babaeng-binibespren

[babaeng-binibespren]

“Promise me not to hide yourself when you’re in pain, it’s unfair that we laughed together but you cried alone”

— Unknown

[babaeng-binibespren]

Titang ina yarn.

Wag mo naman bilisan paglaki be. Tumutulad ka sa tita mo palapad yung paglaki. 🤭

Take your time, minsan gusto ko na lang huminto yung oras para ganyan ka na lang na baby ka pa din.

Pag nagdalaga ka na, hindi na tayo ganito. 😞

Lakas maka nanay 😄 hays basta.

[babaeng-binibespren]

“A bad attitude is like a flat tire. You can’t go anywhere until you change it.”

—

[babaeng-binibespren]

“You are free to choose, but you are not free from the consequences of your choices.”

—

[babaeng-binibespren]

Umamin. Dito tayo madalas na takot. We are afraid that something so special would not be reciprocated. So we tend to hide it until such time that it’s too late.

[babaeng-binibespren]

You might be sad because you've been through a lot, but you should also be proud of yourself for being enough to make through it.

[babaeng-binibespren]

A sunflower in a field of roses

Ang bigat pa din sa puso, I badly need an outlet...

I've learned something, hindi pala talaga dapat nirurush ang love. I was so busy looking for it, dahil natatakot ako maiwang mag-isa. Natatakot ako na baka walang taong magkakagusto sa akin kasi hindi ako kagusto-gusto, I am too far from being an ideal woman. During my teenage years I used to hide my feelings sa mga nagugustuhan ko, kasi I'm just a nobody, someone invisible, hindi kapansin-pansin...

and because of that I became marupok.

I was craving for some cloud9 feeling, yung feeling pano mainlove at mahalin pabalik. Pag may nag initiate i-entertain, ganern! Somewhat I realized na may mga guys pa din na not into magaganda lang, there's still a chance for a 'mabait' gals like me. (Charot😂)

Nawala na yung mga curiosities, I experienced pano mahalin, pano maging special sa mata ng isang tao, panong sakin lang umikot mundo niya, panong ako lang ang nakikita niya at kung sa panong paraan niya rin ako sasaktan. Break-ups? Family problems, pinagpalit sa iba, ni two-time, indifferences, secrets - just few of the break-up reasons why sometimes being in a relationship sucks.

My 4-year relationship ended just recently, bumabalik nanaman yung mga pangamba na mag-isa nanaman ulit ako. Pero mas malakas yung sinasabi ng utak ko na 'wala na kong pakialam', kung may dadating o wala. Kung noon atat na atat ako pumasok sa isang relasyon, ngayon napapagod na ako. Pagod na ko mag-invest ng oras at efforts sa relasyon na hindi nagtatagal. Pagod na ko maging magnet ng troublesome peeps! Pagod na puso ko.

Lord, bahala na po kayo sa akin.

~Je, XII'19

[babaeng-binibespren]

Hello bespren 😆

Hi bolpen! 😂 Salamat po sa follow! 😊

[babaeng-binibespren]

one day.

IG: catarinehancock

[babaeng-binibespren]

Rose girls in glass vases, perfect bodies, perfect faces, they all belong in magazines.

- Sierra Burgess

Source: Netflix

[babaeng-binibespren]

Romantic Movies You Need To Watch

Sharing some of the Romantic Movies I love the most from the 2000’s up to date, Here goes:

50 First Date (2004)

500 Days of Summer (2009)

A Walk to Remember (2002)

Before Sunset (2004)

Dear John (2010)

Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)

Everything, Everything (2017)

Letters to Juliet (2010)

If I Stay (2014)

Love, Rosie (2014)

Me Before You (2016)

Safe Haven (2013)

Midnight Sun (2018)

P.S. I Love You (2007)

Serendipity (2001)

The Best of Me (2014)

Silver Linings Playbook (2012)

The Choice (2016)

The Kissing Booth (2018)

The Longest Ride (2015)

The Fault in Our Stars (2014)

The Last Song (2010)

The Notebook (2004)

The Space Between Us (2017)

The Vow (2012)

[babaeng-binibespren]

Ube roll! 

Ube halaya!

Ube ice cream on halo-halo!

ube bread!

ube pie!

I’m so glad Steven Universe showed that recipe tbh ube is great

[babaeng-binibespren]

Aren't hearts supposed to forget who scathed them best?

Jonaxx

[babaeng-binibespren]

WHEN WE LOSE OURSELVES #TheDahanDahanWay

Losing yourself is like slow-suicide. Halos ka-lebel lang yan ng araw-araw na pagkain ng Medium French fries na may 340 calorie-content and 16 grams total fat. Ang pinagkaiba nga lang, kapag kumakain ka ng fries, masaya ka kahit alam mong dahan-dahan kang pinapatay. Masaya ka dahil alam mong matetepok kang busog at kapag dinala ka sa huling hantungan, parang love letter mong binabasa yung lapida mo na may nakasulat na, “Cause of death: French Fries”

When we lose ourselves, we lose everything. Hindi lang bahagi ng pagkatao mo ang nawala, kundi buong pagkatao mo mismo. Package deal talaga yan huy.

We lose ourselves kapag hindi natin sinusunod yung passion natin. Kung anong gusto mong gawin sa buhay at yung mga bagay na nakakapagpasaya sa’yo. Kapag unit-unti mong kinakalimutan ang pangarap mo para sa ibang bagay dahil sa tingin mo yun ang mas mahalaga.

We lose ourselves kapag hinahayaan mong kontrolin ka ng iba. Kapag hinahayaan mo lang yung ibang tao na magdesisyon para sa sarili mo. Kapag oo ka na lang ng oo. Kapag wala ka na lang ginawa kundi sumunod at magpadala sa agos.

We lose ourselves kapag palagi na lang natin ikinukumpara ang sarili natin sa iba. Yung meron sila na wala ka, yung layo ng narating nila sa narating mo. Puro ka “Kyaa. How to be you po?” sa halip na ‘How to be the best version of myself?” Hanggang sa tuluyan kang lamunin ng sarili mong insecurities.

We lose ourselves when we allow others to disrespect and humiliate us pero wala kang ginagawa para ipagtanggol ang sarili mo. Masyado mong kinarir yung “Balakayojan” kaya pati yung sarili mo nacocompromise.

We lose ourselves kapag mas mahalaga para sa’yo ang social validation. Pinipilit mong baguhin ang sarili mo hindi para mismo sa sarili mo kundi dahil mas importante sa’yo ang sasabihin ng ibang tao at ang pamantayan ng lipunang kinabibilangan mo. Hanggang sa pati yung sarili mo niloloko mo na.

And we lose ourselves because we are more afraid of losing people around us. Yung ang kailangan lang naman niya ay “sakto lang” pero “sobra” ang ibinigay mo. Ikaw lang naman ang gusto pero pati mundo mo ibinigay mo. Pagmamahal lang naman yung gusto niya pero pati sarili mo ibinigay mo. Kaya nung nawala siya, ubos na ubos ka. Walang kahit anong natira.

—

When we feel like we are slowly losing ourselves, madali lang sabihin na, “Besh, hanapin ko lang sarili ko.”,sabay hanap ng seat-sale sa CebuPac. (Kailangan magtravel para dramatic ang pagsosoul-searching.)  Akshwally, nakakastress gawin yan dahil baka bigla mo na lang  makasalubong ang sarili mo tapos mapasigaw ka kasi ampanget mo pala pag walang contour. Or worst, baka sumabog ang ihi mo sa takot dahil doppelganger mo lang pala yun. Minsan nga may pa-“When I lost myself, I find myself in you.” pang nalalaman. Huy, hindi romantic yan! Sa halip na mahanap mo ang totoong sarili mo, lovelife tuloy ang nahanap mo nang hindi mo man lang naayos ang mga natitirang issues sa sarili mo. Hanggang sa bumalik ka na naman sa simula. Ang totoo kasi, hindi mo matatagpuan ang sarili mo sa panibagong lugar o sa panibagong taong darating sa buhay mo, nasa sarili mo pa rin yan mismo at matindi-tinding self-assessment lang ang kailangan mo mula dulo ng hair strands mo hanggang sa kasulok-sulukan ng pagkatao mo. It’s about facing the inner issues that make you believe that you are less than you are.

Dahil sa sarili natin nagsisimula ang lahat.

Bago ka magmahal, kailangan mahal mo muna ng buo ang sarili mo. Bago ka magbigay, kailangang meron ka munang ibibigay dahil doon ka kukuha ng ibibigay mo.  Bago ka makatanggap ng respeto mula sa ibang tao dapat alam mo muna kung paano mo irespeto ang sarili mo. Bago mo matagpuan yung totoong kaligayahang hinahanap mo, alamin mo muna kung ano ba talaga ang totoong “purpose” mo hindi lang kung ano ang “passion” mo (kung magpapastor ka ba o magiging social media influncer, ganyan.) At bago makita ng ibang tao ang ‘worth’ mo, dapat alam mo muna yun mismo sa sarili mo. Para sa huli, you will never compromise yourself again. At para hindi mo na kailangang iimpose ang lahat ng yan sa kahit sino dahil kusa yang dadagundong sa paligid mo.

Malaya tayong magmahal ng kahit sino, ng kahit ilan. Malaya kang magmahal ng sobra at higit pa. Basta’t wag mo lang hahayaang mawala ang pagmamahal mo sa sarili mo so you will never lose yourself again. Dahil kahit iwanan ka man ng ilang-libong mga pakingshet dito sa mundo ng ilang libong pakingshet na beses, meron ka pa ring sarili mo na paulit-ulit mong babalikan.

‘Coz In the end, it’s always self-love.

Sa ngayon, simulan mo munang maligo. The rest, to follow.

[babaeng-binibespren]

no, not anymore. by W.J. (@constanthoughts)

[babaeng-binibespren]

“I think I’m still holding onto you because there’s a part of me that aches to be who I was with you. You saved me, you shaped me and made who I am. You helped me so much. Maybe that’s why I can’t let you go, even after so long. I just don’t want to lose the change you made- I don’t want to lose myself again.

-i feel like i miss you, but not enough to really say it and mean it | a.m

[babaeng-binibespren]

I needed a reason to stay, but you gave me none. I walked away from you looking back every second, thinking maybe by then you would have given me at least one reason not to leave you.

P.G.G

      but still, there was none.

(via for-him-diaries)