dysbgrn

[dysbgrn]

May toyo pa rin sa 2020 😂😛

Love naman kita

[dysbgrn]

Gusto ko umiuak. Taena kasi. Sabi ko ayoko lumablayp. Pero di naman talaga lablayp yun. Landian lang pero taena. 😂 Tara move on.

[dysbgrn]

Just wow. Masakit pa din talaga na di niya kayang suklian yung feelings mo para sa kanya. The fuck! Kahit alam ko sa umpisa pa lang wala tong patutunguhan. Sa umpisa pa lang alam ko ang sitwasyon. And yet humantong pa din ako sa ganito. Pasalamat na lang ako na hindi ganun kalalim. Pasalamat na lang ako na hindi ganun kasakit. Pero shit pa din. Dahil nasaktan pa din ako. Tangina lang.

[dysbgrn]

Reality in a drama.

[dysbgrn]

Love is...

[dysbgrn]

He's ignoring you because he doesn't care anymore. Damn!

[dysbgrn]

This is my cry.

Hindi ko alam kung saan o paano ako mag-uumpisa. Hindi ko alam kung saan ako patutungo. Hiyang hiya ako sa Kanya. Hiyang hiya ako dahil alam kong napakadumi ko. Punong puno ng mantsa ang kaluluwa ko. Punong puno ako ng mga bagay na alam kong nakakasakit sa Kanya. Huwag kang magsinungaling. Gawin mo ang mga bagay na makakapagpasaya sa Akin. Mga bagay na nakalulugod sa Akin. Yun ang mga turo Niya. Pero anong ginawa ko. Wala. Salungat sa kagustuhan Niya ang ginawa ko. Ginawa ko lang kung ano ang nakalulugod sa akin. Kung saan ako masaya, kahit alam kong masasaktan Siya. Minsan nga nakakalimutan kong nandyan Siya. Minsan wala akong pakialam sa Kanya. Minsan naiisip ko, ano, paparusahan na naman kaya Niya ako? Sabi ko sa sarili ko, masaya naman ako. Wala akong pagsisisi sa mga ginagawa ko. Siguro naman okay lang sa Kanya yun. Kasi mahal Niya ako. Yun na nga. Sa sobra niyang pagmamahal sa akin tinitake ko Siya for granted. Kakausapin ko lang Siya sa mga pagkakataong sugatan ako, nasaktan ako. Minsan pa nga Siya ang huli sa listahan ng mga pinagsasabihan ko ng problema ko. Siguro yun na yung kalabit Niya. Sinasabing "Anak, pwede kang magopen sa akin." O kaya naman "Alam ko ang pinagdadaanan mo. Nandito lang Ako." Ngayon, walang wala ako. Sagad na ang pagod ko. Physically, mentally, emotionally and spiritually. Sa totoo lang gusto kong sumuko sa lahat ng bagay. Gusto kong sumuko dahil nahihirapan ako. Ilang beses na ba akong bumabagsak? Ilang beses na ba akong pumapalpak? Ilang beses ko na bang nadisappoint ang mga tao sa paligid ko? Ilang beses ko na ba Siyang nadisappoint? I'm living my life the way I want it to be, contrary to what makes Him happy. But He's still always there by my side. Saying "Go on, you can do that. Nandito lang Ako gagabay sa iyo." Hiyang hiya ako. Hiyang hiya sa mga ginagawa kong nakakasakit sa Kanya. Hiyang hiya ako sa mga duming nakadikit sa akin. Hiyang hiya ako na humarap sa Kanya dahil madumi ako. Pero nandyan Siya. Nakalahad ang mga kamay, handa akong yakapin. Gusto kong sabihin sa Kanya na... Lord, hindi ako karapat dapat sa pagmamahal mo. Pero heto Ka, yakap ako at sinasabing magiging maayos ang lahat magtiwala lang ako sa Iyo. Lord, napakadumi ko. Puno ako ng kasalanan. Pero nilinis at pinatawad Mo ako. Lord, sa lahat ng problema ko, sa lahat ng hirap at sa mga pagsubok, minsan nawawalan ako ng pag-asa. Nawawalan ako ng tiwala pero nandiyan Ka pa rin. Hawak ako. Napakabuti mo. Na hindi ko magawang suklian ang kabutihang iyon. I am so down right now. I feel so frustrated. I feel so weak. I feel like giving up. Wala akong ibang magawa kundi mag-isip ng mga plano para sa sarili ko. Nakalimutan ko na nandyan Siya. Siguro di na Niya kaya na makita akong ganito kaya binatukan na niya ako at sinabing "Anak, alam Ko ang problema mo. Alam Ko ang pinagdadaanan mo. Alam Kong nasasaktan ka. Alam Ko kung ano ang gusto mo. Pero may iba Akong plano na mas maganda pa sa plano mo. Kailangan mo lang magtiwala sa Akin. Hayaan mong Ako ang gumawa ng paraan sa mga bagay na pinoproblema mo. Ang kailangan mo lang gawin ay magtiwala sa Akin. Huwag kang matakot, nandito lang Ako. May magandang plano para sa iyo. Magtiwala ka lang sa Akin."

[dysbgrn]

There are people who always look at you like you're the most useless person they ever met. And there you are, want to grab a popcorn and watch them while doing great yourself.

[dysbgrn]

Huwag mong sayangin ang oras mo sa mga bagay na hindi naman nakakatulong sa iyo.

[dysbgrn]

Lagi lang akong nandito kapag kailangan mo.

Mga salitang masarap pakinggan pero nakakatakot paniwalaan. Isang pangakong walang kasiguraduhan. Isang pangungusap, pero maraming pwedeng paliwanag. Isang linyang pwedeng makaapekto sa iyo, pero hindi sa taong nagsabi nito. Parang isang gamot sa isang malubhang sakit. Pansamantala lang ang epekto. Walang kasiguraduhan kung aalisin ba nito ng tuluyan ang sakit. Mapapanindigan mo ba? Mapapanindigan ba niya? Paniniwalaan mo ba? Minsan masarap lang talaga itong marinig. Hanggang doon lang. Dahil madalas, sa huli sakit lang ang dulot nito sa iyo. Pakinggan mo lang. Hanggang doon lang. Para hindi ka masaktan kung hindi niya mapanindigan.

[dysbgrn]

May mga pagkakataon talaga na akala mo di mo magagawa ang isang bagay. Pero maggulat ka na lang andun ka na sa situation na yun. Tipong masasabi mo na lang na "Kaya mo pala eh." Siguro nga nagfail ako sa ibang bagay. Nakakadisappoint. Nakakadown. Nakakafrustrate. Nakakastress. Nakakadepress. Napapaisip ako kung gigjve up na lang ba ako. Na tama na, umayaw na lang ako. Pero di ko magawa. Andun na kasi ako sa part na "i can do it by myself" feeling. Nakakaproud lang na yung mga di mo nagagawa noon o takot kang gawin eh heto na. Ginagawa mo na. Lakasan na lang ng loob at tiwala na lang sa sarili. Yun na lang ang kakailanganin mo eh.

[dysbgrn]

Let's just enjoy what we have at this moment.

Yun lang ang kaya kong panindigan. At alam ko ganoon ka din. Di ko alam kung anong mangyayari sa future. Lets just enjoy each others company. And pag dunatibg yung point na alam nating wala naman na talaga tong patutunguhan, let's stop.

[dysbgrn]

It is hard to go up and scary to go down. But, I still give it a try.

[dysbgrn]

Ipaubaya na lang ang lahat sa tadhana.

[dysbgrn]

Yung taong komportable kang kausap.

[dysbgrn]

I won't stop until I get there.

[dysbgrn]

Gumala ako para manuod ng Train to Busan. Pero langya! Sira ang cinema ng Robinsons kaya walang nangyare. Badtrip lang!