entert1

[entert1]

Dragon Quest? Je weet wel die tekenfilmachtige game met die Dragonball Z karakters, toch? Zo zou je dat misschien gezien hebben in het verleden. Maar Dragon Quest 11 is niet zomaar ‘die’ game, het is adembenemend. De cartoonrealistische stijl die door mijn PS4 Pro en Ultra HD naar voren komt, in een wereld waar ik kan springen, rennen, paardrijden en jaaaaaa: Turn Based Fantasy!

Ik moet je iets bekennen, dat zeg ik altijd eerlijk bij de Fantasy games, dat ik een Turn Based fan ben. Strategisch knokken in het fantasy genre vind ik leipe shit, om toch niet geheel de N.E.R.D. uit te hangen. Toch trok Dragon Quest mij in het verleden niet echt. Gek eigenlijk, want Square Enix heeft mij al jaren in zijn grip, terwijl de makers van de Dragon Quest dat nog nooit gedaan hebben. Hoe kan dat? Want dit team van ontwikkelaars ( scenarioschrijver Yuji Horii, componist Koichi Sugiyama en character designer Akira Toriyama ) werken al meer dan 30 jaar samen aan dit niche product, dat in Azië overigens helemaal geen niche is.

De stijl, dat is het vooral. Ja, het kwam vooral door het getekende realisme, wat altijd een beetje kinderlijk en goedkoop overkwam. Dit samen met vijandjes die er nog te lief, of te dom uitzagen om voor Pokémon door te gaan. Niets ten nadele van Pokémon, trouwens. Sorry, Ash.

Story

De wereld van Dragon Quest 11 , Erdrea , wordt weergegeven in een zachte cartoon-realisme stijl dat zo fantastisch , meeslepend en prachtig is, dat ik gewoon even om mij heen aan het staren was tijdens het gamen. En Erdrea is enorm . Er zijn tal van locaties die je kan bezoeken, ieder met haar eigen zichtbaar opvallende stijl en populatie van verschillende NPC’s . Je kunt aan de architecuur, de landschappen en de bevolking zien dat je iedere keer weer in een ander deel bent van de wereld, deze diepgamg is prachtig.

Square Enix begint zoals altijd in een klein dorpje. Een gezellig, rustig dorpje waar de hoofdpersoon woont; jij dus. Helaas spreekt ieder karakter, vaak met voice acting, behalve je eigen karakter. Ai, dat mist even wat bonding die je bijvoorbeeld met Final Fantasy 10, met Tidus, wel had. Maar goed, jouw personage bezit magische krachten die vanaf je 18e opeens zichtbaar worden voor de buitenwereld. Dat is voor de één iets om trots op de te zijn, voor de ander iets om je op te sluiten. Jij blijkt the luminary’ te zijn. Een held, met de krachten van het licht, gekenmerkt met een tatoeage op je hand en een mooie hanger op je nek. Ohja, ook gekenmerkt met een hele hoop narigheid en duistere voorspellingen. Dat is ook precies de reden waarom de koning jou de cel in bonjourt. Maar geen punt, daar ontmoet je jouw maatje. Al gauw ga je samen op reis door een prachtige wereld, steden, woestijnen, dungeons en ontmoet je vele vrienden en vijanden. Nogaltijd kom je vijandjes, vooral in het begin, tegen die ik moeilijk serieus kan nemen. Maar als de draak achter je aan zit onder het paleis, dan heb je alleen nog maar zin om te spelen! Oh wat ik ook briljan gestolen vond wat het paardrijen, het is net alsof je met Link door de straten rijdt, maar beter goed gejat, dan slecht bedacht.

Gevechten

Turn Based Fantasy, terwijl je karakters vrij mogen bewegen, dat werkt top. Ik krijg direct een Final Fantasy 12 gevoel, één van mijn favoriete games overigens die je nu nog voor de PS4 kunt kopen. Tipje. Daar loop je ook door een wereld waar je jouw vijanden al gewoon ziet lopen en als je ze dichtbij nadert, dan begint het vechten. Grappig is dat als je ze besluipt je een voordeel hebt en als je vol gas (galop) tegen een kleinere vijand aanbotst dan lanceer je ‘em. Maar dan, het gevecht! Je hebt dus de optie om te bewegen wanneer je tegenover een vijand staat, maar dit heeft geen invloed op het gevecht zelf. Je kunt ervoor kiezen om te spelen vanuit het meer traditionele perspectief van Dragon Quest, en zelfs kiezen om je party in te stellen om zelf gevechten aan te pakken als je wat pijn wilt verzachten. Dus ik koos voornamelijk voor handmatig kiezen van een aanval of een magische spreuk, anderzijds (deed me weer denken aan FF12) kan je ook kiezen voor een bepaalde vechtstijl die automatisch jouw keuzes maakt. Bijvoorbeeld enkel zwaardaanvallen, of enkel magie.

Een pietsje lijkt het op Final Fantasy 12, maar zonder veel van de diepte van dat spel, en het is niet het enige spoor dat je hier zult vinden. Personages worden genivelleerd via een build die werkt zoals Final Fantasy 12’s License Board – of Sphere Grid van Final Fantasy 10, als je dat liever hebt – met skills die je ontgrendeld bij levelem en die je weer uitgewisseld voor nieuwe vaardigheden. Combineer dat met het crafting-systeem – gevoed door een schattige minigame waarbij je wegsmelt naar een smidse, maar gehinderd door het feit dat je eerst het recept voor een bepaald item moet hebben opgegraven en door boekenplanken en laden te struikelen. Klinkt vaag, is het ook een beetje. Allemaal leuk bedacht, maar het mist de serieuze ondertoon die skills upgraden nodig heeft.

Quests

Wat ik tof vond, is dat je een beetje World of Warcraft achterige quests kunt doen. Dus je ziet een roze stipje (waarom roze????) op je mini map en als je er vlakbij bent zie je een NPC met een roze (waarom roze?!!?) uitroepteken boven zijn hoofd. Je praat even met diegene en je komt erachter dat hij zijn kat kwijt is. Ga je het beestje zoeken voor hem? Vrije keuze, met leuke belonikjes als resultaat en je leert een gebied even net wat beter kennen. Hierdoor kwam ik erachter dat je in een stad op de daken kon en dat je door schoorstenen kunt klauteren. Leuk en een prachtig uitzicht.

Snelheid

Dragon Quest 11 is vlot. Zeker voor een RPG. Daarmee bedoel ik dat je binnen één uur al in het eerste echte flinke stadje bent, waar je al een maatje hebt en je de eerste armor en wapens kunt kopen. Alle tutorials heb je gehad en je zit er al lekker in. Ben je een uur of vier verder dan vecht je al met drie of vier karakters die jezelf kunt samenstellen zoals je wilt, op skills en wapenuitrusting dan. Wil je het toch anders dan moet je alleen even een standbeeld of kerk opzoeken om alles weer om te gooien. Ja, voor wie Dragon Quest niet kent, je kunt saven en je team helen in een kerk. Dit geeft altijd een mooi rustig beeld als je de game wilt saven en wilt stoppen. Dat is ook precies wat ik nu ga doen.

Conclusie

Het is een tijd geleden dat er weer een nieuwe Turn Based Fantasy RPG is verschenen op de Next Gen consoles. Dragon Quest is prachtig, grappig, leuke Britse Voice Acting van bijna alle leuke karakters. Jammer dat de antagonist zelf niet praat, dat mist voor mij toch een stukje relatiebeheer tussen mij en het karakter. De andere maken dit weer goed. De wereld Erdea is wonderbaarlijk groot en geeft je ruimte zat om ongestoord te exploren. Hier en dan kom je vijanden tegen die er zo dom uitzien, zodat je je afvraagt of de designers simpel zijn. Maar zo nu en dan komen er plaatjes binnenstorm zodat je alles weer vergeet.

Review: Dragon Quest 11: Echoes Of An Elusive Age (PS4) Dragon Quest? Je weet wel die tekenfilmachtige game met die Dragonball Z karakters, toch? Zo zou je dat misschien gezien hebben in het verleden.

[entert1]

Game of Thrones houten muziekdoos!

Game of Thrones houten muziekdoos!

Game of Thrones; het houdt mij al jaren in spanning. De boeken heb ik verslonden, de TV serie ben ik aan verknocht en alles wat er bij komt kijken is tof! Heb je ook een GoT verslaving? Dan is dit echt een hebbedengetje voor jou. Via onze vrienden van Welkoop kwamen wij in het bezit van een Game of Thrones houten muziekdoos!

(more…)

[entert1]

De HTC Vive VR headset gaat draadloos!

De HTC Vive VR headset gaat draadloos!

De nieuwe revolutie voor VR is geboren op de Gamescom. Voor serieuze VR headsets dan. HTC laat daar de Vive Wireless Adapter zien. Dus geen noodzaak meer om vast te zitten aan de PC. (more…)

[entert1]

AOC, een merk dat het al tijden goed doet met goede monitoren, uitdagend design en zeer goede prijzen. Qua prijs doen ze er even een schepje bovenop…. €199, voor een 31 inch WQ HD scherm? Waar zit het addertje!? Nou dat ga je lezen, die is er niet!

Als wij schermen binnenkrijgen vinden we het leuk om eerst te gokken wat deze zou moeten kosten. Er werden prijzen genoemd van rond de €300 tot €450 euro. Niets is minder waar, ten tijde van schrijven koste deze monitor €199,-. Kijkend naar de specs en dan weer naar de prijs…. Ik kan je zeggen dat die normaal gesproken toch echt niet matchen. Dus we nemen de proef op de som en let’s go!

Design

Helaas geen nieuw reviewmodel en wat kleine gebruikssporen dus weinig eigen foto’s omdat die geen recht doen aan het product. We zien een stijlvol scherm. De omlijsting aan de voorkant is van dun glanzend zwart plastic, met rechts bovenin het typenummer. Midden onder het AOC logo in het zilver. De knoppen aan de onderkant voelen stevig aan, zitten wel wat dieper naar achteren dan je zou verwachten. Aan de onderkant is het een vrij breed scherm, dit komt onder andere omdat de voeding erin is gebouwd. Dat heeft z’n voor en nadelen natuurlijk. Voordeel, je snoer heeft geen adapter, nadeel als de voeding kapot gaat moet je scherm worden gerepareerd i.p.v. alleen een nieuwe kabel kopen.

This slideshow requires JavaScript.

  De achterkant dan, die is van geborsteld glanzend plastic. Met in het midden in het groot AOC. De voet is van zilver glanzend en geborsteld plastic, althans de buitenlaag dan. De voet is meer dan zwaar genoeg om de monitor goed op z’n plek te houden. De boog die de voet en de monitor koppelt is een leuk staaltje design. Van de voorkant en zijkanten lijkt deze zwart, van achteren is hij echter zilver. Toch een leuk saillant detail! Omdat er wel veel plastic wordt gebruikt is het scherm wel wat wiebeliger dan andere monitoren. Ook kan deze AOC monitor niet omhoog en omlaag. Dus je moet wel zeker weten dat je de goede hoogte kan maken voor jezelf.

Connectiviteit

Mag ik deze monitor nu al een dik compliment geven? Ja dat mag ik. Eindelijk eens weer een monitor waar ik niet als een acrobaat onder hoef te hangen omdat de fabrikant qua design de aansluitingen persé naar beneden hangend wil ontwerpen. Bij deze AOC Q3279VWF is het gewoon makkelijk recht uitstekend voor het simpel aansluiten van je apparaten. Ook de hoeveelheid aansluitingen is meer dan toereikend. Hieronder een foto ervan. Zowel, HDMI, DVI als DisplayPort kabels kunnen worden aangesloten, en niet te vergeten VGA…. wie dat nu nog gebruikt althans. Maar goed het zit er allemaal op! Oh en er zit ook nog een 3,5 mm jack cable aansluiting op.

Beeldkwaliteit

Komt dan nu het struikelblok voor die lage prijs? Uhm nee, niet exact. De zwart wit verhoudingen, contrast, zijn meer dan prima. De kleuren zijn ook erg goed! Qua inkijkhoek heb ik wel een opmerking, als je er recht voor zit is er niets aan de hand. Ga je met vrienden er omheen zitten als een soort TV dan zou ik dat niet aanraden. Maar hé als dat het enige is! Verder is er ook geen sprake van backlight bleeding. Ook komt het met Freesync voor een soepelere game-ervaring als je AMD videokaarten gebruikt. Met 5 ms, is dit geen trage monitor, ben je diehard Counter Strike speler dan is het aan de trage kant. Voor elke andere toepassing is het meer dan zat!  Zeker dik tevreden qua kwaliteit en ik denk dat deze zeker schermen in het hogere segment nog zou verslaan.

Gebruikersgemak

Je haalt hem uit de doos

doet de stekker in het stopcontact en in je monitor

stopt je kabel in je monitor en je pc. En done!

Hé, ik verheug me altijd zo op het monteren van monitoren! Leuke zin trouwens… Maar dat hoeft hier niet, het is een complete monitor die je meteen neerzet en aansluit. Qua menu ook niets bijzonders. Alle opties zitten erop en qua design ook niet uitspattend.

AOC, een merk dat het al tijden goed doet met goede monitoren, uitdagend design en zeer goede prijzen.

[entert1]

Review: The Snowman (Blu-Ray)

Review: The Snowman (Blu-Ray)

The Snowman is één van de grotere releases voor Universal aan het begin van het jaar. Na een flinke campagne om Nederland naar de bioscoop te trekken, is de thriller nu uit op Blu-Ray en onze afsluiter voor het weekend. (more…)

[entert1]

Review: The Expanse Seizoen 1 (DVD)

Review: The Expanse Seizoen 1 (DVD)

We hebben vandaag een nieuwe hitserie in de review; het eerste seizoen van The Expanse. Een sci-fi serie waar je voor de verandering wel je kop bij moet houden. Een sci-fi voor iedereen die wel houdt van een moordmysterie. (more…)

[entert1]

Logitech G introduceert haar Lightsync speakers en keyboard

Logitech G introduceert haar Lightsync speakers en keyboard

Logitech G speelt al een paar jaar met een diepere integratie tussen verlichting in gaming producten en aansturing vanuit games. Met de nieuwe Lightsync producten knalt het systeem letterlijk jouw muren vol licht. (more…)

[entert1]

Review: Bayonetta 2 (Nintendo Switch)

Review: Bayonetta 2 (Nintendo Switch)

Het was misschien wel de meest brutale en rare actiegame die we op de Wii U hebben gezien, maar Bayonetta 2 komt nu ook naar de Nintendo Switch. In een veel meer definitieve versie dan we ooit hebben gezien. (more…)

[entert1]

Review: Happy Death Day (Blu-Ray)

Review: Happy Death Day (Blu-Ray)

Dat het verhaal gebaseerd is op de klassieker Ground Hog Day steken ze in Happy Death Day niet onder stoelen of banken. Dat hoeft ook niet. Hier geldt duidelijk; beter goed gejat dan slecht bedacht. (more…)

[entert1]

Review: Blade Runner 2049 (4K Blu-Ray)

Review: Blade Runner 2049 (4K Blu-Ray)

De mooiste sci-fi film voor fans van 4K is uit; Blade Runner. De film zet ons in een werkelijk prachtige wereld neer. Confronteert ons met een bizarre wereld en ellelange dialogen. Het spannendste in de ruim drie uur durende film zijn de borsten van Ana de Armas. (more…)

[entert1]

Razer Chroma en Philips Hue nu te koppelen

Razer Chroma en Philips Hue nu te koppelen

Als gamer wil je natuurlijk de ultieme gamebeleving in jouw gameroom. Niet alleen met premium hardware van merken als Razer, maar ook met bijbehorende sfeerverlichting. Philips Hue en Razer zetten de volgende stap. (more…)

[entert1]

De PocketSprite is een ultrakleine Game Boy

De PocketSprite is een ultrakleine Game Boy

Altijd al een Game Boy aan je sleutelbos willen hebben hangen? Dan is de PocketPrite echt iets voor jou. Het lijkt één van de kleinste handheld consoles ter wereld te zijn met een volledig kleurendisplay. (more…)

[entert1]

Review: Shooter Seizoen 1 (DVD)

In de film Shooter kreeg Mark Wahlburg de hoofdrol onder regie van Antoine Fuqua. In de serie Shooter mag Mark Wahlberg aan de slag als executive producer van de serie. (more…)

[entert1]

Nintendo brengt Mario Kart naar Android en iOS

Na Super Mario Run en Fire Emblem Heroes lijken ze bij Nintendo de smaak te pakken te hebben. Het Japanse bedrijf komt dit jaar met een nieuwe Mario game; Mario Kart Tour. (more…)

[entert1]

Review: Kingsman – The Golden Circle (4K Blu-Ray)

Sinds deze week ligt hij in de winkel. Ik heb het over dé uitdager voor James Bond. Net zo geheim, maar veel grappiger. En meer spektakel. Ik heb het over Kingsman – The Golden Circle in een fantastische 4K uitgave. (more…)

[entert1]

Gratis games: Amnesia: A Machine for the Pigs & The Dark Descent

Vandaag weer twee gratis games om je weekend mee te vullen. Hoewel we Halloween al lang achter ons hebben gelaten, mag je los gaan met de Amnesia pack van de Humble Bundle. (more…)

[entert1]

Het in 1969 in Japan opgerichte Hori is in zijn thuisland al ruim 30 jaar lang bekend om de game accessoires die het merk in eigen land uitbrengt voor alle denkbare spelcomputers. Sinds het jaar 2004 heeft Hori zijn operatie uitgebreid naar de rest van de wereld en zijn de Hori accessoires dus naar Europa overgewaaid. Zo ook deze Hori Controller. Maakt Hori met zijn Onyx een stap in de goede richting? Entert1.nl test de Hori Onyx Wireless PS4 Controller.

Bouw

De Hori Onyx Wireless PS4 controller wordt afgeleverd in een klein blauw doosje. Zodra de Hori Onyx uit de verpakking wordt genomen vallen twee dingen direct op. De Hori Onyx is erg compact, zeker als je de traditionele PS controller gewend bent. Of dit storend is? Daar kom ik later in deze review nog even op terug. Daarnaast is de enige stekker die je in de Hori Onyx kan steken een micro-usb kabel om de controller van een nieuwe lading stroom te voorzien. Wat we hier dus missen is een 3.5mm audio uitgang om een headset aan te verbinden.

Het is de mannen van Hori gelukt om met deze Onyx een lekker solide controller te produceren. De Hori Onyx buigt of kraakt niet. De knoppen lijken goed te reageren en de controller is stevig genoeg om enig misbruik te weerstaan. De Hori Onyx is voorzien van alle gebruikelijke knoppen die ook op de traditionele DualShock te vinden zijn.

Design

Lekker basic Hori! De controller is geheel zwart uitgevoerd. Het enige dat zich onderscheidt van de verder geheel zwarte body zijn de bekende toets aanduidingen en natuurlijk de gekleurde LED die afhankelijk van de game die je speelt van kleur verandert. Deze Hori Onyx Wireless PS4 controller lijkt qua vorm eigenlijk het meest op de Xbox controller en de PS4 controllers van Razer en Nacon, maar dan wel wat minder premium. Het linker pookje is verplaats naar een positie hoger op de controller en de directionele toetsen hebben een beweging in de tegengestelde richting gemaakt. De ‘Share’ en ‘Options’ knoppen zijn in plaats van aan weerszijden van de touchpad aan de onderzijde hiervan geplaatst. direct naast de centraal geplaatste ‘PS’ knop.

Gebruik

Yes! Hij is draadloos! Deze Hori Onyx controller is draadloos direct met je PS4 te verbinden. Waar vele PS4 controllers anders dan de DualShock een USB dongle nodig hebben om draadloos te fungeren. Deze Onyx niet! De Jappanners van Hori hebben een officiële licentie weten te bemachtigen waardoor hun controllers direct door de PS4 wordt herkend. Nadat de controller bij het eerste gebruik is gekoppeld werkt deze daarna probleemloos draadloos en net als een DualShock. De verbinding is prima en het signaal wordt pas op een afstand van enkele meters wat minder stabiel. Zelfs de PS4 inschakelen door de ‘PS’ toets in te drukken wordt ondersteund. Goede zaak!

Het knopgebruik van de Hori Onyx Wireless PS4 controller is prima. De pookjes en knoppen reageren prima en snel. Hoewel het altijd even wennen is dat de linker pook en de ‘Share’ en ‘Options’ knoppen op een andere plek zitten. Na 20 minuutjes intensief gamen vind je de knoppen moeiteloos. De R1 en R2 triggers voelen prima aan en ook de touchpad werkt zoals het hoort.

Toch is het niet alleen maar hulde voor deze Hori Onyx. Zoals al eerder genoemd is de Hori Onyx niet groot. Nou heb ik vrij kleine handen en was dit voor mij een kwestie van wennen aan zijn compacte formaat. Personen met grotere schoepen dan ik kunnen dit zeer zeker als hinderlijk ervaren. Ben je dus bouwvakker, stratenmaker of specialist in een ander soortgelijke zware ambacht, dan raad ik je ten zeerste aan om eerst deze Onyx eens vast te houden, alvorens deze te kopen.

Daarnaast vermeld de doos van deze Hori Onyx dat de controller het 6 uur lang volhoudt op een volledige acculading. Nou geloof ik direct dat de Hori Onyx 6 uur lang op een acculading ingeschakeld kan zijn. Gebruik je de Onyx echter om intensief te gamen en staat bovendien de vibratie functie ingeschakeld, dan redt de Hori Onyx de beloofde 6 uur bij lange na niet. Na zo’n 3 á 3,5 uur zal de Onyx om een oplaadbeurt vragen, en eigenlijk vindt ik dat wel een beetje te snel.

Zoals al eerder genoemd in deze review is de Hori Onyx niet voorzien van een 3.5mm ingang om een headset te verbinden. Voor de headset-gamers onder ons: speel je met een bedrade headset en schaf je deze Hori controller aan? Kijk dan meteen even naar een nieuwe PS4 headset die draadloos met een dongle direct aan PS4 te koppelen is…

Review: Hori Onyx Wireless PS4 Controller Het in 1969 in Japan opgerichte Hori is in zijn thuisland al ruim 30 jaar lang bekend om de game accessoires die het merk in eigen land uitbrengt voor alle denkbare spelcomputers.