henriswinkels

[henriswinkels]

Zo vlak voor de carnaval is het tijd voor een overpeinzing. Over het feit dat alles met een kant ook een andere kant heeft. Over Van Gogh, over anarchie, over vrijheid en uiteraard over creativiteit!  Benieuwd? Lees dan vooral even het hele stuk, ook na de ‘ lees-verder-link’...

(met dank aan Henk van Esch voor de foto)

Toen Vincent van Gogh’s “De Collse Watermolen” in ons noordbrabants museum arriveerde, werd het schilderij geïnspecteerd. Dan verwacht je dat alle belangstelling uitgaat naar de voorkant, het schilderwerk. Maar nee hoor. 

Er klonk “draai hem eens om”. Want juist de achterkant geeft vele geheimen prijs. Daar zien we gaten, scheuren, etiketten, beschadigingen, reparaties en restauraties en daarmee ....... zijn ware identiteit. Elk schilderij, hoe mooi ook, moeten we dus af en toe eens omdraaien.

En dat geldt natuurlijk voor meer dingen. Alles met een kant heeft immers ook een andere kant. Zoals een voorkant niet bestaat zonder achterkant, is er geen bovenkant zonder onderkant. Kortom, we zouden onszelf tekort doen alles van slechts één kant te beschouwen.

Omkering En carnaval is het feest van de omkering. Een unieke gelegenheid om onze samenleving eens van de andere kant te zien. We maken van de stad een dorp. Wie gezag draagt, draagt het over en alle prominenten sluiten achteraan. We organiseren een milde vorm van anarchie en in die ludiek verworven vrijheid beleven we een uitbarsting van creativiteit. Met carnaval spelen we met de zotheid, vieren de oppervlakkigheid en drijven de spot met ons overgeorganiseerde normale leven, zijn gebruiken, systemen en verhoudingen. Zo draaien we onze samenleving een paar dagen om.

Dat is belangrijk. Een samenleving kan zich alleen ontwikkelen wanneer er ergens ruimte en gelegenheid is om ‘het gewone leven’ aan de kaak te stellen. Een oefening in vrijheid van handelen, denken en spreken. Een ludiek, maar serieus te nemen spel. Met gedragen tradities en gebruiken als spelregels. We vinden elkaar in informaliteit en zottigheid en bevestigen zo onze onderlinge band. Het maakt carnaval meer dan een element van onze cultuur, het is onze cultuur.

Allen, van welke kant ook, veel plezier!

[henriswinkels]

De afgelopen vier jaren maakten we Brabant beter via sport. Hoe we dat deden, en wat we daarmee bereikten, kun je zien in deze video over de evaluatie van ons sportbeleid.

En daar ben ik kei-trots op!!

[henriswinkels]

Acht Brabantse monumenten krijgen dit jaar in totaal bijna drie miljoen euro restauratiesubsidie van de provincie Noord-Brabant. Zaterdag overhandigde ik drie beschikkingen persoonlijk aan vertegenwoordigers van Kasteel d’Oultremont (het roze kasteel) in Drunen (400.000 euro), Landgoed Haanwijk in Sint-Michielsgestel (394.401 euro) en Soeterbeek in Nuenen (400.000 euro). Vijf andere monumenten ontvangen de beschikking per post.

De subsidie is bedoeld voor restauratie en instandhouding van rijksmonumenten. Gedeputeerde Henri Swinkels (Leefbaarheid en Cultuur): “De verbindings- en verbeeldingskracht van erfgoed is de basis voor ons erfgoedbeleid. Brabant is bezaaid met erfgoed, van oude kloosters en fabrieken tot forten en molens. Al dat erfgoed vertelt iets over onze identiteit, maakt ons verleden zichtbaar en verbindt ons er mee. Dat willen we zichtbaar maken en houden.”

Verhalen Daarbij ligt de focus van de provincie op vier verhaallijnen: Religieus Brabant, Bevochten Brabant, Bestuurlijk Brabant en Innovatief Brabant. “We investeren juist in erfgoed dat een belangrijke rol speelt in deze verhalen van Brabant. Deze restauratieregeling past daar in. Bij de tien monumenten die nu subsidie krijgen, zitten met de Sint-Jan in den Bosch (400.000 euro) en Kasteel Heeswijk (290.542 euro) ook twee van onze vier topmonumenten, alle vier absolute iconen van de Brabantse geschiedenis”, aldus Swinkels.  

De overige monumenten die een subsidie ontvingen zijn  stichting Nazareth in Gemert (240.110 euro), de Heilig Hartkerk in Breda (400.000 euro) en molen De Eendragt in Kaatsheuvel (400.000 euro).

Herstel en restauratie Bij alle monumenten wordt de subsidie gebruikt voor herstel en restauratie, zoals het vervangen of restaureren van zaken als daken, gevels en ramen.

[henriswinkels]

Wat was 2018 een mooi jaar! Een jaar waarin we er alles aan gedaan hebben om Brabant een beetje beter en mooier te maken, samen met heel veel Brabanders.  Tijd om eens terug te kijken. 

[henriswinkels]

NK Miniramp in provinciehuis

Gistermiddag werd in het provinciehuis

het NK Miniramp

gehouden. Skateboarden in de hal van het provinciehuis, de deelnemers vonden het een geweldige ervaring. Skaten is in opkomst, en Brabant speelt daarin een belangrijke rol met vier skate-hallen en een groot aantal talenten. Mooi dat we dat in het huis van de provincie konden laten zien.

[henriswinkels]

Donderdag bracht een delegatie van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport een werkbezoek aan Slowcare Elzeneindhuis Oss. Daar vertelden Lucian en Ingeborg van Heumen hun verhaal aan onder meer secretaris-generaal Erik Gerritsen. Hoe zij echt de zorg voor de kinderen centraal zetten, en hoe moeilijk het was om partijen te vinden die dat snappen en willen steunen. Die begrijpen dat maatschappelijk rendement zeker zo belangrijk is als economisch rendement. Betekenisvol ondernemen in de beste zin van het woord. 

Ik ben ontzettend trots dat we vanuit het programma Versterken Sociale Veerkracht hier een forse duw in de goede richting hebben kunnen geven. De SG was bijzonder lovend over het Elzeneindhuis én over de rol die wij daar als provincie hebben gepakt.  Samen zorgen we voor een Stérk Brabant! 

[henriswinkels]

Ook dit jaar was er weer veel moois te zien tijdens de Nationale Archeologiedagen. Kijk hier voor een impressie van wat ik zaterdag allemaal bezocht. 

[henriswinkels]

In negentien etappes liep ik dit jaar de Zuiderwaterlinie van Bergen op Zoom naar Grave. Tijd om eens terug te kijken op een prachtige tocht!  

[henriswinkels]

[henriswinkels]

De op een na laatste wandeling, deze achttiende etappe van Escharen naar Velp. Komende zondag kom ik aan in het centrum van Grave, waar ik  voor drie zaken tegelijk het startschot mag geven: wandelpad, bezoekerscentrum en Zuiderwaterliniemars.  Het einde van een wandeltocht in negentien etappes, van Bergen op Zoom in het westen, naar Grave in het oosten van Brabant. Kilometers heb ik gewandeld langs de Zuiderwaterlinie. Bijna 200 kilometer, dwars door  Brabant. Langs forten, vestingsteden, stellingen, water en prachtige dorpen en steden. 

Maar eerst deze week van Escharen naar Velp. Met Jan Roefs van Esters Heem, die bevlogen vertelde over de Peel-Raamstelling. En Annemiek Kersten, die slechtziend en slechthorend is, maar toch graag wil bewegen.  Ze was de introducee van Wouter Schelvis, die bij ZET adviseert over toegankelijkheid, ook bij erfgoed. 

En natuurlijk de wethouders van Grave, Rick Joosten, en Heumen, Maarten Schoenaker. Een prachtige wandeling wederom, en ik verheug me op komende zondag. 

[henriswinkels]

Vandaag wandelde ik met een flink aantal gasten van Reek naar Escharen. Een prachtig stuk, door bossen, langs een mineurschool en een heel oud infrastructureel werk. Met heel veel gasten, waaronder twee wethouders, Vereijken en Bohmer,  een collega-gedeputeerde, verschillende leden van de werkgroep Zuiderwaterlinie in Reek en van Heemkundekring Esters Heem, en nog veel meer gasten.  

Dit is de zeventiende etappe van mijn wandeling. Ik ga in negentien etappes van Bergen op Zoom naar Grave, langs de hele Zuiderwaterlinie. Bijna 200 kilometer, dwars door  Brabant. Langs forten, vestingsteden, stellingen, water en prachtige dorpen en steden.  Met als eindpunt Grave op 16 september. Dan open ik officieel het Liniepad, en tegelijkertijd ook het bezoekerscentrum in Grave. En geef ik het startschot voor de Zuiderwaterliniemars, een stoet van wandelaars, atleten, muzikanten, carnavalsclubs en veel meer. Zij trekken een week lang dagelijks langs de Zuiderwaterlinie. Vanuit Graven en Bergen op Zoom lopen zij in een week tijd naar Heusden.

Maar dit weekeinde dus van Reek naar Escharen. 

Alle eerdere afleveringen van deze serie zijn hier te vinden.

[henriswinkels]

Afgelopen weekeinde genoten duizenden mensen van De Sprong en aansluitend het Zuiderwaterliniefestival, beiden gehouden op vijf plekken in de Zuiderwaterlinie, van West- naar Oost-Brabant. Een erfgoedparel die het verdient om veel meer onder de aandacht te komen. Met heel veel partners en nog veel meer vrijwilligers maakten we een geweldig feest van het weekeinde. Een korte impressie.

[henriswinkels]

Brabant is rijk aan cultuur, dit willen we meer zichtbaar maken bij een groter publiek. Daarom zijn Kunstloc (de nieuwe naam van bkkc en Kunstbalie), Brabant C en provincie begin dit jaar gestart met de campagne Brabant Cultuur. Die zet pareltjes in de kijker: talenten, organisaties en initiatieven waarvan iedereen moet weten dat ze uit Brabant komen. De Brabander moet trots worden op cultuur in én uit Brabant, dit is een van de opdrachten in ons cultuurbeleid. 

Het eerste deel van de campagne heeft talentontwikkeling als thema. Drie Brabantse talenten zijn het gezicht van de campagne: Frank Adams, Jacqueline Hamelink en Marieke Vromans. Van alle drie is een korte, documentaire-achtige film gemaakt, om te laten zien wie ze zijn en wat ze doen. Het zijn drie indrukwekkende portretten geworden, die ik hier graag deel. 

Vandaag de tweede, van Marieke Vromans

[henriswinkels]

Brabant is rijk aan cultuur, dit willen we meer zichtbaar maken bij een groter publiek. Daarom zijn Kunstloc (de nieuwe naam van bkkc en Kunstbalie), Brabant C en provincie begin dit jaar gestart met de campagne Brabant Cultuur. Die zet pareltjes in de kijker: talenten, organisaties en initiatieven waarvan iedereen moet weten dat ze uit Brabant komen. De Brabander moet trots worden op cultuur in én uit Brabant, dit is een van de opdrachten in ons cultuurbeleid. 

Het eerste deel van de campagne heeft talentontwikkeling als thema. Drie Brabantse talenten zijn het gezicht van de campagne: Frank Adams, Jacqueline Hamelink en Marieke Vromans. Van alle drie is een korte, documentaire-achtige film gemaakt, om te laten zien wie ze zijn en wat ze doen. Het zijn drie indrukwekkende portretten geworden, die ik hier graag deel. 

Vandaag de eerste, van dirigent Frank Adams. 

[henriswinkels]

Vandaag was in De Fonkel in Helmond de kick-off van het Jeugdfonds Sport en Cultuur in Helmond. Helmond is de 27e gemeente, en de laatste van de B5, die ook steun geeft aan minder daadkrachtige gezinnen die hun kinderen willen laten sporten en mee willen laten doen aan culturele activiteiten. Ze werken samen met Stichting Leergeld. 

Hartstikke goed, want in Brabant moet iedereen mee kunnen doen.  Voor een zaal vol kinderen ging ik dat natuurlijk niet in een speech vertellen, daar hadden we iets anders op verzonnen. Met dank aan DJ Lorentz voor de beat, bracht ik mijn boodschap in een rap.  En daar is dit mooie filmpje van gemaakt, met dank aan de gemeente Helmond. 

[henriswinkels]

Afgelopen zaterdag opende ik de wereldkampioenschappen Rolstoeldansen, in het Brabantse Cuijk. Een prachtige tak van uniek sporten, waar mensen met en zonder beperking samen bewegen. 

Ik reikte ook een Gouden Duim uit, aan een compleet overdonderde Hans Verhoeven.  Hij organiseert dit kampioenschap al dertig jaar op rij!  Meer dan verdiend dus!

[henriswinkels]

Vorige week verscheen de Cultuurbrief van minister Ingrid van Engelshoven. Dit is mijn persoonlijke reflectie op haar visie. Geluid aan is noodzakelijk. 

De complete tekst is te lezen onder ‘ lees verder’. 

Cultuurbrief Ik had nooit gedacht dat ooit verbeeldingskracht zo'n prominente plaats zou krijgen in cultuurbeleid. Terwijl tegelijkertijd kunst al al die tijd juist daartoe uitdaagt, zich buiten gebaande wegen waagt. Het aandurft het vertrouwde te betwijfelen en het vreemde te vertrouwen. En, al wisten we dat allang, de minister onderkent nu in haar brief het cruciaal belang van cultuur als tegenkracht van ratio en rendement. Als bron van identiteit, van samenhang. Een voorwaarde voor openheid en aanjager van nieuwsgierigheid. En het is goed dat ze dat doet. Want er is veel cultuur. Naast wat gerenommeerd is, dat wat nieuw of getransformeerd is. We investeren in nieuwe makers die zich met gemak groeperen en leren van elkaar. Zij mixen disciplines, genres en technieken. Vinden nieuwe plekken, thema’s en publiek. En creëren juist op de grenzen van ons cultuurbestel. Het schuurt en kraakt, maar het is daar waar nieuwe cultuur en kunst wordt gemaakt, nieuw publiek wordt geraakt. En terecht, moeten wij hen steunen bij hun gevecht tegen een bestel waarin ieder fonds nog vooral aan het eigen genre hecht.

Nieuwsgierigheid dwingt mij te vragen of we het zouden durven wagen hiervan te leren. Moeten we de cultuurfondsen niet vragen te fuseren? Het zal misschien niet eenvoudig zijn. Maar als het moet en we durven te dromen, kunnen we de nieuwe makers een heel eind tegemoet komen. Toch moet me van het hart dat, anders dan de minister beweert, ik meen dat nieuwsgierigheid niet wordt aangeleerd, maar is aangeboren. Het is wat kinderen van nature onderzoekers en ontdekkers maakt. En juist verloren raakt doordat we – ook in het onderwijs – kennis, concurrentie en prestatie inmiddels meer waarderen dan samenwerking, improviseren en uitproberen. En weet dat zoals egoïsme met saamhorigheid strijd, prestatiedrang dat doet met creativiteit. 

Maar vragen wij misschien niet teveel van cultuur zolang wij mensen  louter zien als werknemers of consumenten. Alleen de talenten van excellente studenten er nog toe doen, niet ons welzijn maar het geld telt. En schoonheid alleen waarde heeft als het verkocht kan worden. Dan moeten we dus niet alleen in cultuur investeren, maar ons ook tegen de hegemonie van de economie zien te verweren. Vooralsnog put ik hoop uit de brief van de minister en zal ik met haar wensen én er aan werken dat, zoals zij schrijft: “cultuur (op school) niet het sluitstuk is, maar de kern voor de ontwikkeling van (jonge) mensen”.

Henri Swinkel