gillesderouck-blog - Tumblr blog

[gillesderouck-blog]

Throwback 5

Het is zover! We zijn aanbeland bij de laatste blogpost. Ik ga het niet onder stoelen of banken steken maar het is een hele opluchting. Ik ben namelijk alles behalve de persoon die graag alles op sociale media deelt. Dit onderdeel van de stage was voor mij dan ook een hele opgave.

Stage

De laatste blogpost impliceert eveneens dat het einde van de stageperiode eraan komt. Met nog slechts een week te gaan, is het alle hens aan dek om de projecten af te werken. De afgelopen twee weken waren dan ook alles behalve handig door de vele feestdagen. Vele collega’s maakten gebruik van de gelegenheid om verlengde weekends te nemen. Hierdoor was het vaak eenzaam op kantoor en verliepen de projecten trager als gehoopt. Eveneens mijn stagebegeleider maakte van de gelegenheid gebruik om van thuis uit te werken waardoor er weinig contactmomenten waren. Ook in deze laatste week valt vandaag weg. Daarom vertrok ik morgen normaal terug naar Raalte ter compensatie om op die manier toch nog wat extra contactmomenten te hebben ter vervanging van die die weggevallen waren. Daarenboven leek het mijn stagebegeleider een leuke afsluiter van mijn periode bij Nagel Belgium. Helaas vielen deze plannen vorige week in het water wanneer bleek dat het niet echt nuttig zou zijn. De persoon uit Nederland die ik nog een laatste maal ging ontmoeten in het kader van het project, heeft klaarblijkelijk een burn-out waardoor de ontmoeting toch niet zou kunnen doorgaan. Helaas mis ik daardoor ook de personeels-barbecue in Raalte. De komende week, de afsluiter van de stageperiode, draait dus wat uit op een domper. Komt daar helaas ook nog eens bij dat mijn stagebegeleider pas vrijdag, de laatste dag van de stageperiode, terug aanwezig zal zijn. Het is dus maar te hopen dat mijn werk van komende week goed verloopt en er zich geen problemen voordoen.

Local en hotspots

Ondanks de wat tegenvallende periode op stage, ging het me voor de rest voor de wind. Zo zette ik 11 mei het weekend goed in met een reünie met mij vrienden uit mijn luchtvaartopleiding. Het was een fijn weerzien en een bijna nostalgisch moment. Het was zeer leuk om nog eens herinneringen en momenten op te halen uit Oostende met een goeie pint erbij. Maar dan was het moment aangebroken waarop we al de hele avond hadden gewacht. De Fuse ging open, een massa volk was aanwezig, want niemand minder als Paul Kalkbrenner kwam draaien. Van een dj van topformaat gesproken. Hij kwam zijn nieuwe album voorstellen waardoor we al een klein voorproefje kregen van wat er deze zomer op Tomorrowland te horen zal zijn.

Dit weekend ging er echter wat kalmer aan toe. Een dagje uitwaaien in Oostende deed enorm deugd. Een bezoek aan de stad waar ik bijna drie jaar heb gewoond, een plek waar zoveel herinneringen van mijn studententijd liggen, het weerzien van het vliegtuig waarop ik zoveel heb geleerd.

Ondertussen je realiseren dat je inmiddels bijna voor de tweede keer afstudeert, liet me nogmaals zien hoe snel de tijd vliegt en hoezeer je van elk moment moet genieten.

Food

Na lang wachten was het zover, een bezoek aan de Mozart in Aalst. Het restaurant was al een hele tijd geopend in het pand van de vroegere Kapelaan, maar vanwege de immense populariteit moest ik meer dan een maand op voorhand reserveren. Dit ribbetjesrestaurant is, zoals het al laat vermoeden, de tegenhanger van de welbekende Amadeus in Gent. Volledig hetzelfde concept maar dan beter, toch volgens mij. Zowel het eten als de locatie overtreffen die van de Amadeus. De ribbetjes waren lekker warm en op smaak, waar ze in de Amadeus vaak aan de lauwe kant waren. Ook is het pand zeer lumineus ondanks het een ingesloten oude kapel betreft. Eén ding is zeker, voor lekkere ribbetjes in een gezellige atmosfeer, één adres, Zwarte Zustersstraat 6 in Aalst!

Dit weekend was eveneens een culinair festijn. Starten deed ik zaterdag op het foodtruckfestival op het werfplein in Aalst. Een uitgebreide keuze aan verschillende wereldkeukens lieten me toe een reis rond de wereld te maken.

Zondag in Oostende ging ik voor de Noordzee-menu, een voorgerecht van huisgemaakte garnaalkroketten gevolgd door een hoofdgerecht van zeetong. Uiteraard kan een mens natuurlijk niet elke dag gaan eten en werd er voor vandaag geopteerd om zelf te koken. Gelukkig een hobby van mij waarin ik mijn energie kwijt kan. Toch koos ik voor een snelle menu met scampi’s en noedels in de wok.

Reflectie

Met het einde van de stage in zicht, kan ik terugblikken op een bewogen periode. Een periode waarin niet alles van een leien dakje liep. De stage kende dan ook een reeks van ups en downs. Echter had ik me de stage toch net dat tikkeltje mooier voorgesteld, vanwege de initiële uitleg van mij stagementor, dan wat het effectief was. Ik mag zeker niet zeggen dat het een teleurstelling was; ik heb enorm veel bijgeleerd, mensen leren kennen en het bedrijfsleven van dichterbij mogen meemaken. Maar toch had ik gehoopt net dat beetje meer in Nederland te mogen vertoeven. Maar zaken lopen helaas nooit zoals een mens het heeft gehoopt.

Ik kan wel zeggen dat ik eindelijk mijn definitieve keuze heb kunnen maken. Een keuze waarmee ik een einde maak aan mijn eens zo mooie studentenleven en waarbij ik mijn eerste stappen waag op de arbeidsmarkt.

[gillesderouck-blog]

Throwback 4

Allen welgekomen op mijn vierde en helaas voorlaatste stageblogpost . Hopelijk sloeg de nieuwe insteek aan en leest deze gemakkelijker want ook deze keer kies ik voor deze methode. Wederom zal ik starten bij het topic ‘Stage’ om vervolgens over te gaan naar ‘Local en hotspots’ om dan te eindigen bij het lekkere topic ‘Food’.

Stage

Vorige week mag ik toch wel het hoogtepunt van mijn stage noemen. Een business trip naar Raalte in Nederland was een prachtige variatie in het anders vaste stramien. Voor mijn afreis naar het vervolg van mijn facturatieproject in Raalte, mocht ik weer gebruikmaken van de full-option Ford die reeds in een andere van mijn blogposts aan bod kwam. In alle comfort begon ik aan mijn reis richting de noordelijkste vestiging van onze BeNe-organisatie. Een trip van vier uur lag voor de boeg, met voorziening van lunchpakket voor in de auto zodat ik bij aankomst direct het werk kon aanvatten. Eens het drukke Antwerpen gepasseerd, kon ik het mooie Nederland binnenrijden. Wegen waarbij die van België niets zijn, mooi en vlak zonder om de haverklap een gat die de hele auto doet daveren. Bovendien rij je in Nederland ook nog eens hoofdzakelijk tussen het groen en niet tussen gebouwen zoals hier in België. Bij aankomst was er een hartelijk welkom van de Nederlandse collega’s met een goede tas koffie. Na de korte kennismaking werd uiteindelijk het werk verder gezet. Samen met de Nederlandse facturatie-collega overliep ik het facturatieproces uit België om zo te bepalen waar de verschillen met Nederland zich situeerden. De namiddaguren vlogen voorbij en voor ik het wist was het al tijd om naar het hotel te gaan. De rust was welgekomen na deze uitputtende dag waarop mijn stagebegeleider, hoofd van financiën en administratie voor België en Nederland, mij verblijde met een uitnodiging voor een diner. Een diner waar er meer plaats was voor een persoonlijker gesprek na het afsluiten van de laatste business-talk. Maar de pret bleef niet duren. Eens het diner ten einde ging mijn begeleider naar zijn kamer om verder te werken aan de maandafsluiting en vatte ook ik het werk weer aan om mij voor te bereiden op de volgende dag en finaliseren van de stap voorwaarts in het project van die dag.

Halverwege dag twee in Nederland kwam het werk daar tot een einde en raadde mijn begeleider mij aan mijn tocht huiswaarts aan te vangen om zo de spits te vermijden. Alles verliep goed tot het overrijden van de grens. Eens Antwerpen stond alles weer vast, aanschuiven in dit typische Belgische verkeer was de boodschap. Na vijf uur op de baan, ja nog een uur extra in vergelijking met de heenreis, bereikte ik eindelijk Nazareth. De meeste collega’s met een kantoorbaan waren al vertrokken en ik had het hele kantoor voor mij alleen. Na het opstarten van de computer werkte ik nog een uur duchtig verder om de schade ten gevolge van de verplaatsingstijd toch enigszins in te perken.

Local en hotspots

Dit maal was er naast de verbouwing ook terug eens wat ruimte voor meer ontspannende activiteiten. Zo had ik de communiefeest van mijn nichtje op zondag 29 april in de prachtige setting van Salons Waerboom in Groot-Bijgaarden.

Een hele namiddag uitgebreid genieten van een bourgondisch festijn dat voor ieder wat te bieden had.

Afgelopen weekend had dan weer wat anders te bieden. Op zaterdag een namiddagje Gent met Shauny om op zondag het weekend af te sluiten met een bezoek je aan de werf van Jan De Nul opgevolgd door aperitief bij Shauny haar goede vriendin Athina.

De werf van Jan De Nul was uitermate interessant. Er werd voorzien van een uitgebreide rondleiding in het nieuwe Aalsters crematorium in opbouw samenhangend met een drankje en een gadget.

Als afsluiter mocht er uiteraard ook geen foto ontbreken met het indrukwekkende materiaal dat hierbij gebruikt werd.

Food

Afgelopen zaterdag was het aangenaam vertoeven in de Gentse binnenstad. Het weer was ideaal voor een terrasje en een frisse cocktail. Dit wou ik dan ook niet aan mijn neus laten voorbij gaan. Maar onze allereerste stop was bij de Chez Claire waar we proefden van twee heerlijke éclairs. Deze ‘sjoekes’, zoals we ze bij ons noemen, waren om de vingers bij af te lekken. We lieten ons verleiden door de frisse citroen éclair en de zoete exotische passie-mango éclair.

De winkel is een heel leuk concept waarvan de inhoud zeker te smaken valt.

Ondanks de duurdere prijs is het toch zeker de moeite om hier eens langs te gaan en te genieten van wat de winkel te bieden heeft.

De dag afsluiten deden we dan weer op een terras op de Korenmarkt waarbij de combinatie van zon en een moscow mule zorgden voor een waar vakantiegevoel.

Vergeet zeker niet binnen twee weken terug te komen voor de laatste en afsluitende stageblogpost, een post waarin ook een korte reflectie zal gehouden worden over de drie maand durende stageperiode.

Tot binnenkort!

[gillesderouck-blog]

#JanDeNul #openwervendag2018 (bij Aalst, Belgium)

[gillesderouck-blog]

Throwback 3

Dag beste lezer, het is weer tijd voor een nieuwe en inmiddels derde blogpost! Deze keer vanuit een nieuwe insteek, een nieuwe indeling. Een overschakeling van één doorlopende tekst naar een blogpost met verschillende topics, schept misschien wat meer overzicht doorheen mijn verschillende activiteiten.

Stage

Om te beginnen bij waar het uiteindelijk allemaal om draait, de stage. Zoals ik twee weken geleden had aangehaald, lag er een nieuw project op mij bureau. Dit facturatieproject is inmiddels al goed van start gegaan. Gedurende twee weken heb ik samen gezeten met de verschillende mensen van het facturatiedepartement om zo elk individueel hun takenpakket in detail op te lijsten. Inmiddels heeft de uitwerking van de procesbeschrijving voor België al vorm gekregen. Uiteraard zijn er hier en daar nog wat wijzigingen nodig, maar laten we stellen dat er al een solide basis is gelegd. Nu de basis er is, is het tijd om naar Raalte in Nederland te gaan om ook daar hetzelfde proces te doorlopen om dan uiteindelijk de vergelijking te kunnen maken. Deze vergelijking moet dan leiden tot een bundeling van de beste werkwijzen om zo de werking verder te gaan verbeteren. De datum is inmiddels bepaald, het hotel en de auto gereserveerd. Vanaf twee tot en met drie mei ben ik te vinden in Raalte, Nederland.

Er is ondertussen ook al meer nieuws met betrekking tot het vorige project omtrent schadeafhandeling. Na lang wachten is er dan toch nog respons gekomen vanuit de hoek van de zakenpartner. Er waren enkele tegenstrijdige bemerkingen op het voorstel die nogal wat weg hadden van een excuus om niet op het voorstel te moeten ingaan. Na een snelle, verduidelijkende bijwerking is het nu terug wachten op, hopelijk, een aanvaarding van het voorstel.

Local en hotspots

Sinds de verbouwingen beperkt het topic 'local en hotspots' zich tot het desbetreffende huis. Eenmaal de uren op stage erop zaten, was het rechtstreeks naar daar om verder te werken. Het werk is heel wat opgeschoten. Zo is de hele afrastering van de tuin gemaakt. Daarnaast is het gebied voor de dieren ook verruimd. De dankbaarheid en enthousiasme van de kippen was duidelijk zichtbaar. Dit weekend volgde dan het zware werk. De hele vloer van de benedenverdieping ging er uiteindelijk uit. Bij temperaturen die deden denken aan een zonnevakantie, ging ik samen met een vriend zwaar tekeer met drilboor, schop en kruiwagen. Na 12 uur goed zwoegen, was de hele vloer van de benedenverdieping eruit inclusief oude chape, zavel en cement.

Alles ligt nu dus klaar om komende week de elektriciteit, de water- en chauffageleidingen na te kijken en aan te pakken indien nodig.

Food

Na 23 jaar wonen in België, ken ik het lokale eten al wel. Maar niets dat mij belemmert nieuwe dingen te proberen zoals een variatie op een gerecht of een nieuw restaurant. Vanuit die redenering maakte mijn vriendin vorig weekend samen met mij een pikante quiche met spinazie, chorizo en spekblokjes.

Het resultaat mocht er dan ook zeker zijn. Een receptje dat voor herhaling vatbaar is.

Ook dit weekend ging ik op culinair avontuur. Na meermaals voorbij te rijden aan ‘The Barn’ in Waarschoot, een restaurant uitgebaat door dezelfde eigenaars als de Volta in Gent, was het afgelopen zondag zover. Een last minute reservatie vastgelegd op zaterdag, zorgde ervoor dat ik kon genieten van een heerlijke côte à l’os. Het eten was subliem, echter was aan de bediening te merken dat het nog maar pas was geopend. Het personeel had nog niet de kans gehad om voldoende op elkaar in te spelen. Hierdoor was de wachttijd voor enkel een hoofdgerecht 2 uur en kwam de bearnaisesaus ruim een kwartier later dan het vleesgerecht zelf. Maar dit werd voldoende gecompenseerd door het heerlijke vlees. Het is zeker een aanrader om het later eens te bezoeken van zodra er al wat meer routine is. Desalniettemin vormde dit toch een mooie beloning en afsluiter voor het harde labeur van afgelopen weken.

[gillesderouck-blog]

Throwback 2

Hallo allemaal! Hier ben ik dan weer met een tweede blogpost. Hopelijk gaf de eerste al een mooie inkijk op de eerste periode van mijn stage. Wat vliegt de tijd toch want we zijn ondertussen al twee weken verder. De afgelopen twee weken waren echter niet zo spannend als de weken van mijn eerste blogpost.

Op mijn stage zelf is er niet zo veel speciaals gebeurd. Er is nog een kleine nasleep van het schadeafhandeling-project. Aan onze kant is alles reeds afgehandeld echter zijn we nog steeds aan het wachten op reactie van de zakenpartner. Deze zakenpartner is anders zeer snel van weerwoord, maar nu zijn we al ruim twee weken aan het wachten. Mijn stagebegeleider denkt dat het voorstel gewoonweg wordt genegeerd. Hopelijk lokt de reminder van afgelopen vrijdag eindelijk een reactie uit, maar verder is het nog koffiedik kijken waar het project zal eindigen. Het is dus sterk afhankelijk van wat de partner beslist. Verder zat ik vaak zonder werk waardoor ik genoodzaakt was extra werk te vragen of gewoon met iemand mee te kijken. Maar vandaag kwam eindelijk verlossend nieuws, deze namiddag wordt het tweede project omtrent facturatie gelanceerd en heb ik hopelijke nieuwe targets om naartoe te werken. Uiteraard eerst nog de briefing afwachten.

Niet enkel was het rustig gedurende de stage-uren de afgelopen twee weken maar ook daarbuiten. Hoofdzakelijk heb ik verbouwd in ons nieuwe huis. Een groot deel van de benedenverdieping moest gestript worden. Dus ook de oude keuken moest er aan geloven.

Deze afbraakwerken waren een uitstekende uitlaatklep voor de frustratie ontstaan door het gebrek aan voldoende werk op de stage. Zo eens goed tekeer gaan met een zware voorhamer kan opluchten. En dat was niet het enige voordeel, een bezoek aan de fitness was die week ook niet meer nodig. Afbraak- en verbouwingswerken vormen de beste fitness en ’s avonds heb je ook echt voldoening want je work-out heeft ook nog iets extra opgeleverd naast een steentje bijdragen aan de conditie.

Uiteraard hoort bij een gezonde work-out ook gezonde voeding, gedaan met de Redbull en de worstenbroodjes. Ik kook zeer graag wanneer ik hiervoor mijn tijd kan nemen. Het toeval wou dat ik meer dan voldoende had de afgelopen weken. Dus maakte ik een heerlijke wortel-gember-chili soep.

Uiteraard moesten voorafgaand de nodige inkopen gedaan worden bij de supermarkt alvorens ik kon starten. Het prachtige weer dit weekend liet toe om met de cabrio te gaan. Gewoon heen en weer rijden in zo’n weer is wel zonde, dus plande ik de hele namiddag in voor de boodschappen en een rondrit. Maar in een vuile auto kan je niet vertrekken dus allereerst de auto eens grondig wassen, zodat hij blinkt als nieuw.

Ik genoot met volle tuigen van het prachtige weer en de wind in de haren. Ten slotte moet je er van profiteren als het goed weer is in België. De zon en het groene landschap doen je toch even in het buitenland voelen. Een betere afsluiter van het weekend kon ik me niet bedenken.

[gillesderouck-blog]

Throwback 1

Hallo ik ben Gilles en welkom op mij stageblog die jullie een inkijk zal geven in mijn stageavontuur. Alvast niet onbelangrijk te vermelden dat mijn stage helaas doorgaat in België in tegenstelling tot mijn medestudenten. Toch vind ik dit geen belemmering om er een leuke en leerrijke ervaring van te maken.

Om te starten bij het begin, zal ik even kaderen waarom ik in België ben gebleven. Initieel ging de zoektocht naar een stage niet vlot. Toch kwam er snel wat hoop vanuit de luchttransportsector uit Nederland, het land waar ik het liefste op stage had gegaan. Nederland heeft een open mentaliteit en is modern van geest. Maar na weken wachten, kreeg ik het spijtige verdict dat er voor mij geen stageplaats beschikbaar was. En toen vond ik de kans bij de Nagel-group, in de vesteging in Nazareth, België. Toch bezit deze stage een internationaal kantje dankzij het lopende project tussen de Belgische en Nederlandse vestiging waarvan ik een belangrijk deel mag uitmaken. Over het schadeafhandeling-project kan ik jammer genoeg niet verder uitweiden vanwege de grote hoeveelheid aan vertrouwelijke informatie.

Alvorens van start te gaan, was het uiteraard noodzakelijk het bedrijf te leren kennen. Hiervoor heb ik de eerste week doorgebracht op de verschillende departementen. Als afsluiter van deze kennismakingsweek, ging ik mee de baan op met een truckchauffeur om ook van dit aspect van het bedrijf te proeven. Deze eerste overweldigde week liet weinig tijd voor nevenactiviteiten. Gelukkig vond ik op zondag toch een vrij moment voor een dagje shoppen in Sluis met mijn vriendin. Een uitstapje naar mijn favoriet buurland bij uitstek. Ieder bezoek aan Sluis proberen we een nieuw restaurantje om ons te laten verrassen. De dag werd al goed ingezet met een heerlijke pizza bij Mineral. De namiddag winkelen sloten we uiteindelijk af met een zoete toets van bij de Eetboetiek, het voormalige Oud Sluis van de welbekende Sergio Herman.

Vanaf de tweede week ving het project eindelijk aan. Ondanks dat het niet meer bleef bij enkel toekijken maar ook effectief zelf dingen te gaan realiseren, was nu meer tijd voor ontspanning na de werkuren. Een bezoekje aan het leukste café van Aalst, Den Babbelaer, was dan ook halverwege de week een mooie onderbreking. Het was een klein feestje voor de opluchting die teweeg kwam omdat alles eindelijk in zijn plooi viel. Ik leerde de mensen één voor één beter kennen. Ik krijg eindelijk het gevoel dat ik welgekomen was, een gevoel dat gedurende de eerste week niet altijd aanwezig was. Ergens ook niet geheel onbegrijpelijk, ik ben net voor hen zoals zij voor mij een nieuwe en onbekend gezicht. Het weekend bracht een verademing teweeg na deze drukke en intense week. Samen met mijn voormalig kotgenoot en beste vriend Flor, ben ik het Brusselse nachtleven gaan opsnuiven. Starten deden we in Spirito, gelegen in een zijstraat van de Louizalaan. Spirito is niet de zoveelste dancing. Deze tot een dancing omgetoverde kerk, liet een serieuze indruk achter op mij. Ik had nooit gedacht dat zoiets zou bestaan in België.

Wanneer het muziekgenre omsloeg, voelden we echter de nood om de dancing te verlaten. Het enige probleem? We waren nog niet uitgefeest, dus vervolgden we onze weg naar de Fuse, een ware techno-tempel gelegen in de Marollenwijk.

Het zware weekend werd meteen opgevolgd door een zware week, startende met een meeting in Waalwijk Nederland. Mijn onderhandeling skills, geleerd gedurende mijn opleiding, stelde mij in staat een bedrijfswagen te verkrijgen om die dag de meeting bij te wonen.

Daar ging ik dan, met een gloednieuwe Ford Focus van het bedrijf, richting Nederland. Maar België zou België niet zijn zonder een hoop file. Die dag heb ik maar liefst 8 uur doorgebracht in de auto om een vergadering van 4 uur bij te wonen. Je hebt nu eenmaal niet alles in de hand.

Maar de besteding van het weekend heb je meestal wel in de hand en die bestede ik goed. Een avondje Flight 90 met Gers Pardoel viel dan ook in de smaak bij mijn vriendin Shauny en mijzelf.