for-your-eyes-only-16

[for-your-eyes-only-16]

Όλη μου τη ζωή στην προσπάθειά μου να ευχαριστήσω τους άλλους, ασυνείδητα άλλαζα εμένα.

Και κάπως έτσι ξεκίνησα να χάνομαι. Να ξεχνάω ποια είμαι, ποια είναι τα πραγματικά μου "Θέλω", ποιες είναι οι πραγματικές μου ανάγκες, τι αντέχω και τι ανέχομαι. Έχασα την ταυτότητά μου, μέσα στο χάος.

Επέτρεψα στον εαυτό μου να χαθεί ολότελα για ανθρώπους που δεν με αγάπησαν, δεν είδαν την αξία μου και συνειδητά με πλήγωναν.

Έλεγα "Ναι" στους άλλους και παράλληλα, "Όχι" σε εμένα.

Αγνόησα τις αξίες μου, τις επιθυμίες μου, τους στόχους μου, τα ιδανικά μου, γιατί πίστευα πως αν προσπαθήσω λίγο παραπάνω, ίσως κάτι αλλάξει μέσα στους άλλους.

Ωστόσο, άργησα να καταλάβω ότι ο ανθρωπος για να αλλάξει, πρέπει πρώτα ο ίδιος να το επιθυμεί.

Έτσι, συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος που δε σκοπεύει να μου δώσει αγάπη, αλλά να πάρει τη δική μου, πάντα κάτι θα βρίσκει που θα τον ενοχλεί, για να με μειώσει.

Ο άνθρωπος όμως που θα με αγαπήσει, θα είναι αλλιώς. Θα με κοιτάζει στα μάτια και το βλέμμα του θα λέει την αλήθεια. Δε θα κρύβεται πίσω από σιωπές και κουμπιά στο κινητό. Θα με αγαπήσει για αυτό που πραγματικά είμαι. Θα με αγαπησει για το χάος και την ηρεμία μου, το σκοτάδι και το φως μου, τη γη και τον ουρανό μου.

Θα αγαπήσει την ρομαντική ψυχή μου που πιστεύει ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν με όλη τους την αλήθεια, με ανιδιοτέλεια και με καθαρότητα.

~ Ejo

06.06.2025

Η αληθινή αγάπη δεν ζητά προσπάθεια ούτε μάσκες.

Περνάμε τη ζωή προσπαθώντας να διορθώσουμε τον εαυτό μας...

προσπαθώντας να γίνουμε πιο όμορφοι, πιο έξυπνοι, πιο άξιοι.

Όμως έμαθα δύο αλήθειες:

Εκείνοι που μας αγαπούν με την καρδιά τους,

μας βλέπουν πέρα από τα μάτια, πέρα από τα λόγια...

μας δίνουν αξίες που ίσως εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε ότι έχουμε.

Ενώ εκείνοι που δεν μας αγαπούν,

δεν θα μας αγαπήσουν ποτέ,

όσο κι αν αλλάξουμε, όσο κι αν προσπαθήσουμε.

Γι' αυτό, ας κρατήσουμε τις «ατέλειές» μας σαν θησαυρούς.

Γιατί αυτές είναι οι καθρέφτες όπου φαίνεται η αληθινή αγάπη.

Αυτές είναι οι αποδείξεις για το ποιος μας βλέπει με την ψυχή.

[for-your-eyes-only-16]

Αυτό που έζησα μαζί με εκείνον έχει όνομα, όσο κι εάν κανείς μας δε θέλει να το παραδεχτεί. Ονομάζεται "Ναρκισσιστική κακοποίηση".

Κι αυτού του είδους κακοποίηση είναι πολύ πιο ύπουλη. Ύπουλη, γιατί δεν είναι φανερή. Δεν έχει μώλωπες ή φανερά χτυπήματα. Αφήνει όμως τεράστιες πληγές.

Κρύβεται πίσω από βλέμματα, σιωπές, λέξεις, φωνές και πράξεις.

Σε διαλύει σιγά σιγά, μέχρι να χάσεις ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, την ταυτότητά σου.

Σε πείθει πως είσαι ένα τίποτα, και το χειρότερο είναι ότι από ένα σημείο και μετά, ξεκινάς να το πιστεύεις.

Ξεχνάς ποια είσαι. Τι αξίζεις. Τι δεν σου αξίζει.

Χάνεσαι. Γίνεσαι ένα με το χάος.

Και στο τέλος; Αφού σε διαλύσει ολοκληρωτικά, σε πετάει, λες και είσαι σκουπίδι.

Μετά το σκοτάδι όμως, έρχεται το φως. Και το καλό μπορεί να νικήσει το κακό, μόνο όταν καταφέρει να επουλώσει το τραύμα του.

Έλεγα συχνά σε εκείνον να γίνει καλύτερος από ό,τι και όποιον τον πλήγωσε. Δυστυχώς, δε με άκουσε και συνέχισε να με πληγώνει, παρόλο που του έδινα μόνο αγάπη.

Όμως τώρα είναι η δική μου η σειρά να ακούσω τον εαυτό μου και να τον αγαπήσω. Και μου δίνω δυνατά μια υπόσχεση:

Θα γίνομαι καλύτερη από ό,τι και όποιον με πλήγωσε.

Narcissistic abuse is still abuse!

• 1η Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για τη Ναρκισσιστική Κακοποίηση

~ Ejo

01.06.2025

[for-your-eyes-only-16]

Πάντα πίστευα πως υπήρχε μια άλλη γυναίκα στη ζωή σου.

Άργησα να ανακαλύψω ότι η άλλη γυναίκα, ήμουν εγώ...

- Ejo

23.04.2025

[for-your-eyes-only-16]

- Παππού, όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, αλλά αυτός δεν νιώθει το ίδιο για εσένα και σε πληγώνει, τότε τι κάνεις;

- Κόρη μου, όταν ένας άνθρωπος δε σε αγαπά, δε σε αγαπά.

Και τότε είδα ξεκάθαρα την αλήθεια. Την αλήθεια που ποτέ δεν ήθελα να αποδεχτώ.

Ο παππούς μου όταν τον ρώτησα αυτό ήθελε να μου τονίσει πως όταν κάποιος θέλει να φύγει από τη ζωή μας, τον αφήνουμε. Ό,τι δεν προχωράει, πρέπει να το κόβουμε.

Όταν όμως εμπλέκεται το συναίσθημα, είναι τόσο δύσκολη η απόφαση αυτή.

- Ejo

01.04.2025

[for-your-eyes-only-16]

Έχω 2 πέτρες στο νεφρό και ο πόνος είναι επώδυνος και ανυπόφορος.

Τη μέρα που το έμαθα, ήθελα τόσο πολύ να έρθω να στο πω (Παρόλο που ήξερα ότι δε θα σε ενδιέφερε να το γνωρίζεις).

Τη μέρα που το έμαθα, εσύ αποφάσισες να με διαγράψεις από τη ζωή σου (Με ένα πάτημα κουμπιού).

Από τότε, ένα μήνα τώρα υποφέρω από τον πόνο. Άλλοτε είναι εντονος, άλλοτε πιο ήπιος, ωστόσο παραμένει εκεί, υπενθυμίζοντάς μου ότι υπάρχει κάτι ξένο μέσα μου που πρέπει να το βγάλω.

Από τότε, ένα μήνα τώρα, δε σταμάτησες να δημοσιεύεις τον παράφορο έρωτά σου με την νέα σου κοπέλα. Την κοπέλα που της έδωσες όλη την αγάπη που δεν μπορούσες όπως μου έλεγες, να δώσεις σε εμένα.

Από τότε, ένα μήνα τώρα το μόνο που βλέπω είναι εσένα να έχεις προχωρήσει τη ζωή σου, και είστε όλο μες τα φιλιά και τις αγκαλιές.

Το "σε αγαπώ" βγαίνει πολύ εύκολα πλέον από τα χείλη σου, για να το εκφράσεις σε ��υτήν.

Τα χείλη που κάποτε με είχαν φιλήσει, με μεγάλη ευκολία φιλάνε άλλη. Τα χέρια που κάποτε με είχαν κρατήσει, κρατάνε άλλη.

Τα όνειρα που έκανα για εμάς, τα ζεις με άλλη.

Έχεις σχέση μαζί της. Την βγάζεις ραντεβού. Της γνώρισες τους φίλους σου. Σου γνώρισε τις φίλες της. Γνώρισες την οικογένειά της. Γνώρισε κι αυτή τη δική σου. Την πήρες ταξίδι. Λέτε ο ένας στον άλλο πόσο πολύ αγαπιέστε. Οι γονείς σας, θαυμάζουν την αγάπη σας. Ζείτε τον έρωτά σας.

Κι εγώ την ίδια στιγμή, υποφέρω από τον πόνο, σωματικό και ψυχικό. Ειμαι κουρασμένη, διαλυμένη, απογοητευμένη, πληγωμένη.. Νιώθω πιο μονη και κενή από ποτέ.

Αύριο μπαίνω χειρουργείο. Είμαι πολύ αγχωμένη και φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Νιώθω ότι δεν μπορώ να τα διαχειριστώ όλα αυτά μαζί, αυτή τη στιγμή.

Και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι δεν είσαι εδώ. Ποτέ δεν ήσουν εδώ.

Μοιάζεις με τις πέτρες που έχω στο νεφρό. Είναι ξένες στο σώμα μου και πρέπει να τις βγάλω. Είσαι πλέον ξένος στην καρδιά και στο μυαλό μου και πρέπει να σε βγάλω.

- Ejo

26.03.2025

[for-your-eyes-only-16]

Την πήγες ταξίδι.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που σπούδασα, ενηλικιώθηκα και έζησα αρκετά χρόνια της ζωής μου.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που έγινε το σπίτι μου.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που σε ικέτευα μήνες ολόκληρους να έρθεις, για να με δεις και να σε φιλοξενήσω.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που έκανα όνειρα για εμάς.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που ήθελα να περπατάμε χέρι χέρι.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που μας ονειρευόμουν να καθόμαστε στα σκαλιά μιας πολυκατοικίας, στον αγαπημένο μου πεζόδρομο, ακούγοντας τη μουσική του δρόμου, και κοιτάζοντας το φεγγάρι εσύ να με φιλάς.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που αγαπώ και λατρεύω.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που μισείς και σιχαίνεσαι.

Την πήγες ταξίδι στην πόλη που ήθελα να γίνεις το φως μου....

Και για μένα δεν είχες χρόνο ούτε για να με δεις 5 λεπτά.. Πόσο μάλλον στο να διαβάσεις την απάντησή μου, στο μήνυμα που εσύ μου έστειλες...

- Ejo

23.03.2025

[for-your-eyes-only-16]

Μετά από όλα όσα ζήσαμε, ήμουν για σένα ένα πάτημα κουμπιού (για πολλοστή φορά).

Μερικά δευτερόλεπτα σου χρειάστηκαν για να με διαγράψεις από τη ζωή σου. Χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ήμουν τελικά ένα τίποτα για σένα.

Ήμουν ένα παιχνίδι που ήθελες να το έχεις στα χέρια σου, μόνο όταν εσύ το επιθυμούσες.

Μόλις με βαριόσουν, αφού πρώτα μου συμπεριφερόσουν άσχημα, με παρατούσες.

Λες και ήμουν μια σακούλα γεμάτη σκουπίδια που απλά ηθελες να την πετάξεις στον κάλαθο, γιατί δεν άντεχες άλλο τη μυρωδιά της.

Λες και ήμουν αγκάθι στις πληγές σου.

Λες και σε πλήγωσα ποτέ.

Και να σκεφτείς πως το μόνο πράγμα που έκανα ήταν να σε αγαπήσω.

Μέγα λάθος τελικά.

Το πλήρωσα ακριβά.

Χρονικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά, σωματικά, οικονομικά.

Επένδυσα σε έναν άνθρωπο που μου συμπεριφερόταν όπως ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.

Επένδυσα σε έναν άνθρωπο που τελικά ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.

Υ. Γ. Επιτέλους το ξεστόμισα. 2 χρόνια μετά κατάφερα να παραδεχθώ ό,τι φοβόμουν.

- Ejo

04.03.2025

[for-your-eyes-only-16]

Περίεργο δεν είναι;

Έχεις μια νέα σχέση.

Πήγες κάτω από το σπίτι της για να την παραλάβεις με το αυτοκίνητό σου.

Της χαμογέλασες, την πήρες μια σφιχτή αγκαλιά, τη γέμισες φιλιά.

Την πήρες από το χέρι.

Τη συνόδευσες στο αυτοκίνητο και την έβγαλες για ραντεβού, σε ένα ακριβό εστιατόριο.

Φάγατε γκουρμέ φαγητό και παραγγείλατε κρασί.

Τσουγκρίσατε τα ποτήρια σας.

Χαμογελούσατε ο ένας στον άλλο.

Μιλούσατε με λόγια γλυκά.

Πλήρωσες τον λογαριασμό.

Συνεχίσατε τη ρομαντική έξοδό σας.

...

Ενώ στη δική μας περίπτωση,

��κέτευα για μια σωστή επικοινωνία.

Ικέτευα για αγάπη.

Ικέτευα για ένα άγγιγμα.

Ικέτευα για ένα φιλί.

Ικέτευα για μια αγκαλιά.

Ικέτευα για να σε δω.

Ικέτευα για να 'σαι εδώ.

...

Με έκανες να αισθάνομαι σαν ζητιάνα που ψάχνει απελπισμένα μια σωτηρία.

Με έκανες να αισθάνομαι πως ζητούσα πολλά και ταυτόχρονα ότι εγώ δεν ήμουν αρκετή.

Και ξαφνικά, αντικρίζω έναν άλλο εαυτό σου, για μια άλλη γυναίκα.

Θεέ μου, πόσο χαζή ήμουν αναρωτιέμαι. Πόσο χαζή ήμουν που πίστευα ότι η αγάπη μου θα ήταν αρκετή για σένα.

Μου έλεγες πως δεν θες σχέση, παραμόνο τα ωφελήματα αυτής...

Κι αυτό που αντικρίζω τώρα, διαφέρει πολύ από όσα μου ελεγες όλα αυτά τα χρόνια.

Και πλέον δεν ξερω αν έζησα μαζί σου κάτι αληθινό ή αν απλά στήριξα σε ψέματα μέχρι και την τελευταία μου ελπίδα..

- Ejo

11.02.2025

[for-your-eyes-only-16]

Σε είδα.

Να χαμογελάς.

Τα μάτια σου έλαμπαν.

Στην αγκαλιά μιας άλλης.

Ο χρόνος πάγωσε.

Τα χέρια μου το ίδιο.

Η καρδιά μου ράγισε.

Τα δάκρυα έτρεξαν.

Οι σκέψεις μου μπερδεύτηκαν.

Οι λέξεις έχασαν το νόημά τους.

Απόλυτη σιωπή.

Σε είδα.

Να αγκαλιάζεις μια άλλη.

Ενώ μια βδομάδα πριν, μου ζητούσες να συναντηθούμε.

Με ρωτούσες επίμονα εάν θέλω να ολοκληρώσουμε αυτό που κάποτε είχαμε (είχες) αφήσει στη μέση.

Σε είδα.

Να κρατάς σφιχτά στην αγκαλιά σου μια άλλη.

Και ράγισε ο κόσμος μου.

Την είδα.

Πόσο χαρούμενη ήταν στην αγκαλιά σου.

Η ευτυχία φαινόταν στα μάτια σας.

Σας είδα.

Και ψάχνω να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω το πώς αισθάνομαι:

Νομίζω βρήκα τις κατάλληλες λέξεις:

Διέλυσες τον κόσμο μου.

Διέλυσες εμένα.

- Ejo

10.02.2025

[for-your-eyes-only-16]

Μου έλεγες πάντα πως δεν έχω τίποτα να χάσω, γιατί ποτέ δεν σε είχα.

Κι εγώ μέσα μου πονούσα γιατί ήξερα πόσο πολύ ήθελα να ζήσω το δυνατό "εμείς μαζί".

Μα πιο πολύ έπρεπε να αναγνωρίσω ότι εσύ έχασες. Έχασες, γιατί με είχες και δεν με εκτίμησες, μου συμπεριφέρθηκες άπειρες φορές λες και είμαι ένα τίποτα και με πλήγωνες συνειδητά.

Και να σκεφτείς ότι κάποτε μου είχες πει πως ξέρεις ότι χάνεις πολλά, καθώς δεν ��πέτρεπες στον εαυτό σου να δεχθεί την αγάπη μου, για να ήμασταν μαζί...

Τι ειρωνεία;

- Ejo

08.01.2025

[for-your-eyes-only-16]

Τρίτη, 20 Δεκεμβρίου 2022, 22:25

Το τέλος πριν την αρχή.

Μπήκες στη ζωή μου απρόσμενα. Εμφανίστηκες από μακριά και άναψες μια φλόγα στην καρδιά και στο κορμί μου.

Με έκανες να αισθάνομαι την άνοιξη και τη ζεστασιά μέσα σε έναν κρύο χειμώνα.

Με έκανες να πιστέψω ότι μπορώ να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Με έκανες να πιστέψω ότι μπορείς να με αγαπήσεις.

Μέχρι που ξέσπασε μια καταιγίδα. Αναμενόμενη θα έλεγε κανείς μέσα στο χειμώνα. Κι όμως, δεν ήταν.

Η βροχή έσβησε τη φωτιά, αλλά όχι τις στάχτες που έμειναν μέσα μου. Κι εγώ ήμουν εκεί και σου ζητούσα να μου δώσεις ξανα πίσω αυτη τη φλόγα και να σώσεις την ψυχή μου.

Αντί αυτού, τα μάτια που ερωτεύτηκα με κοίταζαν χωρίς κανένα συναίσθημα. Τα χέρια που με κράτησαν στην αγκαλιά τους, με έσπρωξαν να φύγω μακριά τους. Τα χείλη που λάτρεψα και φίλησα, ξεστόμισαν τις πιο πικρές λέξεις.

Κατά βάθος, ήξερα ότι μπορούσες να δώσεις. Απλά εσύ δεν ήθελες να (μου) δώσεις. Παρόλα αυτά, σου ζητούσα να με αφήσεις να σε αγαπήσω ελεύθερα, να με κρατήσεις από το χέρι, να με πάρεις αγκαλιά και να νιώσεις τα φιλιά μας.

Μα πλέον δεν είχε νόημα. Είχες γίνει πάγος.

Κι εγώ περίμενα ότι με το φως μου θα μπορούσα να λιώσω τον πάγο. Πόσο λάθος νόμιζα.

Η πτήση έγινε πτώση μέσα σε μια στιγμή. Κι ο κόσμος σου, ποτέ δεν έγινε δικός μου.

~ Ejo

Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2024, 22:25

[for-your-eyes-only-16]

Δεν έχω αυτοπεποίθηση.

Δεν πιστεύω στον εαυτό μου.

Έμαθα να κοιτάζω την αξία μου μέσα απο τους άλλους.

Με λίγα λόγια, η αυτοεικόνα μου βασίζεται στο τι πιστεύουν οι άλλοι για εμένα.

Αισθάνομαι ότι αξιζω, όταν αντιλαμβάνομαι ότι οι άνθρωποι που έχω απέναντί μου αναγνωρίζουν την αξία μου.

Και κάπως έτσι μου δημιουργούνται ερωτήματα όπως "Είμαι αρκετά καλή για αυτό το άτομο; Γιατί δεν είμαι αρκετά καλή για αυτό το άτομο; Γιατί ένας άλλος άνθρωπος είναι καλύτερος από εμένα για αυτό το άτομο;"

Στο μυαλό μου οι φωνές που ακούω ουρλιάζουν δυνατά ότι δεν είμαι αρκετά καλή.

Κι όλο αυτό είναι αρκετά βασανιστικό, καθώς δεν ξέρω πώς μπορώ να το σταματήσω...

- Ejo

09.12.2024

[for-your-eyes-only-16]

Ακόμα κι εάν γυρίσεις όλο τον κόσμο και βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μου, εγώ θα συνεχίσω να σε αγαπώ. Έτσι έχω συνηθίσει εξάλλου. Να σε αγαπώ κρυφά, αθόρυβα και από μακριά.

Κι εάν κάτι με θλίβει, είναι που όταν ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο, η γνωριμία μας θα σου είναι μια αδιάφορη περιπέτεια. Μπορεί και να μη θυμάσαι καν ότι υπάρχω.

Για μένα όμως, θα είναι το αντίθετο. Θα είσαι πάντοτε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, του μυαλού και της καρδιάς μου. Δε θα μου λείπεις, γιατί πάντα η ψυχή μου θα σε ακολουθεί.

Σαν εκείνα, τα ήσυχα βράδια στην Αθήνα, που υπήρχαμε μόνο εγώ κι εσύ. Που με έκανες να αισθάνομαι ότι ταξιδεύαμε σε άλλους κόσμους (ακόμα κι εάν δεν τα καταφέραμε τελικά).

"Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου, θα 'σαι πάντα δικός μου, θα είμαστε πάντα μαζί.

Και δε θα σου λείπω, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου, που θα σ' ακολουθεί"

Τα ήσυχα βράδια, η Αθήνα θ' ανάβει, σαν μεγάλο καράβι που θα 'σαι μέσα κι εσύ.

Και δε θα μου λείπεις, γιατί θα 'ναι η ψυχή μου, το τραγούδι της ερήμου που θα σ' ακολουθεί".

- Ejo

08.12.2024

Από όλο τον κόσμο.

Εσένα.

Πάντα εσένα.

[for-your-eyes-only-16]

"Τι φοβάσαι να παραδεχθείς στον εαυτό σου;", ρωτήθηκα.

"Νομίζω ότι αυτό που φοβάμαι να παραδεχθώ στον εαυτό μου είναι ότι επένδυσα αρκετό χρόνο, σε έναν άνθρωπο που δεν του είμαι τίποτα", απάντησα.

"Ξέρεις κάτι; Με απογοητεύει η σκέψη σου. Πάλι τα ρίχνεις στον εαυτό σου. Αυτό που φοβάσαι να παραδεχθείς δεν είναι ότι δε σήμαινες κάτι για αυτό τον άνθρωπο, αλλά ότι επένδυσες αρκετό χρόνο σε έναν άνθρωπο που δε σου αξίζει!". Αυτή ήταν η απάντηση που πήρα.

Ακολούθησε η απόλυτη σιωπή από την πλευρά μου. Τι μπορούσα να πω άλλωστε;

- Ejo

13.12.2024

[for-your-eyes-only-16]

10 Νοεμβρίου 2023, 08:30 μ.μ., Στο πιο αγαπημένο μου μέρος, με εσένα...

Σου χάρισα απλόχερα το πρώτο μου φιλί.

Χωρίς δεύτερη σκέψη και ενδοιασμούς, σε άφησα να με αγγίξεις, να με φιλήσεις και να με κρατήσεις στην αγκαλιά σου.

Ένα φιλί που λαχταρούσα ανυπόμονα, σαν ένα μικρό παιδί που περιμένει να του δώσουν την αγαπημένη του σοκολάτα.

Ένα φιλί που ήθελα να το νιώσω επάνω στα χείλη μου από την πρώτη κιόλας στιγμή που μπήκες στη ζωή μου.

Ένα φιλί που ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου.

Ένα φιλί που με έκανε χαρούμενη.

Ένα φιλί που μου έκοψε την ανάσα και ταυτόχρονα μου έδωσε αναπνοή.

Ένα φιλί για το οποίο η καρδιά μου φώναζε δυνατά τη φράση: "Με φιλάς κι ανασαίνω".

Γιατί αυτό αισθάνθηκα την πρώτη φορά που σε φίλησα και το ίδιο συνέχισα να αισθάνομαι κάθε φορά που άγγιζαν τα χείλη σου τα δικά μου.

Σου χάρισα απλόχερα το πρώτο μου φιλί και θα το έκανα ξανά από την αρχή.

-Ejo

10 Νοεμβρίου 2024, 8:30, Στο πιο αγαπημένο μου μέρος, χωρίς εσένα...

[for-your-eyes-only-16]

Σήμερα φόρε��α την αγαπημένη σου μπλούζα μου.

Ήταν φυλαγμένη στην ντουλάπα, εφόσον εδώ και αρκετούς μήνες δεν την είχα φορέσει.

Δε θα πω ψέματα. Στην αρχή δε θυμόμουν καν ότι υπήρχε αυτή η μπλούζα. Μέχρι που καθώς έψαχνα να βρω τι θα φορούσα, έπεσε το βλέμμα μου πάνω της.

Αμέσως ήρθαν πολλές αναμνήσεις στο μυαλό μου. Χαρούμενες και λυπηρές. Όπως και η παλέτα των συναισθημάτων που μου προκαλούσες κάθε φορά.

Μόλις αντίκρισα τη συγκεκριμένη μπλούζα, συνειρμικά εμφανίστηκαν όλες μας οι αναμνήσεις και απλά πάγωσα.

Αμφιταλαντευόμουν αρκετά λεπτά για το εάν τελικά θα τη φορούσα ή όχι. Συνεχώς άλλαζα απόφαση.

Ύστερα από αρκετή σκέψη την πήρα στα χέρια μου, την αγκάλιασα σφιχτά και τη μύρισα. Ήθελα βλέπεις αυτή η μπλούζα να ήσουν εσύ. Να σε είχα στην αγκαλιά μου, να μύριζα το άρωμά σου, να σου κρατούσα το χέρι και να σε φιλώ.

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν μπορεί να γίνει ξανά.

Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να φορέσω την μπλούζα μου που τόσο σου άρεσε, προσποιούμενη πως η ηθελημένη απουσία σου από τη ζωή μου, δε με πληγώνει...

- Ejo

04.11.2024

[for-your-eyes-only-16]

Κάθε φορά με οποιονδήποτε τρόπο (ολοφάνερο και μη) μου έδειχνες πόσο πολύ δε με θέλεις στη ζωή σου.

Με λόγια, με πράξεις..

Και κάθε φορά επέστρεφες πίσω, λες και δεν γινόταν ποτέ τίποτα.

Σήμερα μου είπες ότι θέλεις να φύγεις. Εγώ όμως ήθελα να μείνεις, αλλά δε στο είπα. Στη συνέχεια, μου σχολίασες: "Δε θέλεις να φύγεις".

Και μέσα μου ήταν ολοφάνερο ότι στο πλάι σου ήθελα να ήμουν.

Ήθελες να φύγεις. Ήθελα να μείνω.

Αλλά κάθε φορά επέστρεφες. Και κάθε φορά σε δεχόμουν πίσω.

Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μας πρόβλημα.

Λίγο πριν με αναγκάσεις να φύγω, σου ζήτησα εάν μπορώ να σε αγκαλιάσω. Μου είπες ότι δε θέλεις και ότι θα ηταν ψεύτικη η αγκαλιά σου εάν μου την έδινες.

Τότε με ρώτησες, "Θες μια ψεύτικη αγκαλιά;" και σου απάντησα αμέσως "Όχι" και μου σχολίασες: "Καλά έκανες και επέλεξες να πεις όχι, γιατί αυτό σημαίνει ότι σέβεσαι ακόμη τον εαυτό σου. "

Και πήγα να φύγω..εφόσον έδωσες το τέλος.

Και φεύγοντας είπα δυνατά "Φεύγω, αφού δεν με θέλεις"

Και αμέσως με σταμάτησες για να με ρωτήσεις γιατί είπα αυτή τη φράση. Και σε κοιτούσα με απορία. Σου είπα ξεκάθαρα "Επειδή δε με θέλεις. Δε με θέλεις εδώ, δε με θέλεις γενικά". Και μου σχολίασες "Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί το είπες αυτό δυνατά;" Σε ρώτησα ευθέως "Τι εννοείς; Αφού αυτή είναι η αλήθεια. Θες να φύγω", ενώ παράλληλα σκεφτόμουν πως ίσως το είπα δυνατά για να το εμπεδώσω επιτέλους.

Και ενώ σε κοιτούσα έντονα με βλέμμα απορίας και πλέον τεράστιας περιέργειας, μου είπες να το αφήσω.

Και έτσι λοιπόν, το άφησα.

Σου είπα "Γεια σου" και πριν προλάβω να γυρίσω το βλέμμα μου προς την αντίθετη κατεύθυνση, είχες ήδη φύγει. Βιαστικά όπως πάντα.

Και έμεινα εκεί. Να σε κοιτάζω να φεύγεις. Να σε κοιτάζω να φεύγεις μακριά μου. Χωρίς κανένα ενδοιασμό.

"Γεια σου (αγάπη μου)."

"Γεια σου (αγαπημένε μου)"

"Γεια σου"

~ Ejo

04.10.2024