efkololink

[efkololink]

ακούω τις μελωδίες της πρώτης νιότης

και σκέφτομαι πόσα λίγα ξέρω ακόμη

βέβαια εκείνη η άγνοια είχε μια ιδιαιτερότητα: ήταν απελευθερωτική κι εγκλωβιστική την ίδια στιγμή

να μπορούσα να μιλήσω στον άνθρωπο που ερωτεύτηκα εντονότερα απ όλους και να του πω κάτι το συμφιλιωτικό

ευτυχώς δεν εντοπίζω πολλά λάθη και δεν με κατηγορώ και με έναν τρόπο ενεργητικό στο τώρα δίνω τα χέρια με το παρελθόν

έτσι νομίζω πως έχουν τα πράγματα

βρεθήκαμε με πολλές φίλες και αυτό μού φαίνεται τρομερό, ανακουφιστικό, πανέμορφο

αναρωτιέμαι αν θα με συγκινήσει ποτέ στα αλήθεια κάποιος άντρας, φίλος ή εραστής, σύντροφος

είναι πολύ περιορισμένα αυτά που μπορούν να δώσουν: το πουλί τους, εξυπνάδες, μεταφορικό μέσο, ασφάλεια, βιβλιογραφίες και μουσική. αυτά είναι δεν έχει άλλο

σκέφτομαι τις φεμινίστριες που έγιναν λεσβίες από θέση

αν είναι δυνατόν

μωρέ λες

πρέπει να μάθω περισσότερα γύρω από αυτό, τι είπαν άλλες επί αυτού

και τα λοιπά

όμως αυτή τη στιγμή, 25μισό και κάτι παραπάνω, νιώθω μια σιγουριά πιο ωραία πιο σταθερή πιο γειωμένη, δεν μου λείπουν οι εκρήξεις και μου λέω πως δεν είναι ήττα, είναι εξέλιξη που μου κάνει και κάνει στις σχέσεις μου

η αλήθεια είναι πως δεν σκέφτομαι κανέναν άντρα πριν κοιμηθώ τελευταία

μου λείπει λίγο, αλλά με έχει πιάσει μια αδιαφορία προς αυτούς και παράλληλα ένα ντραηβ τρελό που εκτονώνω με έναν τρόπο δημιουργικό που πολύ με καυλώνει

[efkololink]

είναι βαρετά όταν δεν είσαι ερωτευμένη

όταν δεν είσαι ερωτευμένη, είναι βαρετά.

[efkololink]

τι εννο.ουμε οταν λεμε συντροφακια.

ο γ. μού μαθε να κανω και να στηριζω επιλογες που θελω

η α. μού μαθε να συγκροτω πολιτικο σκεπτικο

ο δ. μού μαθε να παντρευω την αναλυση με κατι πιο τρυφερο

ο α. μού μαθε να κρατω ισορροπιες

η μ. μού μαθε να εντοπιζω την επιθυμια μου και να μην τα μπαχαλευω παρα πολυ

ο μ. μού μαθε να μην παρακολουθω οολα τα μαθηματα

ο γ. μού μαθε οτι μπρος στην αγαπη τι ειν η διαφωνια

η γ. μού μαθε να μην μυθοποιω παρα πολυ και να γειωνομαι

ο κ. μού μαθε να ψωλια.ζω και μαι σοβαρη συναμα γελοια

ο ι. μού μαθε την απενεχοποιηση της ηττας και τις αγκαλιες

ο γ. μού μαθε τις ��ληγες με τα ραμματα και πολλη μουσικη

η α. μού μαθε ενα σωρο πραματα που στ αληθεια δεν μου τα μαθε ποτέ,  που 'ναι και το καλυτερο μαθημα.

[efkololink]

I wonder how many times you've been had And I wonder how many plans have gone bad I wonder how many times you had sex I wonder do you know who'll be next I wonder I wonder, wonder I do

κι έχεις καταλάβει ότι τα ‘χω ψιλοφάει μαζί σου// κι έχεις καταλάβει ότι ταυτόχρονα νο μασαράν και καλάθι μικρό// κι εγώ αναρωτιέμαι αν τα ‘χεις φάει κι εσύ λιγάκι - έτσι μού φαίνεται, μα μού (σουτου) λέω πως δεν συμβαίνει, ξες τώρα, φαντασιακό-ματαίωση-πληγή (λέξεις που φάγαμε ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ στην παραθέριση)// ποτέ δεν περίμενα να ‘μαι τόσο γειωμένη και (ε)αυτοπροστατευτική στα 22 μου. κι αυτό, νιώθω πως με πληγώνει περισσότερο απ’όλα.

[efkololink]

αυτό που λένε το σύμπαν συνωμοτεί [θαρρώ πως συνέβη χθες βράδυ]

που ‘σπασα το κινητό μου μόλις έσκασα στο πάρτι των αγαπημένων κι έπειτα τα σπάσαμε με χορούς και ερωτισμούς με τα φιλενάδια

κι εσύ έλειπες κι εγώ σκεφτόμουν την στιγμή που θα ανοίξω την πόρτα της συνοδηγού και σλουρπιιι ένας εσύ μαυρισμένος ή μάλλον καμμένος απ’τον ήλιο

αλλά έως τότε συνέβη το εξής// πήρα ταξί και έπαιζε μαρινέλλα, εκεινό που μου κουόταρες τις προάλλες όταν σου ‘πα πως θα πάω ανάβυσσο για μπάνιο// κι έτσι, δεν είπα στον ταξιτζή να στρίψει καθώς αφέθηκα στο 

με κρεμεζί πουκάμισο  παιδί απ’ την Ανάβυσσο.

[..]

και χτες μου τηλεφώνησες  νά `ρθω να σε ξανάβρω.

[efkololink]

έχω μάθει να ακουμπώ τους ανθρώπους δειλά, με μια συνήθεια να τους ανοίγω το κεφάλι μου και να προσφέρω εκείνα που ονοματίζουμε ανορθολογικά

και καμιά φορά ανατρέπεται το πρώτο, κι αναρωτιέμαι αν το παθαίνεις κι εσύ

και τώρα μάλλον μένει να περιμένουμε την ανακάλυψη τυχόντος τέτοιου συμβάντος ή μιας τέτοιας συγκυρίας.

[efkololink]

θέλω να πάω, αλλά κλασικά δεν θα το έχω και θα ναρκωθώ από τις 12.

gw re mlk den polythelw, ma kati mou leei oti tha kataliksw na. aplws den poly epeidi pisteuw pws tha nai hardcore katastasi, ekei pou nai kiola, den tha paizei sanida swtirias kapws, estw ekei an oxi feugio. ase pou tha nai atoma k dika mou kai genika k an krinw k ap allo kosmo, olo auto pithanws tha parei orgiastikes katastaseis, ena vouno partouzas stis 10am, kai nomizw den tha mai proetoimasmeni gi auto tin katallili stigmi kai tha nai metrio k avolo . psisou na kanoume kati pio giagiade.

[efkololink]

στην αρχή ακούς πράματα και κλικάρεις, και ξεδιπλώνονται χίλια δυο άλλα

και στη συνέχεια κλικάρεις κι άλλα urls, καιαι μετά από κάποια χιλιόμετρα της συνέχειας φτάνεις στον αξιοθαύμαστο ν αριθμό σελίδας

και έχει αραδιαστεί αυτός ο εντυπωσιακός σωρός απο πράματα, κι εσύ νιώθεις πως πρέπει να ξεδιαλέξεις και να φτιάξεις κάποιες συλλογές

όχι ότι αυτό αρκεί για να σώσεις τίποτα παραπάνω από τον εαυτό σου

ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος για να τον εφεύρεις και πάλι και πάλι και.

τον εαυτό κάπως σώζεις όσο κλικάρεις κι απορρίπτεις ή υποστηρίζεις κατοικώντας στα urls που διάλεξες

κι αυτά δεν μένουν έτσι, τα αλλάζετε μαζί ή φτιάχνετε άλλα, κι άλλα, και έτσι σώζεστε μαζί, αλήθεια είν’ αυτό.

bugs, errors, κακό σήμα, 0 mb, update.enable flash, χίλια τρία

τεσπα, υπάρχουν urls και urls, συντεταγμένες και συντεταγμένες ίσον ?

και ωραία όλα αυτά, και μειδίασες με κάποια ετεροντροπή, μα αυτό που ήθελα να σου πω εξαρχής είναι πως νιώθω ότι κατοικώ πολύ καιρό σ’αυτά που διάλεξα, και δεν είναι ότι είμαι σίγουρη πως θέλω άλλα, ή λίγο αλλιώς άλλα τέλος πάντων, απλώς ακόμη και η απόπειρα για στοιχεία cyberpunk ποίησης μού φαίνεται αρκετά οικεία υπό την έννοια του τετριμμένου (σαν να επισκέπτομαι έναν κάμπο την άνοιξη κάπως), κι άμα έχεις(ω) ξεπεράσει σχεδόν περήφανα την πππποιητική αναρχομίρλα και τα συναφή με κατάχρηση του enter -και χειρογράφως-, τι απομένει? μην σ’αγχώνει η υπερβολική χρήση του ασύνδετου, δεν είναι ταραχή αλλά στυλ!, ναι, ναι, επίτηδες και σαφής εξυπνάδα, ουφ, κουράστηκες, και κουράστηκα, και ακόμη απορώ και ανακουφίζομαι που γίνεται να συμφωνούμε σιωπηλά σ’όλα τα ανθρώπινα και να εκπλησσόμαστε όταν αυτή, η συμφωνία, γίνεται ρητή και χοροπηδά ανάμεσά μας, μπροστά απ’ τα μάτια μας, απόρω κι ανακουφίζομαι και με τα δυο, σίγουρα κι ανάλογα με το μουντ κι αν είναι κοινό, αν ειν μοιρασματικό αμφίδρομα και τρέχα γύρευε και τούμπαλιν

ωπ, ορίστε, η συμβουλή: τρέχα, γύρευε. όπως πρέπει: λίγο παιχνιδιάρικο και λίγο αγχωτικό

(γουελ θα προτιμούσα ένα gradient bold παρά αυτή τη σοβαρότητα.)

[efkololink]

eep ti leei?

καααάλα. χθες παραλίγο να τραυματιστώ ή κάτι χειρότερο, έπεσαν 2 πέτρες δίπλα απ'το κεφάλι μου (η πρώτη με τσίμπησε προειδοποιητικά, έτσι που γλίτωσα απ'την δεύτερη). ενθουσιάστηκα, λίγο που την σκαπούλαρα, λίγο που έχω μια τέτοια μικρή ιστορία, έτσι για 2-3 μέρες.

προχθές άνοιξα λογαριασμό στο goodreads και ανυπομονώ να γυρίσω στην βιβλιοθήκη μου, δεν τα θυμάμαι όλα σε καμία περίπτωση. μέχρι στιγμής έχω προσθέσει κάποιους αγαπημένους μου τίτλους, συνήθως από την ίδια ή τον ίδιο συγγραφέα (μάλλον τα μικρά αυτά σερί μαζικών προσθηκών μοιάζουν θλιβερά). ελπίζω πως θα ξαναπιάσω κάνα βιβλίο.

παίζω ένα παιχνίδι με προσωπικές ερωτήσεις στο μεσεντζερ και γνωριζόμαστε με τους φίλους. με μερικές το παίζουμε σε τρολ μοουντ και μ'άλλες πιο σοβαρά. πού και πού αποφεύγω τις προβολές αλλά όλο και την πατάω, ένας φίλος ζήτησε συγνώμη επειδή το 'κανε. καμιά φορά κάνω σκιπ επειδή κάποιες είναι βαρετές ή δεν συμφωνώ με την διατύπωση ή και τις επιλογές. στην πραγματική ζωή θυμάμαι πως μιλάμε γι'αυτό, αλλά εδώ είναι άλλος αλγόριθμος.

έχω δει πάρα πολλές συνεντεύξεις αυτές τις μέρες, εναλλαγή μεταξύ επιφανών παραγόντων στον νέο ελληνικό σινεμά και προσώπων εγχώριας σοου μπιζ. οι δεύτεροι είναι ανάλαφροι, κάπως θλιβεροί και λίγο εκνευριστικοί. οι πρώτοι είναι κι αυτοί λίγο εκνευριστικοί, κάποιοι μιλάνε πολύ ήρεμα και ενίοτε βαριά συγχρόνως, παρατηρώ πού κάνουν παύσεις κι αναρωτιέμαι αν συνεχίζουν την σκέψη στο κεφάλι ή είναι απόπειρα ένδειξης εγκεφαλικής εξυπνάδας. είδα μια ταινία τις προάλλες και μια σήμερα. μ’άρεσαν κι οι δυο, μα στην πρώτη ένιωθα λες και είναι παραπάνω από δροσερός ο καιρός και έχει ήλιο, με μια κουβέρτα από κάτω του γω ολα οπως πρεπει. μάλλον αυτό χρειαζόμουν; άμα θες τα καλύτερα λεπτά, τελ μι.

όμως είναι κι άλλα.

πήγαμε στο πάρκο ένα βράδυ και άκουσα παλιά κουτσομπολιά, ούτε καν ιστορίες με σημασία, και τελικά δεν είπα δικές μου ιστορίες, σαν από ελιτισμό που ονομάτισα ασυμφωνία περιεχομένων. και σχεδόν κάθε βράδυ στο εναλλακτικό μπαρ, ξέρεις πως μου έλειψε η πλατεία; όταν είμαι στην πόλη, λαχταρώ το φρέσκο ζαρζαβάτι, κι όταν είμαι στο χωριό, ποστάρω τον αττικό ουρανό στο ινσταγκραμ. δεν θέλω ψυχ εξήγηση, μήπως απλώς είμαι λίγο καραγκιόζης?

τι άλλα τι άλλα.

λοιπόν δεν ξέρω αν φταίει το βίωμα ή το διάβασμα, ή η συνήθεια όπως έχει τα τελευταία χρόνια, μάλλον τίποτα από αυτά μα κάτι άλλο (ξέρω εγώ.) αλλά η συνύπαρξη με κόσμο που δεν συζητάμε αυτά κι εκείνα που συζητάμε μαζί, μακρινά κεφάλια αλλά κοντινές καρδιές κάπως, με βάζει σε μοουντ εσω θεωρητικοποίησης και υπερανάλυσης, το οποίο ίσως να το κάνω και μ'εσένα, αλλά εκεί με πιάνω το εκκινώ συνειδητά. ξέρω 'γω,τι να σου πω, ποτέ δεν περίμενα πως θα κάνω κεης σταντι του κώλου την μάνα μου.

[efkololink]

σ’ έναν ιδανικό ιδανικό κυβερνοχώρο αυτά που σου λέω και μου λες και του λες και σου λέει και της λέει και του λέει και της λέει και της λέει και της λέει, θα χοροπηδούσαν στον ρυθμό που οι σκέψεις κάνουν και τρώνε και γίνονται σβούρες μέσα στο στρόγγυλο ή οβάλ ή σχήμα-καρδιά ή ή που έχουμε αυτά που μου λες και της λέει, θα πάθαιναν κι εκείνο που οι σβούρες παθαίνουν όταν δεν βλέπουν το Χ από χαρτοταινίες στα τζάμια αυτού που έχουμε τότε οι σβούρες πονάνε αλλά το ξεχνάνε λίγο επειδή περισσότερο σκέφτονται τον πόνο >> ο εγκέφαλος δεν βγαίνει σε σχήμα-καρδιά καλέ ο εγκέφαλος βγαίνει σε σχήμα-εγκέφαλος >> η πιθανότητα αυτού τού κυβερνοχώρου μού προκαλεί το μούδιασμα που επιφέρεται αφού η μύτη πάθει ζντουπ. δηλαδή πάλι αυτό με τον πόνο και την σβούρα γύρω απ’ αυτόν. δηλαδή κάπως έτσι: _____{_!!____;__!!___{{{{(((__\\_\__________

[efkololink]

είναι ένα παιχνίδι που θέλω να σου μάθω σε λίγο θα είναι ένα παιχνίδι θα σου απλώσω το χέρι μου, εσύ δεν θα το πιάσεις είναι ένα παιχνίδι που ήθελε να μου μάθει είναι ένα παιχνίδι που έμαθα σε λίγο θα ξεκινήσει πάλι >> τώρα σου απλώνω το χέρι μου κοίτα, το κάνω γιατί δεν το πιάνεις; μην εξηγείς, γιατί εξηγείς; άντε πάλι σου απλώνω το χέρι μου ρε, σου απλώνω το χέρι μου πιασ’ το, πιασ’ το, που να πάρει τι είναι αυτά που λες; δεν ανέφερα ποτέ ποτέ κανόνες θυμήσου τα λόγια μου, μ’ ένα σκρολ απ στην μνήμη >> είναι ένα παιχνίδι που έμαθες