Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
Skál - 30 Sept. 2021
31. Október, 2017, dagurinn sem við byrjuðum saman, skál fyrir því, okkur. Einfaldlega einn besti dagur lífs míns, sá dagur markaði upphafið á fallegu sambandi, heilbrigt og traust. Það sem við hlógum, sungum og skemmtum okkur. Ég vissi strax að ég elskaði þig. 13. Janúar, 2018 var dagurinn sem ég safnaði kjark og sagði þér að ég elskaði þig á sófanum heima hjá mömmu þinni, ég hef aldrei verið jafn viss og hræddur á ævinni. En þú sagðir það til baka, þá var ekki aftur snúið.. eða svo ég hélt.
23. September, 2021 er dagurinn sem við ákváðum að fara okkar eigin leiðir. Eitthvað sem ég dauðsé eftir, ég hata það. Meira en allt. Ég skil ekki nákvæmlega hvernig það fór út í þetta, ég elska þig meira en allt, ég veit að þú ert á því sama, öll þessi ár, allur þessi tími.. við gerðum allt saman. Óaðskiljanleg.
Ég er tilfinningaheftur á marga vegu en ekki með þér, þú ert eina manneskjan sem hefur þessi áhrif á mig lengur, ég er búinn að vera í kvíðakasti í viku straight, ég get ekki borðað eða sofnað.. þegar ég næ að sofna þá dreymir mig um þig. Að missa þig er eins og hjartað hafi verið rifið úr mér, sálin í molum. Ég ólst upp í þessu sambandi, fullorðnaðist, þroskaðist og dafnaði með þér í gegnum árin og allt það sem við gengum í gegnum, hlið við hli��, alltaf.
Næturnar eru óteljandi þar sem þú lást sofandi í rúminu okkar og ég horfði á þig, á hversu falleg þú ert og hugsaði um hversu mikið ég elska þig, hversu heppinn ég er að hafa átt þig, kallað þig mína. Ég vildi vera með þér að eilífu, ég vildi að dóttir gæti notað hálsmenin sem ég keypti handa þér, sofið með bangsana sem þú elskaðir svo mikið að ég keypti þá, ég vildi gefa þér heiminn.. ég hefði gert það. Ég vill ekki vera einn, einhleypur, á lausu. Mig langar að koma heim til þín eftir vinnu, vakna með þér á morgnana. Nú er ég á þeim stað, ég vill ekki fara á tinder eða smitten eða hvaða drasl sem er notað í dag, mig langar ekki að fara sofa hjá einhverjum gellum, það er ekki fyrir mig lengur, ég þarf tengingu. Ég þarf þig. Dagurinn sem við hættum saman, við ákvaðum að eyða honum saman.. í eitt skipti fyrir öll, við elduðum saman, sungum og hlustuðum á tónlist, láum saman og grétum bæði, við fundum bæði að þetta væri ekki það sem við vildum, þess vegna er þetta svona erfitt. Hver veit. Kannski liggja leiðir okkar saman á ný, við eigum hund saman sem er ekki að fara neitt næstu 15 árin. Ég get verið einn, ég veit það... mig bara langar það ekki.
15 notes
·
View notes
Text
Ég veit ekki
Það er smá síðan að ég skrifaði eitthvað í þessa dagbók eða mánaðarbók.. frekar kannski nokkrum sinnum á ári bók. Það er einfaldlega vegna þess að það hefur lítið verið til þess að skrifa um.
Lítið breyst en samt ótrúlega mikið, ný vinna, ný verkefni og nýjar hugmyndir.
Allskonar fullorðins dót, ég flutti út, fékk mér hund, lærði að elda mat hahah, misst nokkra vini á leiðinni en eignast fleiri. Ég keypti mér píanó og ákvað að reyna láta verða að áralöngum draum og læra að spila eftir að hafa elskað og dáð þetta hljóðfæri og þá sem geta leikið á það. Það gengur eitthvað, hægt en gengur samt.
Nú er ég 23 ára, eða næstum því, nokkrir dagar í það og það hræðir mig smá að sjá hversu hratt tíminn l��ður, litli bróðir minn er að fá bílprófið sitt á árinu.. líður eins og það hafi verið í gær þar sem ég var að verða 17 og fá prófið og brjóta á mér hnúann í bílslysi og fara eins og fáviti með sveitt gifs á Kings of Leon tónleika með vini mínum sem ég tala ekki við lengur.
En ég átti erfiða viku fyrir aðeins meira en mánuði, þetta kemur og fer eins og alltaf en hefur í raun engin áhrif á lífið lengur, ég kann að vinna úr því.. ég kannski féll aðeins of langt þarna en það sýndi mér bara hversu góður ég er búinn að vera og það stefnir ekkert í verri átt. Ég veit mína kosti og galla og það hjálpar oft að telja þá upp, tala við sjálfan sig og segja “Fannar þú getur þetta”.
Það líður öllum illa á tímum, það eiga allir sín vandamál og óöryggi. Allir búa yfir því að sigrast á því sem þeim þóttist aldrei geta tekist.
Vona bara að tumblr fari ekki niður svo ég geti lesið allt draslið sem ég var að hugsa og pæla í.
Hver veit hvað gerist næst, ég veit það allavega ekki.
__________________
PS. Ég sá að þú likeaðir dótið sem ég rebloggaði, það lét mig brosa smá að þú sért ennþá mögulega að kíkja inn og tékka eftir öll þessi ár.
Kannski varstu bara að fara inn á tumblr og sást það fyrir tilviljun en samt, lét mig brosa. (Alles gúdd bæ ðe vei!)
1 note
·
View note
Text
Að horfa til framtíðar.
Klukkan er 06:38, 07/03/2020, ég er búinn að fá mér nokkra og ég er dálítið pirraður. Ég verð að byrja lifa fyrir sjálfan mig, gera hluti sem ég vill gera, ekki það sem aðrir vilja að ég geri, það er rót óhamingju. Ef mig langar að prufa nýja hluti þá geri ég það, það er enginn sem segir mér að ég megi það ekki, ef mig langar að byrja að læra á píanó þá geri ég það, ef mig langar ekki í háskóla, þá fer ég ekki, ef mig langar í háskóla, þá fer ég, ef mig langar að fara til útlanda þá fer ég til útlanda, ef mig langar að djamma þá fer ég að djamma.
Ef mig langar að vera einn þá verð ég fokking einn, eins lengi og þarf, ég skulda engum afsökun. Er kominn með nóg af þessum boxum sem fólk setur mig í. En ég mun líklega aldrei getað viðurkennt tilfinningar fyrir öðrum. ____ Ég er að sjá svo mikið af fólki sem er að glíma við marga af sömu djöflum og ég glímdi við, ég veit að það þýðir ekkert að segja við þau að tíminn lagi allt, þó svo að hann á til með að gera það, ég veit það af því að tíminn lagaði margt hjá mér, þetta er kafli sem er mislangur hjá sumum, og hann getur því miður endað mjög illa hjá mörgum, hann var á mörkunum hjá mér en ég vann. Mig langar að hjálpa, að deila minni sögu, kannski myndi það kveikja einhvern vonaneista hjá einhverjum, ég veit ekki. Veit bara að ég vill ekki að neinn fari í gegnum þetta einn. Því ég veit hversu mikið að sökkar að liggja upp í rúmi alla daga og allar nætur að gráta og hugsa þangað til að þér er farið að dofna, og þú verður svo dofinn að þú veist ekki hvort þú sért á lífi eða ekki, og dettur í sjálfskaða pakkann. Lífið breytist, þér mun batna, sama hversu ólíklegt að þér finnist það, þó svo að þú trúir því engan vegin og sjáir bara eina leið út. Þetta snýst bara um styrk og vilja til þess að klifra upp, kannski ætti ég að skrifa pistil eða eitthvað. Veit ekki hvað ég er kominn út í núna, er farinn að röfla og ætla slútta þessu. Við heyrumst seinna Fannar. Bestu kveðjur,
1 note
·
View note
Text
the older you get the more you appreciate just chilling at home doing nothing
356K notes
·
View notes
Text
Intuition is real. Vibes are real. Energy doesn’t lie. Tune in.
446K notes
·
View notes
Text
Til þess er málið varðar,
Ég veit ekki hvort að þú varst að tala við mig í þessum póst, en mig langar til þess að skrifa til baka ef svo skyldi vera. Ef ekki þá máttu bara hundsa þetta gjörsamlega.
Ég hugsa oft til þín, kíki af og til á bloggið þitt til að sjá hvort það sé eitthvað nýtt, en það hafði aldrei verið neitt nýtt fyrr en í þetta skipti sem ég kíki, veit ekki hversu langt síðan að þú skrifaðir þetta og hvort þú búist við svari.
Ég er búinn að hafa það gott undanfarið, hef ekki haft ástæðu til að fara á tumblr, ég náði að sættast við sjálfan mig og leysa úr öllu mínu, og ég vona að þér líður vel. Ég sá mömmu þína í fréttunum um daginn, ég vona að allt sé í topp standi hjá ykkur.
Það er rétt hjá þér, við kláruðum ekki á góðum nótum, og var mikill ruglingur í gangi þegar ég hugsa til baka, ég fæ kjánahroll yfir hvernig ég hagaði mér, og get stoltur sagt að ég er betri manneskja en í den.
Solstice, ég lenti oftar en einu sinni óþægilega nálægt þér er ég elti vini mína og var ekki viss um hvernig ég átti að haga mér, ég vissi ekki hvernig við stóðum eða hvernig við stöndum en þann dag í dag, en ég vona að við séum bæði búin að leggja leiðindin á bakvið okkur.
Ekkert af þessu sem þú minnist á er illa séð, ég man ennþá eftir hjartastoppinu sem ég fékk í hvert skipti sem ég þurfti að afhenda þér mat, þér er velkomið að vera friendly, ég tek undir það, það væri gaman að spjalla við þig einn daginn.
4 notes
·
View notes