czrv

[czrv]

How blessed am I to be with someone who makes me happy without him being aware that everything he does is perfect? Right now, I’m still thinking what good thing have I done for God to bless me with a person who would do anything to make my heart so happy. God gave me more than I deserve and that is you. You know how to treat me so right. Nakikisabay ka sa kalokohan ko, sa lahat. Pati birthday ng aso namin, sinamahan mo kami magcelebrate. You are one of a kind!! So thankful for you. It’s a happy, happy, happy day again.

Happy birthday, Yuri!

June 05, 2017

Paseo de San Roque

[czrv]

We fought again..

This picture is black and white with stickers on our faces for a reason.. we fought again. Many times, we fight.. again and again, over and over.. all because of the little things. 

Today, it is the feast day of Nuestra Senora Delas Flores and I invited you over to our fiesta. I was excited because you said you’d come. I waited for you the whole afternoon and got even more excited when you said just ten more minutes and I’ll see you. I started my countdown and immediately went outside after ten minutes.. and you were not there. I stayed outside for minutes, waiting for you but you’re still not there. I went inside to message you but with no reply, I came outside again. Then inside, then outside.. then came back inside again. You told me you were at the end of the street, where your friend lives so I decided to go there but you were not there again. I came back with my cousin running to me, “uy, nasa bahay na siya, naghahanapan kayo.” I went inside and saw you. Yes, nagtampo ako.. yes, it was a little thing.. yes, it was only ten more minutes that became an hour.. and because of what happened, I started a fight. But you still accompanied me home safely.

It’s always like this. I’m always like this. Fighting you over small things. But you’re always like that, you never stopped understanding me, letting me win over every argument, still making me happy and showing every beauty life has to offer. Sometimes, it is not really the times we decide to fight but the times that we decide not to surrender, makes the difference. Yes, we fought, but we won the fight. 

I wanted you to remember you this: that one day, someday, we will fight again. Time would come that you could no longer understand everything about us, even yourself and when that time comes, remember that it’s not gonna be easy. We might think of giving up but if it’s still possible to remember the love we have for each other, I’d pray really hard to win that future fight again just like how we won this one. We are more than every confusion and chaos. Life has always a way for breaking people up, for breaking us up. But as long as we are together, we could make it through.. again and again, we will win.

Let’s hold on, be strong and win another fight! :)

May 31, 2017

Baliuag, Bulacan

[czrv]

TODAY IS A STRESSFUL DAY!

1. Woke up again early again because of SG thingy so I went to school as early as 9. (Maaga na yun para sa isang araw kapag summer) You have no plans, since you were busy. Sabi mo pa, finals na ng liga niyo mamayang gabi kaya kailangan mo ng energy. Bago ako umalis ng bahay, I thought of surprising you, babawi kasi ako sa mga pang-aaway ko. I BADLY WANTED TO WATCH. Kaya chinat ko yung pinsan ko, if available siya mamaya, magpapasama ako, since malayo yan and gabi na. Sa kanila na rin ako sana matutulog. Hindi raw niya sure, try raw. So yun, I went to the meeting without any excitement for I know you won’t be there. Pagkapunta ko don, they are not even starting to do what’s supposed to be done, naglalaro lang sila and sumali naman ako. I wanna be a tutubi na walang tinatagong bato, na nahulog sa lupa, na tinuka ng manok.. Hahahaha! And yun, nakatulala lang ako most of the time that morning since I’ve got nothing to do. 12 na, lunch na, dapat hindi ako sasama sakanila, don nalang sana ako sa lola ko kakain since may gagawin rin akong iba mamayang hapon. Pero napilit nila ako. Sumama na raw ako, minsan lang naman. Okay, go.

2. SM. Oo, SM na naman, SM nalang lagi! Sawa na ako! Hahaha. Sa foodcourt kami kumain, around 1 pm. Kachat kita, tinatanong mo ako ano na ginagawa namin.. sabi ko nasa foodcourt, kumakain. Nag-alala ka pa kung sino mga kasama ko, sabi mo wag ako tatabi sa lalaki, ganto ganyan.. Kilig naman ako, ewan ko ba! Hahahaha. After eating, akala ko babalik na kami ng school. Gusto ko na rin bumalik since second plan ko for today is to help Sir Jampol (my grade 10 adviser) in designing his room with Beanne, Katkat, and Tricia (Grade 10 classmates) for the upcoming school year. So ayun nga, sabi ko sakanila, pabalik na ako but my co-SG officers went to Quantum (arcade game) and I have nothing to do but follow them. Kumanta, naglaro, kumanta, naglaro for ABOUT THREE LONG HOURS. Wow, haba ng break namin ah? Hahaha! So ayun, after they decided to go back to school, nag Farron Cafe pa sila. Huhuhu. [I love them though] and after so many minutes, we went back to school.

3. Kailangan ko tumakas, kailangan ko tumakas! Hahahaha. Joke. Dun kasi kami sa MIDES Hall nakastay, tapos sila Sir Jampol, one floor above where we are staying. Lumabas ako and went upstairs, tapos, gumagawa na sila don. The room became lighter when I entered, puro katatawanan ako don, kumbaga, happy pill nila ako. Hahaha! Wala naman akong naitulong don, puro chikahan lang naiambag ko, patapos na kasi sila. Ako naman, pabalik balik sa MIDES hall at kayla Sir Jampol. Kapagod den umakyat baba ha! Nung nakapansin akong napagod na ako, nagstay na lang ako kayla Sir para manggulo. Tapos nagningning yung mga tenga ko nung sinabi niyang papakainin niya kami for helping. Saka may celebration din daw kasi sakanila kasi nakapasa siya sa LET. Edi nagsaya naman ako nung nakarinig ako ng pagkain. Kaso kinabahan ako nung naalala kong lagot ako kay Ma’am Magisa. Hahahaha nagpaalam ako, sabi ko inaaya kami ni Sir Jampol sa kanila, pwede na ba ako umalis.. tapos ayaw niya maniwala. Kaya si Sir, pinaalam din ako. Hahaha! Ayun, nakatakas na ako. Sumakay kami sa car mature ni Sir. Ang saya lang. Panget ni Beanne.

4. Ayun na, nasa Gil Carlos na kami, pagkarating namin don, nagluluto pa lang pala so nag chikahan na lang kami nila Beanne, Tricia at Katkat. Hanggang sa maluto na ang pagkain, kumain na kami. Ang sarap talaga ng shanghai ng mommy ni Sir. Kapag may occasion sa school nung grade 10, palaging shanghai ang ambag ni Sir sa section namin. Hahaha! Sarap kumain ng.. nakupo! Umulan. Tapos nagdatingan na yung mga teachers, nahiya ako bigla. Ang dami kong kahihiyan doon. At mga 6 na siguro, napagpasiya na nilang magsi-uwian. Hays, mabuti naman! Hahaha. 

5. Sumakay sila ng tricycle habang nilakad ko nalang papunta yung Aldama, dun yung bahay ng lola ko, andon kasi yung pinsan ko. At katabi lang na street ng Gil Carlos yung Aldama. Akala ko madali lang ang aking paglalakbay dahil malapit nga lang. So lakad.. lakad.. lakad.. isang straight hanggang sa makapunta ako sa kanto. Hala! Baha pa. Since kuripot ako at ayaw ko gumastos, tiniis ko ang hirap na yon.. (arte) itinaas ko yung jogging pants ko, nag mukha tuloy siyang shorts. Ang taas kasi nung baha, aabot hanggang tuhod. So ayun, nang malagpasan ko na ang kahirapan at nakaabot ako ng ligtas sa Aldama, una kong ginawa ay hinugasan ko ang paa ko.. at saka ko hinanap ang pinsan ko.

6. Nako! Nakabihis siya. Magsisimba pala siya. Edi naisip ko, ako nalang pupunta mag-isa sa Pulilan (almost an hour from my home). Pero hindi raw, samahan ko nalang daw muna siya magsimba. Pinahiram niya ako ng leggings dahil mukha akong binagyo. 6 start nung misa kaya naman pumunta na agad kami sa simbahan. Nagmisa kami, at nandon yung mga ka-PCY (Parish Commission on Youth o kabataan sa simbahan) ko. Around 7 na nung natapos yung mass. Yung isa, si Russel na ka-PCY ko, tropa mo. And since hindi namin alam ng pinsan ko kung saan ba sa Pulilan yung liga mo, pinatanong namin sakanya sayo kung saan. Dinahilan niya, may kaibigan daw siya doon na baka kalaban daw ng team niyo. Hahaha! Sorry, I really wanted it to be a surprise.

7. Nung sinagot mong sa Sto. Cristo, Pulilan, hindi talaga namin alam yun, so pinilit namin si Russel na samahan kami. Ang tagal ng pilitan namin.. nung pumayag na siya, sumama rin yung dalawa kong ka-PCY: sina Gio at Dwight. Hahaha, ayun, ang bait nilang lahat kasi sinusuportahan nila ako. Akala ko didiretso na kami sa Pulilan pero dadaan daw muna si Russel sa bahay nila kasi magpapaalam siya para sa overnight daw nilang tatlo nila Dwight, Gio, at siya. Pagkapunta namin doon, kumain pa kami. Mga mag-9 na siguro, kinakabahan ako kasi baka tapos na yung game niyo. Nagtagal din kami kumain. Pagkatapos, umalis na kami, nag jeep kami papunta sa Pulilan. Bawat minuto, tanong ako ng tanong kung malapit na ba, kung nasaan na kami, kung aabot kaya, kung andon ka na.. tapos pinagttripan nila ako kasi tapos na raw. Kinabahan ako lalo.. 9:30 na. Pero iba pala nangyari, nilibre ko pa silang lahat ng pamasahe. Sana di na lang ako kinabahan! Hahahaha.

8. Pagkarating namin sa court, nakita ko agad kuya mo. Tapos hinanap ka ng mga mata ko, wala ka. Hala? Paano na yan.. kinabahan ako. Nakita ko naman si Jaymie, kaklase ko na pinsan mo. Tinanong ko kung nasaan ka, sabay turo sayo. Ya, ang galing, san ka sumulpot? HAHAHA! Nagstart na yung game at hindi ko alam paano ko ibibigay sayo yung gatorade na malaking nasa bag ko simula kanina pang umaga. Na sa lahat ng pinagdaanan ko, bitbit bitbit ko siya. (andrama) HAHAHA! Binigay ko siya sayo, nagpabida ako.. at pinanood ko na yung laro niyo. Yun, I’m proud of you. Vinideohan pa kita, pinicturean.. kaso malabo, sorry. 

Today has been a stressful day but seeing you is enough to take the stress away. Kahit na inaaway kita, know that no matter how hard life is, how far you are from me, how tired I am, I will never give you up. I love you and there’s nothing I won’t do to fight for what we have.. even if it takes a lot, I’m here.. proud of you. Always. :)

May 30, 2017

Sto. Cristo, Pulilan, Bulacan

[czrv]

SG MEETING!

May 24, 2017:

Gumising ako ng maaga kasi may meeting ang Student Government Officers, gagawa raw tayo ng pang exhibit para sa first day. So ako si pabida, excited.. kumain at naligo (syempre). Pagkapunta ko don sa school, wala namang tao? Hahahaha! Ang nakita ko lang don, sila Bettina, yung gradeschool na SG officer din, anak nung adviser ko nung grade 9. Andon din yung tres marias, mga grade 7 naman sila. Tinanong ko, nasaan sila? Sagot naman nila, nag SM daw! Uwian na raw. Eh hala, kakarating ko lang, uwian na agad? :(

Since poor ako and walang data, nakichat ako kay Bettina, tinanong ko kung nasaan ka na? Ang tagal mo naman. Tas hindi ka pa nagrereply.. sabi ko, hihintayin kita kahit anong mangyari. Oha! So ayun na nga, umalis na ako don sa mga bulilit at umupo nalang don sa blue chair, malapit sa cashier. Umuwi na rin sila Bettina. Wala masyado tao kasi lunch time na, dumaan naman si Maam Magisa sa harap ko (SG Adviser). Sabi niya, nag uwian na nga raw since wala masyadong gagawin. Umuwi na rin daw ako, sabi ko, may hinihintay lang po. Napa-sige na lang siya, at umalis na rin. Hahaha! Tas nandun na siya sa gate, sinenyasan niya ako, “eto ba yung hinihintay mo?” Tapos ayun, sa wakas, dumating ka na ring panget ka! Tinawanan mo lang ako habang inis na inis ako. Oy ah, kalahating oras din yun! -_-

So, yun na nga, lumabas na tayo ng school, “san tayo pupunta?” ang mahiwagang tanong sa mga isipan natin. Ewan, basta tara na! Tapos, naglalakad na tayo sa tapat ng school, bigla kang huminto sa motor. Edi ako naman kalma lang... HA!? BAKIT KA MAY DALANG MOTOR? BALIW KA BA! DELIKADO, ANG INIT INIT MAG MOMOTOR KA? DI AKO SASAKAY DYAN NATATAKOT AKO! (Syempre, nag-inarte ang maganda.) Sabi mo, kain na lang tayo sa Love Mugs Cafe. Magtricycle na lang ako. Eh sabi ko, wag na. Umuwi nalang kami. Pagkurap ko, nakasakay na ko don sa motor, umaandar na, sumisigaw ako! WAAAAAA, MAMAAAAAAAA! HOY ANO BA WAG MO BILISAN MABUBUNGGO TAYO! HAHAHAHA. Kung binabasa mo pa rin to hanggang sa point na to, wow congrats, pinag-aaksayahan mo na naman ako ng oras. Ayun na nga.. tuloy natin sa next paragraph.

Broooooom broooooom brooooom, sabi ng motor.

WAAAAA MAMA YAW Q NA, sabi ko.

Hala, sarado. Pagasolina muna tayo, sabi mo.

So bumaba ako sa motor mo, umupo don sa gilid ng pagasolinahan. Para akong natrauma kasi natulala ako. Pagkatapos mo magpagas, lumapit ka sakin, sabi ko ayaw ko naaaaaaaa hindi na ako sasakay dyaaaaaaaan! Kumurap ulit ako at nakasakay na ako. Pano nangyari.. Hahahaha! At ang ending, nag SM nalang tayo. Syempre, mag papark ka. At sabi mo matutuwa ako don, nagtaka naman ako. Bakit ako matutuwa sa pagpapapark mo? Baliw ba ako? 

WAAAAAAAAAAAH ANG SAYAAAAAAAAAAA! HAHAHAHA. Ayon na nga, ang saya. Nagsaya ako. Tama ka! Hahahaha! Paikot kasi na pataas yung papunta sa parking ng mga motor so eto namang ako, enjoy na enjoy. Pinapark mo na nang humiling akong isa pa kasi masaya. Pero sabi mo, “BALIW!” Hahahaha. Pagkapasok natin ng SM, kumain tayo sa Mcdo. (Wow, bagong-bago) At pagkakain natin, nilibot natin yung Marian Exhibit sa Event Center. Ang cute lang kasi nag-aaway tayo kung anong imahe ni Mama Mary yon, ikaw puro ka “Our Lady of La Naval” dyan. Hahaha! Pinatayo mo rin ako don sa tabi ng isang poon. Tas sabi mo, wag ako gagalaw. Edi ako naman, uto-uto. Sa hindi ko alam na dahilan, sumunod ako. Pagkatapos nagvideo ka. Sabi mo, mukha akong poon kasi sa buhok kong kulot at buhaghag.. -_- Naisahan mo ako don ah, pasalamat ka at feeling blessed ako nung mga time na yun. Hahaha! So, yun, picture picture lang tayo kay Mama Mary at nilibot ang SM.

Nang wala na tayong magawa, tumambay tayo doon sa parking, nakaupo tayo doon sa motor mo, habang nakatingin sa asul na kalangitan at nag-uusap ng mga malalim na mga bagay. “Ang ganda ng buhay noh? Ang daming bagay na hindi natin ineexpect na mangyayari. Pero andito tayo, nakaupo sa motor, mukha tayong ewan, pero masaya tayo.” Ang ganda rin ng tanawin, hindi natin napicturean para maipost dito. But no regrets, because I enjoyed being with you behind the camera. Kung ano man yung kinekwento ko ngayon dito, these words are nothing compared to those moments. Sobrang priceless talaga, I’m happy I spent this day with you. 

This is only our story retold, some details could not be written. But in that very moment, our hearts were full of happiness and contentment. That is the reality I never thought would happen. You.. are my reality.

To end this kwento, nung tapos na tayo magdramahan, nagmotor ulit tayo pabalik ng bayan, gusto ko kasi ng ice cream.. so tumungo tayo sa swirls. I bought two. One for you, one for me. Sabi mo wag na. Pero deep inside alam ko gusto mo rin. Dinagdagan ko na rin ng fries kasi patay gutom ako. Hahahaha! After that, hinatid mo ako sa GT OIL (sakayan ko ng jeep), saying “last na, na sasakay ka sa motor na ‘to ha, sabi kasi ni Ate, wag kita isakay dito, baka madamay ka pa kung mapapahamak man ako. Sorry, kung sumakay ka ngayon.” I was touched kasi 1) pinaexperience mo lang sakin, you made me feel happy and try new things 2) super love mo si Ate Ria, kasi gusto mo siya sundin and palagi mo siya kinekwento. You might not directly say na mahal mo siya, pero super pansin ko ‘yon. Yup, this is the last time na sasakay ako don, thank you sa experience.

Today’s supposed to be for Student Government meeting but it turned into memories I never expected and would always treasure. It’s a happy, happy, happy, happy, happy day! :)

[czrv]

Uy, ang pogi mo.

Tawang-tawa ako nung kailangan kasi natin ng picture para sa tarpaulin ng SG Officers, kaso wala pa tayong SHS uniform so nagsukat tayo kay Ate Lanie. Niloloko mo pa, ‘dali, pipicturan kita, papakita natin sa nanay mo kung maganda’ imbis na sabihin na lang kay Ate Lanie yung totoo. HAHAHA!

Ang weird mo pero gusto kita..

Sorry nga lang, inaway kita nung araw na to. But you were patient and understood me. Alam mo, darating yung araw na aawayin mo na rin ako, pero I promise to be there, to be patient and understand you even more. For now, awayin muna kita ha? Bawian mo na lang ako. HEHEHEHE! :P Joke.

[czrv]

You tried to be a photographer.

You had a little time capturing the beauty of the sunset with the silhouette I tried to make beautiful too.

Sunsets are really amazing, you could just look at it and never get tired. It was beautiful and I couldn't be. I am nothing compared to it to make people wait for me or stare at me. I am a mess therefore I believed myself to be the total opposite of it.. unseen and boring.. until you came and made me realize I was wrong.

I watched the sun slowly go away with my feet stepping on the grass and there you are, taking pictures of what you thought was lovely. You took a lot of effort though you had a little time, for the sun wouldn't stay there for long. You captured and captured shots of my silhouttes posed in different ways. You gave me the freedom to move and just be myself with you capturing every move I make. You made me feel that I could be beautiful without trying, with just being who I am and someone would still love me despite of my flaws, no matter how I look. With you, I'm a beautiful mess. And just like the sunset, I felt as though I am worth waiting for and staring at.

I hope that you too, whenever you look or not at your pictures which I took, would realize that no matter how flawed you are, I'd always be here to embrace who you are. You don't need to change, you are perfectly perfect to me. The sunset is such a lovely thing to look at.. until I saw the loveliest eyes of yours.

You tried to be a photographer, you captured photos of me but without any try, you were you, you captured my heart.

May 07, 2017

Paseo de San Roque

[czrv]

A day really well spent! 😍 Thank you for playing with us!!

[czrv]

Bakit ang ganda ganda mo!!!?? Kahit na ginagawa mong lukaret yung sarili mo maganda ka pa den ang cute mo pa den ano bang sikreto mooooo?!!! Hahaha! Nakakainis ka ahh! Miss na kita 😔mag enjoy ka dyan paulit-ulit ko ng sinasabi sayo to sa chat baka sabihin mo wala na akong masabi kasi gusto ko lang talagang makita kang masaya ☺wala akong makausap kaya tumblr tumblr lang muna hahahhaa! Saya pala mag ganto post lang ako ng post kaso di ako ganong marunong hahaha! Sanay lang ako mag post at nga pala ngayon ko lang nakita yung mga post mo dito inedit mo yung mga background ang galing galing talaga ng kirara ko 😍I love youuuu kinilig ako don sa mga pinag sasabi mo dito hahaha! Dahil dyan yakap kita pag uwi mo!!!! Hihihi 😍mag chat ka pag uwi mo ah? I miss you so muchhhhh!!!

[czrv]

Sa dami ng gwapong nag kakagusto sayo bakit akong pinili mo? Hahaha! Sorry kung seloso ako!!! I love youuuu!!!! 😘

[czrv]

HI! ☺

[czrv]

Moving up Practice

Muka daw akong rapist eh nag mamalasakit na nga ako pinapaypayan ko na nga sya nung mga araw na sobrang init nyan tapos sasabihin mo pa akong mukang rapist!!! Asan ang hustisya! Hahahaa! Pero ayos lang hahaha! Masaya ako ng mga araw na yan alam mo ba? Alam kong nag aaway talaga tayo ng sobra nyan! Natatandaan mo pa “im like a statue” sa tweet mo.. sorry talaga kirara sa nagawa kong yon masyado talaga tayong hindi nag kaintindihan pero anyways hindi yon ang gusto kong ipunto ang gusto kong ipunto eh yung kahit na anong pang problema ang harapin natin nagagawa pa din nating maging sweet sa isa’t isa kapag mag kasama tayo hahaha! TAPOS SASABIHIN MO AKONG MUKANG RAPIST! Hahahah! Mga araw na halos buong araw mag kasama tayo hinahanap kita nasa room ka lang pala nag iistuffit hahaha! Tapos nag tatampo ka kasi “basketball pa more” bebe hindi kasi kita mahanap kaya “ball is life muna ang bebe mo” HAHAHAH! Pero anyways ang saya saya talaga natin dyan hinaharot kita tapos di ka makatulog tas dyan ka lang nakatulog kasi di na kita hinaharot hahaha! Tinititigan nalang kita nyan tapos ayon nag papicture ako ng nakaganyan sayo hahaha! Ang cute kaya hindi naman ako mukang rapist ahh!? Grabe ka naman ang sama mo sakin hahaha!

[czrv]

Biglaang trip ni eya "HIKING"

Seloso man sa inyong paningin asahan nyong itong babaeng to'y ihuhulog ko sa bangin! BOOM PANES! HAHAHA! Hi kirara! Madami na den tayong pinagdaanan 😔 merong masasaya, merong malulungkot, syempre di naman ata talaga nawawala yon pero syempre kahit na ganon mahal na mahal paren kita.. iba ka talaga eh tsk.. anlakas, anlakas ng tama ko sayo kahit na napaka sunget mo as in SOBRANG SUNGET! At ako naman si SELOSO! Hindi man ako sing POGI ng mga CRUSH MO wala kang magagawa dahil AKO ANG MAGIGING ASAWA MO WAHAHAH! Mema lang ako pero ayon nga wag mong isiping hindi na kita mahal dahil sobra kitang mahal kung alam mo lang sa mga gabi o araw na hindi kita kausap nanlalamig ako kung ano-ano ang naiisip ko kasama na don ang pag seselos mga gumugulo sa isip ko na dapat hindi ko naman iniisip hindi ko talaga kayang mawala ka sakin pero syempre ano ba naman ako? Hindi tayo, pero alam kong mahal na mahal kita at selos na selos ako sa kahit anong bagay ayon narin siguro ang pinagmumulan ng away natin loko loko din ako eh palagi kong sinusumbat sayo na ikaw palagi ang mali ehh kung titignan ang punotdulo ehh ako naman talaga 😢 sorry kirara! 😢 wag kang mag sasawang mahalin ang isang tulad ko.

At syempre hindi naman puro palaging malungkot alam kong lukaret ka pero may masasaya din tayong pinagsamahan at nag saya ako don akala mo lang hindi kasi ayaw kong pakita ko sayo na namomongoloid ako at sa mga kaybigan mo hahaha! At ayon akala mo hindi ako nag saya dyan sa picture na yan nag saya ako nyan sobra mga pag tulong tulong ko sayo dyan ang sarap sa feeling hahaha hindi ko alam kung nag sisise ako o hindi ko pinag sisisihan kasi bebe kung hindi ako kasama dob mag sisise ako kasi sobrang hirap mag hiking hiking na yan at kung kayong 3 lang syempre mahirap at buti nalang sumama ako kaya di ko pinag sisisihan noh?! Sa una oo aaminin ko medyo tampururot ako sayo non pero kagaya ng dati ko pag nandyan kana parang lahat ng utos mo magagawa ko hahaha! Tas ayon napasama na nga ako sa hiking MASAYA SYA BEBE nag saya talaga ako dyan napag swimming mo pa ako hahahah! Haynakoo ka talaga kaya ayon kirara hinding hindi ko malilimutan ang araw na yan!! 😍❤

[czrv]

panget ni czareena

Iba talagang ngiti ang nagagawa mo sakin kahit na yung muka mo parang nang iinis na hindi ko pa den alagang kayang magalit ng harapan sayo hahaha 😍 hanggang ngayon di mo man makita na parang di kita love don ka nag kakamali kasi sobrang mahal na mahal kita kahit nag aaway tayo ng sobra ❤ Mga panahong may kasalanan ako sayo hahahaa kasi naman!! Ehh wala akong masakyang tricycle don sa cambaog na yon! Tapos may pa map map ka pang nalalaman dyan akala mo namang may mga ginto at alahas na makukuha don hahaha! Pero meron nga ikaw!! Hahaha hinintay mo ako don ng hindi ko alam kung matagal pero sa tingin ko matagal nga kaya naman apura ang sorry ko sayo nyan hanggang simbahan pati sa pag dasal nag sorry ako sayo! Pero kirara naman ahhahaha! Sorry talaga dyan onti lang naman ang pag ka late ko pag pasensyahan mo na hahaha! Tas ayon nag simba na tayo muntikan ulit akong mag mano sa mga ka pcy mo hahahah! Ang saya lang pag katapos natin mag simba kumain tayo sa JAJA hahaha tapos gusto mo ng bulaklak ehh wala ng bulaklak kawawa naman ang kirara ko hahaha! Walang bulaklak pero ayon may isa naman kaya ipinaluto na natin hahaha kasi gustong gusto mo talaga yung bulaklak na yon hahaha! Tas ayon nag 1010! Tayo hindi talaga kita matalo sa laro na yon pero balang araw mag yayabang ako sayo hahaha matataasan din kita akala mo! Hahahaha! Pero di naman yung ang gusto kong sabihin sa lahat ng to andami ko pang sinabi eh hahaha! Ang gusto ko lang naman sabihin ay salamat kasi nakasama kita nung mga araw na yan kahit na pinaghintay kita nakuha mo pa ding akong kausapin hahaha! Miracle na yon hahaha joke lang alam ko naman mabait bebe ko hahaha! Kaya I LOVE YOUU!!!

[czrv]

I`d rather have bad times with you, than good times with someone else

I`d rather be beside you in a storm, than safe and warm by myself;

I`d rather have hard times together, than to have it easy apart;

I`d rather have the one who holds my heart. ~

Videoke pa! HAHA! Happy birthday, KC. 

March 10, 2017

[czrv]

Pingkian 2017

Ilang linggo na rin akong umuuwi ng gabi kakagawa ng props at palagi mo kong sinasamahan sa pag-uwi kahit actor ka at hindi ka naman member ng stage hands. Thank you rin sa pagtulong na gumawa ng props kahit hindi mo naman dapat gawin yun. Ilang gabing paghihirap at sa wakas, pagtatanghal na ng pingkian. Pinanood natin lahat at gabi na rin natapos. 

Napakasaya nung araw na to, nagulungan nga lang ng tricycle yung paa ko. Hahahahaha! Okay na sana kasi mabilis lang yon, pero nag-hoy ka don sa driver kaya tumigil siya.. sa paa ko. Huhuhu mashakit! Haynako ka talaga, kay galing! HAHAHAHA! 

Inaya mo kaming kumain at dahil masakit nga yung paa ko, hindi ko masyadong naintindihan yung mga sinasabi niyo kaya um-oo na lang ako. Tapos, don pala sa inyo kakain, kasi blessing ng bahay niyo. Medyo nag mini heart attack ako don kasi hindi pa ako prepared. (Alam mo naman, shytype kunwari. Hahaha) Pagdating naten don, syempre nagmano kami (hehe) saka kumain (HEHE). Tapos hinatid mo na ako pauwi. 

Yun lang, the end! 

Thank you sa family mo :) God bless.

March 04, 2017

Baliuag, Bulacan

[czrv]

Grade 10 Cheer Dance 2017

Wow, how can you be so good at everything? You are now my dancing king!! Congratulations for being the champion, la navalistas! 

February 21, 2017

[czrv]

Space Between Us

You make me human and you are my favorite thing about Earth, no matter the space between us. First movie date (although we watched some movies through video calls) + arcade gaming after making an investigatory project.. 

Happy with some kilig!! Hahaha! Thank you.

February 03, 2017