gofilipinome-blog

[gofilipinome-blog]

MGA MAIKLING KWENTO

ALAMAT:

ALAMAT NG SURIGAO

Sa malawak na karagatan ng Mindanao dalawang magpinsan ang inabot ng masamang panahon sakanilang pamamalakaya, sina Ben at Leo.“Paano insan isa lang itong katig natin napakalakas ng alon.” Ani Ben na nandidilat sa naglalakihangalon.“Lakasan mo ang loob mo Ben,” giit ni Leo. “Basta pagbutihin natin ang pagsagwan. Huwag ka agadmawawalan ng pag-asa.”“Hindi…. hindi kasi ako masyadong marunong lumangoy,” giit ni Ben, “kaya kinakabahan ako, isa panapakadilim sa sobrang lakas ng ulan.”Napadilat ang magpinsan sa malalaking alon na papalapit ng papalapit sa kanila.“Pinsan nakikita mo ba ang nakikita ko?” usisa ni Ben.“Oo.” ani Leo.“Napakalaking alon,” ani Ben na putlang-putla, “palagay ko’y katapusan na natin,”“Manalangin ka sa Maykapal,” ani Leo na namumutla na rin, “magdasal ka na, tayo’y maliligtas.”Binilisan nga ng magpinsan ang pagsagwan hindi nila alintana ang bigat ng ulan sa kanilang katawan.Naisipang itapon nila ang kanilang isda sa dagat. Ang mga tubig na pumapasok sa kanilang bangka aypinipilit na alisin ni Leo.Hindi nila inaasahan ang pagbagsak ng napakalaking alon sa kanilang bangka, sumambulat silangmagpinsan. Hindi nila nakita ang bangka sa lakas ng paghampas ng alon.“Nasaan na ang bangka Ben?” ani Leo.“Ewan ko,” ani Ben na kakampay-kampay sa paglangoy, “hindi ko alam, inanod na iyon.”“Halika, kumapit ka sa akin,” ani Leo na inabot ang kamay, “hawak kang mabuti sa akin.”Hindi naman nagtagal nawala na ang sama ng panahon, lumiwanag ang kalangitan at tanaw na nila Benat Leo ang kanilang dalampasigan, nakita nila ang kanilang bangka na nakataob at napadpad na roon.Kanila itong itinihaya dahil ito’y nakataob. Nagulat ang magpinsan nang makita nila ang napakalakingbasket na may lamang bata sa loob. Ang lampin ng bata ay may nakasulat na letra na ‘RA’ na tilaibinurda. Tuwang-tuwa sina Ben nang makita ang bata, subalit binalaan siya ni Leo na itapon iyon dahiliyon ay demonyo.“Akin ang batang ito,” giit ni Ben, “anghel ang batang ito at hindi demonyo.”Biglang nakarinig ng tinig sa silahis ng araw na tila nagbukas. “Iyan ang aking anak, siya angtagapagligtas ninyo.”

[gofilipinome-blog]

“ ANG KUWENTONG BAYAN”

.

ANG KWENTO NG LIANGA BAY (Surigao del sur)

(BABALA : Ang kwentong eto ay hindi seyento porsyentong totoo, marami sa mga kaalaman na naisulat ko ay ayon sa aking nababasa at narinig. Bukas ang kwentong ito sa mga koresyon at dagdag na katotohanan para sa kapakanan ng lahat - May Akda)

PART 1

Katatapos lang ng pangalawang digmaang pandaigdig (World War 2) nang gumawa ng batas Pilipinas na payagan ang mga dayuhan na magtayo ng mga kompanya at industriya na makakatulong sa pagtayo at pagsulong ng Pilipinas mula sa matinding kahirapan dahil sa gyera. Isa ang Pilipinas sa pinaka napinsala sa pag atake at pam bobomba ng mga Hapon.

Dahil doon, maraming mga negosyanteng Amerikano ang nagpunla ng kapital sa Pilipinas. Isa na doon ang mag asawang Amerikano na si Alvin at Christine Jacobson na pinayagang magtayo ng isang kumpanya upang makaputol ng naglalakihang troso sa mahigit 59,000 ektaryang kagugabatan ng Surigao del sur sa Mindanao.

Sa kapital na hindi tataas ng 6 milyong dolyares ay naipatayo ang Lianga Bay Logging Company Inc o LBLCI Isa iyon sa pinaka malaking kompanya sa boong Pilipinas sa dekada singkwenta. Isang birhin na kagubatan ang Surigao del sur ng pasukin ito ng ng mag asawang Jacobson na protestante ang relihiyon.

Doon sa baryo ng Diatagon itinayo ng Lianga Bay ang kanilang mga operasyon. Gumawa sila ng pantalan, paliparan, ospital, pactorya ng venneer, power plant, kampo o pabahay, mga opisina, motor pool, log pond at iba pa. Maraming mga Pilipino mula sa boong sulok ng Pilipinas ang nabigyan ng trabaho.

Noong dekada saysenta, lalong lumakas ang operasyon ng Lianga Bay. Nagkaroon ng kooperatiba ang mga manggagawa doon nat nag taho sila ng isang napakalaking kantina kung saan mabibili ng mga manggagawa ang kanilang mga kinakailangan sa araw-araw na kung tawagin ay LECCA. Isa iyon sa pinaka malaking at pinaka matagumpay na kooperatiba sa boong Pilipinas ayon pa sa Cooperative Development Authority (CDA). Ang LECCA ay isa sa mga modelong kooperatiba ng ginaya ng mga naglalakihang kooperatiba hanggang ngayon.

Masaya ang mga Amerikano na may-ari ng kompanya. Masaya rin ang mga manggagawa nito. Subalit bago matapos ang dekada saysenta ay gumawa ulit ng Batas ang Pilipinas na sa loob ng sampung taon, lahat mg kompanya na nasa negosyo na nag-aani ng mga likas na yaman ay dapat 60 porayento na pag-aari ng mga Pilipino.

Samantala, bago mag dekada setenta ay ibininta ng mag asawang Jacobson ang kompanya sa isang higanteng Amerikanong korporasyon na Georgia Pacific. Ang Georvia Pacific is isa sa tatlong pinaka malaking logging company sa boong mundo.

PART 2

Mayroong mahigit 800 manggagawa ng Lianga bay noon. Dahil sa bagong batas na nag uutos na dapat 60 porsento ng mga logging company sa Pilipinas ay Pinoy dapat ang may ari, napag pasyanhan ng mga Amerikano na ibigay ng dahan-dahan ang pagmamay-ari ng kompanya sa kanilang mga manggagawa. Gumawa ng kasundoan ang mga Amerikano sa isang bangko na hahawak ng katibayan ng pagmamay-ari ng kompanya na ito ay ibibigay sa mga manggagawa sa panahon na mabawi nila nag ka ilang kapital. Ang kasundoanv iyon ay pinirmahan sa Hongkong.

Taong 1969 ng mahalal si Ferdinand E. Marcos bilang pangulo ng Pilipinas. Kaibigan ni Pangulong Marcos ang Sekretarya Korprasyon ng Lianga Bay Na si Atty. Roberto Sabido. Marahil ay naka amoy ng pagkakataon si Pangulong Marcos at atty. Sabido at umiksina sila sa Lianga Bay.

Ang mahigit 6 million dolyares na pag-aari ng Lianga bay pinaghahati-hati sa mahigit kumulang 60,000 na hati (shares) at bawat isa nito ay may tinatayang halaga na 90 dolyares. Dapat 60 porsyento nito o 36,000 na hati (shares) ay ibibigay sa 800 na manggagawa.

Sa bisa ng isang kontrata na pinirmahan ng mga Amerikano at isang Banko ay nailipat nag pagmamay-ari ng 60 porsyento o 36,000 shares sa mga manggagawa. Subalit hindi agad ito ibinigay sa mga mangagawa. Hinawakan muna ng banko ang mga shares. I ibigay lang ito sa panahon na mabayaran o makabawi na ang mga amerikano sa ka ilang puuna sa pamamagitan ng dibedendo sa kita (net income) ng kompanya sa mga darating na mga taon.

Dahil na rin sa problemang pangkayapaan at rebelyon, napa-aga ang alis ng mga Amerikano sa Lianga bay. Lingid sa kaalaman ng nakakarami, mahigit sampong libong shares ng kompanya ay naipangalan kay Roberto, mga kamag-anak at mga kaibigan nito. Taong 1982 ay naghirap na ang kompanya dahil sa hindi magandang pamumuno ng mga pinoy.

Umeksina si Peter Sabido, anak ni Roberto Sabido. Pinakiusapan ni Peter Sabido ang lahat ng mga mangagawa na pumirma ng kasulatan na ibigay sa kanya ang lahat nag pagmamay-ayi (shares) ng kumpanya. Ayon sa kanya, kailangan iyon upang magiging matibay ang kanyang mga desisyon bilang mayorya (majority) na may-ari na kompanya. Kailangan daw iyon upang magkaroon ng tiwala ang mga banko at taga benta (supplier) ng kompanya.

Natupad ang gusto ni Peter Sabido. An di pumayag sa hiling niya ay tinanggal sa trabaho o kaya ay pinag-iinitan. Marami ang bumitaw sa trabaho at nagpabayad sa kanilang tagal ng paninilbihan (length of service) ayon sa kasundoan ng kompanya at unyon ng mga mangagawa.

Sa pamamalakad ni Peter Sabido ay lalong naghirap ang kompanya. Halos aabot ng tatlo hanggat anim na buwan bago maka zweldo ang mga manggagawa. Panay ang operasyon, hakot ng troso at produksyon ng veneer at ply wood pero walang sahod.

PART 3

Nagkaroon ng mga malawakang welga ang mga manggagawa ng Lianga Bay mula 1984 dahil sa tagal ng sweldo at di pagbibigay ng mga benepisyo. Humina ang LECCA at halos wala nang gamot ang ospital. Lumakas din ang rebelyon sa bansa at napasok ng mga rebeldeng NPA ang organisasyon ng mga mangagawa ng Lianga Bay. Magkapit bisig ang Kilusan ng mga rebelde, mga mangagawa at pati na simbahan sa paglaban sa katiwalian sa loob ng kompanya at pati na rin sa gobyerno.

Nag welga, balik trabaho, welga ulit, balik trabaho ulit mag mga mangagawa. Patuloy ang bagal ng sweldohan habang panay ang prodoksyon ng troso at plywood. Kung saan ang pera, ang administrasyon lang ng kompanya ang nakaka alam. Kung saan ang milyon-milyon benta ng troso at plywood, di alam mg karamihan ng mga mangagawa. Nasa Ortigas, Manila ang opisina ng kompanya. Nandoon lahat ang desisyon tungkol sa pera.

Napatalsik si Marcos ng taong 1986. Naging Presidente si Cory Aquino at itinayo niya ang Presidential Commission on Good Government o PCGG. Taong 1987 noon kung saan daan-daang kompanya na kontrolado at pag-aari ni Marcos at mga kasabwat (crony) nito ay kinuha (seqestered) ng PCGG at kinasuhan sa Korte ng Sandigan Bayan. Isa sa kinasuhan (sequestered) ng PCGG ay ang Lianga Bay. Nakapaloob sa kaso na may bilang 0024 ang apat na kumpanya na pinaghihinalaan ng PCGG na Pagmamay-ari ni Marcos sa pamamagitan ng kanyang kasabwat na si Roberto at anak nitong si Peter Sabido.

Simula 1987 ay naging parte ang PCGG sa pamumuno ng Lianga Bay. Lumaban sa kaso sina Peter Sabido. Nag sumite sila ng ebidensya na hindi pag-aari ni Marcos ang Lianga Bay. Nakiaalam na rin ang mga mangagawa sa kaso at sinabi sa Sandigan Bayan na ang mga mangagawa ang totoong may-ari ng mayorya (majority) o 70 porsyento ng kompanya dahil dinagdagan pa ng mga Amerikano mula 60 hang 70 porsyento ang pagmamay-ari ng mga manggagawa ng kompanya.

Naniwala ang Sandigan Bayan kay kina Peter Sabido at sa mga mangagawa ng Lianga Bay na sila ang tunay na may-ari ng kompanya. Ipapawalang bisa na sana ng Sandigan Bayan ang pagkuha (sequestration) PCGG sa Lianga Bay at ipaubaya na kina Peter Sabido at mga manggagawa ang pamamahala ng kompanya. Subalit nag-bago ang isip ang ledirato ng mga mangagawa.

Napag-isip-isip nila kung mawala ang PCGG sa pamunuan ng Lianga Bay ay babalik sa dati ang sitwasyon kung saan si Peter Sabido ulit ang hari at diktador. Kaya ang mangagawa na rin mismo ang tumutol na mapawalang bisa ang kaso ng PCGG. Mas pinili ng liderato ng mga mangagawa na hindi bitawan ng PCGG ang Lianga Bay.

Part 4

Kaya ipinatuloy ang kaso ng PCGG laban kina Peter Sabido. Patuloy din ang pakikialam ng PCGG sa pamamahala ng kompanya. Dahil na rin sa kawalan ng kaalaman, pagkakaisa at sinserong serbisyo sa kompanya na pinamumunoan nina Peter Sabido, ledirao ng mga mangagawa at PCGG, tuluyang nalugi at nag sara ang kompanya.

Kaya nag organisa ulit ang mga mangagawa ng bagong kompanya. Tumulong ang PCGG na magkaroon ng lisensya ang mga grupo ng mga mangagawa upang ipagpatuloy ang pag putol ng mga troso sa kagubatan upang patuloy na may kabuhayan an mga manggagawa at mga pamilya nila.

Itinayo ang kompanyang Diascrimco at Cedimco na grupo ng mga mangangawa rin. Patuloy ang pag totroso ng mga ilang taon. Pero hindi tumagal ay sumadsad din at nag sara ang dalawang kompanya. Kawalan ng kaalaman, walang pagkakaisa at kurapsyon sa mga lider ang naging mitsa sa pagbagsak ng dalawang kompanya. Kasali na doon ang pakikialam ng mga politiko at mga rebelde na gusto makihati sa negosyo ng pag totroso.

Wala na ulit trabaho nag mga tao. Lahat ng mga manedyer, mga lider ng kompanya at mga mangagawa mismo ay nagkanya-kanya na ng kuha ng mga gamit at ari-arian ng kompanya. Milyon-milyon na halaga na gamit ng kompanya ay nilustay, ibinenta at pinag parte-partehan ng mga manedyer,lider at mga mangagawa. Marami ang nag reklamo sa hatian. Ubos lahat ng gamit ng kompanya. Ransak dito, ransak doon. Naglahong parang bola ang lahat ng mga ari-arian ng kompanya sa isang iglap.

Mula 1995 hanggang 2004 ay tanggap na ng mga manggagawa na wala na ang kompanya. Wala na lahat ng planta, mga sasakyan, makinarya, estabisamento, opisina at iba. Merong mga nagka pera. Marami ang nawalan. Gutom ang sinapit ng mga manggagawa.

PART 5

Taong 2004 ng mabuhay ulit ang kwento tungkol sa kaso ng Lianga Bay sa Sandigan Bayan. Meron daw isang abugado ni Peter Sabido ang sekretong pumanta sa St. Chritine at Diatagon. Ayon pa sa kwento sinabi daw ng abugado ni Peter Sabido na dapat magkaisa ang mga mangagawa na tumulong kay Sabido na tuluyan ng ipawalang bisa ang kaso sa Sandigan Bayan. Ayon pa sa tsismis, meron daw dalawang bilyong piso ang nasa banko na nasa pangalan ng Lianga Bay. Hindi raw ito makuha ninuman kung hindi bitawan ng PCGG at Sandigan Bayan ang kaso laban sa mga Sabido.

Biglang nagkaroon ng mga buluntaryo ang mga mangagawa at mga kamag-anak. Kumuha ng abugado ang mga boluntaryo at nakipag-usap sa PCGG at Sandigan Bayan. Maraming paglilitis ang itinakda pero wala ring nagyari. Panay postpone ang hearing at walang pagkakaisa sa mga bulontaryo na nasa Manila, St. Christine at Diatagon. Nagpapalit-palit ng abugado ang mga bulontaryo. Hindi umusad ang kaso. Wala ring tunay na pagkakaisa ang mga mangagawa.

Hanggang sa maungkat ng mga boluntaryo at grupo ng mga manggawa ang tatlong bank account na nakapangalan sa Lianga Bay na hindi naisali sa freeze order ng PCGG at Sandigan Bayan. Sa awa ng dyos nakakuha ng mahigit P 800,000 at P 3,300,000 mula 2006 hangang 2011 ang mga mangagawa sa dalawang banko. Iyon ay pinaghati-hati ng mga manggagawa. Pero marami ang hindi kontento at hindi nakakaintindi kung paano ba hinati at ginasta ang mahigit P 4 Million peso na pera ng mga manggagawa. Maraming ang nagtatanong kung magkano daw ba ang naibigay sa mga mangagawa, magkano ang ibinayad sa abugado at paano ginasta ang lahat ng pera.

Ngayong buwan ng Abril 2014, meron na namang kwento na may pera daw na matatanggap ang mga manggawa mula sa Sandigan Bayan. Gaano ba ito ka totoo?

[gofilipinome-blog]

Kasaysayan ng Siargao

Noong 1538, napuntahan ni Francisco de Casto, isang Portuges na manggagalugad, ang silangang baybayin ng Mindanao kung saan naroon ang Surigao del Norte at nakita niya ang lugar kung saan nakatira ang tribu ng Caraga na siyang pinaniniwalaang pinagmulan ng mga Taga Bisaya. Ang mga heswitang misyonaryo at dumating noong 1597 upang pangaralan ang mga tao sa Butuan ngunit kasama ang paghihirap at intermitenteng pag-unlad. Sumunod ang mga Augustinian Recollects at nagtayo ng parokya sa Tandag at Bislig noong 1642, seglar na mga pari ang naghuna bago dumating ang Benedictine na mga monghe noong 1893.

Ang sinaunang distrito ng Caraga, kung saan ito ay nabuo noong 1609 kasama ang Hilagang Surigao, Timog Surigao, hilagang parte ng Davao Oriental at Kalungang Misamis Oriental. Noong 1860, ang Surigao at Agusan ay binuo ang Silangang Districto bilang parte ng anim na militaryang distrito na natayo sa Mindanao. Noong 1870, ito ay ginawang “Distrito de Surigao.”

Pagkatapos na paghahari ng Espanya noong 1897, ang dalawang Probinsiya ng Agusan ay ipinasaloob ng isang organisadong politico-militaryang pangunguna na tinatawag na “Butuan” sa loob ng pamamahalang hurisdiksiyon ng Surigao. 15 Mayo 1901, isang civil government ang itinayo sa Surigao. Dumating ang 1911, ang Butuan, isang sub-lalawigan ng Surigao, ay inihiwalay sa Agusan upang mabawasan ang nauukol na gastusin sa probinsiya ng Surigao.

Noong 19 Hunyo 1960, ang Republic Act 2766 ay pinaghiwalay ang probinsiya ng Surigao del Norte at Surigao del Sur. Kamakailan laamang, noong Disyembre 2006, ang Dinagat Islands ay ginawang hiwalay na probinsiya.

Maraming nagsasabi nang tunay na kahulugan ng Surigao. Tulad na lamang ng Sulo, na nangangahulugang “current” o Sulog. Ang Surigao ay maari ring nanggaling sa salitang Espanyol na salita, “Surgir” na nangangahulugang “swift water” o “current”.

[gofilipinome-blog]

MGA KUWENTONG BAYAN

KWENTO NG LIANGA BAY (Surigao del sur) (BABALA : Ang kwentong eto ay hindi seyento porsyentong totoo, marami sa mga kaalaman na naisulat ko ay ayon sa aking nababasa at narinig. Bukas ang kwentong ito sa mga koresyon at dagdag na katotohanan para sa kapakanan ng lahat - May Akda) PART 1 Katatapos lang ng pangalawang digmaang pandaigdig (World War 2) nang gumawa ng batas Pilipinas na payagan ang mga dayuhan na magtayo ng mga kompanya at industriya na makakatulong sa pagtayo at pagsulong ng Pilipinas mula sa matinding kahirapan dahil sa gyera. Isa ang Pilipinas sa pinaka napinsala sa pag atake at pam bobomba ng mga Hapon. Dahil doon, maraming mga negosyanteng Amerikano ang nagpunla ng kapital sa Pilipinas. Isa na doon ang mag asawang Amerikano na si Alvin at Christine Jacobson na pinayagang magtayo ng isang kumpanya upang makaputol ng naglalakihang troso sa mahigit 59,000 ektaryang kagugabatan ng Surigao del sur sa Mindanao. Sa kapital na hindi tataas ng 6 milyong dolyares ay naipatayo ang Lianga Bay Logging Company Inc o LBLCI Isa iyon sa pinaka malaking kompanya sa boong Pilipinas sa dekada singkwenta. Isang birhin na kagubatan ang Surigao del sur ng pasukin ito ng ng mag asawang Jacobson na protestante ang relihiyon. Doon sa baryo ng Diatagon itinayo ng Lianga Bay ang kanilang mga operasyon. Gumawa sila ng pantalan, paliparan, ospital, pactorya ng venneer, power plant, kampo o pabahay, mga opisina, motor pool, log pond at iba pa. Maraming mga Pilipino mula sa boong sulok ng Pilipinas ang nabigyan ng trabaho. Noong dekada saysenta, lalong lumakas ang operasyon ng Lianga Bay. Nagkaroon ng kooperatiba ang mga manggagawa doon nat nag taho sila ng isang napakalaking kantina kung saan mabibili ng mga manggagawa ang kanilang mga kinakailangan sa araw-araw na kung tawagin ay LECCA. Isa iyon sa pinaka malaking at pinaka matagumpay na kooperatiba sa boong Pilipinas ayon pa sa Cooperative Development Authority (CDA). Ang LECCA ay isa sa mga modelong kooperatiba ng ginaya ng mga naglalakihang kooperatiba hanggang ngayon. Masaya ang mga Amerikano na may-ari ng kompanya. Masaya rin ang mga manggagawa nito. Subalit bago matapos ang dekada saysenta ay gumawa ulit ng Batas ang Pilipinas na sa loob ng sampung taon, lahat mg kompanya na nasa negosyo na nag-aani ng mga likas na yaman ay dapat 60 porayento na pag-aari ng mga Pilipino. Samantala, bago mag dekada setenta ay ibininta ng mag asawang Jacobson ang kompanya sa isang higanteng Amerikanong korporasyon na Georgia Pacific. Ang Georvia Pacific is isa sa tatlong pinaka malaking logging company sa boong mundo. PART 2 Mayroong mahigit 800 manggagawa ng Lianga bay noon. Dahil sa bagong batas na nag uutos na dapat 60 porsento ng mga logging company sa Pilipinas ay Pinoy dapat ang may ari, napag pasyanhan ng mga Amerikano na ibigay ng dahan-dahan ang pagmamay-ari ng kompanya sa kanilang mga manggagawa. Gumawa ng kasundoan ang mga Amerikano sa isang bangko na hahawak ng katibayan ng pagmamay-ari ng kompanya na ito ay ibibigay sa mga manggagawa sa panahon na mabawi nila nag ka ilang kapital. Ang kasundoanv iyon ay pinirmahan sa Hongkong. Taong 1969 ng mahalal si Ferdinand E. Marcos bilang pangulo ng Pilipinas. Kaibigan ni Pangulong Marcos ang Sekretarya Korprasyon ng Lianga Bay Na si Atty. Roberto Sabido. Marahil ay naka amoy ng pagkakataon si Pangulong Marcos at atty. Sabido at umiksina sila sa Lianga Bay. Ang mahigit 6 million dolyares na pag-aari ng Lianga bay pinaghahati-hati sa mahigit kumulang 60,000 na hati (shares) at bawat isa nito ay may tinatayang halaga na 90 dolyares. Dapat 60 porsyento nito o 36,000 na hati (shares) ay ibibigay sa 800 na manggagawa. Sa bisa ng isang kontrata na pinirmahan ng mga Amerikano at isang Banko ay nailipat nag pagmamay-ari ng 60 porsyento o 36,000 shares sa mga manggagawa. Subalit hindi agad ito ibinigay sa mga mangagawa. Hinawakan muna ng banko ang mga shares. I ibigay lang ito sa panahon na mabayaran o makabawi na ang mga amerikano sa ka ilang puuna sa pamamagitan ng dibedendo sa kita (net income) ng kompanya sa mga darating na mga taon. Dahil na rin sa problemang pangkayapaan at rebelyon, napa-aga ang alis ng mga Amerikano sa Lianga bay. Lingid sa kaalaman ng nakakarami, mahigit sampong libong shares ng kompanya ay naipangalan kay Roberto, mga kamag-anak at mga kaibigan nito. Taong 1982 ay naghirap na ang kompanya dahil sa hindi magandang pamumuno ng mga pinoy. Umeksina si Peter Sabido, anak ni Roberto Sabido. Pinakiusapan ni Peter Sabido ang lahat ng mga mangagawa na pumirma ng kasulatan na ibigay sa kanya ang lahat nag pagmamay-ayi (shares) ng kumpanya. Ayon sa kanya, kailangan iyon upang magiging matibay ang kanyang mga desisyon bilang mayorya (majority) na may-ari na kompanya. Kailangan daw iyon upang magkaroon ng tiwala ang mga banko at taga benta (supplier) ng kompanya. Natupad ang gusto ni Peter Sabido. An di pumayag sa hiling niya ay tinanggal sa trabaho o kaya ay pinag-iinitan. Marami ang bumitaw sa trabaho at nagpabayad sa kanilang tagal ng paninilbihan (length of service) ayon sa kasundoan ng kompanya at unyon ng mga mangagawa. Sa pamamalakad ni Peter Sabido ay lalong naghirap ang kompanya. Halos aabot ng tatlo hanggat anim na buwan bago maka zweldo ang mga manggagawa. Panay ang operasyon, hakot ng troso at produksyon ng veneer at ply wood pero walang sahod

PART 3 Nagkaroon ng mga malawakang welga ang mga manggagawa ng Lianga Bay mula 1984 dahil sa tagal ng sweldo at di pagbibigay ng mga benepisyo. Humina ang LECCA at halos wala nang gamot ang ospital. Lumakas din ang rebelyon sa bansa at napasok ng mga rebeldeng NPA ang organisasyon ng mga mangagawa ng Lianga Bay. Magkapit bisig ang Kilusan ng mga rebelde, mga mangagawa at pati na simbahan sa paglaban sa katiwalian sa loob ng kompanya at pati na rin sa gobyerno. Nag welga, balik trabaho, welga ulit, balik trabaho ulit mag mga mangagawa. Patuloy ang bagal ng sweldohan habang panay ang prodoksyon ng troso at plywood. Kung saan ang pera, ang administrasyon lang ng kompanya ang nakaka alam. Kung saan ang milyon-milyon benta ng troso at plywood, di alam mg karamihan ng mga mangagawa. Nasa Ortigas, Manila ang opisina ng kompanya. Nandoon lahat ang desisyon tungkol sa pera. Napatalsik si Marcos ng taong 1986. Naging Presidente si Cory Aquino at itinayo niya ang Presidential Commission on Good Government o PCGG. Taong 1987 noon kung saan daan-daang kompanya na kontrolado at pag-aari ni Marcos at mga kasabwat (crony) nito ay kinuha (seqestered) ng PCGG at kinasuhan sa Korte ng Sandigan Bayan. Isa sa kinasuhan (sequestered) ng PCGG ay ang Lianga Bay. Nakapaloob sa kaso na may bilang 0024 ang apat na kumpanya na pinaghihinalaan ng PCGG na Pagmamay-ari ni Marcos sa pamamagitan ng kanyang kasabwat na si Roberto at anak nitong si Peter Sabido. Simula 1987 ay naging parte ang PCGG sa pamumuno ng Lianga Bay. Lumaban sa kaso sina Peter Sabido. Nag sumite sila ng ebidensya na hindi pag-aari ni Marcos ang Lianga Bay. Nakiaalam na rin ang mga mangagawa sa kaso at sinabi sa Sandigan Bayan na ang mga mangagawa ang totoong may-ari ng mayorya (majority) o 70 porsyento ng kompanya dahil dinagdagan pa ng mga Amerikano mula 60 hang 70 porsyento ang pagmamay-ari ng mga manggagawa ng kompanya. Naniwala ang Sandigan Bayan kay kina Peter Sabido at sa mga mangagawa ng Lianga Bay na sila ang tunay na may-ari ng kompanya. Ipapawalang bisa na sana ng Sandigan Bayan ang pagkuha (sequestration) PCGG sa Lianga Bay at ipaubaya na kina Peter Sabido at mga manggagawa ang pamamahala ng kompanya. Subalit nag-bago ang isip ang ledirato ng mga mangagawa. Napag-isip-isip nila kung mawala ang PCGG sa pamunuan ng Lianga Bay ay babalik sa dati ang sitwasyon kung saan si Peter Sabido ulit ang hari at diktador. Kaya ang mangagawa na rin mismo ang tumutol na mapawalang bisa ang kaso ng PCGG. Mas pinili ng liderato ng mga mangagawa na hindi bitawan ng PCGG ang Lianga Bay. Part 4 Kaya ipinatuloy ang kaso ng PCGG laban kina Peter Sabido. Patuloy din ang pakikialam ng PCGG sa pamamahala ng kompanya. Dahil na rin sa kawalan ng kaalaman, pagkakaisa at sinserong serbisyo sa kompanya na pinamumunoan nina Peter Sabido, ledirao ng mga mangagawa at PCGG, tuluyang nalugi at nag sara ang kompanya. Kaya nag organisa ulit ang mga mangagawa ng bagong kompanya. Tumulong ang PCGG na magkaroon ng lisensya ang mga grupo ng mga mangagawa upang ipagpatuloy ang pag putol ng mga troso sa kagubatan upang patuloy na may kabuhayan an mga manggagawa at mga pamilya nila. Itinayo ang kompanyang Diascrimco at Cedimco na grupo ng mga mangangawa rin. Patuloy ang pag totroso ng mga ilang taon. Pero hindi tumagal ay sumadsad din at nag sara ang dalawang kompanya. Kawalan ng kaalaman, walang pagkakaisa at kurapsyon sa mga lider ang naging mitsa sa pagbagsak ng dalawang kompanya. Kasali na doon ang pakikialam ng mga politiko at mga rebelde na gusto makihati sa negosyo ng pag totroso. Wala na ulit trabaho nag mga tao. Lahat ng mga manedyer, mga lider ng kompanya at mga mangagawa mismo ay nagkanya-kanya na ng kuha ng mga gamit at ari-arian ng kompanya. Milyon-milyon na halaga na gamit ng kompanya ay nilustay, ibinenta at pinag parte-partehan ng mga manedyer,lider at mga mangagawa. Marami ang nag reklamo sa hatian. Ubos lahat ng gamit ng kompanya. Ransak dito, ransak doon. Naglahong parang bola ang lahat ng mga ari-arian ng kompanya sa isang iglap. Mula 1995 hanggang 2004 ay tanggap na ng mga manggagawa na wala na ang kompanya. Wala na lahat ng planta, mga sasakyan, makinarya, estabisamento, opisina at iba. Merong mga nagka pera. Marami ang nawalan. Gutom ang sinapit ng mga manggagawa. PART 5 Taong 2004 ng mabuhay ulit ang kwento tungkol sa kaso ng Lianga Bay sa Sandigan Bayan. Meron daw isang abugado ni Peter Sabido ang sekretong pumanta sa St. Chritine at Diatagon. Ayon pa sa kwento sinabi daw ng abugado ni Peter Sabido na dapat magkaisa ang mga mangagawa na tumulong kay Sabido na tuluyan ng ipawalang bisa ang kaso sa Sandigan Bayan. Ayon pa sa tsismis, meron daw dalawang bilyong piso ang nasa banko na nasa pangalan ng Lianga Bay. Hindi raw ito makuha ninuman kung hindi bitawan ng PCGG at Sandigan Bayan ang kaso laban sa mga Sabido. Biglang nagkaroon ng mga buluntaryo ang mga mangagawa at mga kamag-anak. Kumuha ng abugado ang mga boluntaryo at nakipag-usap sa PCGG at Sandigan Bayan. Maraming paglilitis ang itinakda pero wala ring nagyari. Panay postpone ang hearing at walang pagkakaisa sa mga bulontaryo na nasa Manila, St. Christine at Diatagon. Nagpapalit-palit ng abugado ang mga bulontaryo. Hindi umusad ang kaso. Wala ring tunay na pagkakaisa ang mga mangagawa. Hanggang sa maungkat ng mga boluntaryo at grupo ng mga manggawa ang tatlong bank account na nakapangalan sa Lianga Bay na hindi naisali sa freeze order ng PCGG at Sandigan Bayan. Sa awa ng dyos nakakuha ng mahigit P 800,000 at P 3,300,000 mula 2006 hangang 2011 ang mga mangagawa sa dalawang banko. Iyon ay pinaghati-hati ng mga manggagawa. Pero marami ang hindi kontento at hindi nakakaintindi kung paano ba hinati at ginasta ang mahigit P 4 Million peso na pera ng mga manggagawa. Maraming ang nagtatanong kung magkano daw ba ang naibigay sa mga mangagawa, magkano ang ibinayad sa abugado at paano ginasta ang lahat ng pera. Ngayong buwan ng Abril 2014, meron na namang kwento na may pera daw na matatanggap ang mga manggawa mula sa Sandigan Bayan. Gaano ba ito ka totoo?

[gofilipinome-blog]

Tourist Spots

Ang Mapupungko Rock Pool sa Siargao Island ay isa sa mga pinakasikat na bagay na dapat gawin at madali ang aking paboritong araw na paglalakbay sa isla. Isang 45-minutong moped drive mula sa pangunahing tourist area ng General Luna, ang mga pool ng bato ay nakalantad sa mababang alon at isang kahanga-hangang lugar para sa mga oras ng pagtuklas at talampas na paglukso.

Guyam Island is one of the three islands located in the Surfing Capital of the Philippines, Siargao. It is one of the three popular islands that are visited in Siargao (the other two are Naked Island and Daku Island). It is just across the Patrick’s on the Beach Resort situated in the town of General Luna.It is an islet that has a small stretch of powdery-white sand and dotted with coconut trees. It also has interesting coral

rock formations that are perfect for snorkeling. The rest of the island (facing the Pacific) is battered with rocks. A few meters away from the island, tourists can enjoy surfing and swimming

Ang Libucan Daco Island  sa Pilipinas.[1] Nahimutang ni sa lalawigan sa Province of Samar ug rehiyon sa Sidlakang Kabisay-an, sa sidlakang bahin sa nasod, 500 km sa habagatan-sidlakan sa Dakbayan sa Manila ang ulohan sa nasod. Naglangkob kin og 5.0 ka kilometro kwadrado.

Ang yuta sa Libucan Daco Island kay patag. Ang labing taas nga punto sa pulo mao ang 149 metros ibabaw sa dagat nga lebel. Naglukop ni og 3.5 km gikan sa amihanan ngadto sa habagatan ug 3.4 km gikan sa sidlakan ngadto sa kasadpan.

[gofilipinome-blog]

Mga Magagandang tanawin sa Siargao

[gofilipinome-blog]

Siargao

Ang Siargao ay isang hugis-isda na hugis-isda sa Philippine Sea na matatagpuan 800 kilometro sa timog-silangan ng Maynila sa lalawigan ng Surigao del Norte. Ito ay may lupain na humigit kumulang 437 square kilometers (169 sq mi). Ang silangan kung saan ang naturang baybayin ng Art Skyes ay medyo tuwid na may isang malalim na makipot na look, Port Pilar. Ang baybayin ay minarkahan sa pamamagitan ng isang sunud-sunod na mga reef, maliit na mga punto at puti, mabuhanging mga tabing-dagat. Ang mga karatig na isla at pulo ay may katulad na mga landform na lupa.

Ang isla ay binubuo ng munisipyo ngBurgos, Dapa, Del Carmen,

Pangkalahatang Luna, San Benito, Pilar, San Isidro,

Santa Monica at Socorro.

Ang Siargao Island ay naglalaman ng pinakamalaking mangrove forest reserves sa Mindanao, sa Del Carmen. [Banggit kailangan] Long stretches ng wetlands ay nagpapahiwatig ng isang potensyal na para sa komersyal na pagpapalaganap ng damong-dagat. Ang Siargao Island ay lubhang naiimpluwensyahan ng mga hangin at alon na nagmumula sa karagatan ng Karagatang Pasipiko, pinatindi ng kasalukuyang Mindanao na tumatakbo sa dakong timog sa pamamagitan ng Stream ng Siargao. Sa labas ng pampang, isang klasikong tropikal na isla ay namamalagi sa loob ng nakapalibot na coral reef nito na may dose-dosenang mga coconut palma na naka-bihis sa center circle ng isla. Ang layo sa kanan, sa loob ng napakalaking coastal reef, ay nakasalalay sa isang nagniningning na white sand bar, (Pansukian, o Naked island) mga 200 metro ang haba. Ang pag-agos ng Siargao ay nasa araw na may mga tidal curves na karaniwang naroroon, lalo na sa silangang baybayin ng isla. Ang mga karatig na nakaharap sa Pasipiko sa isla ay nakatayo sa gilid ng Philippine Trench, at ang malalim na malalawak na tubig sa dagat ay nagsisiguro na ang mga alon ng dagat ay walang naliligaw na kapangyarihan kapag nakatagpo sila ng maraming mga coral at rock reef. Ang Siargao ay may mahusay na mga kondisyon ng surfing, lalo na sa timog-kanluran ng “habagat” na tag-ulan mula Agosto hanggang Nobyembre, kapag ang namamalaging hangin ay malayo sa pampang. Mayroon ding maliit na isla malapit sa Siargao na tinatawag na Guyam Island. Ito ay walang tao at naging isang popular na paghinto para sa mga turista na gumagawa ng mga island-hopping tour. Kasama sa pinaka-popular na tour ang isang stop sa Guyam, Naked Island (isang nakalantad na sandbar na hindi gaanong iba), at Dako Island. [1] Ang malawak na kagubatan ng bakawan sa kanlurang baybayin sa lugar ng Del Carmen ay tahanan sa buwaya ng asin ng Indo-Pacific (Crocodylus porosus). Ang isang malaking ispesimen na sumusukat ng 14 talampakan, 9 na pulgada (4.5 metro) ay natagpuang patay noong 2016 [2] Sa nakaraan, Siargao Is. ay maaaring maabot sa pamamagitan ng direktang domestic flight mula Manila hanggang Surigao City at pagkatapos ay sa pamamagitan ng isang lantsa sa mga baybaying bayan ng Dapa o Del Carmen sa Siargao Islands. Ngayon, ang Cebu Pacific ay may mga flight mula sa Cebu-Siargao, at pati na rin ang direktang Manila-Siargao ruta (tumigil ito sa madaling sabi sa Cebu at mga pasahero pagkatapos ay lumipat sa isang mas maliit na sasakyang panghimpapawid). May mga plano na palawakin ang runway ng Sayak Airport sa Siargao, upang magsilbi sa mga hinihingi ng lumalaking turista na dumadalaw sa paradahan ng isla. Marso 2017, nagsimula ang dalawang airline ng Cebu Pacific at SkyJet na direktang paglipad sa Sayak Airport (SOS) Siargao Island mula sa Manila Airport (MNL), ang unang direktang flight sa isla mula sa kapital.

[gofilipinome-blog]

Tourism Blog