benimkafamsiktirdigitti

[benimkafamsiktirdigitti]

ölümümden biraz sonra anladım

olmayınca oyun.

gözlerim dışına kapalı, içine açık.

kalıbım belirsiz bir yerde artık.

sırtüstü yatıyorum, upuzun.

öyle bir dünyadayım ki şimdi,

ellerim tutabildikleriyle kalmış,

büyük beynim kıvrım kıvrım, donuk.

artık ne karanlık var benim için, ne aydınlık,

ne sıcak, ne soğuk.

ölümümden biraz sonra//özdemir asaf

[benimkafamsiktirdigitti]

Hep böyle şaşırıyorlar,

Kanatlarında ıslak bulutlar,

Gelip güneşe konuyorlar.

Kim biliyor içinizde sevmeyi,

Şöyle kocaman,

Korkmadan, konuşmadan?

Bana yardım et diyor.

Bu duran günün ortasında,

Beklemenin ardında ve ötesinde bir şeyler var,

Konuşamıyoruz.

Önce bitmeyecekmiş gibi geliyor,

Kulağa söylenmişçesine.

Bir araba iniyor yokuş aşağı,

Atları, insanları geride.

Sana bu sıcağı anlatmalıyım,

O kapının rüzgarda inatla vurduğunu.

Yırtmışlar bu resmi bembeyaz bu duvarda,

Durmadan gülüyor.

Bir yerde aldanma da bitiyor,

Masaldan sıkılan çocuğun gözleri

Ve bir karınca

Süsleniyor upuzun bir boşluğun ucunda,

Havalanmış bu masmavi uçurtmayı bekliyor...

uzaktır aramız yollar ağlasın//müştak erenus

[benimkafamsiktirdigitti]

Hayaller kurmak ve hepsini çöplüğe doldurmak; tanıdık bir senaryonun acı veren hissi.