goselflove-blog - Tumblr blog

[goselflove-blog]

There comes a time when you must simply make the choice to let go. This does not mean you stop loving, it means you give yourself permission to stop yearning and find a way to give yourself what you believe the other person took with them. People don’t come into our lives to give us love; they come into our lives to teach us the depth of our own capacity to love. Loving someone is about you and your capacity to be open, vulnerable, available, and accessible to your own loving. Love is a function of the soul, not a person. The love that you were giving and receiving is the love that you are. The love that you were giving made you feel fulfilled, you just had something to focus it for a little while. We were taught that we need someone to focus on to feel love. ❤️

Whoah! Sitting here and I just can’t control of my thoughts right now soooo ya.. 😉

Be grateful for experiencing and feeling the depth of your own loving. Spread the love! Kaya samahan nyo na ko ditoooo! 🤗🧡

[goselflove-blog]

Back for a purpose.. 

[goselflove-blog]

Oks lang ako

[goselflove-blog]

Sana makalimutan ko na siya kasama ng sakit na aking nararamdaman.

[goselflove-blog]

“Don’t worry. Okay lang ako. Kunwari, hindi na lang ako nasaktan.”

[goselflove-blog]

Di makatulog sa gabi sa kakaisip kaya ayan para sayo, Love!

Iniisip Kita

Iniisip kita Iniisip kita sa umaga, sa tanghali, sa hapon, sa gabi Iniisip kita ng paulit-ulit sa umaga, sa tanghali, sa hapon, sa gabi Ginagabi, inuumaga kakaisip kung anong naging mali sating dalawa? Iniisip kita, iniisip kung magpaparamdam ka pa ba? Iniisip kung isang araw tatapusin mo na Gigising ba ko isang araw at mababasa ang salitang “tapos na tayo” Ilang segundo, minuto, oras, at araw na ang lumipas bakit di ka na nagpaparamdam? Sabi mo ako'y mahal mo pa, pero mahal bakit parang hindi na? Ilang araw ang lumilipas, natitiis mo kong hindi kausapin Ako naman ‘tong si gagong ni hindi makakain Ilang araw ang lumilipas, na tila sanay ka ng wala ako Habang ako nababaliw kakaisip sayo

Iniisip kita Iniisip kung gaano naging maganda ang umpisa na inakala kong ikaw na nga Iniisip ko kung gaano tayo naging masaya, kung pano nabigyan ng kulay ang mundo kong naging madilim na Marami akong tanong na nasa iyo ang sagot Marami akong gustong sabihin, mga salitang naghihintay lang na bigkasin kaya ngayon tatanungin kita, ano wala na ba?

Napakahirap magpatuloy, napakahirap magpatangay na lang sa daloy dahil di ko alam Di ko alam kung saan 'to patungo? Baka sa dulo nito, niloloko mo na lang ako Sa bawat pag-isip ko sayo, sabay na tutulo ang mga luha ko Iniisip kita at dahil don may nakalimutan akong gawin, ang isipin ang sarili ko. Nalimutan kong di nga pala ko isang basura na pupulutin mo, pagagandahin, aalagaan at sa huli iiwan mo na lang ng ganun ganun lang. Pinahalagahan ko ang mga ala-ala mo, nakalimutan kong pahalagahan ang sarili ko Baka nga hindi ko naman na kailangan ng sagot o kahit anong kompirmasyon na baka nga antay ako ng antay sa katapusan ng istoryang matagal mo ng natuldukan. Baka nga kaya di ka na nagpaparamdam kasi hindi na ako ang nakikita mo sa walang hanggan.

Ilang araw na naman akong luluha Ilang araw na naman akong magtutuyo ng unang basa   Ilang araw na naman akong malulugmok, mag-iipon ng balde-baldeng luha sa sulok Ilang araw ko na namang babalikan ang mga ala-ala ng nakaraan Iiyak lang ako ng iiyak at aasa sa pamamagitan nito, mawawala ang sakit Sakit na sa sobrang hapdi ay parang pinapatay ang puso kong durog na nga, tinapakan mo pa. Pero naniniwala ako sa balang araw Balang araw mapapagod din ako dahil ang tanga, napapagod din.

[goselflove-blog]

Iniisip Kita

Iniisip kita Iniisip kita sa umaga, sa tanghali, sa hapon, sa gabi Iniisip kita ng paulit-ulit sa umaga, sa tanghali, sa hapon, sa gabi Ginagabi, inuumaga kakaisip kung anong naging mali sating dalawa? Iniisip kita, iniisip kung magpaparamdam ka pa ba? Iniisip kung isang araw tatapusin mo na Gigising ba ko isang araw at mababasa ang salitang "tapos na tayo" Ilang segundo, minuto, oras, at araw na ang lumipas bakit di ka na nagpaparamdam? Sabi mo ako'y mahal mo pa, pero mahal bakit parang hindi na? Ilang araw ang lumilipas, natitiis mo kong hindi kausapin Ako naman 'tong si gagong ni hindi makakain Ilang araw ang lumilipas, na tila sanay ka ng wala ako Habang ako nababaliw kakaisip sayo

Iniisip kita Iniisip kung gaano naging maganda ang umpisa na inakala kong ikaw na nga Iniisip ko kung gaano tayo naging masaya, kung pano nabigyan ng kulay ang mundo kong naging madilim na Marami akong tanong na nasa iyo ang sagot Marami akong gustong sabihin, mga salitang naghihintay lang na bigkasin kaya ngayon tatanungin kita, ano wala na ba?

Napakahirap magpatuloy, napakahirap magpatangay na lang sa daloy dahil di ko alam Di ko alam kung saan 'to patungo? Baka sa dulo nito, niloloko mo na lang ako Sa bawat pag-isip ko sayo, sabay na tutulo ang mga luha ko Iniisip kita at dahil don may nakalimutan akong gawin, ang isipin ang sarili ko. Nalimutan kong di nga pala ko isang basura na pupulutin mo, pagagandahin, aalagaan at sa huli iiwan mo na lang ng ganun ganun lang. Pinahalagahan ko ang mga ala-ala mo, nakalimutan kong pahalagahan ang sarili ko Baka nga hindi ko naman na kailangan ng sagot o kahit anong kompirmasyon na baka nga antay ako ng antay sa katapusan ng istoryang matagal mo ng natuldukan. Baka nga kaya di ka na nagpaparamdam kasi hindi na ako ang nakikita mo sa walang hanggan.

Ilang araw na naman akong luluha Ilang araw na naman akong magtutuyo ng unang basa   Ilang araw na naman akong malulugmok, mag-iipon ng balde-baldeng luha sa sulok Ilang araw ko na namang babalikan ang mga ala-ala ng nakaraan Iiyak lang ako ng iiyak at aasa sa pamamagitan nito, mawawala ang sakit Sakit na sa sobrang hapdi ay parang pinapatay ang puso kong durog na nga, tinapakan mo pa. Pero naniniwala ako sa balang araw Balang araw mapapagod din ako dahil ang tanga, napapagod din.