breast-beautysurgery1-blog - Tumblr blog

breast-beautysurgery1-blog · 7 years

Text

عوارض کوچک کردن پستان

قبل از هر تصمیمی برای انجام عمل جراحی برای کوچک کردن پستان، باید به طور طبیعی هر نوع خطر و ریسک و نیز تمام فواید آن سنجیده شود.اگر شما سیگاری هستید باید قبل از عمل سیگار را ترک کنید. سیگار کشیدن به طور جدی رگهای خونی را تنگ می کند و بنابراین جریان خون را در آن ناحیه کاهش داده و باعث می شود که التیام یافتن و جوش خوردن زخم ها کند شود. همچنین آسپرین و بعضی داروهای ضد التهاب و مسکن¬ها و دیگر دارو ها می توانند باعث افزایش خونریزی شوند، بنابر این نباید آنها را مصرف کنید. بهترین کار این است که در اولین ویزیت همه این اطلاعات را به پزشکتان اطلاع دهید.

اگر شما اضافه ��زن قابل توجهی دارید، پیشنهاد می شود، ابتدا وزن خود را کاهش دهید. در حقیقت در بسیاری از مواقع بدست آوردن سینه های کوچکتر می تواند انگیزه ای برای کاهش وزن باشد. بسته به سن شما، ممکن است نیاز باشد که قبل از عمل جراحی ماموگرافی انجام دهید. این کار در مشاوره اولیه نیز توصیه خواهد شد. عمل جراحی شامل چه کارهایی است؟

قبل از عمل با یک قلم نشانه گذاری ، روی سینه ها علامت می گذارند، تا محل دقیق و اندازه ی جدید سینه های عمل شده را تعیین کنند. بافت سینه، چربی و پوست اضافی برداشته می شوند و نوک سینه و بافت های باقیمانده به مکان جدید در موقعیت بالاتر انتقال می یابند. تمامی این اعمال طبق نشانه هایی که قبل از عمل گذاشته شده است، انجام می شوند. نوک سینه معمولا، به طور تقریبی در طول خطی مطابق با وسط بازوی شما (مکان ایده ال و طبیعی)، روی سینه قرار می گیرد.

خطی که روی آن بخیه زده می شود، دور نوک سینه و در مکان جدید آن می باشد. این خط به طور عمودی به طرف پائین تا زیر سینه ادامه پیدا می کند. در این نقطه، طبق روش مورد استفاده، جای زخم ممکن است در این مکان پایان یابد یا گاهی ممکن است تا خط زیر سینه نیز ادامه پیدا کند.

در انتهای عمل جراحی، بسته به میزان خونریزی در زمان عمل، در صورت نیاز، لوله های تخلیه کننده موسوم به درن معمولا زیر پوست سینه کار گذاشته می¬شود تا هر نوع مایع سیال یا خونابه ای که ممکن است، بعد از عمل جراحی ایجاد شود، توسط آن ها تخلیه گردد. نهایتا یک سوتین مناسب جهت حفظ پانسمان، به کار می رود.

چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و عمل جراحی چقدر طول می کشد؟

عمل جراحی کوچک کردن سینه تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا حدود ۳ ساعت طول می کشد . چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟

طول مدت ماندن در بیمارستان، بستگی به حال عمومی بیمار و میزان ترشحاتی دارد که از بدن شما تخلیه می شود؛ وقتی این ترشحات به حداقل رسید (معمولا روز بعد ) لوله ها برداشته می شود و بانداژها سبک می گردند؛ به شما یاد داده می شود تا یک سوتین با بند کمکی که کمی محکم است و در زیر آن سیم و میله ندارد، بپوشید. گاهی اوقات ممکن است شب دومی را هم در بیمارستان بمانید.

بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟

بعد از عمل شما لوله ی تزریقی را برای حداقل یک روز خواهید داشت تا ما بتوانیم مایعات از دست رفته در هنگام عمل جراحی را جایگزین کنیم. تزریق خون به طور معمول مورد نیاز نیست به جز در موارد بسیار استثنائی و نادر(خونریزی زیاد )بعد از عمل جراحی بسیار مهم است که گردش خون را در پاهایتان حفظ کنید وبنابر این به شما توصیه خواهدشد تا فعالانه پاها،زانوها و باسنتان را به طور منظم حرکت دهید. بعد از اتمام اثر داروی بیهوشی،شما متوجه باندهای مورد استفاده در اطراف سینه هایتان و همچنین بسته به روش مورد استفاده برای عمل جراحی، متوجه درن (لوله های تخلیه ) خواهید شد. معمولااین لوله ها در محل عمل قرار داده شده اند تا موادی را که از خون یا مایعات دیگر تشکیل شده اند و گاهی اوقات بعد از عمل تجمع می یابند، تخلیه شود. وقتی ترشحات به حداقل رسید این لوله ها برداشته میشوند. سپس پانسمانها شما مجدداً تعدیل و تنظیم می شوند و سپس به شما یاد داده می شود تا یک سینه بند ورزشی بدون میله و سیم به منظور کمک کردن برای نگه داشتن سینه ها بپوشید. شما همچنین ممکن است متوجه یک ردیف بخیه یا کلیپس های فلزی بسیار کوچک روی خطوطی که بخیه زده شده است، بشوید. قبل از مرخص شدن از بیمارستان معمولا به شما وقت ملاقاتی داده می شود (حدود پنج روز بعد ) تا این پانسمانها را بردارند و بانداژها را سبک کنند. در این مقطع ممکن است بدلیل ورم و خونمردگی پستانها خیلی مطلوب نباشد و بزرگ بودن یا چین و چروکهای احتمالی به دلیل همین مسئله موقتی می باشند و در طی هفته های آینده بهتر خواهند شد.

چه نوع اثرات و عوارض جانبی را باید انتظار داشته باشیم؟

بعد از عمل جراحی سینه هایتان ورم کرده و کبود خواهد شد. کبود شدگی معمولا ۲ الی۳ هفته طول می کشد. در حالی که بیشتر ورم سینه تان در طی این مدت از بین خواهد رفت؛ کمی ورم کردگی نامحسوسی ممکن است تا ۳ ماه باقی بماند.

بعد از عمل جراحی ممکن است متوجه شوید که سینه ها سفت شده اند، مخصوصا روی لبه های ناحیه ی بریدگی. این به خاطر فرایند جوش خوردن زخم است و درصورت نیاز ماساژهایی که توسط جراح به شما آموزش داده خواهد شد می تواند جهت بهبود سریعتر و رفع سفتی سینه ها مؤثر واقع گردد؛ هر چند ممکن است این وضعیت چند ماه به طول انجامد. شما باید منتظر باشید که حس پوست اطراف نوک سینه و خود نوک سینه بعد از عمل جراحی کم شوند و این به خاطر شوک عمل جراحی و صدمه ای است که به اعصاب این ناحیه وارد شده است. اگر چه این حالت بعد از چند ماه بهبود پیدا می کند،ولی کرخ شدگی و بی حسی دائمی نیز ممکن است بدنبال آن روی دهد.

بطور معمول سینه ها کمی ناصاف و نا همگون خواهند شد و در این مورد استثنا برای خانم های دارای سینه های بزرگ وجود ندارد.اگرچه تمام تلاش برای متقارن شدن سینه ها انجام می شود اما همیشه این تقارن به دست نمی آید. عمل جراحی کوچک کردن سینه احتمالا یکی از شایع ترین اعمال زیبایی پستان می باشد. بنابراین بسیار مهم است که شما با جراحتان صحبت کنید، تا ببینید که شناخت کامل از چیزی که می خواهید، دارد یا خیر. تا جایی که ممکن است ، سعی کنید منظورتان را طوری بیان کنید که جراح بفهمد که بزرگی یا کوچکی که می خواهید از این عمل جراحی به دست آورید، چقدر است. این کار امکان و احتمال برداشتن بیش از حد یا کمتر از حد لازم را به حد اقل می رساند.

اگرچه روش و تکنیک مورد استفاده بهترین همخوانی و انسجام ممکن بین دو سینه و نوک سینه را تا حد ممکن تضمین می کند، ولی امکان و احتمال شیر دادن از سینه ها بعد از جراحی را تضمین نمی کند.

جای زخم ها چگونه به نظر می رسند ؟

ایجاد اسکار(جای زخم)پس از اعمال جراحی یک عارضه نمی باشد و یک رویداد عادی محسوب می گردد. در عمل کوچک کردن سینه، جای زخم ها تا اندازه ای به مدت طولانی باقی می مانند و ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا التیام یابند.

شما باید انتظار داشته باشید تا جای زخم ها درآغاز قرمز، بر جسته و حتی همراه به خارش باشند اما به مرور زمان محو و صاف می شوند. این حالت طبیعی فرایند جوش خوردن زخم می باشد. اگر چه مهم است به یاد داشته باشید که این فرایند ممکن است دو سال طول بکشد تاکامل شود.

ماساژهای روزانه روی جای زخم ها در این دوره ی زمانی توصیه می شود چون این کار باعث سریع و آسان تر شدن این فرایند می شود. اگرچه باید بدانید که یک جراح مسئول در موقعیتی نیست که بتواند ظاهر نهایی زخم ها را پیش بینی کند و مهترین عامل در شکل اسکار بعد از عمل، به استعداد بدن بیمار در مورد ترمیم زخم برمی گردد اگر فرد مستعد به تولید گوشت اضافی باشد عموماً این حالت ایجاد می شود و نمی توان بطور قاطع از آن پیشگیری کرد. با این حال همانطور که ذکر شد ،جای زخم ها کمرنگ می شوند و به مرور زمان بهبود می یابند.

آیا این عمل جراحی پردرد و دردناک است ؟

چند روز بعد از انجام عمل جراحی ، احتمالا میزان متعارفی درد خواهید داشت که باید با استفاده از مسکن مناسب کنترل شود. درد معمولا بعد از (۴- ۵)روز بهبود می یابد.

چه چیزی ممکن است غلط یا اشتباه از آب در آید ؟

عمل جراحی کوچک کردن سینه با یک عمل جراحی مناسب توسط یک جراح پلاستیک مجرب ،خطرات کمی دارد، با این وجود اشکالات خاصی همراه با این عمل و فرایند، می تواند رخ دهد. مثل هر عملی، خطر عفونت که مهم نیز هست، همیشه وجود دارد.این خطر با یک روش جراحی دقیق و به کار گیری داروهای پیشگیرانه آنتی بیوتیک هم در زمان عمل جراحی، هم بعد ازآن به حد اقل می رسد. با این حال علی رغم این کارها، احتمال عفونت نسبتا خفیفی وجود دارد و می تواند در اطراف مکانهای بریدگی بوجود بیاید، اما معمولا در طول یک دوره دو هفته ای فرو کش می کند. خطراتی مانند لخته شدن خون نادر و کم می باشند. ماساژ پاها در حین و بعد از عمل و نیز سریع تر راه رفتن و حرکت کردن بعد از عمل جراحی این خطر را کم میکند.

همانطور که گفته شد بعد از عمل جراحی ورم و التهاب محل عمل مورد انتظار می باشد. وقتی ورم خفیف یا متوسط وجود دارد بدن سریعا آن را مجددا جذب می کند. گهگاهی خونریزی بیش از حد می تواند باعث ایجاد ورم مهمتر و بیشتری شده و خونمردگی(جمع شدن خون زیر پوست)ایجاد شود. اگر این اتفاق افتاد درن تخلیه جراحی برای خارج کردن خونها لازم می باشد ولی در نهایت این مسئله روی نتیجه ی کار تأثیری ندارد.

نوک سینه روی پایه ی بافت اصلی قرار دارد و در اکثر بیماران به صورت طبیعی و نرمال همراه با انقباض طبیعی و مقداری حساسیت باقی می ماند. در موارد بسیار نادری بافت اصلی سینه نمی تواند خونرسانی خوبی برای نوک سینه داشته باشد و نمی تواند زیستائی نوک سینه را حفظ کند در نتیجه اطراف نوک سینه باید به مدت طولانی پوشیده بماند تا جوش خوردگی طبیعی رخ دهد. گاهی ممکن است قسمتی و به ندرت حتی تمام پوست نوک سینه ریزش داشته باشد (به خصوص در افراد سیگاری).در این حالت نوک سینه باید توسط یک فرایند ثانویه بازسازی شود. با استفاده از روشها و تکنیک های جدید و مدرن این اشکال کاملا بعید می باشد.

در طول هفته ی اول بعد از عمل جراحی بعضی بیماران ممکن است قسمتی از زخمشان خوب جوش نخورد و یا حتی خراشیدگی پوست یا پوست رفتگی در هر نقطه از محل های برش داشته باشند. یکی از معمول ترین مکان هایی که این اتفاقات ممکن است رخ دهد جایی است که زخم عمودی به زیر سینه می رسد، این یک اشکال موقت است که در این حالت لازم است پانسمانها مرتب در آغاز عوض شوند. بالاخره کـبره زخم در این قسمت بعد از ۳ – ۴ هفته متعـاقبـا خواهد افتـاد.یک بانـداژ با پـوشش نرم بـرای دوره ی کوتاه چند هفته ای احتمال وقوع چنین حالتی را کاهش می دهد.اگرچه مقداری از بین رفتگی پوست در اطراف جای زخم ممکن است روی دهد. در صورت لزوم بعداً عمل جراحی ترمیمی باید صورت گیرد.

چقدر طول می کشد تا من به حالت نرمال باز گردم ؟

عمل جراحی کوچک کردن سینه نسبتا یک عمل جراحی بزرگ و مهم می باشد و همیشه باید به خودی خود به آن اهمیت داد. سعی نکنید سریع شروع به کار کنید. احتمالا چند هفته باید بگذرد تا شما احساس کنید که همه چیز عادی شده است.اگر چه بعضی از افراد بعد از ۱۰ الی ۱۴ روز می توانند کارهای سبک خود را انجام دهند.ولی بعضی دیگر ترجیح می دهند ۱ تا ۲ هفته بیشتر استراحت کنند.

راه رفتن در ۳ تا ۴ هفته اول مفید است؛ چون باعث بهبود گردش خون می شود و ورم ایجاد شده و احتمالا لخته شدن خون را کاهش می دهد. بلند کردن چیزهای سنگین یا فعالیت و کارهای سخت و دشوار در ۶ هفته ی اول بعد از عمل جراحی ممنوع است.

1 note · View note

breast-beautysurgery1-blog · 7 years

Text

جراحی کوچک کردن سینه

علت انجام جراحی کوچک کردن سینه چیست؟

در صورتیکه سینه های بزرگتر ازحد معمول باشند با تاثیرات منفی روحی و جسمی باعث ناراحتی و نگرانی یک زن می شوند. از نظر فیزیکی سینه های بزرگ، باعث تغیر شکل و فرم شانه و گردن میشوند و باعث ایجاد درد پشت و گردن درد می شوند؛ همچنین باعث ایجاد انحراف در وضع نشستن ودر موارد شدیدتر باعث مشکل تنفسی می شوند. سینه های بزرگ ظاهر یک زن را تخریب کرده و باعث میشود که او غیرمتقارن به نظر برسد و نیز ورزش کردن را برای او مشکل یا غیر ممکن می کند.

از نظر روانپزشکی،خیره شدن ها ی گستاخانه ی دیگران باعث می شود که کسانی که دارای سینه های بزرگ هستند خجالتی و کم رو شده و در نتیجه لباس های گشاد بپوشند تا خود را پنهان کنند. اعمال جراحی برای کوچک کردن سینه ها، سال هاست که انجام می شود و در حقیقت اولین عمل جراحی برای کوچک کردن سینه ی زنان احتمالا توسط ویلیام دارستون در انگلستان انجام شده است.اگرچه هدف اصلی این عمل جراحی کاهش حجم و وزن سینه است، ولی افزایش زیبایی نیز به همان اندازه مهم است.

درطول سالیان متمادی روشها و تکنیک های جراحی، اصلاح شده و بهبود پیدا کرده اند؛ تا ایمنی و همچنین زیبایی بیشتری از این اعمال جراحی حاصل گردد.

آیا من یک کاندیدای مناسب هستم؟

با وجود اینکه این عمل می تواند برای تمام زنان در تمام سنین مفید باشد، ولی معمولا قیل از اینکه سینه ها کاملا رشد کنند این عمل هرگز انجام نمی شود. بعلاوه، بیمارانی که قصد حامله شدن دارند، باید معمولا عمل را تا بعد از کامل شدن افراد خانواده شان به تأخیر بیاندازند. دلیل این کاراین است که اگر حاملگی ای بعد از این عمل جراحی رخ دهد میتواند ، باعث بزرگ شدن دوباره پستانها شود.

اگر شما اضافه وزن قابل توجهی دارید، پیشنهاد می شود، ابتدا وزن خود را کاهش دهید.تا جراح بتواند تخمین دقیقی از اندازه بعد از عمل داشته باشد، بسته به سن شما، ممکن است نیاز باشد که قبل از عمل جراحی ماموگرافی انجام دهید. این کار در مشاوره اولیه باتوجه به سابقه خوانوادگی و سن شما و….نیز توصیه خواهد شد.

عمل جراحی شامل چه کارهایی است؟

قبل از عمل ابتدابا یک قلم نشانه گذاریهایی ، روی سینه ها توسط جراح پلاستیک انجام میشود، تا محل دقیق و اندازه ی جدید سینه های عمل شده را تعیین کند. بافت سینه، چربی و پوست اضافی برداشته می شوند و نوک سینه و بافت های باقیمانده به مکان جدید در موقعیت بالاتر انتقال می یابند.

تمامی این اعمال طبق نشانه هایی که قبل از عمل گذاشته شده است، انجام می شوند. نوک سینه معمولا، به طور تقریبی در طول خطی افقی مطابق با وسط بازوی شما ، روی سینه قرار می گیرد.

خطی که روی آن بخیه زده می شود، دورتا دور هاله نوک سینه و در مکان جدید آن می باشد. این خط به طور عمودی به طرف پائین تا زیر سینه ادامه پیدا می کند. در این نقطه، طبق تکنیک مورد استفاده، جای زخم ممکن است در این مکان پایان یابد یا گاهی ممکن است تا خط زیر سینه نیز ادامه پیدا کند.

در انتهای عمل جراحی، بسته به میزان بافت برداشته شده در زمان عمل، در صورت نیاز، لوله های تخلیه کننده موسوم به درن معمولا زیر پوست سینه کار گذاشته می¬شود تا هر نوع مایع خونابه ای که ممکن است، بعد از عمل جراحی ایجاد شود، توسط آن ها تخلیه گردد. نهایتا یک سینه بند مخصوصو مناسب جهت حفظ پانسمان، به کار می رود.

چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و عمل جراحی چقدر طول می کشد؟

عمل جراحی کوچک کردن سینه تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا حدود ۳ ساعت طول می کشد .

چه مدت باید در بیمارستان بمانم؟

طول مدت بستری، بستگی به حال عمومی بیمار و میزان ترشحاتی دارد که از بدن شما تخلیه می شود؛ وقتی این ترشحات به حداقل رسید (معمولا روز بعد ) لوله ها برداشته می شود و بانداژها سبک می گردند؛ به شما آموزش داده میشود تا یک سینه بند با بند کمکی که کمی محکم است و در زیر آن سیم و میله ندارد، بپوشید.

بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟

تزریق خون به طور معمول مورد نیاز نیست به جز در موارد بسیار استثنائی و نادر(خونریزی زیاد )بعد از عمل جراحی بسیار مهم است که گردش خون را در پاهایتان حفظ کنید وبنابر این به شما توصیه خواهدشد تا فعالانه پاها،زانوها و باسنتان را به طور منظم حرکت دهید. در ابتدا بعد از جراحی ظاهر سینه ها بدلیل ورم و خونمردگی خیلی مطلوب نمیباشند و بزرگ بودن یا چین و چروکهای احتمالی به دلیل همین مسئله موقتی می باشند و در طی هفته های آینده بهتر خواهند شد.در بعضی از رفرانسها گفته شده که تا شش ماه جلوی آینه نروید.

چه نوع اثرات و عوارض جانبی را باید انتظار داشته باشیم؟

بعد از عمل جراحی سینه هایتان متورمیبا شند و کبود خواهند شد. کبود شدگی معمولا ۱-۲هفته طول می کشد. در حالی که بیشتر ورم سینه تان در طی این مدت از بین خواهد رفت؛ کمی تورم نامحسوس ممکن است تا ۳ ماه باقی بماند.

بعد از عمل جراحی ممکن است متوجه شوید که سینه ها سفت شده اند، مخصوصا روی لبه های ناحیه ی بریدگی. این به خاطر فرایند جوش خوردن زخم است وماساژهایی که توسط جراح به شما آموزش داده خواهد شد می تواند جهت بهبود سریعتر و رفع سفتی سینه ها مؤثر واقع گردد.

حس پوست اطراف نوک سینه و خود نوک سینه بعد از عمل جراحی کم شوند و این به خاطرآسیب عمل جراحی و صدمه ای است که به اعصاب این ناحیه وارد شده است. اگر چه این حالت بعد از چند ماه بهبود پیدا می کند،ولی کرخ شدگی و بی حسی دائمی نیز در ۵% مواقع ممکن است بدنبال آن روی دهد.

عمل جراحی کوچک کردن سینه احتمالا یکی از شایع ترین اعمال زیبایی پستان می باشد. بنابراین شما باید با جراحتان آزادانه صحبت کنید، بدون خجالت اندازهای را که میخواهید به دست بیاورید به جراح خود بفهمانید ، این کار امکان و احتمال برداشتن بیش از حد یا کمتر از حد لازم را به حد اقل می رساند.

جای زخم ها چگونه به نظر می رسند ؟

جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نمی باشد و یک رویداد عادی محسوب می گردد. در عمل کوچک کردن سینه، جای زخم ها تا حدی مدت طولانیتری باقی می مانند و ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا التیام یابند.

جای زخم ها درآغاز قرمز، بر جسته و حتی همراه به خارش باشند اما به مرور زمان محو و صاف می شوند. این حالت روند طبیعی جوش خوردن زخم می باشد. اگر چه مهم است به یاد داشته باشید که این فرایند ممکن است دو سال طول بکشد تاکامل شود.

ماساژهای روزانه روی جای زخم ها در این دوره ی زمانی توصیه می شود چون این کار باعث سریعتر شدن این روند می شود. اگرچه باید بدانید که یک جراح موقعیتی نمیتواند ظاهر نهایی زخم ها را پیش بینی کند و مهترین عامل در شکل اسکار بعد از عمل، به استعداد بدن بیمار در مورد ترمیم زخم برمی گردد اگر فرد مستعد به تولید گوشت اضافی(کلوئید) باشد عموماً این حالت ایجاد می شود و نمی توان بطور قاطع از آن پیشگیری کرد. با این حال همانطور که ذکر شد ،جای زخم ها کمرنگ می شوند و به مرور زمان بهبود می یابند.

آیا این عمل جراحی پردرد و دردناک است ؟

چند روز بعد از انجام عمل جراحی ، احتمالا میزان متوسطی درد خواهید داشت که باید با استفاده از مسکن مناسب کنترل شود. درد معمولا بعد از ۵ روز بهبود می یابد.

عوارض عمل چه میباشد؟

عوارض این عمل نادر میباشد مثل هر عملی، خطر عفونت ، همیشه وجود دارد.این خطر با یک روش جراحی دقیق و به کار گیری داروهای پیشگیرانه آنتی بیوتیک هم در زمان عمل جراحی، هم بعد ازآن به حد اقل می رسد ،با این وجود احتمال عفونت نسبتا خفیفی وجود دارد و می تواند در اطراف مکانهای بریدگی بوجود بیاید، اما معمولا در طول یک دوره دو هفته ای فرو کش می کند.

خطراتی مانند لخته شدن خون نادر می باشند. ماساژ پاها در حین و بعد از عمل و نیز سریع تر راه رفتن و حرکت کردن بعد از عمل جراحی این خطر را کم میکند.

همانطور که گفته شد بعد از عمل جراحی ورم و التهاب محل عمل طبیعی می باشد. وقتی ورم خفیف یا متوسط وجود دارد بدن سریعا آن را مجددا جذب می کند. گهگاهی خونریزی بیش از حد می باشد وباعث تورم ناگهانی میشود (جمع شدن خون زیر پوست). اگر این اتفاق افتاد تخلیه جراحی برای خارج کردن خونها لازم می باشد ولی در نهایت این مسئله روی نتیجه ی کار تأثیری ندارد.

در موارد بسیار نادری بافت اصلی سینه نمی تواند خونرسانی خوبی برای نوک سینه داشته باشد و نمی تواند حیات نوک سینه را حفظ کند در نتیجه اطراف نوک سینه باید به مدت طولانی پوشیده بماند تا جوش خوردگی طبیعی رخ دهد. در بعضی موارد این باعث تغیر رنگ در هاله و نوک سینه میشود.

در بعضی موارد نادر مجبور به باز سازی ثانویه نوک سینه میشویم که در تکنیکهای جدید این عارضه بسیار غیر معمول است.

چقدر طول می کشد تا من به حالت نرمال باز گردم ؟

عمل جراحی کوچک کردن سینه نسبتا یک عمل جراحی بزرگ می باشد و سعی نکنید سریع شروع به کار کنید. احتمالا چند هفته باید بگذرد تا شما احساس کنید که همه چیز عادی شده است.اگر چه بعضی از افراد بعد از۱-۲ هفته می توانند کارهای سبک خود را انجام دهند.ولی بعضی دیگر ترجیح می دهند ۱ تا ۲ هفته بیشتر استراحت کنند. راه رفتن درروزهای اول مفید است؛ چون باعث بهبود گردش خون می شود و ورم ایجاد شده و احتمالا لخته شدن خون را کاهش می دهد. بلند کردن چیزهای سنگین یا فعالیت و کارهای سخت و دشوار در ۶ هفته ی اول بعد از عمل جراحی ممنوع است.

0 notes

breast-beautysurgery1-blog · 7 years

Text

جراحی بزرگ کردن پستان

در حال حاضر هزاران محصول تجاری از کرمهای ویژه تا تمرینهای خاص، وجود دارند که ادعا می کنند می توانند سینه های شما را بزرگتر نمایند و حتی در بعضی از تبلیغات نیز فراورده هایی معرفی می شوند که توان انجام این کار مهم را در زمان بسیارکوتاه دارند. لازم است بدانید که مصرف اینگونه پماد ها و یا تزریق این آمپولها موقتی بوده و تا مدت زمان کوتاهی مثلا حدود یک ماه اثر دارد. گونه ای از جراحی ها هم با قرار دادن لایه ای اسفنجی زیر پوست سینه، آن را تا یکسال بالا نگه می‌دارد ولی این مواد به زرودی جذب بدن خواهند شد. اگر به این ایراد که این نوع اقدامات موقتی هستند ایراد مهمتری تحت عنوان خطرات احتمالی آن (مانند احتمال افزایش میزان سرطان پستان و یا واکنش های غیر قابل پیش‌بینی نسج بدن به این ترکیبات ) را نیز اضافه کنید به این نتیجه خواهید رسید که بی جهت به این موارد اعتماد نکنید و سلامت خود را به مخاطره نیاندازید. حقیقت این است که تنها یک راه مطمأن برای بزرگتر کردن سینه ها وجود دارد، و آن عبارت است از جراحی!

بزرگ کردن پستان ها یکی از شایع ترین اعمال جراحی زیبایی مورد در خواست بانوان است. طبق آمار حدود سه میلیون زن در سراسر دنیا در ۳۵ سال اخیر پروتز پستان گذاشته اند. علل مهم درخواست جراحی بزرگ کردن پستان ها شامل موارد زیر است:

۱٫ برخی از بانوان در حالی که پستان هایی با شکل و اندازه طبیعی دارند احساس خوبی تسبت به این عضو خود ندارند و ترجیح می‌دهند پستان هایشان بزرگتر باشد.

۲٫ عده کمی از درخواست کنندگان، بیماری خاصی دارند که در طی آن پستان های آنها رشد واقعی و طبیعی نداشته است. در واقع این افراد به علت ابتلا به بیماری خاص کاندید جراحی هستند، اگر چه این کار باعث زیباتر شدن پستان ها نیز می شود و از این نظر عمل جراحی آنها جزو اعمال جراحی زیبایی محسوب می‌شود.

۳٫ بسیاری از بانوان با افزایش سن یا شیردهی دچار تغییر شکل پستان و افتادگی آن شده اند که برای آنها خوشایند نیست و بنابر‌این درخواست بالا کشیدن یا بزرگ کردن پستان را دارند.

۴٫ در برخی موارد بیماران قبلا به هر علت از جمله سرطان پستان تحت عمل جراحی قرار گرفته اند و پستان هایشان کوچک شده است. در این موارد آنان درخواست بازگرداندن اندازه و شکل طبیعی را به عضو خود دارند.

به هر دلیلی که درخواست جراحی بزرگ کردن پستان ها را دارید بهتر است بدانید که این موضوع تصمیمی است که باید کاملا شخصی و آگاهانه گرفته شود و نباید صرفا برای خشنود کردن کس دیگری گرفته شود. توجه داشته باشید که این عمل هم مثل بسیاری از اعمال جراحی زیبایی دیگر، به تنهایی تمام مشکلات اصلی زندگی شما را حل نمی کند، اما ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و بهبود شکل ظاهری شما کمک کند.. این شمایید که پس از انجام مشورت های کافی باید تمام فواید و اشکالات بالقوه این عمل را بررسی نموده و تصمیم نهایی را بگیرید.

توجه داشته باشید که روشهای مختلفی برای این نوع جراحی وجود دارد. انتخاب بهترین روش برای جراحی، بستگی به سن و شرایط فیزیکی بدن شما و شرایط عمومی سلامت شما دارد. محل برش روی پستانها می تواند متغیر باشد و این شما هستید که پس از کسب اطلاعات کافی در مورد فایده ها و ضررهای احتمالی هریک از روشها، از پزشک معالج خود کمک گرفته و بهترین روش را انتخاب می نمائید.

مشخصات پروتزهای پستانی

مهمترین و شایعترین سؤالی که بسیاری از زنان قبل از عمل جراحی بزرگ کردن پستانها دارند در مورد پروتز است. سؤالاتی نظیر اینکه، جنس پروتز چیست؟ قوام آن چگونه است؟ آیا این پروتزها باعث ایجاد سرطان پستان می شوند؟ آیا این جسم خارجی در بدن باعث آسیب و از بین رفتن پستان طبیعی نمی شود؟ آیا پس از جاگذاری پروتز برای بزرگ کردن یا بالا کشیدن پستانها امکان انجام ماموگرافی یا سونوگرافی برای بررسی های بعدی پستان از بین نمی رود؟ و بسیاری از سؤالات دیگر. در ادامه مطلب شما پاسخ سوالات بالا را خواهید یافت.

جنس پروتز پستانی چیست؟

اگرچه لایه خارجی تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است ولی داخل آن می تواند از مواد مختلفی مثل آب نمک و یا ژل سیلیکون خالص پر شده باشد. اگرچه سابق براین اغلب پروتزها پر شده از آب و نمک یا ژل سیلیکون ساده بوده، ولی امروزه در اغلب پروتزهایی که مورد استفاده قرار می گیرند (بخصوص در انواع قطره اشکی) از ژل سیلیکون منسجم استفاده می شود.

انواع جدیدتری از پروتزها نیز وجود دارند که پروتزهای تری لوسنت (روغن سویا) و ئیدروژنی از آن نوعند که با توجه به اشکالات احتمالی مصرف آنها، هنوز به صورت گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند. درمجموع می توان گفت با توجه به سابقه ۳۵ سالۀ استفاده از پروتزهای پستانی با جنس سیلیکون، اغلب جراحان تمایل بیشتری برای استفاده از این نوع پروتزها دارند.

شکل پروتزهای پستانی چگونه اند؟

تاکنون ۳ نوع شکل کلی از پروتز وجود دارد:

۱- نوع گرد

۲- نوع قطره اشکی

۳- نوع غیرقرینه

پروتزهای گرد اغلب از ژل سیلیکون استاندارد ساخته شده است و شکل آن بصورت یک دیسکت گرد است. قوام این پروتزها بسیار نرم و شبیه بافت طبیعی پستان است. درحقیقت چنانچه از روبرو این پروتزها را نگاه کنیم گرد و مدور هستند و ازپهلو بصورت یک صفحۀ ضخیم می باشند.

پروتزهای قطره اشکی از ژل سیلیکون منسجم پر شده اند. این ژل ها قوام سفت تری دارند که می توانند شکل خاصی به خود بگیرند. وقتی از روبرو به این پروتزها نگاه می کنید، نمایی بیضی شکل دارند و از پهلو نمایی شبیه نسج واقعی پستان دارند به این معنی که قسمت بالای آنها نازکتر و قسمت پائین آنها ضخیم تر است. این پروتزها عموماً نسبت به پروتزهای گرد، گران ترند و در لمس کمی سفت تر به نظر می رسند.

پروتزهای غیرقرینه شبیه پروتزهای قطره اشکی هستند با این تفاوت که علاوه بر ضخیم تر بودن قسمت پائین پروتز (کمتر از نوع قطره اشکی)، قسمت خارجی پروتز از قسمت داخلی آن ضخیم تر است. با این توضیح می توان حدس زد که برخلاف دو نوع پروتز گفته شده، استفاده از این نوع پروتزها در سمت راست و چپ متفاوت است و لازم است جراح، پروتز غیرقرینه راست یا چپ را بطور مشخص برای هر طرفی که لازم است، انتخاب نماید. از این نوع پروتز بیشتر برای بازسازی پستان بعد از جراحی برداشتن کامل پستان استفاده می شود.

دو نکته باقی می ماند. اول اینکه، برای جراحی های زیبایی پستان اغلب از یکی از دو نوع گرد یا قطره اشکی استفاده می شود که انتخاب نوع آنها بستگی به نسج پستان و فرم فیزیکی بدن شما دارد. در مواردی که میزان نسج پستان بسیار کم باشد، انتخاب بهتر، پروتزهای قطره اشکی است ولی درمجموع باید بدانید که پروتزهایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، انواع گرد هستند.

نکته دوم اینکه از هریک از این پروتزها، انواع مختلفی وجود دارند که از نظر میزانی از بیرون زدگی که در پستان ایجاد می کنند،متفاوتند. در حقیقت قطری از پروتز که باعث جلوزدن نسج پستان می شود می تواند در سه شکل کم، زیاد و خیلی زیاد متغیر باشد. این به این معنی است که مثلاً وقتی از روبرو به یک پروتز که قطر آن حدود ۵/۱۰ سانتیمتر است و درجه بیرون زدگی کم دارد نگاه کنیم، ۳ سانتیمتر بیرون زدگی ایجاد می نماید. درحالیکه پروتزی با همین قطر اگر درجه بیرون زدگی خیلی زیاد داشته باشد، ممکن است بیش از ۵/۴ سانتیمتر بیرون زدگی را ایجاد نماید.

آیا پروتزهای پستانی باعث ایجاد سرطان می شوند؟

پاسخ این سؤال در یک کلام این است: خیر. تاکنون هیچ گزارش جامعی که نشان دهد این پروتزهای سیلیکونی باعث ایجاد سرطان می شوند، منتشر نشده است. تنها گزارشات بسیار محدودی که درخصوص مضرات پروتز منتشر شده اند، مربوط به همراهی استفاده از پروتزها و بروز یک بیماری ایمنی وابسته به سیلیکون است که آن نیز مورد تائید قرار نگرفته است. بنابراین می توان گفت که درمجموع، بکارگیری پروتز پستانی برای اعمال جراحی زیبایی پستان و یا جایگزینی پستان، عملی ایمن و کم خطر است.

آیا پس از جاگذاری پروتز امکان انجام ماموگرافی و سایر بررسی ها وجود دارد؟

در گذشته که تنها شیوه دقیق بررسی ضایعات پستانی ماموگرافی بود، جاگذاری پروتز در پستان در افراد پرخطر از نظر سرطان پستان (نظیر کسانی که سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان پستان دارند) که باید تحت مراقبت های شدیدتر باشند، توصیه نمی شد. با پیشرفت تکنیک ها و وسایل مورد استفاده در بررسی و غربالگری سرطان پستان نظیر MRI، امروزه این نگرانی رفع شده و منعی برای استفاده از پروتز حتی برای افراد پرخطر وجود ندارد. تنها نکته مهم این است که در افرادیکه پروتز پستانی دارند، لازم است برای برنامه های معمول چک آپ برای سرطان پستان از امکانات دیگری بجز ماموگرافی مثل MRI یا سونوگرافی استفاده شود. توجه کنید که قرار دادن پروتز نه تنها مانع از معاینه صحیح نمی شود، بلکه در مواردی می تواند باعث شود که معاینه ساده تر و بهتر انجام گردد.

بهترین اندازه پروتز کدام است؟

همانگونه که اشاره شد پروتزهای پستانی از نظر شکل و نیز از نظر میزان بیرون زدگی پستانی که ایجاد می نمایند، اشکال متفاوتی دارند. توجه داشته باشید با اندازه گیری هایی که دکتر کاویانی از سینه شما خواهند کرد، بهترین سایز پروتز پستانی در تناسب با قد و شرایط فیزیکی بدنتان به شما پیشنهاد می شود. عده کمی از بانوان تقاضای پروتزهای بسیار بزرگتر از میزان پیشنهاد شده را دارند. از آنجا که هرقدر حجم پروتز بیشتر باشد، پهنای پایه پروتز نیز بیشتر می شود، امکان دارد لبه های پروتزهای بزرگتر از میزان پیشنهاد شده برای شما، از اطراف نسج پستانتان بیرون تر قرار گرفته و مشکل ظاهری برای شما ایجاد کرده و قابل لمس بوده و خوشایند نباشد. البته پروتزهای با درجه بیرون زدگی بسیار زیاد، می تواند تاحدودی این مشکل را حل کند ولی بکارگیری این پروتزها هم مشکلات خاص خود مثل احتمال چرخش و … را بهمراه دارد. درنهایت این شما هستید که اندازۀ تقریبی از آنچه انتظار دارید را به پزشک خود اطلاع می دهید ولی انتخاب نوع پروتز را باید تاحد ممکن به تصمیم دوجانبه خود و پزشک معالجتان واگذار نمائید.

آیا زمان مشخصی برای باقی ماندن پروتزهای پستانی وجود دارد؟

پاسخ این سؤال این است که پروتزهای پستانی ابدی نیستند. درحقیقت اگرچه این پروتزها عمر متوسطی بیش از ۲۰ سال دارند، ولی لازم است بصورت مرتب سالیانه بخصوص پس از حدود ۱۰ سال مورد بررسی قرار گیرند. چنانچه پزشک معالجتان هرگونه شکی به سالم بودن پروتز داشته باشد، بعد از انجام معاینه، سونوگرافی و درصورت لزوم MRI درخواست خواهد کرد تا به تشخیص قطعی برسد. باز شدن و فرسوده شدن جدار پروتز اشکال عمده ای در سلامت شما ایجاد نمی کند ولی لازم است بزودی عمل تعویض پروتز انجام شود. البته توجه داشته باشید با توجه به واکنش طبیعی نسج بدن حول پروتز، (کپسول) محتویات ژل سیلیکونی با نسج پستان شما حداقل تماس را خواهد داشت و شما زمان کافی برای جایگزین کردن پروتز پاره و فرسوده با پروتز سالم را خواهید داشت.

آنچه مهم است اینکه پروتزهای امروزی در مقابل ضربه و آسیب بسیار مقاومند و حتی در برخی موارد، وزن های بسیار زیاد را تحمل می کنند ولی با این حال بهتر است پس از جراحی پروتز دقت کنید که حتیالمقدور ضربه ای به پروتز (پستان جدید شما) وارد نشده یا این وسیله مورد فشار قرار نگیرد.

محل قرار دادن پروتز کجاست؟

محل قرار دادن پروتز در یکی از دو محل پشت پستان یا پشت عضله زیر پستان (عضلۀ پکتورال) است. جاگذاری پروتز در هریک از این محل ها بستگی به شرایط فیزیکی بیمار و هدف از جاگذاری پروتز است. بعنوان مثال در مواردی که هدف از جاگذاری پروتز، بازسازی پستان بعد از جراحی برداشتن کامل پستان به دنبال سرطان پستان است، پروتز حتماً باید در پشت عضله جاگذاری شود. چنانچه در این موارد پروتز روی عضله و طبیعتاً زیر پوست (چون بافت پستانی وجود ندارد) جاگذاری شود، امکان بیرون زدن پروتز و عوارض عمل بسیار بالا می رود.

در مواردی که علت انجام عمل جراحی، مقاصد زیبایی است، بسته به شرایط فیزیکی و شکل و حجم پستان امکان جاگذاری پروتز در هردو فضای زیر پستان و زیر عضله وجود دارد. به طور کلی شایعترین محل جاگرازی پروتز در سراسر دنیا پشت عضله است و به ویژه در مواردی که فرد قبلا پستان های بزرگ داشته و در حال حاضر حجم انها به هد دلیل کم شده است بهترین انتخاب همین جاگذاری پروتز در پشت پستان است ولی چنانچه نسج کافی از پستان وجود نداشته باشد (پستانهای بسیار کوچک)، ترجیح داده می شود پروتز در زیر عضله جاگذاری شود. شاید بتوان گفت بهترین بیمار برای جاگذاری پروتز در پشت پستان و نه در پشت عضله، بیماری است که افتادگی پستان دارد و نسج پستان کوچک اما کافی برای پوشانیدن پروتز دارد. اغلب خانمهای لاغری که سینه های کوچک یا متوسط دارند و بعد از شیردهی دچار افتادگی پستانها شده اند، در این گروه قرار می گیرند.

چنانچه در کسی که نسج پستانی بسیار کمی دارد پروتز در پشت پستان جاگذاری شود، پروتز پستانی پس از عمل لمس خواهد شد و این احساس خوشایندی برای بیمار ایجاد نمی کند. در مواردی حتی لبه پروتز بصورت پلکانی ممکن است از بالا یا از اطراف دیده و حتی لمس شود که موضوع را پیچیده تر می کند. مزیت دیگر این است در این حالت مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود. اشکال آن این است که ممکن است درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت میکند. تصمیم در مورد اینکه چه مکانی برای گذاشتن پروتز متناسب اسب ، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت

جاگذاری پروتز در پشت پستان معمولاً ساده تر بوده و جراحی آن کوتاه تر است. درد بعد از عمل در اغلب موارد در این نوع جاگذاری، کمتر است. البته نسبت به بسیاری از اعمال جراحی درد و مشکلات پس از عمل، در هردونوع جاگذاری پروتز بسیار کم است و درمجموع می توان گفت که عمل جراحی پروتزگذاری، از آن دسته اعمال جراحی است که بعد از عمل درد و مشکلات زیادی برای بیمار ایجاد نمی کند. تنها موضوعی که برخی از بانوان از آن شکایت دارند، احساس کشش نسبی در پوست محل پستانهاست که ناشی از کشیده شدن پوست بوده و مدت کوتاهی پس از عمل برطرف می شود.

عمل جراحی جاگذاری پروتز چگونه انجام می شود؟

الف: اقدامات قبل از عمل

اصول کلی مربوط به آمادگی قبل از عمل که در قسمت های دیگر این وب سایت بطور مفصل به آن اشاره شده است، لازم است مورد توجه قرار گیرد.

علاوه براین کلیات تعیین سایز و نوع پروتز از مهمترین موضوعاتی است که باید پیش از عمل مدنظر قرار گیرد. بجز این موارد، موضوعات دیگری نیز وجود دارند که در ادامه به آنها اشاره می شود.

ب: بیهوشی مورد استفاده و طول مدت عمل جراحی کدامند؟

معمولا این عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و گاه لازم میشود که بیمار یکشب در بیمارستان بماند. انجام این عمل معمولا بیش از یک ساعت به طول می انجامد.

ج: بهترین برش جراحی برای جاگذاری پروتز کدام است؟

به طورکلی ۳ نوع برش جراحی برای جاگذاری پروتز وجود دارد که هریک، کاربردهای خاص خود را دارد و لازم است بجا و به درستی انتخاب گردند:

۱- برش نیم دایره ای در دور هاله پستان

در این روش، برش پوستی در حدفاصل بین هاله و پوست پستان داده می شود. از طریق این برش، فضای مجازی پشت پستان یا پشت عضله مشخص شده و سپس فضای لازم برای جاگذاری پروتز ایجاد می شود. از محاسن ویژه این روش این است که هیچ برش دیگری در هیچ محل دیگری از پستان داده نمی شود. خط برش بعد از ترمیم در حداقل ممکن خواهد بود. آنچه درخصوص اشکالات این روش گفته می شود، امکان ایجاد نقایصی برای شیردهی در آینده است که در درصدی از بیماران دیده می شود. در این روش مانند سایر برشهای دیگر، امکان جاگذاری پروتز در فضای پشت پستان و یا پشت عضله وجود دارد.

۲- برش افقی در زیر چین زیرپستانی

در این روش برش پوستی در حدود یک سانتی متر بالای خط زیرپستانی داده می شود و از این طریق فضای مجازی پشت پستان یا پشت عضله مشخص می گردد و سایر اقدامات نظیر جاگذاری پروتز در روش فبل انجام می گیرد. از محاسن این روش آسانتر بودن تکنیک انجام عمل جراحی و عدم وجود هرگونه برش در نمای روبرو و در وضعیت ایستاده است، اگرچه در وضعیت خوابیده این خط حدود ۵-۴ سانتی متری در زیر هردو پستان دیده خواهد شد. این خط معمولاً واضح تر از خطی که در روش اول توضیح داده شد، مشخص می گردد. ذکر این نکته با تاکید بیشتر لازم است که با توجه به وضعیت قرارگیری پستان، این خط برش در وضعیت ایستاده دیده نمی شود و بنابراین بیماران از این نظر مشکل کمی دارند. در این روش هیچگونه آسیبی به شیردهی بیمار در آینده وارد نخواهد شد.

۳- برش در ناحیه زیر بغل:

در این روش، برش جراحی در پوست ناحیه زیربغل انجام می شود. از طریق ایجاد یک تونل زیرپوستی به فضای زیر پستان دسترسی پیدا می شود. سپس پروتز را از این تونل عبور داده و در محل مورد نظر قرار می دهیم. آنچه در این روش اهمیت دارد این است که در این روش هیچگونه برشی در روی پستان داده نمی شود و آثاری از محل عمل روی پستان وجود ندارد. البته برای برخی از بیماران، برشی که در ناحیه زیربغل دیده می شود، ناخوشایندتر از برش های پستانی است چرا که این خط برش در فسمتی است که خارج از محدوده پوششی لباس های زیر می باشد. از طرفی انجام این روش مشکل تر از سایر روش ها بوده و عوارض احتمالی بالاتری دارد. چنانچه جراح دقت کافی در انجام این عمل نداشته باشد، حتی عوارضی مثل ورم دست می تواند ایجاد شود که عارضه ای مهم بوده و به سختی قابل درمان است.

۴- سایر روشها

اخیراً گزارشهایی از جاگذاری پروتز با استفاده از برشهای جراحی در سایر نقاط مثل دور ناف گردیده است که محاسن و اشکالات مخصوص به خود را دارد. ولی به هرحال بجز در موارد بسیار خاص، استفاده از این روش توصیه ن��ی شود. جاگذاری پروتز از طریق جراحی لاپاروسکوپی نیز در موارد بسیار کمی مطرح شده است ولی با توجه به مشکلات این روش در جاگذاری پروتز، انجام این روش به صورت عمومی درنیامده است.

درمجموع توجه به دونکته ضروری است. اول اینکه؛ جای محل برش در هرصورت تا مدتها بعد از عمل باقی خواهد بود. البته میزان مشخص بودن محل برش در افراد مختلف می تواند بسیار متفاوت باشد. در برخی از بانوان با گذشت زمان، محل برش کاملاً ترمیم شده و نمای زخم باقیمانده بصورت یک خط بسیار نازک و همرنگ با پوست اصلی بیمار خواهد بود. درحالیکه در برخی دیگر محل زخم، قرمز، متورم و پهن خواهد ماند. اگرچه این حالت نادر است، ولی پیش بینی این موضوع که محل زخم در کدام بیمار بسیار کم و غیرقابل دیدن بوده و یا قرمز و آزاردهنده باشد، امکان پذیر نیست. وجود سابقه قبلی از اسکارهای عمل جراحیِ بد و قرمز، زنگ خطری برای ایجاد مجدد این حالت است. البته عکس این حالت صحیح نیست. یعنی اگر بیمار از محلهای عمل قبلی خود راضی است و مشکل جدی در این محلها وجود ندارد، الزاماً به این معنی نیست که در محل جدید جراحی نیز حتماً محل عمل مشخص نخواهد بود. اگرچه در این موارد احتمال بروز محل جراحیِ بد، بسیار کمتر می شود.

نکته دوم این است که محل برش معمولاً با توجه به نظر جراح (اینکه چه نوع برشی مقدور است) و نظر شما (اینکه محل برش اگر کجا باشد شما راحت ترید) انتخاب می شود. ممکن است شما از وجود محل برش در ناحیه زیربغل بیشتر ناراحت باشید تا برش زیر پستان. این موضوع کاملاً به شما بستگی دارد. شما پیشنهاد خود را به جراح ارائه دهید، چنانچه از نظر تکنیکی برش پیشنهاد شده شما مقدور باشد، جراح نیز نظر شما را مورد توجه قرار خواهد داد.

سوالات شایعی که برای بیماران پیش میآید. ۱٫ آیا این عمل دردناک است؟ درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. پیش بینی اینکه شما پس از عمل چقدر درد خواهید داشت بسیار مشکل است. در حالی که بعضی افرادا این فرایند را دردناک می دانند، برخی دیگر درد بسیار کمی را بعد از عمل جراحی گزارش می کنند. مکان قرار دادن پروتز سینه نیز در میزان درد اهمیت دارد. چانچه پروتز در پشت ماهیچه ی سینه ای قرار داده شود درد بیشتر است چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. بیشتر زنان میزان متوسطی از درد در پنج روز اول دارند که با مسکن قابل کنترل خواهد بود

۲٫ روزهای ابتدایی پس از عمل چگونه سپری می‌شوند؟

پستان‌ها تا حدودی ورم کرده و ممکن است حتی کبود شوند. این حالت معمولا دوتا سه هفته بعد از بین می رود. گاهی اوقات ورم دو سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود اگرچه اگر تفاوت زیادی بین دو پستان وجود داشت، باید حتما با پزشک تماس بگیرید. بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است.در طی دو ماه اول بعد از عمل که پروتز کم کم پائین می‌آید و جای خود را پیدا می‌کند اصلاح خواهد شد . گاهی پروتز در یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین می‌آید. در این موارد نگران نشوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد. بدنبال عمل جراحی شما باید از لباس زیر (سوتین) مناسب استفاده کنید که در زیر آن کش پهنی وجود دارد. لازم است که به مدت دو هفته محل عمل را خشک نگه دارید. بعد از دو روز پانسمان شما برداشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. اکثرا بخیه‌ای برای کشیدن وجود ندارد چون در این عمل از بخیه های جذب شدنی استفاده می‌شود.

۳٫ چه مدت طول می کشد تا بیمار بتواند به فعالیت های عادی باز گردد؟

بیمارمیتواند به آرامی راه برود و کارهای سبک را از روز بعد از عمل انجام دهد. بهتر است در ۷ تا ۱۰ روز اول، از انجام هر گونه کارهای سنگین یا بلند کردن اجسام اجتباب کند. بر حسب نوع شغلی که بیمار دارد بسیاری از زنان بعد از این مدت کوتاه می‌توانند به سر کار خود بر گردند. معمولا او می تواند تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کند ولی بهتر است حرکات ورزشی بازوها وشانه ها و شنا کردن را بعد از ۶ هفته شروع کند. توجه کنید که وقتی تمرین و ورزش می‌کنید از سینه بند ورزشی مناسب استفاده نمایید.

رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی بعد از حدود ۴ هفته میتواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود.

۴٫ آیا حس نوک پستان تغییر می‌کند؟

در تعدادی از بیماران، حس نوک پستان دچار تغییراتی می شود که این موارد می تواند شامل کم حسی، پرحسی و حساسیت نوک پستان و یا بی حسی کامل باشد. توجه داشته باشید که در اغلب موارد، این تغییرات حس، موقتی بوده و پس از مدتی بهبود می یابد. البته این زمان می تواند متغیر بوده و حتی تا ۲ سال طول بکشد.

۵٫ آیا این عمل اشکالی در شیردهی و حاملگی ایجاد می‌کند؟

چنانچه عمل جراحی از طریق برش زیرپستان یا زیر بغل انجام شود، هیچ مشکلی برای شیردهی ایجاد نمی شود. تنها در مواردی که برش جراحی دور هالۀ پستان باشد، احتمال بروز اشکالاتی در شیردهی وجود دارد.

از نظر امکان انجام بارداری پس از جاگذاری پروتز باید گفت که انجام بارداری پس از عمل جراحی پروتز اشکالی برای بیمار ایجاد نمی کند. تنها موضوعی که باعث نگرانی بسیاری از بیماران می شود این است که بارداری باعث افزایش و تورم بافت شیرساز پستان می شود. اگرچه این حالت پس از اتمام شیردهی برطرف می شود، ولی کشیدگی پوست و درحقیقت بزرگ شدن پوست، ممکن است باقیمانده وباعث شود که پروتز پائین تر از حد معمول قرار گیرد و به نظر برسد که افتادگی تشدید شده است. شاید بتوان گفت که اگر پروتز پستانی در زنانی که قصد باردار شدن در آینده را دارند در زیر عضله جاگذاری شود، این حالت کمتر اتفاق می افتد ولی بهرحال تغییر شکل ظاهری پستان پس از بارداری می تواند باعث نارضایتی بیمار از افتادگی پستان گردد.

۶٫ بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟

عوارض عمل جاگذاری پروتز عموماً کم و قابل چشم پوشی است ولی همانگونه که قبلاً نیز اشاره گردید، این عمل نیز مانند تمام اعمال جراحی دیگر می تواند عوارضی بدنبال داشته باشد. بدنبال این جراحی، دو دسته از عوارض می توانند برای بیمار ایجاد شوند:

دسته اول از عوارض، عوارضی هستند که بصورت عمومی می توانند در تمام اعمال جراحی ایجاد شوند. خونریزی، عفونت زخم، عوارض بیهوشی و … جزء شاخص ترین مثالها در این خصوص می باشند. اگرچه این عوارض در عمل جراحی پروتزگذاری بسیار نادرمی باشند، ولی بهرحال احتمال ناچیزی از وقوع دارند.

دسته دوم از عوارض، آندسته از عوارضی هستند که بصورت اختصاصی در این عمل امکان ایجاد شدن دارند. بعنوان مثال بیماری که پروتز برای وی گذاشته می شود، در معرض ایجاد عفونت پروتز است. این عارضه بویژه با درمانهای پیشگیرانه آنتی بیوتیکی بسیار نادر است و احتمال ایجاد آن بسیار بسیار کم است. مثال دیگر در همین موارد، ایجاد کپسول دور پروتز است. درحقیقت گاهی سیستم دفاعی بدن فرد، در درازمدت، پروتز را بعنوان یک جسم خارجی درنظر گرفته و به آن حمله می کند. در این حالت کپسولی دور پروتز ایجاد شده و التهاب آن باعث کشش و کوچک شدن فضا و سفتی و تغییر شکل پستان می شود. اگرچه این حالت نیز قابل درمان بوسیله داروها و یا جراحی دیگری است ولی بهرحال این عارضه از مواردی است که آزاردهنده می باشد.

پیش بینی اینکه این حالت در کدام بیمار ایجاد می شود، بسیار مشکل است. این نکته تائید می شود که وجود کپسول به خودی خود یک موضوع طبیعی است. بلکه منقبض شدن آن باعث بروز این عارضه و بدشکلی پستان می شود. این عارضه در موارد بکارگیری پروتزهای قدیمی شایعتر بود و امروزه با تغییر ساخت پروتزها، این عارضه به مراتب کمتر شده است. به طوریکه بروز این عارضه از حدود۳۰ درصد به حدود ۵ درصد رسیده است.

دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد. مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود. اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت و اذیت کند، حتی ممکن است که دردناک شده و ممکن است باعث انحراف سینه از حالت عادی شود. این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی متفاوت باشد. این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل، اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی می باشد. متأسفانه در حال حاضردر صورتی که انقباض کپسولی رخ دهد هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی وجود ندارد

0 notes

breast-beautysurgery1-blog · 7 years

Text

7نکته در مورد جراحی سینه

امروزه برای اعضای مختلف بدن اعمال جراحی زیبایی انجام شود در حقیقت از فرق سر ( کشیدن ابرو) تا نوک پا ( جراحی زیبایی شست پا ) در سیطره جراحی پلاستیک قرار دارد .اما برای خانم ها سینه از اهمیت ویژه ای برخوردار است، سینه علاوه بر آنکه در تناسب اندام و تنه نقش کلیدی دارد مهمترین سمبل زنانگی قابل مشاهده یک خانم نیز هست. در حقیقت به لحاظ روان شناختی سینه مظهر باروری -و از این رو زیبایی- یک زن شناخته می شود و این بر خلاف معیار زیبایی امروزه برای شکم ،باسن ،ران ها و… مختص قرن بیست و یکم نیست و ریشه ای بسیار تاریخی دارد .

خانم هایی که به کلینیک جراحی پلاستیک برای جراحی سینه مراجعه می کنند از دید جراح به یکی از چهار گروه زیر تعلق دارند.

۱٫آنهایی که سینه هایی کوچک ،متقارن و رشد نیافته دارند یا متعاقب حاملگی و شیردهی دچار آتروفی وکوچک شدن سینه شده اند به طوریکه افتاده گی سینه یا وجود ندارد یا خفیف است ، در این افراد اغلب می توان با یک برش کوچک (در زیر سینه یا دور هاله نوک سینه ) پروتز سینه رازیر غده یا زیر عضله سینه ای جاگذاری کرد و مشکل کمبود حجم را جبران نمود . این عمل جراحی برای اکثریت افرادی که به درستی انتخاب شده باشند بسیار رضایت بخش است .

۲٫خانم هایی که سینه های بزرگ و اغلب همراه افتاده گی دارند این افراد گاهی فقط به دلایل زیبایی ی برای جراحی مراجعه می کنند ولی اغلب بزرگی سینه ها باعث مشکلات عدیده ای می گردد که زیبا شدن سینه را در این افراد به هدف دوم جراحی تبدیل می کند . دردهای گردن ،شانه ها ، بیماری های پوستی در ناحیه میان دو سینه ، زیر سینه ها ،سخت و گاه غیر ممکن شدن در انتخاب لباس مناسب ، حضور در جمع ، عدم تقارن و کاهش اعتماد به نفس به دلیل بزرگی سینه از دلایل متعددی است که افراد را به جراحی سینه ترغیب می کند . به ندرت دردناک بودن سینه ها، شرایط پیش سرطانی یا ترس از سرطان خانوادگی را می توان از اندیکاسیون های انجام عمل جراحی سینه برشمرد .

در گذشته جراحی سینه با چنان برش های وسیعی انجام می شد که نتیجه آن را بعضی به سلاخی سینه تشبیه می نمودند.امروزه استفاده از روش عمودی و محدود کردن برش ها به یک برش طولی نتیجه را به حدی بهبود بخشیده که بسیاری از خانم ها حتی با سینه های متوسط نیز راغب شده اند از این فرم درمانی استفاده کنند .

حین کوچک کردن سینه ها اغلب افتاده گی نوک سینه نیز با جابجا کردن محل آن به جایگاه ایده آل درمان می شود . نوک سینه در حالت ایده ال ۲۲-۱۸ سانتی متر از فرورفتگی بالای جناق سینه و در محاذات خط زیر سینه یا ۲-۱ سانتی متر بالاتر از آن قرار می گیرد . برش جراحی بعد از یکسال معمولا در حد یک خط ظریف قابل مشاهده خواهد بود اما کیفیت محل برش تا حدی به ژنتیک فرد و رنگ پوست وابسته است و ممکن است به درمان های موضعی ، لیزر ، چسب سیلیکون ، استروئید نیاز داشته باشد و توصیه میشود برای ۶ ماه بعد از عمل بیمار حداقل ماهی یک بار به جراح خود مراجعه نماید .

۳٫خانم هایی که از حجم و اندازه سینه خود راضی هستند ولی افتاده گی سینه یا نوک سینه دارند، در این افراد سینه تا وقتی داخل سوتین قرار دارد همه چیز خوب بنظر می رسد،اندام مناسب است و این افراد نیازی به پروتز سینه ندارند ، اغلب از سینه بزرگ خوششان نمی آید و تمایلی به کوچک کردن سینه نیز ندارند چون سایز فعلی سوتین خود را می پسندند .

این خانم ها بهترین کاندیدا برای لیفت سینه یا ماستوپکسی محسوب میگردند همانطور که گفته شد جراحی به روش عمودی با حداقل برش در این افراد نتایج اغلب ��اضی کننده ای بدست می دهد که با روش های قدیمی مثل برش لنگر کشتی دست نیافتنی بود. باید توجه داشت این خانم ها بر خلاف گروه قبلی صرفا به دلائل زیبایی به جراح مراجعه مینمایند و کیفیت برش جراحی برایشان بسیار مهم است و توصیه می شود در انتخاب جراح مجرب حداکثر دقت را بنمایند.

گروه اندکی از این افراد جهت سفت شدن سینه اقدام به جراحی می نمایند در این مورد باید اذعان داشت که سفتی بعد از جراحی سینه اغلب با کاهش ورم عمل ظرف ۱۲-۶ ماه کاهش می یابد که این یک نکته مثبت است اما اگر فرد به دنبال سفتی غیر طبیعی سینه باشد باید با جراح خود در مورد پروتز صحبت کند به دلیل این که سینه طبیعی تقریبا همیشه نرم تر از پروتز است . در گذشته این عمل جراحی با تاکید بر برداشتن پوست بیشتر انجام می شد حال آنکه امروزه جابجایی نسج سینه با روشهای گوناگون (فلپ یا بخیه ) به سمت بالا مورد نظر است و پایداری نتیجه عمل را . Paranchymal concept طولانی تر می کند . ۴٫خانم هایی که افتاده گی قابل توجه و گاه شدید سینه دارند و در عین حال حجم سینه فعلی شان متناسب با اندامشان نیست و کوچکتر از حجم ایده ال است . این افراد اغلب کاندیدای مناسب برای لیفت ساده سینه نیستند چون کاهش حجم بعد از جراحی بیشتر نمود پیدا می کند در عین حال استفاده از پروتز ساده هم برای این افراد مناسب نیست زیرا پروتز در محل بسیار پایین تر از موضع ایده ال قرار می گیرد از طرفی باید توجه داشت که انجام همزمان لیفت و پروتز سینه در یک عمل جراحی اقدامی بالقوه خطرناک به لحاظ کیفیت برش نهایی خواهد بود در عمل لیفت پوست سینه برداشته می شود و در عمل پروتز همان پوست تحت کشش قرار می گیرد و در حقیقت این دو عمل جراحی بر ضد هم عمل می کنند پس لازم است از پروتز کوچکتر استفاده شود و لیفت هم با حداقل کشیدن پوست انجام پذیرد . کلا این عمل جراحی ( لیفت و پروتز ) برای بیماری مناسب است که توقعات واقعی داشته باشد ، از محدودیت های عمل آگاه باشد و در انجام دستورات بعد از عمل منظم و دقیق باشد و بتواند جراح را در هنگام بروز عوارض احتمالی همراهی کند در یک کلام بیمار خوبی باشد . در مورد تمامی بیماران کاندید جراحی سینه در چهار گروه فوق نکات مشترکی وجود دارد که حائز اهمیت است

۱٫ سلامتی عمومی این افراد باید در حد قابل قبول و خوب باشد . عمل جراحی سینه برای فردی که مشکلات زمینه ای مانند قلبی ، ریوی ، کبدی ، کلیوی ، عصبی روانی ، رماتیسمال وغیره دارد اگر این مشکلات بررسی و کنترل نشده اند می تواند خطرناک باشد بهتر است در صورت وجود بیماری قبل از مراجعه به جراح با پزشک مربوطه در مورد تمایل به جراحی سینه مشورت کنید

۲٫ در افراد بالای ۳۵ سال و در صورت وجود سابقه فامیلی یا شخصی در سن پایین تر بهتر است قبل از عمل ماموگرافی و یا سونوگرافی سینه انجام پذیرد .

، قرص ضد بارداری در فاصله ۲ هفته قبل تا ۲ هفته بعد از عمل سینه E 3. آسپرین، آس آ ، ویتامین مشکل آفرین خواهد بود (خطر خونریزی دارد)

۴٫ استعمال هر نوع دخانیات روی کیفیت زخم اثر منفی دارد که از بدشکل شدن برش ها تا نکروز (سیاه شده گی) پوست متغیر است بسته به میزان مصرف دز دو تا سه هفته قبل از عمل باید سیگار به کلی قطع گردد.

۵٫ به افراد زیر توصیه می شود عمل جراحی زیبایی سینه نکنند یا در مورد ان بیشتر فکر کنند .اگر از فرم و شکل و اندازه سینه خود راضی هستید a اگر به اصرار دیگری ( همسر ، دوست …) می خواهید عمل کنید .b . اگر به خاطر مشکلات روحی و احیانا جهت تخفیف مشکلات خانوادگی می خواهید عمل کنید c . اگر بسیار کمال گرا ، زود رنج ، ریزبین و عجول هستید ، وقت کمی دارید مثلا در کمتر از ۱۴-۱۰ d روز از تاریخ عمل باید مسافرت مهمی داشته باشید

انجام میشود یعنی بیمار صبح به کلینیک مراجعه ۶٫ جراحی پروتز اکثرا” به صورت سرپایی می کند و بعد از عمل جراحی معمولا بعد از ظهر به منزل باز می گردد در مورد ماستوپکسی (لیفت) حدود ۵۰% موارد نیاز به یک شب بستری وجود دارد در مورد لیفت / پروتز و مامو پلاستی (کوچک کردن سینه بالای ۴۰۰-۳۰۰ گرم ) تقریبا ۹۰% بیماران به یک شب بستری نیاز دارند و وجود همراه الزامی نیست

۷٫ در یک هفته اول بعد از عمل جراحی حرکات بازوها و تنه نباید شدید و ناگهانی باشد اما محدودیت حرکت وجود ندارد و شما می توانید راه بروید و کارهای روزمره را به آرامی انجام دهید و البته استراحت کافی بسیار لازم است.

0 notes

breast-beautysurgery1-blog · 7 years

Text

بالاکشیدن سینه با پروتز و بدون پروتز

بالا کشیدن و سفت کردن سینه‌ها با پروتز و بدون پروتز

دلایل مختلفی می تواند باعث شلی و افتادگی سینه در خانم ها گردد که عبارتند از بارداری و افزایش سن و کاهش وزن و شیر دهی و یا طور ژنتیکیکه عمل جراحی ماستوپکسی می تواند درمان خوبی برای این مورد باشد. انواع افتادگی سینه ۱-درجه یک ۲-درجه دو ۳-درجه در مورد اول افتادگی در نسج غده‌ای سینه اتفاق می افتدو افتادگی در نوک سینه و همچنین هاله سینه خیلی کم است و حدود یکی دو سانتی متر است. در افتادگی درجه دونوک و هاله سینه بیشترافتادگی بیشتر از دو سانتی‌متر دارد و همچنین افتادگی نسج غده‌ای سینه نیز وجود دارد. نوک و هاله سینه در قسمت پایین سینه قرار دارد و درخیلی از موارد از چین زیر سینه‌ای پایین‌تر است که شامل افتادگی درجه سه است. سینه در سه حالت کوچکی و اندازه مناسب و بزرگی می تواند افتاده باشد و همیشه بزرگ بودن باعث افتادن وشلی سینه ها نخواهد بود و درمان هر یک از این سه حالت متفاوت خواهد بود.

بهترین درمان برای افتادگی سینه‌ها

درمان به نوع افتادگی سینه بستگی دارد بیمارانی که سینه های آن ها افتاده است در بحث ماموپلاستی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. افرادی هستند که علیرغم اینکه سینه های آن ها کوچک است اما افتادگی دارد .درمان هر یک از آن ها متفاوت است . اگر اندازه سینه ها کوچک باشد پروتزگزاری روش خوبی است (در افتادگی درجه اول) . که می توان با برش کوچک به اندازه سه و چهار سانتی متر پروتز را در زیر بافت سینه قرار داد و می توان از پروتز اشکی استفاده کرد. در این مورد جای عمل جراحی بعد از گذشت چند ماه از بین می رود.و اما اگر سایز سینه ها خوب و مناسب باشد باید از برش هاله سینه و دوختن بافت سینه عمل ماستوپکسی را انجام داد. در افتادگی درجه دوم و سوم اگر اندازه سینه ها مناسب یاشدعمل جراحی ماستوپکسی بدون اینکه پروتز گذاشته شود توصیه می شود. برش جراحی یک برش عمودی خواهد بود که در قسمت زیر سینه قرار دارد و اگر اندازه سینه کوچک باشد با عمل ماستوپکسی پروتز گذاری نیز صورت می پذیرد . استفاده از پروتز اشکی در ماستوپکسی نتیجه بهتر و طبیعی تری خواهد داشت.

پروتز جایگزین نسج سینه

اگر نسج به اندازه کافی باشد ماستوپکسی بهتر از پروتز و ماستوپکسی است .تعدادی از بیماران دوست دارند که پروتز بگذارند و از نسج طبیعی سینه آن ها برداشته شود که این کار صحیح نمی باشد.یک مسئله دیگر اینکه چون سینه ها بعد از ماستوپکسی بالا کشیده می شوند کوچکتر از اندازه ای که قبلا داشته اند دیده می شودبنابراین باید به بیمار توضیح داده شود و در این حالت از پروتز کوچک به همراه ماستوپکسی ارجحیت دارد.

افتادگی مجدد بعد از عمل ماستوپکسی

مهم‌ترین نکته در عمل‌های جراحی پلاستیک و زیبایی این است که ما هرگز نمی‌توانیم جلوی روند پیری را بگیریم. بنابراین با افزایش سن و گذشت زمان مجدداً شلی نسج سینه ایجاد می‌شود اما در صورتی‌که عمل جراحی اول با روش و تکنیک درست انجام شده باشد، افتادگی مجدد خیلی کمتر خواهد بود مگر آنکه بیمار مجدداً حاملگی، شیردهی و یا کاهش وزن شدید داشته باشد. در مواردی که از پروتز همزمان با ماستوپکسی استفاده شده باشد این افتادگی ثانویه بسیار کمتر خواهد بود.

یک نکته مهم در عمل جراحی زیبایی این است که ما هرگز نمی توانیم جلوی پیر شدن را بگیریم با افزایش سن مجددا شلی نسج سینه بوجود خواهد آمد اما اگر عمل جراحی با تکنیک درست انجام شود افتادگی کمتر خواهد بود و زمانی که بیمار دوباره بخواهد باردار شود و شیردهی انجام دهد و یا اینکه کاهش وزن بسیار زیاد داشته باشد و در صورتی کهاز پروتز با ماستوپکسی استفاده شود افتادگی کمتر است.

خطرات و عوارض بعد از عمل جراحی

اگر بیمار بیماری فشار خون و دیابت و بیماری قلبی –عروقی و ..را نداشته باشد خطر ی بیمار را تهدید نمی کند .در عمل ماستوپکسی در صورتی که اندازه پروتز مناسب باشد عوارض عمل ناچیز است و عمل جراحی بین یک تا دو ساعت به طول خواهد انجامیدو چند ساعت بعد از عمل مرخصمی شود.

اطلاعات عمومی درباره جراحی پلاستیک بالا کشیدن سینه (ماستوپکسی)

۱٫ ماستوپکسی؛ عمل جراحی سرپایی است و شما همان روز از کلینیک ترخیص خواهید شد. از این رو؛ حتما همراه داشته باشید. ۲٫ عمل جراحی ماستوپکسی با بیهوشی عمومی قابل انجام است. مدت‌زمان عمل حدود ۱/۵ ساعت است. ۳٫ عمل جراحی ماستوپکسی دردناک نیست و سه روز پس از عمل می‌توانید به کار خود بازگردید. ۴٫ اگر بیماری خاصی دارید یا داروی خاصی مصرف می‌کنید؛ قبل از هر اقدامی پزشک خود را مطلع کنید.‌

نکاتی که پیش از عمل باید مورد توجه قرار گیرند:

۱٫ اسکار یا برش جراحی؛ شامل یک برش گرد دور هاله قهوه‌ای سینه و یک برش عمودی تا چین زیر سینه است. ۲٫ استفاده از داروهای آنتی‌اسکار به کاهش اسکار عمل کمک می‌کند. ۳٫ فتوگرافی تخصصی پزشکی در تمامی عمل‌های جراحی زیبایی الزامی است.

نکاتی که باید پس از عمل بدانیم:

۱٫ به منظور جلوگیری از افزایش ریسک عفونت در ۴۸ ساعت اول، پانسمان استریل محل عمل را باز نکنید. ۲٫ درن سینه‌ها دو روز پس از عمل خارج خواهد شد. تا زمان خارج کردن درن‌ها؛ استحمام ممنوع است. ۳٫ حداقل برای یک‌ماه؛ استفاده از سوتین طبی الزامی است. ۴٫ گاها پس از کشیدن درن‌ها، داخل سینه مایع خونابه‌ای جمع می‌شود که علامت آن، احساس سنگینی و سفتی در سینه است و باید در مطب تخلیه شود. ۵٫ به مدت دو هفته از انجام فعالیت‌های بدنی سنگین، بلند کردن بار سنگین، یا انجام حرکت‌های شدید دست‌ها اجتناب کنید. ۶٫ به مدت سه ماه از خوابیدن روی سینه‌ها، انجام ورزش‌های کششی بالاتنه، شنا و … خودداری کنید. ۷٫ داروهایی که برای شما تجویز شده را با دقت استفاده کنید و از مصرف داروهای دیگر خودداری کنید. اگر به داروهایی که تجویز شده است حساسیت دارید، ما را مطلع کنید.

0 notes