fejdus - Tumblr blog

[fejdus]

Идеальный недостаток

Совершенство - безчеловечно

Думаю ты слышал, там на верхушке Вавилона есть идеальная кофейня. Насколько мне известно, к ней приложили руки боги практически всех наук и профессий: дизайна, психологии, эстетики и т.д. Даже боги философии и социологии там поучаствовали, правда я не совсем понимаю какая их была роль.

Так вот, довелось мне однажды там побывать. Место действительно чудесное! Персонал приветлив, заказ, насколько я помню, принесли достаточно быстро, американо очень даже недурственный. У меня было достаточно свободного времени, поэтому я достал скетчбук, чего-нибудь порисовать. И знаешь что я рисовал сидя там? Расстановку столиков.

Иногда я заморачиваюсь за эрганомику и, кажется, там я снова словил припадок инженера-дизайнера-креслоразмещателя. По моим ощущениям даже были зачатки чего-то совсем неплохого.

Честно говоря, это заставило меня немного усомниться в идеальности той кофейни.

Признаюсь, порой на меня находит небольшое недоумение из-за несовершенства некоторых вещей вокруг. Почему я должен каждый раз завязывать шнурки? Неужели за столько лет существования кросовок до сих пор не придумали более ленивый способ обуваться?

Но куда больше удручает свое несовершенство, которое становится совершенно очевидным при сравнении с чем-то очень профессиональным. У этого художника что не работа - шедевр! Кажется я никогда достигну уровня даже его первых работ. А ведь он даже не выглядит как человек, который променял свое здоровье на мастерство! Вполне симпатичный человек, у которого явно есть много друзей. 

Порой, некоторые люди в чем-то столь далеко ушли, что чувствуется некое расслоение. Будто между людьми, которые могу сидеть на соседних стульях столь же великая пропасть, как между людьми разных эр. 

Конечно, осуждать все великое как раз-таки за то самое величие - это какой-то новый уровень таксичности, должен признать. Поэтому не хочется, чтобы сие мыслеблудство содержало: "Современные математики зашли слишком далеко. Чтобы понять элементарные вещи, кажется, необходимо выкинуть годы жизни. А ведь хочется просто иметь возможности быть в курсе происходящего! Хотя-бы супер-поверхностно.".  

Просто кажется, что великое не так хорошо, как представляется. А если взглянуть с обратной стороны палки, то удивительное дается слишком тяжело. Не пацану с Барнаула судить, но разве произведение балета стоит количества боли и стресса, испытываемого танцорами на тренировках? В то же время чувствуется, что на недостатки, порой, приходится слишком много недовольства. А ведь именно они стимулируют проявить творческое начало (или продолжение, хз).

Подводя итоги, вот инструкция:

классика - не так уж хороша 

попса - не так уж и плоха 

галерея с района достойна посещение не меньше Лувра 

не хмуриться

не переутруждаться

не бояться делать ерунду (я же написал вот это вот)

Муа.

[fejdus]

Provo versar Idete

Ghi es mia unua provo versar en mia dialekto - Ideto. Mi intence ne uzis rimin. Ne nur mia malforto ka malvolo, sed anke pro libera kazo. Malgraw sjo. Ek.

Mi yam ne es en la deprimo, Ne mokas sia vivon forte. Ne es en mia kapo volo Renovigar sjon ton de nino.

Ne plu mi pensas pri malghusto, De sjo, kwo faras ka nefaras. Ne plu kondamnas sia vivon, Pro neebleco de utilo.

Ka mi ne certas, kwo pli bonas? Chu deprimar, en la kompreno, Kwal sjo ne es sufiche bone? Chu felichar, en nekompreno, De malperfekto de la vivo?

Ne scias mi... Ne scias forte. Ka ne komprenas kwo es ver’. Kwe ghustas mi, ka kwe malghustas. Chu mi es flor' ne malfermita, aw simple stulta pigremul’?

[fejdus]

Pripenso de internacia lingvi

Antaw chio, mi rimarku, ke la artikolo estas skribita en Ideto.

Unue, iom da historio de mia konlanga ekzisto. Ye decembro 2014 mi eksciis pri lingvo internacia, Esperanto. Ghi tre impresis min, char antawe mi yam revis, ke estus bone, se ekzistus lingvo internacia (por mallongigor, mi iam uzos LI, anstatawe). Ekde tam mi aktive lernis la lingvon. Min, kwel chun esperantiston impresadis, ke reguli en lingvo povas estar regula ka logika. To tenis min dawradi lernadon, ka poste uzadon, de Esperanto, malgraw malkompreno de amiki ka neevidenta utileco de ghi. 

Same kwel sjun alia kreemulon, mi, vidante iun melperfektajon de la lingvo, revis solvor aw trovor ekzistanta solvon, por evitor ilin. Sed mi fidele restis Es-isto.

Antaw iom da tempo mi ekakupighis pri Ido. Ghi impresis pro sia bona provo plibeligor ka naturigor parola Esperanton. Post iom da lernado mi povas konfesar yena pensin: Mi konsentas kun sju novigajo de la lingvo. Ghi ya solvas multe da neperfektaji de Esperanto. Ghi es sekse egala, ghi es multe pli bela ka prononcighas ghi tute kwel regula bela Europa lingvo. Sed por mi, kwel lerninto de Esperanto ka persono, kwes denaska lingvo ne estas latinida, estas lacige relernar preskaw sjun vortin. Mi, kwel rusa denaske, tute ne vidas sencon anstatawigar la vortin “dir” per “dic”,  “man” per “manu”, “forges” per “oblivi” ktp, prom nura plibeleco de ili. Antaw iomete da tempo mi eksciis pri Lidepla (Lingwo de planeta). Tam mi komprenis, kwel ya aspektas Internacia vortaro. Char ghia vortaro konsistas el vori de sju granda lingvi (la angla, la franca, la araba(!), la china(!), ktp). Do ghi es ne nur INTERNACIA LINGVO por europani, sed LINGVO INTERNACIA por sju!  Malgraw tu impresiga vera egaleco, mi dawris lernar Ido (mi es tro pigra, por lernar tute nova lingvon. prdn)

Lingvi internacia es diferenca ka multekvanta. Iu es pli bona (ie), iu malpli; iu es pli populara, iu malpli. Do, pripensante ideon de LI, aperas demandi: Kwel devas aspektar lingvo sjesa? Per kwu kriterii ni elektu ghin? Iu lingvo aposteriora? - ne estas egale por chiu persono. Iu havos avantaghon. Apriora? - tro multe da nova vortin necesos ellernar. 

Do se mi estus elektanta lingvon por sju, mi dubus dum mia tuta vivo. Char mi tre certas, ke ekzistas multe da pli bona, bela, logika, egala ktp lingvi, ol Esperanto. Do elektar ghin, nur pro ghia populareco, ne estas tute yuste.

Ka pli tediga demando aperas pro to. Se ech ekzistus la pley perfekta LI, chu mondo akceprus ghin? Aw ghi ghis sjam restos amuzajo por revema personi?

[fejdus]

[fejdus]

Boris Pasternak - Nokto

Iradas sen prokrastoj Kaj degeliĝas nokt', Dum super dorma mondo Forflugas la pilot'.

Li dronis en nebulo, Forigxis en torent', Iĝinte sur histaĵo Malgranda mark', krucet'.

Sub li fajrestingistoj, Multkvanta nokta bar', Kazernoj, fremdaj urboj, Stacioj, vagonar.

Per plena hul' al nubo Flugila falis ombr'. Amase vagas ĉielaj Solide granda nombr'.

Per granda, granda greno La nekutima foj Al novaj universoj Turnita Lakta Voj'.

En spaco senlimesa Terpartoj en brulad'. En kaldronejoj, keloj Hejtistoj sen dormad'.

Parize, el tegmento Venuso aŭ mars' Spektas, kiu afisxe aperos nova fars'

Al iu ne dormiĝas En malproksim' mirend' Internen tegolitan Antikva subtegment'

Planeden li rigardas, Kvazaŭe firmament' Rilatas al objekto De nokta problemet'

Ne dormu, kaj laboru, Vi estas penegist', Batalu kontraŭ sonĝo, Kiel aviadist'

Ne dormu, ho artisto, Ne fidu al dormec'. Kaptite de enterno Vi zorgas pri tempec'.

[fejdus]

Let it snow\ Neĝu plu

Ekster hejm' la timiga vento Sed varmigas fajrejeto Ĉar nenien iri povas ni Neĝu pli, neĝu pli, neĝu pli

Ŝajnas, dau'ros la ĉielo neĝon Pufmaizon por mi portis zeon Softetita lumo estas nun Neĝu plu, neĝu plu, neĝu plu

Kiam ambaukisas ni dum fin Kiel malamas mi eliri dum ŝtorm Sed se vi ĉirkaŭbrakos kore min Ekvarmos vojirad' simile al dorm

La fajro estingiĝadas Sed ni plue adiaŭadas Min forte vi amas dum Neĝu plu, neĝu plu, neĝu plu

[Fonaj voĉoj] Li ne zorgas, se gradoj sub nul Ankorau sidas li ĉe fajra brul Ne malkvietas li vent kaj malvarm pri Li nur ripetas neĝu pli neĝu pli neĝu pli

Uuuu iii... kial zorgi pri sort? Se li nuntempe en varm kaj komfort Lia amata proksime kaj softitas la lum Li nur ripetas neĝu plu neĝu plu neĝu plu

[fejdus]

Ĉu vi kutimas pensi pri tute fundamentaj aferoj de la vivo, por kompreni, ĉu ĝi vere utilas aŭ ne? Mi ankaŭ ne. Sed antaŭ-nelonge io simila okazis. Last-monatoje (antaŭ kelkaj monatoj. Mia blogo, miaj leĝoj) mi instituciiĝis, do mia liber-tempo iom malaperiĝis. -Verdire ne tiel multe, ĉar mi estas designisto. Ne gravas.- Kaj pro tiu fakto mi deviĝis promeni kun mia hundo unufoj-tage, anstataŭ kutima dufojeco. Kaj unutage, kiam mi venis de instituci' kaj ekpromenis kun ĝi vespere, mi rimarkis, ke tuj post eldomiĝo ĝi ekfaris siajn nececojn. Ĝi estas remarkinde, ĉar kutime, antataŭ ĉio, li devis egale dis-pisigi tutan promen-spacon. Antaŭ kelkaj semajnoj okazis alia afero. Kiel kutime, ni promenadis malantaŭe nia domo. Kaj, kiel kutime, li renkontis kelkajn siajn hund-amikojn. Sed inter ili estis unu tre amikema juna hundino. Kaj kompreneble ilia komuniko estis sufiĉe kora kaj amuza. Sed ni, mastroj, komprenante ĉiujn eblajn rezultojn, ne donante okazi tro amikajn komunikaĵojn, detiris ilin. Kaj pro naturaj kialoj li malĝojis, kaj anomale ofte petis promenon. Ĉi-ĉio okazigis min pripensi ĝin. Ĉu ni pravas, kiam tiel mastras niajn "malgrandajn amikojn"? Kial ni entute faras ĝin? Estintece posedi hundon estis sufiĉe utile. Ĝi povis helpi vin ĉasi, gardis vian domon, eĉ povis savi vian vivon, kune kun ĝia amuza ĉarmeco. Tamen nune ĝi ne rolas tiel grandan parton en nia vivo. Sed tamen preskaŭ duono inter ni (cifero el mia kapo, ne pruvos ĝin scien-esplore) havas iun dorlot-beston. Kaj kial ni nun faras ĝin? Por simple amuzigi nin per sia ĉarmegeco. Ĉu tiu kialo sufiĉas por senigi la bestojn plenan vivon kun sia denaska familio en naturo? Verdire mi plene ne certas, ĉar mi ne certas, ke ĉi tiuj bestoj travivos en danĝera senhoma naturo. Tamen mi opinias, ke nia egoisma rilato al ili estas iom terura. Do kiun konkludon ni povas imfazi? Eble, ke ni promenu niajn hejm-bestojn dufoj-tage, kaj tiuj pensoj ne aperos.