Αμμουδαράκι -Αη Γιάννης

Αξίζει να φθάσετε με δικό σας σκάφος σε αυτές τις τρεις, μη οργανωμένες, αμμώδεις παραλίες στα δυτικά του νησιού, όπου θα νιώσετε σαν να είστε στον παράδεισο. Δεν θα χορταίνετε να θαυμάζετε και να φωτογραφίζετε τα βράχια με τα εντυπωσιακά χρώματα, που θυμίζουν πίνακες αφηρημένης τέχνης. Από την ξηρά η πρόσβαση γίνεται μέσω χωματόδρομου και μετά από μονοπάτι.

Πηγή: travel

[aplaw-blog]

Οι ελληνικές παραλίες από τη λίστα των 50 καλύτερων παραλιών της Ευρώπης για το 2025 :

Σίγουρα, όταν σκέφτεστε τις καλύτερες παραλίες στον κόσμο, τα πρώτα πράγματα που σας έρχονται στο μυαλό είναι οι αστραφτερές, κατάλευκες ακτές στις τροπικές περιοχές. Ωστόσο, η Ευρώπη είναι επίσης ευλογημένη με μερικές εκπληκτικές ακτές, και η λίστα με τις 50 καλύτερες παραλίες του κόσμου έχει επιλέξει τις καλύτερες, σύμφωνα με το travelstyle.gr.

Όπως και η παγκόσμια κατάταξη (για την οποία αναφέραμε εδώ ), κάθε ακτογραμμή έχει καταταχθεί με βάση ορισμένα βασικά κριτήρια: την άγρια ??ζωή της, τον ήχο της φύσης, τα μοναδικά χαρακτηριστικά της, το πόσο ανέγγιχτη είναι, τη συχνότητα των ειδυλλιακών συνθηκών, την επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς και την προσβασιμότητα στο νερό και την ηρεμία του νερού.

Πιθανότατα δεν θα αποτελέσει έκπληξη το γεγονός ότι οι μεσογειακοί προορισμοί κυριάρχησαν σε αυτήν τη λίστα, με εννέα ιταλικές , έξι ισπανικές, έξι ελληνικές και τρεις πορτογαλικές συμμετοχές να διεκδικούν μια θέση στην πρώτη 50άδα. Μάλιστα η Ελλάδα όχι μόνο έχει 6 παραλίες στην τοπ λίστα αλλά οι 3 από αυτές είναι στην πρώτη πεντάδα! Στην πρώτη θέση βρέθηκε η Cala Goloritze , η οποία επίσης βρέθηκε στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας. Η παραλία της Σαρδηνίας προστατεύεται από την UNESCO από το 1995 και η είσοδος θα σας κοστίσει 7 ευρώ, αλλά τα γαλάζια νερά και οι εντυπωσιακοί ασβεστολιθικοί βράχοι αξίζουν τον κόπο, χωρίς αμφιβολία.

Οι ελληνικές παραλίες Φτέρη και Βουτούμι ,κατέλαβαν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, την τέταρτη θέση κατέλαβε η Playa de Rodas στην Ισπανία ενώ την πέμπτη η επίσης δική μας παραλία, το διάσημο Πόρτο Κατσίκι. Οι άλλες 3 ελληνικές που βρίσκονται στη λίστα είναι στην θέση 16 το Ελαφονήσι, στην 24η ο Μπάλος και στην θέση 49 η παραλία Ελιά. Ωστόσο, πολύ βορειότερα, η παραλία Diamond στην Ισλανδία και η παραλία Puinn Sand στη Νορβηγία συμπεριλήφθηκαν και οι δύο σε αυτήν την κατάταξη των 50 κορυφαίων. Στο ��νωμένο Βασίλειο, συμπεριλήφθηκαν η παραλία Three Cliffs Bay στην Ουαλία και οι παραλίες Porthcurno και Kynance Cove στην Αγγλία, ενώ συμπεριλήφθηκε και η παραλία Keem, μια καταπράσινη ακτή στην κομητεία Mayo της Ιρλανδίας .

Αυτές είναι οι 50 καλύτερες παραλίες της Ευρώπης

Κάλα Γκολόριτζε, Ιταλία

Παραλία Φτέρη, Ελλάδα

Παραλία Βουτούμι, Ελλάδα

Πλάγια ντε Ρόντας, Ισπανία

Πόρτο Κατσίκι, Ελλάδα

Σάντα Τζούλια, Γαλλία

Παραλία Keem, Ιρλανδία

Λα Πελόζα, Ιταλία

Κάλο Ντε Μόρο, Ισπανία

Κίνανς Κόουβ, Αγγλία

Νησί Σουλουάντα, Τουρκία

Κόλπος Γκράμα, Αλβανία

Ντάιαμοντ Μπιτς, Ισλανδία

Κάλα Μακαρελέτα, Ισπανία

Παραλία Ελαφονήσι, Ελλάδα

Πλαζ ντε Παλομπάτζια, Γαλλία

Παραλία Kelebekler Vadisi, Τουρκία

Παραλία Puinn Sand, Νορβηγία

Χρυσή Ακτή, Κύπρος

Πράια ντε Μαρίνια

Παραλία Κοφέτε, Ισπανία

Παραλία Pasjaca, Κροατία

Παραλία Πόρθκερνο, Αγγλία

Παραλία Μπάλος, Ελλάδα

Βίλα Φρανς Νησίδα, Πορτογαλία

Κάλα Μπραντίντσι, Ιταλία

Κάλα ντεϊ Γκαμπιάνι, Ιταλία

Πράια ντο Καμίλο, Πορτογαλία

Παραλία No Name, Ιταλία

Παραλία Γκρίπε, Αλβανία

Παραλία Κουνελιών, Ιταλία

Ζλάτνι Ρατ, Κροατία

Γαλάζια Λιμνοθάλασσα, Μάλτα

Παραλία Sveti Stefan, Μαυροβούνιο

Παραλία Ποντράτσε, Κροατία

Κάλα Κοτίτσιο, Ιταλία

Παραλία Λα Κόντσα, Ισπανία

Παραλία Λοτού, Γαλλία

Καλάνκ ντ’Αν-Βο, Γαλλία

Παραλία Νησί, Κύπρος

Πράια ντο Φόγκο, Πορτογαλία

Παραλία Άχμελβιτς, Σκωτία

Σες Ιγιέτες, Ισπανία

Παραλία Χάουκλαντ, Νορβηγία

Παραλία Μαρτινίκα, Κροατία

Παραλία Αρούτας, Ιταλία

Παραντίσο ντελ Σαμπ, Ιταλία

Παραλία Jaz, Μαυροβούνιο

Παραλία Ελιά, Ελλάδα

Παραλία Three Cliffs Bay, Ουαλία

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

[aplaw-blog]

Η "μεσαιωνική" Θήρα :

Σε ένα νησί -brand name, ταυτόσημο με τον ελληνικό τουρισμό κι αναγνωρίσιμο σε όλο τον κόσμο, που το άκουσμα και μόνο του ονόματός του προκαλεί δηλώσεις θαυμασμού και δέους για τη μοναδικότητα και τη συγκλονιστική ομορφιά του, το να βρεις σημεία που διατηρούν σε μεγάλο βαθμό την αυθεντικότητά τους, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τη Σαντορίνη του σήμερα, έναν από τους πλέον κοσμοπολίτικους νησιωτικούς προορισμούς, με φήμη που έχει εκτοξευτεί κι απλωθεί πολύ πέρα από τη δική μας ήπειρο.

Τότε, τα χωριά που αντιστέκονται ακόμη στην τουριστική υπερεκμετάλλευση και διαφυλάσσουν τη γραφικότητα και τις παραδόσεις τους, γίνονται αληθινά καταφύγια αποφόρτισης από τα σμήνη τουριστών και ουσιαστικής επαφής με ένα πιο αληθινό πρόσωπο τ��υ διάσημου νησιού. Σαν αυτό που συναντά κανείς ανάμεσα στα φιδωτά ανηφορικά σοκάκια του Πύργου, της μεσαιωνικού χαρακτήρα πρώην πρωτεύουσας της Θήρας που έχει το προνόμιο να αγναντεύει το Αιγαίο και τα γύρω νησιά από το ψηλότερο σημείο της. Χτισμένο στους πρόποδες του Μέσα Βουνού, το χωριό με τα δύο ονόματα –Πύργος Καλλίστης όπως είναι η επίσημη ονομασία του ή Καινουργιομπούργο όπως αποκαλούνταν παλαιότερα- αποτελεί ένα από τα γοητευτικότερα χωριά των Κυκλάδων κι έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός της Unesco από το 1995.

Η προνομιακή θέση του, η αξιοθαύμαστη αρχιτεκτονική του με τα σφιχταγγαλιασμένα σπίτια που συνθέτουν έναν απολαυστικό λαβύρινθο, οι διάσπαρτες πανέμορφες εκκλησιές, τα πολύτιμα αμπέλια που τον πλαισιώνουν και η μακραίωνη ιστορία του, μας δίνουν κάθε λόγο να διανύσουμε τα λιγότερα από 10 χιλιόμετρα που τον χωρίζουν από τα κοσμικά Φηρά και να χαθούμε για λίγο σε μια χαμηλότερων τόνων Σαντορίνη.

Το χωριό που ήξερε να φυλάγεται από τους πειρατές

Από τα π��ντε συνολικά «καστέλια» του νησιού, όπως ονομάζονταν οι οχυρωματικοί οικισμοί που έχτισαν οι Ενετοί μεταξύ 13ου και 16ου αιώνα για την προστασία από τους πειρατές, αυτό του Πύργου είναι το νεότερο, με την ιστορία της οικοδόμησής του να μας μεταφέρει στο 1580. Και παρότι η Σαντορίνη βρισκόταν ήδη στα χέρια των Οθωμανών, η τεχνοτροπία που υιοθετήθηκε για το Καστέλι του Πύργου παρέμεινε ίδια όπως και των προγενέστερων ενετικών φρουρίων. Κι αν τον πύργο που δέσποζε στην κορυφή του έχει αντικαταστήσει η μονή του Αγίου Γεωργίου, ο σημερινός επισκέπτης μπορεί με λίγη φαντασία να αφεθεί στην αίσθηση του πυκνού δαίδαλου που εξακολουθεί να πλανάται ανάμεσα σε ασπρισμένα σπίτια και γαλάζιους τρούλους, περίτεχνα λευκά καμπαναριά που αναμετρώνται με το γαλανό ουρανό και καλντερίμια όλο σκαλιά που ανυπομονείς για το που θα σε οδηγήσουν.

Οι ίδιοι οι εξωτερικοί τοίχοι των δύο και τριών επιπέδων σπιτιών αποτελούσαν και τον οχυρωματικό περίβολο του Καστελιού, καθώς σχημάτιζαν μια περιμετρική ασπίδα ενάντια στις επιθέσεις των πειρατών. Ταυτόχρονα και με σκοπό την άμεση διαφυγή του πληθυσμού, μια σειρά από υπόγειους διαδρόμους, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά στοιχεία του Πύργου, προσέφεραν τόσο καταφύγιο, όσο και διέξοδο, οδηγώντας στη μία και μοναδική φρουρούμενη πύλη του καστελιού, τη λεγόμενη Καστελόπορτα που κλείδωνε με τη δύση του ήλιου και ήταν ενισχυμένη στο πάνω μέρος της με την πολεμίστρα-φόνισσα απ΄ όπου ρίχνονταν καυτό λάδι στους εισβολείς.

Από γενιά σε γενιά κι από στόμα σε στόμα, θρύλοι και ιστορίες για την ευρηματική αμυντική αρχιτεκτονική του Πύργου εξιστορούνται ακόμη στο χωριό. Όπως για το πως οι πειρατές έχαναν τον προσανατολισμό τους μέσα στο λαβύρινθο, το πώς τα πολυάριθμα και ιδιαίτερα στενά σοκάκια τους έκαναν να μη μπορούν να εισβάλουν σε μεγάλες ομάδες αναγκάζοντάς τους να εφορμούν σε μικρότερα μπουλούκια αλλά και να μη θυμούνται από που να επιτεθούν στην επόμενη επιδρομή, ή για το πως πολλές στενές φιδωτές σκάλες είχαν χτιστεί επίτηδες με ανάποδη φορά, ώστε να εξαναγκάζονται οι πειρατές να κρατούν το σπαθί με το αριστερό χέρι και να μειώνεται η επιθετική τους δεινότητα.

Από το Καστέλι του Καινούργιου Πύργου στο Ξέπορτο

Όσο αθέατος είναι πλέον ο μη σωζόμενος παλιός οικισμός του Καινουργιομπούργου που ζωντανεύει μόνο με τη βοήθεια της φαντασίας μας, άλλο τόσο απτή είναι η επαφή με το νέο χωριό του Πύργου, το λεγόμεν�� Ξέπορτο -«Έξω από την Πύλη»-, αποτέλεσμα της επέκτασης εκτός των τειχών του οχυρού όταν είχε πλέον εξαλειφθεί ο κίνδυνος των εισβολέων. Και πάλι η αρχιτεκτονική γίνεται αφηγητής της εποχής που τα σπίτια άρχισαν να αποκτούν παράθυρα, πόρτες και στεγασμένους εξώστες που αποκαλούνταν λιάτικα. Ιδανική αφετηρία για την εξερεύνηση του χωριού και των εκπληκτικών εικόνων που επιφυλάσσει ανηφορίζοντας, η κεντρική πλατεία με την ονομασία Υψηλός Καφενές, αλλοτινός τόπος συνάντησης των «καλουπαξίδων», δηλαδή των αριστοκρατών του Πύργου, όπου ένα μνημείο τιμά όσους Πυργιανούς χάθηκαν στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και στη Μικρασιατική Καταστροφή. 

Από δω και πέρα, το ένστικτο κι ο θαυμασμός γίνονται οι καλύτεροι οδηγοί για να γνωρίσετε το ορεινότερο Σαντορινιό χωριό. Σαν μια ζωγραφιά στρυμωγμένη στον καμβά ενός καλλιτέχνη, υπόσκαφα σπίτια, θολωτές στοές, καμάρες και σοβατισμένοι τοίχοι, εκκλησίες μεγαλοπρεπείς ή ταπεινές αλλά πάντα κυανόλευκες, ζωηρόχρωμες μπλε πόρτες, τεμπέλικες γάτες που λιάζονται σε κατάλευκα κεφαλόσκαλα και καμπυλωτές στέγες, σκαρφαλώνουν σταδιακά το λόφο και μας δελεάζουν να ανεβούμε όλο και περισσότερο.

Σε κάθε βήμα και μια διαφορετική όψη του Πύργου μας χαρίζει το τέλειο φωτογραφικό φόντο, ενώ η θέα πέρα από τα περίφημα αμπέλια της περιοχής που τροφοδοτούν τα οινοποιεία του νησιού ως την Ανάφη, γίνεται όλο και πιο μαγευτική. Ένας εξαιρετικός τρόπος για να μυηθείτε στην αυθεντική ατμόσφαιρα του Πύργου και του μεσαιωνικού οικισμού, είναι μια στάση στο Kastelana Photography Centre. Ο καλλιτεχνικός χώρος που εγκαινιάστηκε πέρυσι στοχεύοντας στην υποστήριξη και διάδοση της φωτογραφίας ως μέσου έκφρασης και στην παρουσίαση εκθέσεων φωτογραφικών έργων από σύγχρονες και αρχειακές πηγές, αποτελεί μέρος της κυρίας εισόδου του Καστελιού και χαρακτηριστικό δείγμα κατοικίας εντός της οχύρωσης. Ανήκοντας στην ίδια οικογένεια για πολλές γενιές, έχει διατηρήσει αναλλοίωτο το εσωτερικό καθώς και τα αυθεντικά έπιπλα του σπιτιού, ενώ οι εξωτερικοί χώροι προσφέρουν πανοραμική θέα του νησιού. Το δε all day bar Καφέ Καστελάνα, με τραπέζια στην πλατεία απέναντι από την είσοδο του Καστελιού, είναι ιδανικό για ένα ελαφρύ γεύμα με σαλάτες, κυκλαδίτικα τυριά, χειροποίητα γλυκά και δοκιμή των φημισμένων κρασιών της Σαντορίνης.

Πηγή: travel

[aplaw-blog]

Lonely Planet : Οι 10 καλύτερες παραλίες του κόσμου για το 2025 - Ποια ελληνική βρίσκεται ανάμεσά τους :

Μπορεί να βρισκόμαστε ακόμη στον Απρίλιο, όμως ο αέρας μυρίζει ήδη καλοκαίρι. Οι μέρες μεγαλώνουν αισθητά, ο ήλιος γίνεται πιο ζεστός και οι σκέψεις μας ταξιδεύουν νοερά σε αμμουδερές παραλίες, δροσερές βουτιές και ξέγνοιαστες διακοπές. Η προσμονή για τις καλοκαιρινές αποδράσεις γίνεται όλο και πιο έντονη, καθώς ο χειμώνας αφήνει σιγά σιγά τη θέση του στην πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου.

Το Lonely Planet δημοσίευσε την ετήσια λίστα με τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, προσφέροντάς μας μια μικρή καλοκαιρινή έμπνευση.

Κάθε χρόνο, το γνωστό ταξιδιωτικό περιοδικό κυκλοφορεί έναν οδηγό με τις ωραιότερες ακτές του πλανήτη και η Ελλάδα δεν θα μπορούσε φυσικά να απουσιάζει από τη λίστα.

Φέτος, την τιμητική του έχει το Σαρακήνικο της Μήλου, που βρίσκεται στην πέμπτη θέση. Η παραλία με το σεληνιακό τοπίο μάγεψε τους ταξιδιωτικούς πράκτορες του Lonely Planet. Όπως γράφουν: «Ένα σουρεαλιστικό ηφαιστειακό τοπίο με αλαβάστρινα βράχια, σπηλιές και πέτρινες καμάρες. Αυτή η παραλία προσφέρει μια εντυπωσιακή αντίθεση λευκών βράχων και απέραντης γαλάζιας θάλασσας».

Στην κορυφή είναι η παραλία Whitehaven Beach, που βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Whitsundays στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας και έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Αν τα όμορφα γαλαζοπράσινα νερά δεν ήταν αρκετά για να τη θαυμάσετε, η άμμος εδώ αποτελείται κατά 98% από διοξείδιο του πυριτίου. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο μαλακή και πιο λευκή από σχεδόν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ακόμη μία παραλία της Αυστραλίας. Η Squeaky Beach, επίσης, στο Κουίνσλαντ. Η ακτογραμμή της μήκους 700 μέτρων συνορεύει με το μεγαλύτερο θαλάσσιο εθνικό πάρκο της πολιτείας. Πήρε το όνομά της από τον τσιριχτό ήχο που ακούγεται όταν περπατάτε στην άμμο της παραλίας.

Τρίτη στη λίστα είναι η Anse Source d’Argent, μια παραλία στις Σεϋχέλλες που περιγράφεται ως «επίγειος παράδεισος» από το Lonely Planet ενώ τέταρτη είναι η Sunset Beach στην Ταϊλάνδη.

Στη λίστα συμπεριλαμβάνονται, επίσης, παραλίες που βρίσκονται στη Νορβηγία, το Μεξικό και την Ισπανία.

Οι 10 καλύτερες παραλίες του κόσμου

Whitehaven Beach, Queensland, Αυστραλία

Squeaky Beach, Victoria, Αυστραλία

Anse Source d’Argent, La Digue, Σεϋχέλλες

Sunset Beach, Trang, Ταϊλάνδη

Σαρακήνικο, Μήλος, Ελλάδα

Haukland Beach, Lofoten Islands, Νορβηγία

Playa Balandra, Baja California Sur, Μεξικό

Pfeiffer Beach, California, ΗΠΑ

Hanalei Bay, Hawaii, ΗΠΑ

Platja Illetes, Formentera, Ισπανία

Πηγή: in

[aplaw-blog]

Το ιδανικό νησί για αυθεντικές διακοπές :

Αγαπημένος προορισμός για Βρετανούς, Γάλλους, Γερμανούς και Ιταλούς, οι Λει��οί καταλαμβάνουν την πρώτη θέση ανάμεσα σε ελληνικούς προορισμούς που προσφέρονται για εναλλακτικές δραστηριότητες, σύμφωνα με το δημοφιλές εξειδικευμένο blog Jonny Melon.

Στις επόμενες θέσεις ακολουθούν οι Δυτικές Κυκλάδες, η Αθήνα, η Σαντορίνη, ο Αργοσαρωνικός και τα Μετέωρα.

Όπως αναφέρεται στο εκτενές αφιέρωμα για το νησί της Καλυψούς, «οι Λειψοί προσφέρουν μια συναρπαστική απόδραση στην Ελλάδα παρέχοντας πολλές διαδρομές στη φύση, τις γραφικές εκκλησίες, σε παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά και σε εξωτικά νησάκια».

Το ίδιο blog αναφέρεται σε άλλο άρθρο στους Λειψούς ως «εκπληκτικό προορισμό» που προσφέρει τα πάντα, «από ειδυλλιακές παραλίες και ζωντανό πολιτισμό μέχρι πλούσια κληρονομιά και νόστιμη γαστρονομία, τα οποία το καθιστούν το ιδανικό μέρος για να το επισκεφθείτε για αυθεντικές ελληνικές διακοπές».

Λειψοί: Ιδανικό νησί για ναυτικές εξορμήσεις

Για το ίδιο διάστημα, οι Λειψοί συγκαταλέγονται ανάμεσα στα δέκα καλύτερα ελληνικά νησιά για ναυτικές εξορμήσεις, όπως αναφέρει η επαγγελματική ιστοσελίδα deyachting.net. Η μυστική γωνιά των Δωδεκανήσων στο εκτενές αφιέρωμα αναφέρεται ως ένα «μικρό νησί με μεγάλη καρδιά».

«Οι Λειψοί διαθέτουν ένα αφοσιωμένο κοινό από φίλους της φύση και της περιπέτειας από το εξωτερικό που συνεχώς διευρύνεται. Ιταλία, Μ. Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία είναι μερικές μόλις από τις αγορές που τα τελευταία χρόνια δείχνουν αυξανόμενο ενδιαφέρον να επισκεφτούν τον προορισμό εκτός υψηλής σεζόν για εναλλακτικές δραστηριότητες», τονίζει ο δήμαρχος Λειψών, Φώτης Μάγγος.

Για τον σκοπό αυτό, συμπληρώνει, είναι κομμάτι της προσπάθειάς τους να προσκαλούν influencers και διαμορφωτές της κοινής γνώμης που να μεταφέρουν τη μοναδικότητα του προορισμού σε ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος.

Σημειώνεται ότι το 2024 ήταν νέα χρονιά ρεκόρ σε ακτοπλοϊκές αφίξεις για τους Λειψούς. Είχε προηγηθεί ρεκόρ το 2023, ενώ το 2022 οι Λειψοί ξεπέρασαν το «φράγμα» του 2019 σε ακτοπλοϊκές αφίξεις με την επισκεψιμότητα να κάνει άλμα κατά 25% σε σχέση με το 2021.

Πηγή: in

[aplaw-blog]

Το νησί που μαζεύει... όλο το χαρτί στην αγορά Airbnb :

Η σύγκριση με τις ανταγωνίστριες χώρες στη βραχυχρόνια μίσθωση και τα δεδομένα σε ότι αφορά βασικές εγχώριες αγορές. Η εικόνα στις πληρότητες και οι μήνες που φέρνουν τα μεγάλα έσοδα.

Τα 195 ευρώ προσεγγίζει η μέση ημερήσια τιμή διάθεσης ενός καταλύματος τύπου Airbnb στην Κρήτη την περίοδο που κορυφώνεται η ζήτηση, με το αντίστοιχο ποσό στα δύο μεγαλύτερα αστικά κέντρα της χώρας, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, να διαμορφώνεται σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα.

Ακόμη και την περίοδο χαμηλής ζήτησης, δηλαδή τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, η μέση τιμή διανυκτέρευσης σε ένα κατάλυμα που διατίθεται με όρους βραχυχρόνιας μίσθωσης στην Κρήτη κινείται γύρω στα 120 ευρώ, σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις αντίστοιχες τιμές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Η μέση ημερήσια τιμή διάθεση ενός Airbnb στην Αθήνα, σύμφωνα με τα στοιχεία της PriceLabs σχετικά με την αγορά βραχυχρόνιας μίσθωσης στη χώρα μας, δεν ξεπερνά τα 95 ευρώ, ενώ σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα διαμορφώνεται η μέση τιμή διανυκτέρευσης στη Θεσσαλονίκη, αφού δεν υπερβαίνει τα 70 ευρώ.

Ως προς την πληρότητα, όμως, η Αθήνα ξεκάθαρα καταγράφει τα υψηλότερα ποσοστά και φτάνει το 80% τον Σεπτέμβριο. Ακολουθεί η Κρήτη, η οποία τον Αύγουστο κινείται κοντά στο 80% και τελευταία κατατάσσεται η Θεσσαλονίκη με το ποσοστό πληρότητας να μην ξεπερνά 70%.

Σημειώνεται, βέβαια, ότι η Κρήτη χαρακτηρίζεται από υψηλή εποχικότητα σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη αγορά, δεδομένου ότι από τον Νοέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο η πληρότητα δεν υπερβαίνει το 25%.

Σε επίπεδο εσόδων ανά διαθέσιμο κατάλυμα, Αθήνα και Κρήτη ακολουθούν παρόμοιες πορείες, καταγράφοντας τις υψηλότερες τιμές τους, πάνω από 70 ευρώ, τον Μάιο και τον Αύγουστο. Αντίστοιχα, η βορειοελλαδίτικη πόλη σημειώνει τα υψηλότερα έσοδα ανά κατάλυμα τον Αύγουστο και τον Νοέμβριο, με το σχετικό ποσό να μην ξεπερνά τα 45 ευρώ.

Η σύγκριση μεταξύ χωρών

Σε ό,τι αφορά τη σύγκριση της Ελλάδας με τις βασικές ανταγωνίστριές της σε επίπεδο τουρισμού, η χώρα μας καταγράφει την υψηλότερη μέση ημερήσια τιμή σε σχέση με την Πορτογαλία, τη Μάλτα και την Κροατία.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα καταγράφει μέση τιμή ανά διανυκτέρευση σχεδόν στα 190 ευρώ στο peak του καλοκαιριού, τον Αύγουστο, με την Κροατία να έπεται στα 180 ευρώ τον Ιούλιο. Ακολουθούν Μάλτα και Πορτογαλία με τη μέση τιμή να διαμορφώνεται στα 170 ευρώ, επίσης στην καρδιά του καλοκαιριού, τον Αύγουστο.

Σε επίπεδο πληρότητας Μάλτα και Πορτογαλία κατέγραψαν υψηλότερες επιδόσεις στο 90% και 80% αντίστοιχα στην κορύφωση της ζήτησης, με την Ελλάδα να ακολουθεί. Το μεγαλύτερο ποσοστό πληρότητας στη χώρα μας σημειώθηκε τον Αύγουστο και διαμορφώθηκε κοντά στο 80%.

Πηγή: Euro2day

[aplaw-blog]

Το κορυφαίο των «μυστικών» νησιών της Ελλάδας :

Πρώτη ανάμεσα στους πιο αυθεντικούς νησιωτικούς προορισμούς της Ελλάδας είναι η Αστυπάλαια στον νέο κατάλογο που ανακοίνωσε πρόσφατα ο διεθνής ιστότοπος MSN.com. Η δημοφιλής ιστοσελίδα παροτρύνει τους εκατομμύρια αναγνώστες της να επιλέξουν νησιά που δεν περιορίζονται μόνο στον ήλιο και τη θάλασσα, αλλά προσφέρουν ιδιαίτερες ταξιδιωτικές εμπειρίες μακριά από τη μαζικότητα.

Μοναδική ατμόσφαιρα

Το μέσο αναφέρει πως «η Αστυπάλαια δημιουργεί μια μοναδική ατμόσφαιρα, που συνδυάζει τη γοητεία των ασβεστωμένων σπιτιών με τη ��ενετσιάνικη επιρροή του μεσαιωνικού κάστρου της. Η Χώρα "ξεδιπλώνει" τα ελικοειδή δρομάκια της προς την επιβλητική καστροπολιτεία που "παρακολουθεί" το νησί για αιώνες. Οι παραλίες, εγγυώνται όμορφες γαλήνιες στιγμές, μακριά από τον καλοκαιρινό συνωστισμό. Το βράδυ, οι τοπικές ταβέρνες αποκαλύπτουν τις γεύσεις της γης όπως το μυρωδάτο μέλι, τα ώριμα τυριά και τα ψητά ψάρια κάτω από έναν έναστρο ουρανό».

Ο κατάλογος του MSN.com που στηρίζεται στην έρευνα του ταξιδιωτικού οδηγού Envols, περιλαμβάνει στις επόμενες θέσεις την Ιθάκη, την Ικαρία το Καστελλόριζο, τη Φολέγανδρο και την Αμοργό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει πως η διεθνής ιστοσελίδα εστιάζει ιδιαίτερα και στην μοναδικότητα της θέσης της Αστυπάλαιας ανάμεσα στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, τονίζοντας τη μεγάλη σημασία που έχει η προοπτική του συνδυασμού νησιών των Κυκλάδων και Δωδεκανήσων σε νέες προτάσεις που θα ενισχύουν το island hopping στο Αιγαίο.

«Μέλημά μας είναι να εμπλουτίζουμε διαρκώς το αφήγημά μας, προβάλλοντας σε διεθνή ΜΜΕ και φορείς, διαφορετικές πτυχές της Αστυπάλαιας. Μια πολύ αξιόλογη διάσταση του προορισμού αφορά το "πάντρεμα" της αυθεντικότητας με το μέλλον του αειφόρου τουρισμού. Μία, ωστόσο, εξίσου πολύ σημαντική διάσταση αφορά και την ανάγκη ακτοπλοϊκής διασύνδεσης των νησιών των Κυκλάδων με τα Δωδεκάνησα. Η πρωτοβουλία αυτή μπορεί να δημιουργήσει μια εντελώς νέα δυναμική στο Αιγαίο, διαμορφώνοντας νέες ταξιδιωτικές προτάσεις που μέχρι τώρα δεν είναι εφικτές. Σύμφωνα με την εμπειρία μας, κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι ταξιδιωτικοί οργανισμοί και τουρίστες επιζητούν αυτή τη διασύνδεση, ώστε να έχουν την ευελιξία να συνδυάζουν προορισμούς από μια μεγαλύτερη "παλέτα" νησιωτικών επιλογών», επισημαίνει ο δήμαρχος Αστυπάλαιας Νίκος Κομηνέας που το τελευταίο διάστημα έχει ξεκινήσει συντονισμένες επαφές και πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της διασύνδεσης Κυκλάδων με Δωδεκάνησα.

Πηγή : έθνος

[aplaw-blog]

Οι Γερμανοί υποστηρίζουν ότι αυτό το ελληνικό νησί είναι ένα από τα 9 καλά κρυμμένα μυστικά της Ευρώπης:

Στους εννιά προορισμούς της Ευρώπης που παραμένουν καλά κρυμμένα μυστικά και προσφέρονται για εξερευνήσεις στη φύση και σε ιδιαίτερους πολιτισμούς συγκαταλέγεται η Κάρπαθος.

Αυτό αναφέρει το γερμανικό περιοδικό GEO.

Σύμφωνα με το διεθνές ταξιδιωτικό μέσο, «μικρά χωριουδάκια με λευκά σπίτια και γαλάζιες στέγες χαρακτηρίζουν την Κάρπαθο, που φημίζεται για την αυθεντικότητα, τις παραδόσεις και τις αναζωογονητικές δραστηριότητες. Πανέμορφες παραλίες και γαλαζοπράσινα νερά σαγηνεύουν τους ταξιδιώτες. Η παραλία Άπελλα θεωρείται μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές ακτές του Αιγαίου. Βρίσκεται σε έναν φυσικό κόλπο και περιβάλλεται από ένα καταπράσινο πευκοδάσος που προσφέρει εκπληκτική θέα».

Ο κατάλογος του GEO περιλαμβάνει το Γκρόζνιαν της Κροατίας, την Κάρπαθο και την πόλη Μόσταρ της Βοσνίας. Ακολουθούν το Άλτο Ντούρο της Πορτογαλίας, το Χελ στην Πολωνία, το βελγικό Ντινάν, η φινλανδική λίμνη Σάιμαα, η νήσος Φλόρες και τα νησιά Σίλι.

«Μέλημά μας είναι η αδιάκοπη προβολή του προορισμού τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, αναδεικνύοντας τις παραλίες, τα γραφικά χωριά, τον παραθερισμό, τις παραδόσεις, τη γαστρονομία, την ποιότητα των τουριστικών υπηρεσιών, αλλά και τις ειδικές μορφές τουρισμού, ώστε από τη μία πλευρά να βοηθάμε στην ενδυνάμωση του τουριστικού ρεύματος στην υψηλή σεζόν, και από την άλλη να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για διεύρυνση της τουριστικής περιόδου πριν και μετά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο», επισημαίνει ο αντιδήμαρχος Τουρισμού Καρπάθου, Τάσος Μηλιός.

Σημειώνεται πως προγραμματική σύμβαση υπέγραψαν πρόσφατα ο περιφερειάρχης Ν. Αιγαίου Γιώργος Χατζημάρκος και ο δήμαρχος Καρπάθου Μιχάλης Φελλουζής για την ενίσχυση του εναλλακτικού τουρισμού μέσα από τη δημιουργία 200 αναρριχητικ��ν διαδρομών, κατανεμημένων σε όλο το νησί.

Παράλληλα, σε εξέλιξη βρίσκεται το πρόγραμμα τουριστικής προβολής του Δήμου Καρπάθου σε πολλαπλά επίπεδα, ενόψει της νέας σεζόν, με δημοσιεύματα σε διεθνή και εγχώρια μέσα, διαδικτυακές καμπάνιες, νέα τουριστικά βίντεο με βιωματικές εμπειρίες και οργανωμένες εκθεσιακές συμμετοχές.

Ιδιαίτερα παραγωγική αποδείχθηκε η πρόσφατη συμμετοχή του Δήμου Καρπάθου στην διεθνή έκθεση ITB 2025 στο περίπτερο της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, με συναντήσεις με δημοσιογράφους, influencers, ταξιδιωτικά πρακτορεία και αεροπορικές εταιρείες από πλήθος αγορών όπως Γερμανία, Ιταλία, Σκανδιναβία, Αυστρία, Ελβετία, Βέλγιο και Κίνα​.

Πηγή: iefimerida

[aplaw-blog]

Βρετανικό αφιέρωμα σε ένα μη συμβατικό ελληνικό νησί :

Κατάλογο με τα μη συμβατικά ελληνικά νησιά που «κερδίζουν τη μάχη με τον υπερτουρισμό» δημοσίευσε η βρετανική εφημερίδα Metro.

Η λίστα της εφημερίδας αναδεικνύει τη Σκόπελο στην κορυφή ανάμεσα σε προορισμούς από τις Κυκλάδες, τα Επτάνησα και το Βόρειο Αιγαίο.

«Σας φαίνεται γνωστή; Η Σκόπελος ήταν η τοποθεσία των γυρισμάτων για το επιτυχημένο μιούζικαλ Mamma Mia, αλλά το γεγονός αυτό δεν την παρέσυρε στον δρόμο της εμπορικής υπερεκμετάλλευσης. Πρωταγωνιστεί η Σκόπελος τη νέα τουριστική σεζόν

Οι παρθένες ακτές της είναι ανέγγιχτες σε σύγκριση με άλλες γωνιές της χώρας. Χρειάζεται να πάρετε πλοίο για να φτάσετε, όμως στο τέλος της όμορφης διαδρομής θα επιβραβευτείτε με τον επίγειο παράδεισο που θα αντικρύσετε.

Οι φίλοι των ABBA μπορούν να εξερευνήσουν όλα τα εκείνα τα ονειρικά μέρη που προβάλλονται στην ταινία με κυριότερο το γραφικό εκκλησάκι Αη Γιάννη στο Καστρί», αναφέρει η δημοφιλής εφημερίδα που προτρέπει το ταξιδιωτικό κοινό να ζήσει κάτι διαφορετικό το 2025.

«Η Σκόπελος συγκινεί με το απαράμιλλο φυσικό κάλλος και εντυπωσιάζει με το εύρος εναλλακτικών επιλογών. Εξωτικά γαλαζοπράσινα νερά, κρυμμένοι ορμίσκοι, εξαιρετική γαστρονομία, ζεστή φιλοξενία, διασκέδαση, χαλάρωση, πεζοπορία, ποδηλασία, καταδύσεις, θαλάσσια σπορ, ναυτικές εξορμήσεις, παραδόσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις είναι λόγοι για να αφιερώσει κανείς πάνω από επτά μέρες στον καταπράσινο παράδεισο των Σποράδων.

Το Mamma Mia εμπνέει τους ταξιδιώτες από πολλές χώρες του εξωτερικού για να γίνουν "πρωταγωνιστές" στις διακοπές τους, δίνοντας τον "ρυθμό" που θέλουν οι ίδιοι, από χαλάρωση και ηρεμία μέχρι αναζωογόνηση, άθληση και αδιάκοπη εξερεύνηση σε χωριά και παραλίες» επισημαίνει ο εντεταλμένος Δημοτικός Σύμβουλος Τουρισμού του Δήμου Σκοπέλου, Γιώργος Παπαδαυίδ.

Στην κατεύθυνση αυτή​, το βρετανικό ταξιδιωτικό κοινό δηλώνει εντυπωσιασμένο μέσα στην «καρδιά» του χειμώνα από την άρρηκτη σχέση του διαχρονικού​ μιούζικαλ Mamma Mia με τον προορισμό όπως αναδεικνύεται μέσα από την πρόσφατη συνεργασία του Δήμου Σκοπέλου με το Mamma Mia The Party, τη γαστρονομική και μουσικοχορευτική παράσταση που συνεχίζεται και το 2025 στην Βρετανική πρωτεύουσα. «Αυτή η εμπειρία έφερε μια καλοκαιρινή αύρα σε μια κρύα και μάλλον θλιβερή μέρα στο Λονδίνο και σίγουρα με έκανε να ζήσω την καλύτερη στιγμή της καθημερινότητας μου» τόνισε χαρακτηριστικά κριτικός του δημοφιλούς newshopper

Στο πλαίσιο της δημιουργικής αυτής συνέργειας, η Σκόπελος αναπαρίσταται μέσα από νησιώτικα καλντερίμια, γραφικά σοκάκια και πλατείες ενώ και στο σχετικό προωθητικό και πληροφοριακό υλικό της παράστασης γίνεται τακτική αναφορά στον προορισμό.​

Σε συνδυασμό με την ελληνική κουζίνα και τους βραβευμένους ηθοποιούς, η δράση εξακολουθεί να οδηγεί σε μεγάλη δημοσιότητα σε διεθνή ΜΜΕ που προβάλλουν ταυτόχρονα το Mamma Mia και τη Σκόπελο ενόψει της νέας τουριστικής σεζόν.

Πηγή: iefimerida

[aplaw-blog]

Δύο απίθανα νησιά για να επισκεφτείς την Καθαρά Δευτέρα :

Αν έχετε συνηθίσει την καλοκαιρινή εικόνα των Κυκλάδων, με τον δυνατό αέρα να εναλλάσσεται με τον καυτό ήλιο και να μην έχεις δέντρο να σταθείς, ε, η ανοιξιάτικη εικόνα τους είναι κάθε άλλο παρά αυτή. Την άνοιξη στη Νάξο –όπως παντού στη χώρα, για να είμαι δίκαιη– πρασινίζει το σύμπαν. Τα αγριολούλουδα χαρίζουν επιπλέον χρώματα στο τοπίο, οι μυρωδιές είναι έντονες και τα περπατήματα είναι ό,τι πρέπει για να απολαύσετε τον τόπο τώρα που μοσχομυρίζει, όσο το επιτρέπουν οι αποστάσεις, βέβαια, δεν είναι και μικρό νησί η Νάξος.

Καρναβάλι Νάξου

Είναι από τα καλά κρυμμένα μυστικά του νησιού – ή, έστω, από τις λιγότερο προβεβλημένες στιγμές του. Ο λόγος για το «διονυσιακό» γλέντι που στήνεται τις μέρες της Αποκριάς παντού στη Νάξο, εκεί που «σάτυροι» και «μαινάδες» χορεύουν στους ρυθμούς της παραδοσιακής τσαμπούνας, του λαούτου και του βιολιού, τα σπιτικά κεράσματα δίνουν και παίρνουν και το κρασί ρέει άφθονο. Και όλα αυτά με φόντο τη θάλασσα του Αιγαίου!

Στο αποκορύφωμα των εορτασμών, το βράδυ του τελευταίου Σαββάτου της Αποκριάς, Ναξιώτες και επισκέπτες ανηφορίζουν στο Κάστρο της Χώρας, φορώντας λευκά σεντόνια και έχοντας βάψει λευκά τα πρόσωπά τους. Εκεί, στο Κάστρο, ανάβουν όλοι τους πυρσούς τους και ξεκινούν τη Λαμπαδηφορία τους, η οποία περνάει από όλους τους κεντρικούς δρόμους της Χώρας για να φτάσει στην παραλία.

Αναμμένες δάδες, ήχος από τα κρουστά και άναρθροι αλαλαγμοί είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της πιο παγανιστικής νυχτερινής παρέλασης των Κυκλάδων, η οποία έχει ενδιαφέρον να πούμε ότι «είναι ένα σχετικά πρόσφατο έθιμο, το οποίο ξεκίνησε αυθόρμητα από μία παρέα της Κινηματογραφικής Λέσχης του νησιού, αγαπήθηκε γρήγορα από μικρούς και μεγάλους και έκτοτε καθιερώθηκε». Τόσο αυτή η παρέλαση, όσο και η Μεγάλη Παρέλαση των Καρναβαλιστών, πραγματοποιούνται την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς.

Δεν είναι όμως μόνο η Χώρα της Νάξου που έχει αποκριάτικα έθιμα. Στο μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, με αξιοσημείωτη ενδοχώρα και περισσότερα από πενήντα χωριά, κυκλοφορούν κατά παράδοση οι Κουδουνάτοι της Απειράνθου, οι Κορδελάτοι, οι Φουστανελάδες κ.ά. Να είστε προετοιμασμένοι για όλα, λοιπόν!

Βόλτες, διαμονή, φαγητό στη Νάξο

Είναι γεγονός ότι η Νάξος διαθέτει ορισμένες από τις πιο ωραίες παραλίες του Αιγαίου. Ωστόσο, στις αρχές του Μάρτη δεν θα προτείναμε σε κανέναν να επιχειρήσει μια βουτιά, εκτός και αν ανήκετε στη θαρραλέα κατηγορία των χειμερινών κολυμβητών, οπότε... με τις υγείες σας. Κατά τ’ άλλα, μια νησιωτική εκδρομή τέτοια εποχή είναι ό,τι πρέπει για να χαρείτε την ενδοχώρα του νησιού, τα μικρά και τα μεγάλα χωριά του.

Έτερη αξιώτικη εξόρμηση που ταιριάζει στην εποχή περνάει από τις Μέλανες, τον Κυνίδαρο και και την Κωμιακή. Στις Μέλανες, και συγκεκριμένα στη θέση Φλεριό, μέσα σε πυκνό πλατανόδασος με τρεχούμενα νερά –τοπίο δεν θα λέγαμε ότι θυμίζει Κυκλάδες–, αναζητήστε τον Κούρο, ημιτελές άγαλμα ύψους 6 μ., που κείτεται στην περιοχή από το 6 αι π.Χ.

Η Κωμιακή (ή Κορωνίδα), τέλος, είναι το βορειότερο ορεινό χωριό της Νάξου, παραδοσιακό, ήσυχο και ό,τι πρέπει για να ολοκληρώσετε τη δεύτερη αυτή βόλτα.

Για τη Χώρα της Νάξου δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Εδώ θα σας φέρει το καράβι, εδώ θα μείνετε, εδώ θα περπατήσετε – από την παραλία μέχρι το Κάστρο και πάλι πίσω.

Σκύρος: Εκεί που τα κουδούνια διώχνουν κάθε φόβο και κάθε κακό

Οποιαδήποτε εποχή του χρόνου κι αν βρεθείτε στη Σκύρο, το μοναχικό αυτό νησί των βόρειων Σποράδων –κατάφυτο από τη μια μεριά και άγριο, χωρίς πολλά φτιασίδια, από την άλλη–, είναι βέβαιο ότι οι ντόπιοι θα σας μιλήσουν για την Αποκριά τους. Είναι �� καλύτερη στιγμή τους. Η δική τους γιορτή, που χάνεται στα βάθη του χρόνου και της ιστορίας, το ετήσιο ραντεβού των Σκυριανών από κάθε μεριά του κόσμου, όσο είναι δυνατό αυτό! Και, πλέον, μια γιορτή την οποία πλαισιώνει και πολύς ακόμα κόσμος, που κάτι άκουσε, κάτι έμαθε και φέρνει στο αγαπημένο νησί πληρότητες που ζηλεύουν ακόμα και οι καλοκαιρινοί μήνες.

Ο Γέρος, η Κορέλα, ο Φράγκος, οι Ψαράδες

Μια μαύρη τσοπάνικη κάπα με το μαλλιαρό μέρος απέξω, κουκούλα που σκεπάζει το κεφάλι, καμπούρα και μια γίδινη μάσκα στο πρόσωπο, φτιαγμένη με δύο τρύπες για τα μάτια. Και κουδούνια. Τριάντα, μπορεί και παραπάνω τσοπάνικα κουδούνια στη μέση, που στερεώνονται από τους ώμους, τόσο βαριά που είναι. Τη φορεσιά συμπληρώνει το άσπρο μάλλινο κοντοβράκι, οι άσπρες υφαντές κάλτσες, τα πέτσινα σανδάλια, τα λεγόμενα σκυριανά τροχάδια, και η τσοπάνικη μαγκούρα.

Ο Γέρος είναι έτοιμος. Αλλά δεν είναι μόνος. Στο πλάι του άλλοι Γέροι, σαν και του λόγου του. Και Κορέλες. Άντρες, αλλά κυρίως γυναίκες, ντυμένες με Σκυριανές γυναικείες φορεσιές, μάσκα στο πρόσωπο και μαντήλι στο χέρι για να συνοδεύουν στον χορό τους Γέρους.

Κι έπειτα, είναι όλοι οι άλλοι. Οι λεγόμενοι Φράγκοι, λιγότεροι πια, με κανονικό παντελόνι, μάσκα και ένα μεγάλο κουδούνι στο πίσω μέρος της μέσης τους, που σατιρίζουν όσους μέσα στα χρόνια εγκατέλειψαν τις παραδοσιακές ενδυμασίες για να ντυθούν ευρωπαϊκά. Και είναι και οι ψαράδες, ντυμένοι με τα ναυτικά τους ρούχα, καπέλα και σύμβολα από τη θαλασσινή τους δραστηριότητα.

Τι κάνουν, όμως, όλοι αυτοί στη Χώρα της Σκύρου; Φασαρία, χορό, τραγούδι, σάτιρα και γέλιο είναι η απάντηση, και εξηγούμαστε. Ξεκινώντας από το βράδυ του τελευταίου Σαββάτου της Αποκριάς, όλος ο κόσμος είναι συγκεντρωμένος στα σοκάκια της Χώρας, σε σπίτια και μαγαζιά, όλα ανοιχτά και όλα γεμάτα συγγενείς, φίλους, επισκέπτες και κεράσματα. Γέροι και Κορέλες πηγαινοέρχονται με ρυθμικό βηματισμό και εκκωφαντική φασαρία από τα κουδούνια.

Οι Γέροι φωνάζουν σαν δαίμονες –μην είναι όντως δαιμονισμένοι;–, σαν άλλοι σάτυροι ή σαν να θέλουν να προειδοποιήσουν για ένα κακό που έρχεται και να το διώξουν, σύμφωνα με μια εκδοχή της παράδοσης. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει. Το μόνο που ξέρουν όσοι έχουν βρεθεί στη Σκύρο τέτοιες μέρες είναι η χαρά της γιορτής και η ακόμα μεγαλύτερη χαρά της αντάμωσης.

Την επομένη, τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, οι Σκυριανοί δεν μασκαρεύονται ακριβώς. Είναι η μέρα που όλοι φορούν τις παραδοσιακές φορεσιές τους. Χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, τα κίτρινα μαντήλια στα κεφάλια των κοριτσιών κάθε ηλικίας.

Κάπου τότε είναι που έρχεται σιγά-σιγά και η Τράτα, μια βάρκα που ανεβάζουν από τη θάλασσα με τρέιλερ και τη στήνουν στο κέντρο της μεγάλης πλατείας, όπου είναι πια συγκεντρωμένοι όλοι. Η δεύτερη φάση του καρναβαλιού αρχίζει. Η Τράτα γίνεται το βήμα πάνω στο οποίο ανεβαίνουν οι καλά προετοιμασμένοι ντόπιοι με τα στιχάκια και τα τραγουδάκια τους, όλα σατιρικά και όλα επίκαιρα. Οι ξένοι παρακολουθούν και γελούν, καμιά φορά χωρίς να «πιάνουν» το αστείο. Γιατί η σάτιρα δεν αγγίζει μοναχά τον δήμαρχο, τον πρωθυπουργό και την κεντρική πολιτική σκηνή. Αλλά και τον φούρναρη, τον δάσκαλο, τον γείτονα. Inside jokes, δηλαδή, μεταξύ Σκυριανών και απορημένων επισκεπτών. Και το γλέντι κρατάει ως αργά.

Βόλτες, διαμονή, φαγητό στη Σκύρο

Η αλήθεια είναι πως σε αυτή την εκδρομή τον πρώτο λόγο τον έχει η Χώρα της Σκύρου, εκεί δηλαδή που θα περάσετε τον περισσότερο χρόνο σας. Πρόκειται για μια μεγάλη, περιποιημένη νησιωτική «πολιτεία», καλά κρυμμένη από τα αδιάκριτα μάτια αλλοτινών πειρατών. Με όμορφα παραδοσιακά σπίτια με χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και εσωτερική διακόσμηση, που τέτοια εποχή είναι συνήθως ανοιχτά και σίγουρα θα έχετε την ευκαιρία να ξεκλέψετε ματιές.

Στη Χώρα, το αγαπημένο σημείο συνάντησης όλων είναι η μεγάλη πλατεία. Μια βόλτα που αξίζει, ωστόσο, να κάνετε οπωσδήποτε –όσο κουραστική κι αν μοιάζει– είναι μέχρι το Κάστρο. Ο δρόμος είναι πολύ ανηφορικός, η αίσθηση όμως μόλις τερματίσετε αληθινά μοναδική. Όπως και η φωτογραφία που θα σας χαρίσει από εκεί πάνω.

Σε τέτοια μέρη, βέβαια, όλα εξαρτώνται από τον αέρα. Καιρού επιτρέποντος, λοιπόν, και με δεδομένο ότι έχετε μπροστά σας χρόνο και όχημα, αξίζει σε κάθε περίπτωση να βγείτε εκτός των τειχών και να οδηγήσετε προς το βόρειο και βορειοδυτικό κομμάτι του νησιού, που είναι και το πιο πράσινο. Άδειες παραλίες, κλειστές ταβέρνες και ενοικιαζόμενα, αλλά πεύκα παντού και υπέροχη θέα στη θάλασσα είναι τα χαρακτηριστικά της διαδρομής που θα κάνετε, αν κινηθείτε προς το αεροδρόμιο (βόρεια) και έπειτα στρίψετε προς Κυρα-Παναγιά, Ατσίτσα, Άγιο Φωκά, Πεύκο, με κατάληξη στη Λιναριά, το λιμάνι της Σκύρου, που συνδέει το νησί με την Κύμη, απέναντι στην Εύβοια.

Πηγή: ow

[aplaw-blog]

TripAdvisor : Η καλύτερη παραλία του κόσμου είναι ελληνική :

Δύο ελληνικές παραλίες βρίσκονται στην πρώτη δεκάδα με τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, σύμφωνα με την ετήσια συλλογή του Tripadvisor που δημοσιεύτηκε την Τρίτη.

Μάλιστα, η μία από τις δύο ελληνικές παραλίες της λίστας, κατέχει την πρώτη θέση.

Η πλατφόρμα ταξιδιωτικών κριτικών έχει καταρτίσει διάφορες λίστες με τα καλύτερα, συμπεριλαμβανομένων των 25 καλύτερων παραλιών παγκοσμίως, μια λίστα με επίκεντρο τις ΗΠΑ, μια λίστα για την 25η επέτειο και μια σειρά από περιφερειακά top 10.

«Οι φετινές λίστες καλύπτουν μια απίστευτη έκταση έξι ηπείρων και 50 χωρών με περισσότερες από 100 από τις καλύτερες παραλίες που αναδεικνύουν το εκλεκτικό μείγμα των παράκτιων σημείων σε όλο τον κόσμο», δήλωσε η Kristen Dalton, πρόεδρος του Tripadvisor, σε δελτίο τύπου.

Ποια θεωρείται καλύτερη παραλία στον κόσμο; Το Ελαφονήσι της Κρήτης, σύμφωνα με το TripAdvisor. Γνωστή για τη ροζ άμμο και τα ζεστά, κρυστάλλινα νερά της, το σημείο αυτό στη νοτιοδυτική ακτή του νησιού είναι μια προνομιακή τοποθεσία τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο, όταν οι επισκέπτες θα έχουν περισσότερη ηρεμία και γαλήνη πριν και μετά την κορύφωση του καλοκαιρινού συνωστισμού. Η παραλία Ελαφονήσι επανήλθε στη λίστα για πρώτη φορά από το 2021.

Στη θέση 2, η παραλία Banana Beach στο Πουκέτ της Ταϊλάνδης είναι ιδανική για βαρκάδα και αλεξίπτωτο, ενώ οι δύτες και οι ψαροντουφεκάδες θα βρουν πολύχρωμα κοράλλια και ψάρια. Η λευκή άμμος, τα ήρεμα νερά και οι θαλάσσιες δραστηριότητες είναι τα σημεία που ξεχωρίζουν για το Νο. 3 Eagle Beach στο Oranjestad της Αρούμπα.

Η κορυφαία παραλία των ΗΠΑ – Νο 4 στον παγκόσμιο κατάλογο – είναι η Siesta Beach στο Siesta Key της Φλόριντα. Η άμμος της σε σκόνη και τα κοχύλια αποτελούν μέρος της γοητείας της. Οι παραμονές την άνοιξη και το φθινόπωρο σημαίνουν λιγότερο κόσμο και ��ιο ήπιες θερμοκρασίες σε σχέση με τους καλοκαιρινούς μήνες αιχμής.

Η Praia da Falésia στο Algarve της Πορτογαλίας συμπληρώνει το top 5 με δραματικούς βράχους και χρυσή άμμο.

Οι 10 καλύτερες παραλίες στον κόσμο για το 2025

Παραλία Ελαφονήσι, Κρήτη, Ελλάδα

Banana Beach, Πουκέτ, Ταϊλάνδη

Παραλία Eagle, Oranjestad, Αρούμπα

Siesta Beach, Siesta Key, Φλόριντα

Praia da Falésia, Algarve, Πορτογαλία

Playa Varadero, Varadero, Κούβα

Παραλία Bavaro, Punta Cana, Δομινικανή Δημοκρατία

Παραλία Playa de Muro, Μαγιόρκα, Ισπανία

Παραλία Kelingking, Nusa Penida, Ινδονησία

Παραλία Μύρτος, Κεφαλονιά, Ελλάδα

Πηγή: ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ