heyitsmemati-blog

[heyitsmemati-blog]

do wszystkich

Przyznaję się wam, wszystkie pokolenia, szczerze

Nie wiem, w jaką Polskę kiedyś uwierzę

Bo dziś... Nie jestem w stanie w żadną

Przed oczami kreaturą marną

Co chciałaby zostać potężną

Co chciałaby poznać męstwo

Dziś jednak tylko prochy

Zostały i zwłoki

I tak bez końca

Polska wiosna

Beztroskie

Proste

Nic

................................

[heyitsmemati-blog]

klucze

Klucze...

Kluczę i myślę:

Kurcze, mylę, więc wyślę

Piec mnie nie będzie więcej

Siedzę i śleczę wiecznie

A wciąż kosz uczuć zapełniony

Neon popielaty jakby czarno-biały

W głowie pełnej bólu i trudu

Koloru nawet zapominam wśród kurzu

Śrut dźwięczy w mózgu

Na kształt niby puchu

Paszcz w wiecznym bez-ruchu

płaszcz leczy mnie z ułud

deszcz nie przestanie padać....

[heyitsmemati-blog]

O śmierci...

Czasami nachodzi mnie refleksja

Co będzie kiedy umrę

Czy zobaczę jedynie pustkę

Zamiast wizji piekła i nieba?

Czy zanim zdążę powiedzieć śmierć

Ta już nadejdzie niepostrzeżenie?

A może... Co więcej

Ona już o tych myślach wie

I czeka na moment nieuwagi?

A ja taki nieogolony....

Gdzie z takim wyglądem

Panno Śmierć, proszę o odrobinę powagi

Chciałbym się chociaż spakować

Zabrać najlepszą parę bokserek

Choć boksować się chyba nie będę

Chyba, że za pierwsze słowa

Bo myślenie wtedy zdychało

A ja próbuję to ubrać

Łączę kolejne takie same wątki... I skucha

Ciągle dowodów za mało

Więc szukam skarpetek bez dziur

Bo wierzę, że będą potrzebne

Nawet na życie wieczne

Przyda się wyjściowy ubiór

Innego może już nie być

A potem nachodzi chwila

Gdy pustka staje... I zanika

I padam jak jesienny liść

Niesiony burzliwym wiatrem

Bo choć chciałbym wiedzieć co dobre

Czy wybrałem właściwą stronę

To...kiedykolwiek poznam prawdę?

[heyitsmemati-blog]

Nie płaczę.

Ja nie płaczę

Jedynie się płaszczę

Przed ludźmi naiwnymi

Co słowami rzewnymi

Chcą mnie rozczulić

Gdy chcę znieczulicy

By tamte dni i noce

Były jak księżnej karoce

Jedynie reliktem przeszłości

Bez uczuć smutku czy radości

Najlepiej o nich zapomnieć

Pośród fali nowych wspomnień

Które mają zapisać przyszłe osoby

Co znajdą klucz do serca zagubiony

[heyitsmemati-blog]

o Pierwszej...

Od dawna tylko w mej głowie jest by ujrzeć choć raz jeszcze twe usta i oblicze twoje choćby raz, nic więcej.

Marzyłem o tobie od zawsze ty jednak dość obojętna czy godzien by na Ciebie patrzeć boś co dzień jest taka piękna.

Czy ty mi to kiedyś wybaczysz że działałem tak nieporadnie? I się spojrzeć choć raz raczysz czas światu ten wnet ukradnę.

Nie ma w tym żadnej sensacji iż każdy ruch był pochopny w słowach żadnej rewelacji a oddech był tak okropny.

Przepraszam za każdą pomyłkę wiem dobrze co byłoby dalej zgniotłabyś nadziei chwilę i to z znikomym żalem.

Bo wiara nadzieją jest głupich a młodość wciąż ma swoje prawa bo swą ziemię dla ciebie rzucił dostając w zamian figę z makiem.

Czas przejść więc do nowej batalii ułożyć znów wszystko w mej duszy bo frycowe już żem zapłacił beton należy wykruszyć.

Choćbym jednak jeszcze lepszą znalazł to w głowie wciąż będę pamiętać gdy spotkałem cię w tamten raz i na zawsze będziesz ta pierwsza.

[heyitsmemati-blog]

dom

Tu w domu mym czuje się bezpiecznie mogę w ukryciu żyć to jedyna droga by trwać.

Tu w domu mym mogę zapewnić ci ciągle słucham ciebie to tylko ty mnie w ryzach trzymasz.

Tu w domu mym gdzie pękają wciąż sny może odwiedzisz mnie gdybym drzwi lekko uchylił.

Tu w domu mym zacząłem myśleć że może pora stąd wyjść w takim życiu sensu nie ma.

Tam w domu mym było tak spokojnie dzisiaj chodzę chwiejnie próbując znaleźć w cierpieniu kres.

Tam w domu mym byłem prawdziwy ja który nie bał się że za rogiem czeka już na mnie kat.

[heyitsmemati-blog]

to było zapisane...

to było zapisane

w księgach zapomnianych

w krainie pełnej piany

gdzie spokój wieczny darem

zejdą się dwa istnienia

i nikt nie będzie wiedział

dlaczego, jak i kiedy?

niewiedza jest radością

choć będą patrzeć z złością

na pocałunek wieczny

co złączył ich istnienia

i nikt nie będzie wiedział

po co igrają z losem

co pisał swe historie

a z idylli wiktorie

nie chciał zapisać bowiem

nie łączył ich istnienia

i sam o tym nie wiedział

Że ktoś się może wyrwać

Z utartych schematów

Wybaczmy tego Panu

Bądź Pani...bo będzie słychać

Jak złączył świat istnienia

I dobrze o tym wiedział

Bo miłość jest nad wszystko

nawet boże igrzysko

[heyitsmemati-blog]

podból

umieram (bez)boleśnie

z każdym dniem jakby więcej...

w świecie znanym od podszewki

Szewczyka Dratewki

Nikt nie patrzy na mą skórę

A boli mnie okrutnie

Nikt nie spojrzy troskliwym okiem

Bo jestem jedynie smokiem

[heyitsmemati-blog]

czarno-żółty

Czarna złość spycha mnie

W żółtej klatce siedzę związany

Dają mi kwiatów pęk

Boże, dlaczego kwiaty?

Otoczony, wyjść nie mogę

Nie wiem gdzie jestem

Nie wiem co robię

Czy mógłbym coś więcej

Niż pusty wzrok

W grób własny podziemny

[heyitsmemati-blog]

apostrofa

O, moja najsłodsza Pani!

Towarzyszko mojego żywota!

Któż by był w stanie oprzeć się twej skali?

Gwiazdy dziś tak inaczej wyglądają

Zaklęte po wieki w twoich oczach

Więc biorę je i rysuję słowem

Czy będę w niebiosach na dobre?

[heyitsmemati-blog]

Czuję strach

Otacza mnie coraz mocniej

Czy mam tyle lat

By mówić o tym głośniej

Czy to czas w mym życiu

By już na poważnie

Mówić o uczuciu

O poznanej damie...

Tak, damie

Wielka to istota

O ile świat uzna

Że jednak warte

Me serce i ma głowa

5 III 19

[heyitsmemati-blog]

Otoczony ścianami

Leżę otoczony ścianami

Co same mi towarzyszą

Są dobrymi barierami

I same tak głośno nie krzyczą

Gdy wyję niczym wilki

Jak księżyc wchodzi na niebo

Bo zaczyna brakować siły

Serce jakby stanęło...

Otoczony ściankami płaczu

Wspominam tamte miesiące

Chcę wykrzyczeć całemu światu:

“KTOŚ SPOJRZY NA SERCE CIERPIĄCE?”

nikt nie słucha...

[heyitsmemati-blog]

Polska - Portugalia

Tu Polska Tam Portugalia Tu wieczna wojna Tam ciepła fala Tu mnie mijają Z obojętnością Tam mnie witają Z wielką radością Tu bogaty smutkiem Tam bólu pozbawiony Tu jedynie odludkiem Tam błogosławiony Stoję na Azorach Czym dalej od Polski W końcu ma osoba Pozbawiona troski

[heyitsmemati-blog]

Stoję

Stoję

Niby za rogiem

Boję się

Prawdą a Bogiem

Chyba twoich oczu

Chyba twej odmowy

marzę ciągle by poczuć

twój błyszczyk nowy

pachnące co dzień perfumy

sweter lekko gryzący

jestem sam, choć wkoło tłumy

a to początek, nie koniec

[heyitsmemati-blog]

odbicie

Kiedy patrzę w swoje oczy

Myślę tylko o twoim spojrzeniu

Kiedy wybieram pościel

Myślę o twoim zadowoleniu

Kiedy czuję ciepłe poduszki

Myślę o twojej obecności

Kiedy rozrywam książki

Myślę o twojej czułości

Która mogła teraz tu być

Która mogła nas czekać

Która mogła dać nam żyć

Która mogła dać zapomnienie

Od wszystkich bólów dokoła

Od krwiopijców, co chcą więcej

Od każdego, którego w oczy kole

Oddana siła miłosna

Teraz pogrążony w melancholii

Chwilę temu czułem to ciepło

Jutro będę czuł zapach magnolii

Naszych bukietów aż po wieczność

Moich wyrzeczeń i poświęceń

Twoich dróg i... Chyba czegoś więcej

Szukałaś czegoś innego w tym samym

Wielorakości pośród constansu

Sam sobie wypomnę ten absurd

Nad mym grobem nieopisanym

Gdzie spocznę daleko od ciebie ciałem

A duszą tuż przy tobie

Jeszcze raz czując tę magię

Gdy leżałaś na mojej nodze.

[heyitsmemati-blog]

spotkanie

Jeden człowiek na dworcu powiedział:

"Drogi obywatelu! Jam stracił dawno nadzieję na dobro lepsze dnia jutrzejszego!

Próbowałem patrzeć na dzień wczorajszy jak na jutrzejszy, stanąć jedynie chciałem i francuskim przekleństwem świat wyklnąć

Deszcz począł na mnie padać kolejnego angielskiego lata

Szukał wymówki by sprowadzić mnie na najniższe tory

Miałem już schodzić właściwie z tego przeklęte świata

Aż zobaczyłem diabła w twarzy... Pana. Pana osoby."

Przerażenie ogarnęło mnie słysząc tę wiadomość  niezwykłą...

Miałem widzieć dnia ówczesnego świata nieskończone piękno

Tymczasem okazało się, że jestem jedynie wężem pospolitym, co żyje pośród ludzi niezwykłych

Wysysa z ich szyi wszystkie dobre zaczyny

Nic więcej robić nie muszę, człowiek w złej swej naturze jest pyszny

Końcem mogę być dla niego bez wiedzy żadnej

Skoczę więc w dal

Zginę

Przepadnę

Uratuje resztki ze stołu

Biednym dać jeść prowiant zostawiony na czarną godzinę

Posilą się, nabiorą wreszcie co nieco wigoru

A ja na wieki zniknę

Uratuje ludzkości ćwierć

Raz drugi uratuje ją śmierć

.............................................

[heyitsmemati-blog]

bateria

doładuj moje serce bo pada już bateria nie chcę nic więcej tylko grama ciepła tylko grama szczęścia nic nawet poza tym aby w twych objęciach żegnać się ze światem