Don't wanna be here? Send us removal request.
Photo
“1
Bana içimden bakan şarkılar çalıyordu
Hatıralarım konuşuyordu ben susuyordum
Masama kusuyordum beynimin pillerimi
Kurşun bile geçirmiyor cinnetimi kusuyordum
*
Etim ruhumun kiri diyorum ve kendimden kurtulmak
Ve kendimi kurtarmak için ah o şarkılar diyordum
Şarkılar içimde yüzen balıklar gibi ben bir aquarium
Ben bir stadium: Binlerce insan içimde bağırıyordum
Ben kayboluyordum en içimde kayboluyordum
Krokileri yırtıyordum bu şehri teğet geçiyordum
Kendimi ne cesaretle yumrukluyordum yumrukla beni
Beni şarkılar mermi: Beni beynimin içinden vuruyordum
2
İnsanlar bu cesedi bulunca ruhumu koklasınlar:
Ben deniz kokuyorsam beni bir daha boğsunlar
Ben aşk kokuyorsam beni bir daha vursunlar
Ben hâlâ onun adını alnıma bir dövme diye
Ben onun yüzünü ömrümün tek fotoğrafıdır diye
Taşıyorsam ve o ağırlığın altında eziliyorsam
Beni bir daha itsinler şarkılar her yüksekten aşağı
O giyindiğim şarkılar cellat: Beni bir daha assınlar
Beni bir derviş gibi hırkası gibi o en uzun yılanlar
Sarsınlar beni çünkü cinnetim Medusa’nın saçlarıdır
Soğuk dualardır sanki o şarkılar bana yakılan ağıtlar
Sanki olmak istediğim adam gibi şimdi sadece anılar
Şimdi sadece yokluğum bile yanında dolaşmıyor
Yokluğum en çok dünyaya yakışabilir biliyorum
Bunu hep diyordum kendime ey şarkılar size diyordum
Bütün ambulanslara ve acil servislere ve hekimlere
Meşguliyetler ve mutlu kurtarışlar diliyorum
Böylece beni kurtarma ihtimâllerimi de bilerek
Ben kendimi bilerek ne güzel siliyorum defterden
3
Öldürmek şarkıların işi değil: Onlara da zahmet oluyor
Kendimi en iyi ben öldürürüm: Kaderim böyle yazıyor”
*turuncuadam-orangeman*
#Turuncu#turuncuadam#turuncuadam-orangeman#orangeman#leon#sevginin gücü#ölüm#öldürmek#kaderim#kaderim böyle yazıyor#şarkılar#yokluğum en çk dünyaya yakışabilir#medusa#medusa'nın saçları#cinnetim#derviş#asmak#cellat#aşk#aşk kokmak#boğulmak#ceset#ruhum#krokiler#kaybolmak#balık
3 notes
·
View notes
Quote
*Turuncuadam Orangeman*
“1 Uyandığım her yatak bana gurbettir bilmiyor kadınlar Uyuduğum tek yatak onun avuçlarıdır bilmiyor kızlar
2 Sonra ağırlık bağlıyorum ayaklarıma bilmiyorlar Kendimi onlardan daha derinlere atıyorum daha Daha uzaklarda bin deniz donuyor ilgilenmiyorlar Nardan başka meyveler de var niye sevmiyorlar Yardan başkasını sevmek diye bir ilim yok bilmiyorlar O ferden başka bir ateş yok diyorum yok yok Mesela kokusunu doğada taklit edebilen bir çiçek bile yok Mesela bana ördüğü eldivenlerden bile daha sıcak Elimi tutan başka bir el olmadı dünyada bilmiyorlar
3 Boşluğun rengini herkes korkunç diye tarif ediyor Boşluğun dengini ben sensizlik diye tarif ediyorum” *turuncuadam-orangeman*
1 note
·
View note
Link
“1 Bay turuncu kutup dairesinden bildiriyor: Geçen yüz yıldan beri buradayım saklanıyorum İşlediğim her suç için kendimi bulup aklanıyorum Kimseye böyle bir soygun tavsiye etmiyorum Çünkü çocukluğumu aniden bitirdim bir gün ben Bir gün aniden cümlelerimin yarısında durdum Durdum çünkü: Devamında...
#Turuncu#turuncuadam#turuncuadam-orangeman#orangeman#kutup#kutup dairesi#manolya ağaçları#homo faber#bütün cam bibloları kırmak istiyorum#Ellerim onun elleriyle yanan çıralardı bunu herkes bilir
2 notes
·
View notes
Photo

Hasta bir yanları var kadınların. Yürekte mazoşist hepsi.
Henry Miller - Yengeç Dönencesi
7 notes
·
View notes
Photo
"Dün gece hiç tanımadığım binlerce kadına
Sırf sana hiç benzemiyorlar diye çok küfür ettim"
*turuncuadam-orangeman*
0 notes
Photo

"Batı cephesinde yeni bir şey yok;
Şark ekspresine cinayet var!"
*turuncuadam-orangeman*
0 notes
Photo
11 notes
·
View notes
Photo
2 notes
·
View notes
Link
“1 Her köşede bekleyen Azrail dahi bilir Kaçacak bir köşesi yoktur bir fakir ölecekse Ölecekse ya eski bir şofbenden sızan sazdan Ya bir üst geçit yetmezliğinden ölür Bir kısmı ayakkabısındaki deliği tamir ederken Bir kısmı kravat problemiyle boğuşurken ölür * Gurme programlarını izlerken bir...
2 notes
·
View notes
Photo

"Gitmek zorunlu bir ihtiyaçtır
Buna ben bile isyan edemem
*
Büyük veda etmek: Eski bir gelenektir o haz çukuru
...
*
O kadın okyanusta hiç yüzmemiş çocuklardan biri
Açlık günlerini en seven o erkek veresiye defterleridir
Erkek odasını tanır-kadın bavulunu toplar sonra yatağını
Masada kırılmış bir bardaklarını-kırılmış iki kalp kalır
Erkek eşyalarıyla konuşur-içine buruşur o karınca yuvasına
Kadın biletler seçer kendine-o uzun saçlarına ve yollarına
Erkek artık yılanın gözlerine-kadın gitmek sözlerine aşk
Kadın boşlukta ağlayarak-erkek denize açılan bir silah sesi
Soğuk nefesi-boş konserve kutuları-yoksul bisiklet-o çöplük
O yakın gözlük bakışlı ey hancı biliyor bu hikâye çok sıradan
En kısa sürdü-yağmur çok kolay süpürdü yolcular çok sıradan
*
Eve ekmek getiren bir salıncak: Belki yıldızlara yükselebilir
*
Ölmek zorunlu bir ihtiyaçtır
Bunu ben bile inkâr edemem"
*turuncuadam-orangeman*
1 note
·
View note
Photo

“1
Şimdi yokluğunu tarif edeceğim:
…
…
…
…
…
…
…
…
…
…
Yokluğunu tarif etmek için
Hiçbir kelime bulamıyorum
2
Şimdi varlığını tarif edeceğim:
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Sen
Varlığını tarif etmek için
Senden başka kelime bulamıyorum”
*turuncuadam-orangeman*
0 notes
Photo

"Mathilda: İyi uyandın mı?
Leon: Ben hiç uyanmam, iki gözüm hep kapalı onlar
Mathilda: Evet, unutmuşum.
Bütün gün karnımda seni düşündüm
...
Leon: Asla yüze ateş etme, hedefi teşhis edemezlerse ödeme yapmazlar
Mathilda: Ödeme umurumda değil Leon, ben aşk istiyorum ya da ölüm
Leon: Sürekli tamam demeyi kes, tamam mı?
Mathilda: Tamam ama sanırım bir şekilde sana âşık oluyorum
Leon: Ben bir temizlikçiyim
Mathilda: Tamam ama aşk…
Leon: Sadece uyuyalım
Mathilda: Tamam..."
*turuncuadam-orangeman*
0 notes
Photo

"I know there’s no way I can convince you this is not one of their tricks. But I don’t care. I am me. My name is Valerie. I don’t think i’ll live much longer, and I wanted to tell someone about my life. This is the only autobiography that i’ll ever write, and – God – i’m writing it on toilet paper. I was born in Nottingham in 1985. I don’t remember much of those early years. But I do remember the rain. My grandmother owned a farm in Tottlebrook, and she used to tell me that God was in the rain. I passed my eleven plus, and went to a girl’s grammar. It was at school that I met my first girlfriend. Her name was Sarah. It was her wrists – they were beautiful. I thought we would love each other forever. I remember our teacher telling us that it was an adolescent phase that people outgrew. Sarah did. I didn’t. In 2002 I fell in love with a girl named Christina. That year I came out to my parents. I couldn’t have done it without Chris holding my hand. My father wouldn’t look at me. He told me to go and never come back. My mother said nothing. I’d only told them the truth. Was that so selfish? Our integrity sells for so little, but it is all we really have. It is the very last inch of us. And within that inch, we are free. I’d always known what i’d wanted to do with my life, and in 2015 I started my first film: The Salt Flats. It was the most important role of my life. Not because of my career, but because that was how I met Ruth. The first time we kissed, I knew I never wanted to kiss any other lips but hers again. We moved to a small flat in London together. She grew scarlet carsons for me in our window box. And our place always smelt of roses. Those were the best years of my life. But America’s war grew worse and worse, and eventually came to London. After that there were no roses anymore. Not for anyone. I remember how the meaning of words began to change. How unfamiliar words like “collateral” and “rendition” became frightening. When things like norsefire and the articles of allegiance became powerful. I remember how different became dangerous. I still don’t understand it: why they hate us so much. They took Ruth while she was out buying food. I’ve never cried so hard in my life. It wasn’t long until they came for me. It seems strange that my life should end in such a terrible place. But for three years I had roses – and apologised to no-one. I shall die here. Every inch of me shall perish. Every inch. But one. An inch. It is small and it is fragile, and it is the only thing in the world worth having. We must never lose it or give it away. We must never let them take it from us. I hope that - whoever you are - you escape this place. I hope that the world turns, and that things get better. But what I hope most of all is that you understand what I mean when I tell you that even though I do not know you, and even though I may not meet you, laugh with you, cry with you, or kiss you: I love you. With all my heart. I love you. -Valerie.”
2 notes
·
View notes