balleydii

[balleydii]

Önce biraz gülecek, kalbe ümit saçacak

Söz verecek, gelmeyecek, hep seni aldatacak

Sev diyecek, sevmeyecek...

♪ ♫ ♬

Ve sen, onun her gülüşüne inanacaksın.

Her vaadine umut bağlayacak, her gidişinde "Belki döner" diyeceksin.

O, sevilmeyi isteyecek ama sevmeyecek.

Sen, sevilmeyi bekleyeceksin ama hep eksik kalacaksın.

Sonunda anladığında ise çok geç olacak.

Çünkü o, gitmeyi alışkanlık edinmiş.

Sen ise, kalmayı...

[balleydii]

"Gideceğim," dedim.

"Sana yenildim," dedi yine.

"Gideceğim," dedim üçüncü kez. Gözlerini kapattı.

"Sana yenildim," diye tekrarladı, yutkundu. Dudaklarını ıslattı. Başını omzuma yasladı.

"Ve sana yenilmek aşk demekti."

Sustu.

Sonra fısıltıyla ekledi:

"Ben sana âşıktım değil, Nil."

İlk defa gülümsedim. Ama gözlerim doldu .

Ve sadece, sessizce mırıldandım:

"Ben sana âşığım."

✭✭✭

Bazen gitmek istersin ama ayakların oraya çakılı kalır.

Bazen birini kaybetmek istersin ama içindeki sevgi, kaybetmeye izin vermez.

Ve bazen, bir cümle her şeyi değiştirir.

"Ben sana âşığım."

İşte o cümle, tüm kaçış yollarını kapatan, ardında sadece kalbiyle kalan insanı bırakan cümledir. Söylersin ve iş işten geçmiş olur. Söylersin ve artık saklanacak yerin kalmaz.

Sevmek bazen yenilmektir, bazen teslim olmaktır, bazen de bile bile düşmektir. Ama en çok da, kalmaya cesaret etmektir.

[balleydii]

Aynı değil umudun rengi kayboluyor.

İçimde bir şey kanıyor

Keskin bir vedanın yarası sızlıyor

[balleydii]

Adımlarım yankılanıyor taş kaldırımda, sanki sokak nefes almayı bırakmış. Koyu maviyle boğulmuş bir gökyüzü, gri duvarlara tutunuyor. Gözlerimde asılı kalan boşluğu, bir yansıma gibi gölgelerde buluyorum. Bu sokak, kaybolanlar için bir harita; yönü olmayan bir dünya.

Sessizliğin içinde kendi sesimi arıyorum.

[balleydii]

Görünüşte sessiz, ama aslında içinde bir fırtına kopuyor. Sözlerin eksik kaldığı, duyguların fazlasıyla ağır bastığı bu anı kaydedeceğim. Her şeyin anlamını yitirdiği, her yalnızlığın birbirine geçtiği bu yerde, zamanın sessizce akan nehrine kapılacağım.

Hayatın anlamı kaybolmuş gibi, kalp bir sükunet arıyor ama bulamıyor. Belki de burada, bu anlık durakta, o boşluğun derinliğini yansıtmanın tek yolu... Sessizlik.