hayallerolmaz

[hayallerolmaz]

[hayallerolmaz]

Can Manay gerçek bir ruh hastasıydın ama “İnsanları hayatından hata yaptıkları için değil onlardan umudunu kestiğin zaman çıkartırsın” derken çok haklıydın

[hayallerolmaz]

Sonradan bilinen kıymetin, kaybettikten sonra farkına varılan değerin bir de kaçırılan heveslerin telafisi olmaz. Bence kusura bakın.

[hayallerolmaz]

intihar notunu şu cümleyle sonlandırdı “benim için sakın ağlamayın,içim ölüydü zaten.sadece gözlerimi kapatacağım.”

[hayallerolmaz]

Geceme gündüz olduğun günler de oldu ama gündüzümü gece etmişliğin daha çok.

[hayallerolmaz]

[hayallerolmaz]

[hayallerolmaz]

[hayallerolmaz]

"ışığına herkes koşar ama karanlığından bir tek ben kaçmam."

[hayallerolmaz]

Güzel olan karşındaki değil, senin hayatında onu koyduğun yer, ona yüklediğin anlam. Bunu da büyüdükçe anlıyorsun sanırım.

(via fillervebulutlar)

[hayallerolmaz]

Eskiden hep senin güzelliğini anlatırken, artık sadece eskiden senin ne kadar güzel hissettirdiğini anlatıyorum. İnsanları tanıdıkça, aslında güzel olanın karşındaki kişinin değil, senin ona yüklediğin anlamların olduğunu anlıyorsun sanırım.

[hayallerolmaz]

bu kaçıncı seviye?

[hayallerolmaz]

02:06

Dayanılmaz olan şey, hepsine dayandım. Biraz eksik kalsam da, Biraz acıtsa da. Bir de şey; Yanımda değildiler. Soracaktım aslında, ölmeden hemen önce babama. Bu hayat, ne zaman sevecek beni? Diye. Soracaktım, bu kader ne zaman okşayacak kırılan yerlerimi? Diye. Öldükten sonra ama, bir ses yükseldi içime, hiçbir zamanlı şeyler dedi bana. Garipti, bazı şeylerin soramadan cevabını öğretti bana hayat. Sen ki, bana kendimi dalgalara bırakmış gibi hissettiren. Bunlar olacak iş miydi? Diye sordurdun bana. Baba. Garipti, olacak iş değildi hatta. Doğmadan öldü çocuklarım. Ve umut. Bana hiç uğramadan, beni çok terketti. Garipti, en az mezarlıkta açan çiçekler kadar.

Daha hayatın başındasın derdi babam. Sonu ne zaman gelecek diye soramadan, cenazesinde siyah bir takım elbise giydim. Bu hayat, gülümsemeyi unutmuş dedim kendime zannımca. Annemin bana; gülümsemeyi bilmeyen, gülümsetmeyi de bilmez demesi geldi sonra aklıma.

Didem madak gibi, Ah! Demedim ama ağzıma hep takıldığı gibi anasını sikeyim dedim. Nasıl bir zamanda düşmüşüm annemin rahmine. Bir sigara anca içilecek sürede, ne acılar tattırdı bana hayat.

3 gün konuşsa yüzümde yaprak kımıldamazdı, abim ağzını açtığında. 3 kelimeyle yıktı beni o gün. Garipti, hayat sanki, garipliklerin ta kendisiydi. Öldüğü gün soğuktu, acaba montu olmadan üşür mü orada diye düşünüyordum, çocuk aklımla. Salaktım ve garipti. Şimdi nasıl böyle bir insan oldum?

Sabahları beraber kahvaltı yaparken, değerini hiç bilememişim o günlerin. Pişmanlığı ben, sabah kahvaltılarında içilen çaylardan öğrendim. Hayatta her şey, bir öğretmendir demiş miydi birileri, bilmiyorum. Ama demesi lazım. Hatta birilerinin, çoğu şeyi söylemesi lazım. Yeter lan. Sikilecek yerim kalmadı! Diyemez her erkek, birileri demeli. Birileri, intiharın günah ama ayıp olmadığını herkese öğretmeli.

Bak, bu şey sana, Bu şey bize. Neler hissettirecek bilmiyorum. Ben doğmamış olmayı diledim mesela. Doğmamış olmayı aslında, ben elimde bir kürek varken çok istediydim.

İçine ağırlık çöktüğünde, dua et derdi babam. Dua ederken içime çöken ağırlığı ne yapacağım diye soramadan, uyudu kaldı babam. Uyanmayacak dediler. Saçmaydı, ve garip.

Sen ki beni hayata getiren, neden giderken götürmedin?

[hayallerolmaz]

seninle olan fotoğrafı silmek de, ölen kişiyi unutmaya çalışmak gibiymiş'

[hayallerolmaz]

[hayallerolmaz]

Biliyorum, umursamadan azarladığınız insanlara muhtaç kalacaksınız.

[hayallerolmaz]

Ona veda

Biliyorum, kızgınsın bana.. yer yer nefretin oldum, yer yer yaran.. ağzı açık,sızmaya,sızlamaya müsait bir yara..

Gittiğim yerden yazamıyorum.. kaldığım yerden devam edemiyorum sana.. öldüğüm yerden dirilemiyorum.. anla.. geçmiyor zamanla..

Bilmiyorsun.. cevabını bulamadığım bütün soruları çöpe attım. onları yok saydım, seni gitmedin.. bıraktığın yerden sana saydım, günleri.. ölmediğim günlere saydım, gelmediklerini..

Bunca zaman ne yaptım bilmiyorsun,kızma..

seni merak ettim biliyor musun?  Bilmiyorsun kızma..

seni özledim, içtim fotoğrafını bilmiyorsun.. seni yıktım içimde tabu diye. seni ördüm içime duvar diye.. seni uğurladım dilimden Allaha dua diye.. ah etmedim inan.. merhamet et dedim Allahım.. Merhamet..

bilmiyorsun, bak.. Her sabah eksik, kanadı kırık bir günaydın konar pencereme. umuduma verdiğim bir parça ekmek sensin.. Uyuyamadığım her gece sen..  her hece sen..

aklıma geliyorsun olur olmadık. beynimden vurulmuşa dönüyorum inan. acaba diyorum, beni düşünüyor mu hiç. yokluğum yakasına yapışıyor mu.. diline düşüyor muyum yar diye.. ciğerinde yanıyor muyum yara diye.. diline duaya geliyor muyum bir cuma günü.. Allahla arasını açıyor mu acaba, diyorum. ağlıyor mu diyorum, gülüyor mu. Mutlu mu şimdi, diyorum yalan söylüyor mu.. unuttum,aklıma bile gelmiyor diyebiliyor mu?  içiyor mu çok?  yok..

aramızdaki mesafe değil mesele. mesele “biz” mesele bir dizi iz..

Allahım dedim.. ne olur üşümesin eli, başka birinin ellerine.. seviyorum'lu öldürücü cümle darbeleriyle yaşatmasın birini.. Allahım dedim.. bak.. beni unutmasın yalvarırım.. yalvarırım bir çay tomurcuğu gibi düşür beni,onun aklına.

Allahım ne olur dedim.. ölmesin o, başka birine.. Onun mezar taşı benim göğsümdür bilesin.. etme.. kabul etme Allahım.. onda, yar diye, yara diye benden başkasını..

Unutturma dedim Allahım, ölürüm.. unutma Allahım dedim..  nefes diye savur beni soluğundan içine at, dedim..

Hep sana vardım geldim,en kuytulardan.. sırtımı bile dönemedim yokluğuna.. ölmedim ama, inan hiç yaşamadım da..

ve artık bilirim.. aramızdaki boşluğu dünya bile dolduramaz artık..

Beni unut tamam, ama yalvarırım.. boynuna kolye yaptığım ıslak geceleri unutma.. yastığına sinen kokum hatrına..

Bil.. Allah şahidimdir ki: ben ayın 14ü gibi saf,temiz lekesiz sevdim seni.. Ben ki seni, bir “Amin” içtenliğiyle sevdim.. kabul, yarama kabuk olmayacağını bile bile sevdim..

Şimdi, mecnunun içindeki ateş,leylanın dilindeki dua, benim..

Sen ki sevdin.. Sevdim demeden, sevemeden gittin.. Olsun canım benim.. Benim canım, olsun..

Ben ki sol'un olamadım.. varsın canın sağ olsun..