diggingsuns

[diggingsuns]

Met with two guy friends from Reddit last night. One commented "Pumayat ka ata? Are you eating well ba?" (in a non-offensive manner, no worries), while the other said "Blooming ka ah!". I got so confused tuloy 😂

[diggingsuns]

The LITTLE SIS!!! and BIG SIS!!! screams from Moana 2 are soooo fucking CUTE! 😫😫😫

[diggingsuns]

Just a proof of life.

[diggingsuns]

I am a statue

Stuck staring at such sunsets

'tis fate : soul willing

[diggingsuns]

Tumblr crush reveal.

Hahaha ano ituuuu? 🤣 So random

[diggingsuns]

Old books, yellowed pages, and the scent of untold stories

[diggingsuns]

Balik loob after months!

[diggingsuns]

“Lubos and pagdadalamhati ng langit para sa akin, na ito’y sumasabay sa aking pagluha.” Narinig ko na bulong mo sa iyong sarili, habang nakadungaw sa bintana at nakatitig sa mga patak ng ulan. Nangingintab ang iyong mga mata.

Malalim ang iyong tingin, na tila ba’y binibilang mo ang bawat butil na nahuhulog, kung sapat ba ang mga iyon upang matumbasan ang sakit sa iyong puso.

“Bakit mo pa kasi ipinagpipilitan ang iyong sarili sa kanya, kaibigan? Marami pang iba na sa iyo’y nagmamalasakit.” Ani ko, sabay tingin din sa kawalan na iyong tinititigan.

“Bakit nga ba? Marahil ay sadyang malalim lamang talaga ang aking pagtingin sa kanya. Marahil siya ay ang aking langit, na kahit ilang buwan ang tumagal ng pagtagumay ng kanyang kadiliman, mas aabangan ko parin ang liwanag at mainit na sikat ng kanyang araw, kahit hindi ito nakalaan para sa akin.”

Napahinga ka nang malalim, marahil pati mismo ang iyong sarili ay hindi makapaniwala sa mga salitang iyong sinasabi.

“Tama ang magmahal, kaibigan, ngunit ano ang pagmamahal kung iyong halaga ay hindi mo mapahalagahan?” Bulong ko, sapagkat ito’y mga salitang akin ding muli’t-muling sinasabi sa sarili.

“Pareho kayong bulag, kaibigan. Hindi niya makita ng iyong halaga, habang ikaw ay nabubulag dahil sa pagkahumaling mo sa kaniya.” Sabi ko sa iyo bago ako tumalikod at tuluyang humakbang papalayo.

“Marahil ay tama ka.” Narinig ko ang mga salita, kasabay ang pagpigil ng hikbi.

“Marahil ay kailangan ko muna magpakabulag, para sa panahon na aking mapagtanto ang aking mga kamalian ay mas marami akong matutunan.” Marahan mong sabi, habang may malungkot na ngiti sa iyong mga labi.

“Ngunit tandaan mo, kaibigan. Ako lang ang bulag. Ako, at hindi ang aking pag-ibig.”

[diggingsuns]

Siguro ito 'yong magiging essence ng ganaps ko this year, and hopefully hanggang sa huling hininga ko.

RATATOUILLE — 2007, dir. Brad Bird

[diggingsuns]

Sa tagal ng kawalan ng pag-ukit ng gan'tong likha

ang pag pagpag-kalawang ay animo'y kutsilyo

na hahasaing muli para manumbalik ang talim

Na muling makasaksak at makahiwa nang malalim

-makataga ang bawat katagang itataga sa pahina

Bawat simbulong iuukit kasabay ng tagaktak ng pawis

Ay markado ng pagnanasa ng muling pagkabuhay

ng patay-sindi na kakayahan sa pagsulat

Ngunit malayo pa ang pagbabalik ng talim

Narito pa ako sa panahon ng pagtanggal purol,

sa mga sandali ng pag pagpag-kalawang

Dahan dahan ang proseso ng pagpapatalas

Kung ang purol ay mas may bakat sa utak at dila

Hinahanap pa ang mga nakalimutang kataga

Na muling itataga sa isipa't pahina

Kaya marahan ang paghasa, mariin,

masyado pang maaga

[diggingsuns]

Sigurado ako, makakapagsulat ako ng isang/mga nobela ngayong taon.

(Claimed, January 6,2025)

[diggingsuns]

Stephanie Foo, What My Bones Know: A Memoir of Healing from Complex Trauma

[diggingsuns]

Go on anonymous and tell me a secret

[diggingsuns]

(I might say thank you just because I am polite)

[diggingsuns]

Nakakatawa kapag naka mask ako, tapos naga 'sir---ay ma'am--sir?' 'yong kausap ko. 🤣

[diggingsuns]

[diggingsuns]

Kakaiba talaga kapag makapagbasa ng mga tula o nobelang Filipino ang gamit.

Ang 2025 ay simula ng pagbibigay ng karagdagang pagmamahal sa sariling wika!