cnllseyyef12-blog

[cnllseyyef12-blog]

Gügü 

Önsöz*

Her insanın hayatında tıkandığı, yorulduğu, umudu yitirdiği anlar olur.  

Ben de o anlardan geçtim. Borçlar içinde, bağımlılıklarımın gölgesinde yaşarken, bir gün kendime şu soruyu sordum: “Ya bu böyle kalmazsa?”  

Bu kitap, bir başarı öyküsü değil. Bir arayışın, bir uyanışın ve yeniden kurulan bir hayatın hikâyesi.  

Satırlar boyunca belki kendini göreceksin. Belki de sadece bir cümlesi sana dokunacak. O yeter.  

Bu kitabı, yaşı ne olursa olsun içinde sıkışan herkese ithaf ediyorum.  

Çünkü değişim mümkün. Çünkü konfor alanı, dışarıda değil, içeride kuruluyor.  

....

"GüGü Kimdir?"

Olmak istediğin kişi.

Merhaba, ben GüGü.  

Daha doğrusu... "senim."

Bu yolculuğu benimle paylaştığın için teşekkür ederim.  

Ama şunu bil: Seni sana anlatmak istemem.  

Çünkü gerçek dönüşüm, başkasından değil, senden başlar.

O yüzden soruyorum:  

Direksiyon başına geçelim mi artık?

Hadi, vites bende, direksiyon sende.

Hazır mısın?

Ben, hiç olmadığım kadar hazırım...

Peki, GüGü ne yapardı?

Önce düz biremine uzanır, sakinleşirdi.  

Sonra nefes alışverişini düzenlerdi  yavaş, derin ve farkında olarak.  

Zihnini boşaltır, geçmişi bırakır ve yeni bir sayfaya doğru yola çıkardı.

Şimdi sıra sende.  

*Vites sende, direksiyon bende.*  

Hazırsan başlıyoruz... :)

*1. Bölüm – Sessizlikte Başlayan Ses*

GüGü, her sabah aynı saatte uyanırdı. Uyanmak bir zorunluluktu, yaşamak ise belirsizlik.  

Borcun sayısı, kafasındaki düşüncelerden fazlaydı. Oynamadığı kupon, içmediği kahve kalmamıştı.  

Ama o sabah, pencereyi ilk kez fark etti. Camın ardında bir şey vardı: Işık.  

Kalktı. Sessizce mutkuhve yerine bir bardak su koydu kendine.  

Yıllardır ilk defa, günün başında bir şeyleri değiştirdi. Küçük, ama kararlı bir adım.  

O gün işe gitmedi. Evde kalıp, kendiyle yüzleşmeye karar verdi.  

Telefonu sessize aldı. Televizyonu açmadı.  

Sadece kendine şu soruyu yazdı:  

*“Neden buradayım?”*  

Cevap hemen gelmedi. Ama artık sormaktan korkmuyordu.  

GüGü için o gün, borçların değil; farkındalığın başladığı gündü.

---

*2. Bölüm – Gurbette Yabancı*

GüGü, gurbetteydı. Yabancı bir şehir, yabancı insanlar...  

Her iş değişiminde yeni bir başlangıç yaptı ama her seferinde aynı yalnızlık, aynı yorgunluk onu buldu.  

Market reyonlarında çalıştı, inşaatta ter döktü, kafe de bulaşık yıkadı.  

Her işin sonunda cebinde az para, kafasında çok soru vardı.  

“Bu hayat böyle mi devam edecek?” diye düşündü.  

Ama pes etmek yoktu, çünkü arkasında ailesi, umutları vardı.  

Gurbette olmak zordu ama GüGü vazgeçmedi.  

Her gün yeni bir umut, her gün yeni bir adım…  

Ve o gün, ilk defa kendine söz verdi:  

*“Kendimi değiştireceğim. Borçlarımı bitireceğim. Yeni bir hayat kuracağım.”*

---

*3. Bölüm – İyimserliğin Gücü*

GüGü, her zorlukta bir çıkış yolu arayan iyimser biriydi.  

Borçlar, işsizlik ve yalnızlık onu yıldıramadı; tam tersine, mücadele gücünü artırdı.  

Her sabah aynaya bakıp kendine derdi:  

*“Bugün bir adım daha atacağım.”*  

Küçük ama sağlam adımlar…  

İlk önce, harcamalarını dikkatle yazmaya başladı.  

Kendine ufak hedefler koydu; bir gün içinde bir borcunu kapatmak, gereksiz harcamaları kesmek gibi.  

GüGü’nün umudu, kararlılığına dönüştü.  

Her düşüşte yeniden kalktı, çünkü iyimserdi.  

Ve en önemlisi, kendine inandı.  

Çünkü biliyordu ki, gerçek değişim içten başlar.

---

*4. Bölüm – Küçük Adımlar, Büyük Mücadeleler*

GüGü, kendini geliştirmek için yeni bir dil öğrenmeye karar verdi.  

Her gün 10 kelime ezberlemek istedi ama günün yorgunluğundan aklında sadece 2 kelime kaldı.  

İlk başta bu onu üzdü, ama pes etmedi.  

“Yavaş ilerlemek, ilerlememekten iyidir,” diye düşündü.  

Her gün az da olsa öğrenmeye devam etti.  

Küçük başarılar, büyük motivasyon kaynağı oldu.  

GüGü için önemli olan, vazgeçmemekti.  

Her kelimeyle, her küçük adımla, hayatında yeni bir sayfa açıyordu...

*5. Bölüm – Sevginin Gücü*

GüGü, sevginin ve mutluluğun kaynağının herkesin içinde olduğunu bilir,  

ama çoğu kişi bunu fark etmezdi.  

O, sevdiği kişilere karşılıksız sevgi beslerdi.  

Elinde sadece iyi temennileri ve duaları vardı.  

Ve

Bir gün, yolda yürürken acıkmış bir sokak kedisine mama verdi.  

Başka bir gün, yaşlı birine yol gösterdi, alışverişini taşıdı.  

Bu küçük iyilikler, onun dünyasını aydınlatırdı.  

Çünkü GüGü bilir ki, gerçek mutluluk başkalarına verdiğin sevgide saklıdır.  

Ve o sevgi, hayatındaki en güçlü silahıydı.