hrsmrn

[hrsmrn]

ਸੁਪਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਨਾ ਮੈ

ਮੁੜ ਘਿੜ ਉਹਨਾ ਰਾਹਾਂ ਤੇ

ਸੱਪ ਵਾਂਗਰ ਛਣਕ ਵੰਗਾਂ ਦੀ

ਚੜ੍ਹਦੀ ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਤੇ

[hrsmrn]

ਇਹਨਾਂ ਵੱਲ ਤਾਂਹਿਓਂ ਨਹੀਂ ਤੱਕਦੇ

ਕਿਤੇ ਖਬਰ ਨਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ

ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ

ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ

ਕਿਤੇ ��ਜ਼ਰ ਨਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ

ਇਹ ਕਿਸੇ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਭਰੀਆਂ ਨੇ

ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਰੱਜ ਰੱਜ ਪੜ੍ਹੀਆਂ ਨੇ

ਬੜੀ ਮਿਹਰਬਾਨੀ ਏ ਇਹਨਾਂ ਦੀ

ਜੋ ਮੇਰੇ ਤੇ ਖੜੀਆਂ ਨੇ

[hrsmrn]

ਸਾਡੇ ਹੀ ਨੇ ਕਿਹੜਾ ਗੈਰ ਨੇ,

ਇਹ ਮਰ ਗਏ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ

ਜਦੋਂ ਦੇ ਪਏ ਉਸਦੇ ਪੈਰ ਨੇ

ਖੂਹਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਜ਼ਹਿਰ ਨੇ

ਬੜੇ ਚਿਰ ਮਗਰੋਂ ਫੇਰਾ ਪਾਇਆ ਸੀ

ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ

ਹੁਣ ਹੱਸਣਾ ਗਾਉਣਾ ਛੱਡ ਚੁੱਕਿਆ

ਉਸ ਇਕੱਲੇ ਦਰਦ ਹੰਢਾਇਆ ਸੀ

ਕੋਈ ਜਾਦੂ ਟੂਣੇ ਵੀ ਹੋਏ ਨੇ

ਰੁੱਖਾਂ ਨਾਲ ਲਟਕਦੇ ਮੋਏ ਨੇ

ਬੜੀ ਬੇਰਹਿਮੀ ਪਈ ਝਲਕਦੀ ਏ

ਪਰ ਐਂਨੇ ਖੁਸ਼ ਕਿਉਂ ਨੇ

ਜੋ ਕਤਲ ਹੋਏ ਨੇ