frislijfenlevenblog

[frislijfenlevenblog]

Geloof niet alles wat je ziet

Binnen mijn praktijk kies ik er zelf voor om progressie te volgen via een simpele meting. Namelijk een lichaamsmeting via de buikomtrek en jezelf wegen op een doodnormale weegschaal. Voor mij is dit puur een richtlijn en een hulpmiddel waarbij het nog altijd nodig is om je gezonde verstand te gebruiken. Want zoals al langer bekend is, is wegen op de weegschaal lang niet 100% betrouwbaar, eveneens als alle andere metingen. 

Alles is afhankelijk van verschillende factoren. Daarom kies ik er voor om 1 meet& weeg moment te kiezen in de week. Dezelfde dag, ongeveer hetzelfde tijdstip . Net na het opstaan, nog voor het ontbijt.  Dit is mijn eikpunt. Het betekent niet dat ik soms de verleiding niet kan weerstaan tussendoor te meten, echter deze leg ik verder niet vast of neem ik deze gewoon niet zo serieus. 

Verschillende factoren                                                                                      

Er zijn veel factoren van invloed op je gewicht en metingsresultaten. Je voeding van de voorlopende dagen( zout/ vocht / koolhydraat inname bijvoorbeeld), je training, je nachtrust en bij vrouwen ook je cyclus zijn van invloed. 

Ik moet dit vaak nog tegen mezelf zeggen. Want het rare is dat ik, ondanks dat ik dit verstandelijk weet, ik me toch nog vaak genoeg voor de gek laat houden door mijn eigen metingen. Bizar, I know. 

Zo heb ik kort geleden hierdoor zelf weer eens een week analyse gemaakt om te volgen wat er in mijn lichaam gebeurde. En vooral hoe mijn metingen afhankelijk waren van verschillende factoren.

Zo heb ik mijn vaste meting gedaan op donderdagochtend en deze als eikpunt genomen. Twee dagen later opnieuw een meting gedaan. Dagen van intensieve training en lage koolhydraatinname waarna ik een verschil had van 5 centimeter buikomtrek en twee kilo gewichtsverschil. Dit kan natuurlijk nooit ‘ puur vetverlies’ zijn. Waarschijnlijk is het vocht en glycogeen geweest door mijn voorgaande dagen.  Ook vice versa was het verschil te merken toen ik daarna op een zondag redelijk ‘ los’ gegeten had met meer koolhydraten dan normaal en een hogere zoutiname. Je kan dan denken : zie je wel ik heb teveel gegeten! Maar in 1 dag kom je niet spontaan twee kilo vet aan. De donderdag erna opnieuw een meting gedaan en toen kwam meer de stabiliteit terug naar voren. 

Maak jezelf niet gek

Ik merk dat als ik mijn eikmomenten vergelijk, ik daar de beste ‘ lijn’ in kan ontdekken en zie of ik progressie maak of niet. Daarom de grote uitdaging om niet voortdurend op die weegschaal te gaan staan of een andere meting te (blijven) doen. Je word er helemaal gek van. Het kan leiden tot een ‘faalmoment’ wat kan zorgen voor verlies van motivatie of ‘alles of niets denken’  ( het maakt nu toch allemaal niet meer uit, f#ck it). En daarnaast, geloof niet alles wat je ziet, puur gebaseerd op een enkel moment. Probeer het grotere geheel te zien!En heb vooral geduld als het tempo iets lager ligt dan je wilt. Stel bij daar waar nodig en vertrouw op het proces dat je doorloopt!

[frislijfenlevenblog]

Wel of niet een eetdagboek bijhouden?

Als klanten bij mij starten vraag ik ze een eetdagboek bij te houden. Dit heb ik nodig om inzicht te krijgen in het eetpatroon, en hierin het juiste advies te geven. Vaak krijg ik de vraag of dit echt nodig is. Mijn advies is om dit in de start van een traject zeker wel te proberen. Het registeren van je voeding helpt je om je bewust te worden van wat je eet, hoeveel en wanneer. Niet onbelangrijk is dat ik hierbij ook het advies geef om tijdens het registreren van de voeding om ook je voeding af te wegen. Het liefst alles wat je in je mond stopt. Dit lijkt heel omslachtig en heel veel gedoe, en dit is het ook. Zeker in het begin.

Echter wat dit je oplevert is dat je gaat leren hoeveel calorische waarde je voeding heeft in verhouding tot de (juiste) hoeveelheid. Onderzoek heeft opgeleverd dat het registreren van voedingsdagboeken heel onbetrouwbaar zijn wanneer deze niet exact worden afgewogen. Dit omdat er in de praktijk snel eerder onder of over geregistreerd word. Mensen die overgewicht hebben , zullen de neiging hebben te onder registreren en mensen met een ondergewicht vice versa. Hierdoor loop je het risico dat je veel tijd besteed aan registreren, maar dit ook veel frustratie oplevert wanneer het resultaat uitblijft. 

Op de korte termijn zorgt het dus voor een beter resultaat, op de lange termijn zorgt het voor een gedragsverandering omdat je daadwerkelijk nieuw gedrag inslijt doordat je op een gegeven moment geleerd hebt ‘ hoeveel’ je kunt eten om stabiel te blijven. En juist die stabiliteit is waarvoor je dit wilt doen!

Dus ja het zal omslachtig zijn en tijd kosten. Maar hey, ik ga niet liegen: Je zult er iets voor moeten doen!Wil je echt een switch in je mindset maken, dan zul je hiervoor moeten werken. Zie het als een investering die zich later terug betaald. 

Moet ik dit dan altijd blijven doen? Nee. Zeker niet. Je zult dit, zeker in de start van je traject gaan inzetten om tot bewustwording te komen, later in je traject geeft het je houvast en wanneer je verder bent is het de ultieme uitdaging om dit te gaan loslaten. Je wilt uiteraard niet je hele leven lang al je voeding blijven afwegen en registreren. Dit is ook niet nodig. Waar het omgaat is dat je gaat leren vertrouwen op je eigen inschatting en dat je ziet dat dit effect heeft doordat je stabiel blijft. 

Mocht dit echt niet bij jou passen, dan zijn er ook andere wegen die naar Rome leiden waarin ik je kan coachen. Het allerbelangrijkste is dat jij JOU eigen weg vind. Echter zal dit mijn eerste advies zijn aan je. 

[frislijfenlevenblog]

De verleiding die overvloed heet

Ik stond letterlijk perplex afgelopen week toen ik de appie XL door struiste voor de weekboodschappen. De immense winkel die ook buiten de feestdagen een van de grootste verleidingen inzet om van A naar B te lopen zonder 5 keer te stoppen tussentijds.  Rechts wordt je staande gehouden door een aardige mevrouw die je wilt laten proeven van het nieuwste toetje en links kijken schaaltjes  met kaas je aan. Iets verderop staat een kok uitgebreid te wokken met een woksaus die je echt even moet proeven en ondertussen loop je voorbij aan containers gevuld met aanbiedingen haribosnoepjes( nu 2 voor de prijs van 1!) en ladingen vol met chips XXL zakken ( nu NOG meer inhoud!).  Met de aanloop naar Pasen toe in dit geval trekt Appie letterlijk alles uit de kast om je te verleiden tot de meest bizarre eetbare paas accessoires . Of het nou in paashaas gevormde roomboter is, paashaasvormige gevulde koeken, broodbeleg met paashaas figuur erin of gourmetschotels, kant en klaar gesneden noem maar op en uiteraard de schappen vol met paas thema gevormde en gekleurde snoepjes en koekjes . Heb ik de  de paaseitjes nog niet eens genoemd.  

Mond open vol verbazing, met  (sorry hoor) een gevoel van walging loop ik rond. Wie  eet dit in godsnaam allemaal??? Wij blijkbaar ‘ de consumptiemaatschappij.’! En het word alleen maar gekker en gekker.  Want alleen als er vraag is komt er aanbod, of niet? Alles behalve waar.  Er is zoveel aanbod , dat het bijna je strot wordt in geduwd, mocht je nog twijfelen of je überhaupt een vraag had. 

En ondertussen vervet onze medemens, en worden we met zijn alleen steeds dikker en onze kinderen steeds zwaarder.  

Ik ben veel zelf bezig met een bewuste levensstijl en voel hierin veel motivatie. Mijn methode is lijst in de hand, strak vooruit kijken en niet afwijken van plan A. En zelfs dan kom ik nog thuis met twee brioche paashaasjes voor de kids en heb ik getwijfeld over de paashaas vormige gevulde koeken  Ben je hier minder bewust mee bezig, dan zal het effect wellicht alleen maar groter zijn. En alhoewel ik vind dat ieder hierin zijn eigen verantwoording moet nemen, vind ik dat je de verantwoordelijkheid ook zeker niet volledig weg kan nemen bij de producenten van al deze zooi.

Wat ik nog het meest erg vind van het verhaal is dat ‘we’ dit ook aan kinderen tonen. Jonge kinderen, oudere kinderen die zich nog helemaal niet bewust zijn van de effecten van al deze prikkels op hun brein.  Hoe enorm ze beïnvloed worden in het denken dit allemaal nodig te hebben. Laat staan dat het vermogen totaal ontbreekt om er bij stil te staan hoe enorm slecht  het is om in overvloed te eten van al deze heerlijke, verleidelijke dingen. 

En ja , het is een cliche. Maar dan te bedenken hoe groot het contrast is in vergelijking met andere arme landen. Afgelopen januari nog pijnlijk duidelijk geworden, reizend door Cuba waar  supermarkten ontbreken omdat import hier niet vanzelfsprekend is. En al zou je het een charme kunnen noemen dat je leeft naar de seizoenen en het aanbod van de natuur.  Betekent dit dat er nauwelijks keuze is en hierdoor ook geen variatie (lees eenzijdig eten),  dan word het toch een ander verhaal. 

Ja, het is een luxe dat wij deze keuzevrijheid hebben, maar mag het alsjeblieft ook een beetje minder?

Naast dat het luxe is, is het ook een last. Want wie heeft ons geleerd om met al deze prikkels om te gaan? Om bewuste verantwoorde keuzes te maken? Om goed voor onszelf en ons lichaam te zorgen? Dit is alles behalve een vanzelfsprekendheid. Maar dat zou het wel moeten zijn. Leren om gezond te leven is in ieder geval de taak die wij hebben om over te brengen aan onze kinderen. Ze brengende in deze welvaart, maakt ons dat verplicht. En misschien is het handig dat we dan eerst bij onszelf beginnen. Goed voorbeeld doet volgen. Monkey see- monkey do. Dat scheelt al het halve werk!

[frislijfenlevenblog]

De grens op zoeken

Dus hup, uit je comfortzone

Wat ik erg leuk heb gevonden de bijna verstreken afgelopen 31 dagen is dat ik ervaringen terug gekregen heb van jullie! Betrokkenheid bij de challenge, ingevuld op verschillende manieren. Vanuit interesse naar mijn motivatie tot bewustwording van eigen gedrag en triggers. Tot uitdagingen aan gaan op jullie eigen manier, passend bij wat goed voelt op het moment of bij je levensstijl. Klein of groot, dat maakt niet uit. Waar het omgaat is dat er een moment geweest is dat een aantal van jullie de tijd genomen hebben om even stil te staan en na te denken over onderwerpen die aan bod zijn gekomen. En besloten hebben hierin iets te willen doen! Hoe mooi is dat?

Bedankt voor jullie betrokkenheid! Dat was meer dan de verwachting waarmee ik gestart ben. Heel eerlijk gezegd , had ik geen verwachtingen. Het was een spontaan idee, passend op dat moment. Vooral bedoeld om mezelf uit te dagen omdat ik besloot dat dit het middel was op dit moment dat ik nodig had.

De kunst is om jezelf uit te dagen op zo’n manier dat je uitdaging in balans is met je draagkracht.Dit betekend dat je zo veel uitdaging voelt dat je uit je comfortzone moet komen, maar ook niet te veel omdat je dan door schiet in een te hoog stress-level. Dit is een van de middelen die ik ook in mijn coaching trajecten toe pas. Het is altijd zoeken hoe ik kan aansluiten bij degene die voor mij zit. Net genoeg prikkel, zonder te overvragen. (Of ik de juiste balans ervaren heb tijdens de challenge, laat ik je later nog weten ;-)

Wat ik zo mooi vind hieraan, is dat het antwoord op de vraag wat ‘genoeg’ is voor een individu, altijd aanwezig is in deze persoon. Het is aan mij om de juiste vragen te stellen, goed te luisteren, te kijken en te voelen. Volledig waarnemen met al mijn zintuigen om de juiste aansluiting te vinden, zodat het antwoord vanzelf boven komt. En het moment dat jij deze vraag zelf beantwoord krijgt, is de kracht het grootst. Waarmee de kans op succes ook direct toeneemt. 

En voor mij als coach? Heel eerlijk gezegd: stiekem mee genieten van dit bijzondere moment. Het zien vallen van een kwartje is waar ik het meest dankbaar voor ben in mijn werk als healthcoach!

Liefs Anouk x

[frislijfenlevenblog]

Even een pas op de plaats

En een blik op de afgelopen 18 dagen

Tijd voor een pas op de plaats en een blik terug op de afgelopen 18 dagen. De start van de 31 dagen challenge kwam voort uit de behoefte om een reset te doen. Na een aantal drukke maanden waarin ik merkte dat mijn voeding nog wel ok was, maar ook oude gewoontes langzaam weer erin slopen. Ik maakte minder tijd vrij voor meditatie wat ik daardoor al een paar jaar structureel in mijn dagritme had ingebouwd. Ook merkte ik dat ik meer alcohol dronk dan daarvoor, en wist ik van binnen ook dat dit te veel gerelateerd was aan het gevoel om ‘ even te ontspannen’. Eveneens als t.v kijken wat vaker de oorzaak was om te laat naar bed te gaan. 

Dus een reset van mijn systeem, met bijkomend voordeel om mijn lijf rust te geven, te ontgiften en maximaal te herstellen om zo ook mijn imuunsysteem een booster te geven. Dus geen alcohol, geen t.v, geen geraffineerde suikers. Maar wel bewuste keuzes in voeding, zo puur mogelijk eten, alcohol laten staan , minstens 8 uur slaap en in plaats van t.v kijken,  meditatie. 

De focus lag niet om ‘ hardcore’ mezelf deze zaken te verbieden. Maar vanuit nieuwsgierigheid te onderzoeken wat er zou gebeuren als ik het zou laten. Bewust worden van mijn eigen onbewuste gedrag en patronen , wat mij ook de gelegenheid zou geven hierin andere keuzes te kunnen maken. 

Het is tot nu toe echt een ontdekkingsreis geweest, waarbij ik heel bewust stil heb gestaan bij gedrag, emoties, en triggers die gekoppeld zijn aan mijn  uitdagingen. 

Het grappige nog steeds vind ik dat het stuk voeding nauwelijks een uitdaging is, nog steeds niet. Gezond en puur eten heb ik in de afgelopen jaren echt ingesleten in mijn systeem. Op de toetjes bij een etentje of de lekkernijen bij de koffie  na ;-) De geliefde glaasjes wijn en de t.v was een grotere uitdaging. 

Vorig weekend had ik dan ook echt een dip, waarbij de uitdaging pijnlijk voelbaar werd. Door stil te staan bij waar mijn behoefte vandaag kwam, wist ik dat het overstag gaan gekoppeld zou zijn aan een intentie die niet ‘zuiver’ was. Door hierdoor heen te gaan is mij enorm veel duidelijk geworden over mezelf. Ik sta er versteld van hoe krachtig deze momenten ook deze week doorgewerkt hebben. Zoals gezegd, de puzzelstukjes zijn echt op zijn plaats gevallen. 

Of ik me fitter voel? Zeker! Ik slaap een stuk beter, word meer uitgerust wakker. Ik ben nog niet top fit, maar dit komt ook doordat ik het enorm druk heb en ik nog genoeg in mijn kruiwagen heb liggen momenteel.  Of ik merk dat mijn lichaam ontgift heeft? Ja. De eerste week kreeg ik last van eczeem tussen mijn vingers. Een kwaaltje dat ik al lang heb, maar ik altijd kan relateren  aan periodes van minder goed eten en kwijt raken  van gifstoffen. Nachtelijk zweten was na een een paar dagen voorbij. De huid van mijn gezicht is nog steeds onrustig( meer dan normaal).  In mijn krachttraining heb ik flinke sprongen vooruit gemaakt, in een sneller tempo dan voorheen. 

Een hoop winst dus zoals je leest, maar het grappige is dat de grootste winst hem eigenlijk niet in het fysieke stuk zit. Juist op mentaal en spiritueel gebied heb ik de meeste vorderingen gemaakt. Ik voel me krachtiger, in balans, stabiel en helder van geest. Mijn stemming is beter. Ik voel me vrolijker en opgewekt. Het resultaat van gezonde weloverwogen keuzes voor Lijf & Leven!

Liefs Anouk x

[frislijfenlevenblog]

Wat is het patroon?

Je moet het zien voordat je het begrijpt

Waar ik zaterdag tot een mooi inzicht gekomen was na mijn ‘struglle’ met mijn gewilde wijntje en t.v ontspanning, viel het resterende puzzelstukje van de 3-D puzzel zondag op zijn plaats. Het feit dat mijn zogenoemde ‘zucht’ feitelijk gewoon cooping (gedrag  dat je in de plaats zet voor iets anders) was voor een onderliggende emotie die er niet mocht zijn en ik niet wilde erkennen, was nog niet het hele plaatje. 

Zondag werd het voor mij ook duidelijk welke situatie in mijn leven de oorzaak was voor deze emotie. Doordat er een verschuiving plaatsgevonden had in mijn systeem , leek het alsof er als het ware een bovenliggend ‘laagje’ afgepeld was. Hierdoor werd nu het volgende laagje zichtbaar. Opeens leek alles heel helder. Een zogezegd ‘a-ha’ moment. Prachtig. 

Het kan toeval zijn dat het zo is gegaan dacht ik nog. Echter vandaag leek er zo’n soortgelijke gebeurtenis af te spelen. Dit keer echter op een iets andere wijze.

Door een situatie op mijn werk, merkte ik een ontevredenheid, een frustratie die letterlijk op mijn maag zat. Het liet me moeilijk los, iets wat ik ook van mezelf herken van eerdere momenten. Ook het gedrag dat hierop volgde, een bepaald soort passiviteit waardoor ik mezelf lastig in beweging krijg ‘ liet’ zich zien. Doordat het zich zo mooi ‘afspeelde’ voor mijn neus, besloot ik ook dat ik hier niet in mee wilde gaan. Het was niet functioneel op dat moment, dus ik heb me er over heen gezet en ben weer aan de slag gegaan. 

Later op de dag merkte ik op een gegeven moment een enorme ‘urge’ opkomen voor suiker. Snoepjes, het liefst een zak. Dit verbaasde me op dat moment. Waar kwam dit nu opeens vandaan? De afgelopen twee weken heb ik dit totaal niet gehad.  Maar nu was het er opeens met volle kracht. Ik kon vrijwel direct de keuze maken om mezelf  hierin niet te laten meeslepen, maar het er te laten zijn. Met bewustwording observeren. Blijkbaar was er iets wat ik over het hoofd zag. Waar ben ik aan voorbij gelopen? Wanneer? 

Redelijk snel kwam het besef dat het wederom een niet doorleefde emotie was, en wel de frustratie/ontevredenheid over mijn werksituatie. ( dat ik aan de kant had gezet om mijn werk te kunnen doen). Door hier ook weer bewust van te zijn, het te voelen en het te herkennen raakte het zo weer op de achtergrond.ik kon het laten zijn.

Bingo! Dit is de tweede keer dat het gelukt is het patroon te herkennen EN te onderscheppen. Het is voor het eerst dat ik zo helder overzicht heb in het patroon, en de koppeling tussen  oorzaak/situatie - emotie- en inzetten van ongewenst gedrag. Prachtige stappen naar langdurige gedragsverandering. Wat is het toch heerlijk om mijn eigen proefkonijn te zijn!

Dus geef ik jullie de volgende vragen mee: Wat heeft jou (ongewenste) gedrag jou te vertellen? Welke emotie wilt zich tonen? Welke situatie of gebeurtenis heeft het nodig om erbij stil te staan?En zou het zo zijn dat je de keuze hebt om anders te kiezen? Of is het nodig om te accepteren dat het nu eenmaal is hoe het is?

Liefs Anouk x

[frislijfenlevenblog]

Ik gun je een terugval

Ben je bereid om op te staan?

Gisteren zagen jullie wellicht een filmpje van mij met mijn weekend update waarin  ik echt even een flinke dip had. Ik snakte naar wijn en had er even helemaal genoeg van. Ik vroeg mezelf af: Waarom doe ik dit eigenlijk ook alweer en voor wie? Allerlei (saboterende) gedachtes passeerde de revue, lokte mij richting het toegeven. Zo sterk dat ik overwoog om zelfs ‘stiekem’ een  wijntje te nemen .

Maar de enige die ik dan voor de gek houd, ben ik natuurlijk zelf. Want de enige waarvoor ik dit doe, is voor mezelf. Het zijn juist de momenten zoals deze waardoor ik de keuze gemaakt heb om het nu bewust te laten.

Ik ga helemaal voor balans, voor mildheid en genieten van het leven. Maar dit snakmoment? Heeft met geen van deze drie te maken. Diep van binnen wist ik dat heel goed. Dit was afhankelijkheid, vervanging zoeken, iets wegstoppen.   En dat ‘ my friends’....Daar pas ik voor. 

Het vreemde, opzienbarende voor mezelf, was dat na het filmpje de weerstand van mij afgegleden was. Het zware gevoel, het snakken. Het was weg. Ik had  bedenkingen toen ik starte met het opnemen van het filmpje. ( Wil ik DIT nu echt gaan delen?) Na een paar keer overnieuw te zijn begonnen, durfde ik pas echt open en eerlijk te zijn. Ik was mezelf, ik mocht er zijn, ik mocht me laten zien.

Blijkbaar waren dit de ingrediënten waardoor de weerstand en de ‘ zucht’ verdwenen. Dus als je het dan omdraait: ‘ Wat waren dan de ingrediënten om in deze weerstand en ‘zucht’ terecht te komen?’ Welke emotie werd niet gezien, mocht er niet zijn, accepteerde ik niet als van mezelf? Ik voel dat dit de kern is. Dit was hetgeen ik te leren had op dit (moeilijke)moment.  Nu voel ik dankbaarheid voor deze ervaring.

Blijf bij jezelf, en overweeg waarom je bepaalde keuzes maakt. En wijk er dan ook van af als het niet met de juiste intentie is. Maar laat je daarnaast ook niet te snel voor de gek houden, meeslepen, door je eigen saboterende gedachtes. De oude patronen in je systeem die zo normaal zijn, dat je ze niet meer herkend. Wat mooi dat dit de kern raakt van mijn missie. Dit is waar ik mijn werk voor doe:

“Het losbreken uit de onzichtbare boeien die jou tegenhouden om weer  jezelf te kunnen zijn.”

Dat betekend OOK dat het inspanning vraagt, doorzettingsvermogen en een schop onder je kont wanneer het even niet gaat zoals je het zou willen. Je raakt van koers, je krijgt een terugval. En ik gun het je van harte. Want dit zijn de leermomenten waar het om gaat. Dit zijn de momenten dat je jezelf leert kennen. En mooier nog, wat jou dus te doen staat om verandering te kiezen. Stel je ervoor open.  Sta op en kijk het recht in de ogen. Dan pas zie je wat er letterlijk voor je staat. 

[frislijfenlevenblog]

Het weekend

Het eerste weekend zit erop. Geen wijntjes, geen t.v, geen geraffineerde suikers. Met bij die laatste een kanttekening. Want afgelopen zaterdag hadden we een etentje gepland, waarvan ik mij had voorgenomen hier ook van te genieten. Uiteten gaan, zonder suikers binnen te krijgen is moeilijk. Daarbij ook nog afhankelijk waar je dan gaat eten. Dit begint bij de voorgerechtjes. Een broodmandje met een dip, gemarineerde kipstokjes, bruchetta, nachos’ met kaas. Als je daar echt eerlijk naar kijkt zitten daar uiteraard verborgen suikers in. Ik heb er wel over nagedacht. Hoe ‘hardcore’ ga ik dit doen? Daarin heb ik een keuze gemaakt. Geen wijn: check, geen toetje : check, Geen koekje of chocolaatje bij de thee: check , een hoofdgerecht uitkiezen wat het meest ‘schappelijk’ is: Check, maar wel wat kleine hapjes van het voorgerecht.

Het grappige is dat ik nu ook niet kan zeggen dat ik het helemaal kon loslaten. Het had wel degelijk invloed op me. Grappig hoe dat werkt. Daarnaast zitten er ook nog andere mensen om je heen. Wat zouden hun hiervan denken nu? Grappig Anouk, die challenge, maar je zit hier wel lekker dat voorgerechtje naar binnen te werken. Hey, is dat mayo wat je daar pakt? (Nee, lieve mensen, mijn tafelgenoten zeiden hier uiteraard niets over, maar het grappige is dat dit bij mij wel door mijn hoofd ging).

Dus. Balans, keuzes maken, afwegen. En hoe wil ik dit dan? Nou. Zo dan. Je kunt overal je eigen keuzes inmaken. Belangrijk is wel doel je voor ogen hebt. Voor mij is op dit moment in mijn leven het meest waardevol dat ik vanuit overgave keuzes maak voor mijn gezondheid. Zonder dat het ‘ afstraffen’ of een ‘competitie’ word. Dat heb ik vaak genoeg gedaan. Dat trucje ken ik ondertussen wel. Daarin heb ik de keuze al gemaakt. Zo dus niet meer. 

Het leuke is dat ik bij het uiteten de alcohol totaal niet gemist heb. Het was gewoon enorm gezellig. Het eten was lekker en het gezelschap leuk. Alle ingrediënten voor een leuke avond! Zondagmiddag daarentegen, heb ik de alcohol wel degelijk gemist. Het meest van het hele weekend. Het moment dat ik ging koken, was ook het moment dat ik ‘snakte’ om een flesje open te trekken. Dit verbaasde mijzelf. Was dit dan zo’ n gewoonte geworden? Er over na denkende, klopt dat inderdaad. Zondagmiddag gaat eigenlijk bijna nooit meer voorbij zonder wijntje. Is dat dan erg? Nee dat hoeft niet erg te zijn. Maar ik was me er niet meer bewust van. Dus ik ben wel blij dat ik daar nu bij stil heb kunnen staan. Een van de redenen waarom ik hiermee gestart ben is het juist het stukje bewustwording. Terugkijkende op het weekend, kan ik zeggen dat dat zeker al gelukt is.  Benieuwd wat komende week voor inzichten in petto heeft!

Liefs , Anouk

[frislijfenlevenblog]

Fris Body & Mind Challenge

Hoe ik geïnspireerd werd

Vanaf afgelopen woensdag 1 maart ben ik gestart met de 31 dagen challenge van Fris Lijf en Leven. De reden dat ik hieraan begonnen ben is dat ik merkte dat door de stressvolle periode waarin ik momenteel zit, ik ook de focus ietwat was kwijtgeraakt. Ik maakte sneller makkelijkere keuzes in mijn voeding, snoepte meer (lees = en dan vooral met lekker veel suiker), ging (te) laat naar bed en mijn meditatiemomenten waren ook wat op de achtergrond geraakt. Dus om de focus terug te krijgen leek dit het goede moment om via deze wijze mezelf weer een klein schopje onder de kont te geven. 

Het zal je misschien verbazen, maar het feit dat mijn auto de afgelopen weken ‘kapot’ was, heeft mij deze richting uitgeduwd. Toen ik terug kwam van vakantie, starte mijn auto niet meer. Accu leeg, dacht ik. Startkabels erbij gepakt, helaas geen resultaat. ANWB laten komen. Wat bleek, de computer was kapot. Hij herkende de sleutel van mijn wagen niet meer. Het volgende gaat je wellicht te ver, maar ik sta bij dit soort momenten echt stil. Wat heeft mij dit te vertellen dacht ik. Waarom gebeurd dit net nu? 

Pas afgelopen weekend toen ik t.v aan het kijken was. Ja heus. Kwam ik tot het inzicht. Ik keek de documentaire ‘ Chef’s tabel’ ( echt een aanrader trouwens,  ....voor na de challenge dus:-).  Daar zag ik een zeer inspirerend verhaal over een vrouwelijke boeddhistische non uit Korea. Vanuit haar eigen tuin die zij met liefde behandelde maakte ze de meest prachtige gerechten, en puur. Watertandend heb ik gekeken, maar ook vol bewondering en ontzag. Haar zien mediteren in de tempel voelde alsof ik weer even wakker werd ‘ geschud’. Haar zien mediteren, maakte dat mijn verlangen naar die rust en puurheid werd geprikkeld.

De optelsom was dat het kwartje viel. Mijn ‘ auto’, de computer. Tijd voor een reset van mijn systeem. Terug naar puurheid voor mijn lijf en  innerlijke rust voor mijn mind. En zie hier, de ‘ geboorte van de Fris Body & Mind challenge!

Liefs, Anouk

[frislijfenlevenblog]

Blog pagina van Anouk Erkens voor  fris lijf en leven healthcoaching te Roermond