ietsoverkunstofzo - Tumblr blog

[ietsoverkunstofzo]

Het is maar goed dat de musea dicht zijn. Musea zijn namelijk de allergrootste trekpleisters voor publiek deze pandemie and always. Het gaat zo ontzettend goed, dat de overheid zo weinig mogelijk hoeft te investeren in de culturele sector.

Thank god, want dan kunnen de winkels open en steunpakketten opgestuurd worden naar bedrijven die eigenlijk allang failliet hadden moeten gaan, en zullen zodra de geldkraan dichtdraait.

Er moet iéts dicht blijven deze lockdown. Dus dan doen we de musea wel dicht. Die mist toch niemand.

[ietsoverkunstofzo]

Hans van Houwelingen, zuil van Lely, Stadhuisplein, Lelystad 2002-2004 in Museum de Fundatie

Lelystad: al in de jaren zestig bleek het modernistische model van stedenbouwkundige Cornelis van Eesteren (1897-1988), dat ten grondslag ligt aan het ontstaan van de nieuwe stad in de nieuwe polder, onrealistisch te zijn. Het utopische plan om een dynamische moderne stad uit het niets te laten verrijzen ging aan kil pragmatisme ten onder. Veertig jaar later bleek een grondige stedenbouwkundige vernieuwing nodig om de stad voor een sociaal-economische ondergang te behoeden en een nieuwe toekomst te bieden.

Masterplan Stadshart Lelystad, het revitaliseringsplan dat West 8 landscape architects & urban planners ontwikkelde, werd welbeschouwd de genadeklap voor het falende modernistische ideaal. Lelystad moest zich schikken in de onvermijdelijke postmoderniteit van de samenleving. De Zuil van Lely proclameert dat moment. 

De intentie was het standbeeld van ingenieur Cornelis Lely (1854-1929), het brein achter de IJsselmeerpolders en naamgever van de stad, eveneens te revitaliseren. Het bronzen standbeeld van Lely dat sinds 1984 elders in Lelystad stond werd op een 32 meter hoge classicistische zuil geplaatst - her modernistische erfgoed doelbewust omver gegooid en opnieuw geassembleerd. 

Professor Piet Esser (1914-2004), die het beeld van Lely had gemaakt, eiste dat zijn beeld weer van de zuil zou worden verwijderd. Meer dan 200 oproepen van bewoners om hem op andere gedachten te brengen mochten niet baten. Anticiperend op di mogelijke scenario waren eerder ook de rechten verkregen om een tweede gietsel te maken van het monument van Lely op de Afsluitdijk dat Mari Andriessen (1897-1979) in 1954 had gemaakt. Deze Lely werd in 2004 op de Zuil van Lely geplaatst. 

Een iconoclastische samenvoeging van stedelijke elementen die elkaar in ideologisch opzicht uitsluiten markeert nu het stadscentrum van Lelystad, als in metropool. Anders dan zijn beroemde pendanten in Rome, Londen of Parijs is de Zuil van Lely gebouwd van basaltstenen, waarmee de dijken de polder drooglegden en Lelystad beschermen tegen de zee. Johannes van Houwelingen (1914-1977) was één van die steenzetels die zijn hele leven bouwde aan de dijken van Lely, waaronder de Afsluitdijk. De zuil die Lely op grote hoogte tilt is aan hen opgedragen. 

[ietsoverkunstofzo]

View this post on Instagram

A post shared by Museum Beelden aan Zee (@museumbaz)

100 CHINEZEN -

De hoofden no. 4, 49 en 59 van Zhang Dali in onze permanente collectie maakten deel uit van de reeks ‘100 Chinezen’. Daarvan waren er 25 aanwezig in de tentoonstelling ‘Xianfeng! Beeldhouwkunst van de Chinese avant-garde’ van Beelden aan Zee in 2005. Dali maakte van honderd Chinese arbeiders afgietsels met synthetische hars. Hij wilde hiermee de Chinese gezichtloze en stemloze massa weergeven. Dali koos bewust voor een leven dat de staat niet reguleerde. Hij volgde daarom een ander pad dan dat van de Chinese arbeider en verliet zijn toegeschreven werkstelling.

Op de foto zien we de hars die over het hoofd van een Chinese arbeider wordt gegoten. Hierdoor is zijn ‘vergeten leven’ toch gedocumenteerd. In afgietsel nummer 59 zijn zelfs nog de wenkbrauw haren overgebleven van een arbeider. Deze zijn zichtbaar als je het van dichtbij bekijkt.

Mijn instagram post voor Beelden aan Zee 13-01-2022.

[ietsoverkunstofzo]

In de Boomgaardsteeg in Leiden.

Het is eigenlijk geniaal om je kunst op een tijdelijke bouwconstructie te vestigen. Ik heb hier langer naar gekeken omdat ik wist dat het over een tijdje zal verdwijnen.

De collage in het midden is van Henk Hannemann. Het geeft me een beetje Hiëronymus Bosch fantasie vibes. Je hebt op het eerste gezicht geen idee wat er allemaal gebeurt maar er is wel een of ander narratief te ontdekken. Wanneer je onderweg naar de markt even stopt om te kijken naar dit werk zul je je pas realiseren dat het een collage is. Ik trapt in de platheid en het schilderij frame. Door de graffitikunst boven en onder de collage lijkt het werk een stuk platter. Het schilderij frame suggereert olieverf.

Ik ben er nog steeds niet achter wat voor een narratief dit moet voorstellen. Misschien is het een droom die hij heeft gehad. Volgens sommigen zijn hun dromen dermate surrealistisch. Die van mij zijn veel realistischer.

[ietsoverkunstofzo]

Kijk nou! Drie jaar later heropen ik dit stoffige tumblr-account en zie ik dat 18-jarige Anouk een affiche ontworpen door Willem Sandberg heeft gerepost.

Ja hoor, die herken ik. Dat hoofd van hem heb ik van een paar planken verschoven in het depot van museum Beelden aan Zee. Een super mooi bronzen beeldje van Nel van Lith dat in 1982 is gegoten.

Ze maakte nog een ontzettend goed beeld van de architect van Beelden aan Zee, Wim Quist.

Op deze foto is het nogal een angstaanjagend beeld. Maar in het depot ontkom je er bijna niet aan. Ik heb het tussen andere bronzen, massieve mannenkoppen geplaatst die allen heel goed hun plek in de ruimte innemen.

Van Lith maakte van Sandberg ook nog een portret ten voeten uit, maar dat vind ik maar een klein kinderachtig beeldje.

Deze foto weergeeft duidelijk Nel van Liths virtuositeit in expressie geven aan een kop. Ook al heb je de man nog nooit in het echt gezien, het voelt alsof je Sandberg gewoon kan herkénnen in dit beeld. Het lijkt alsof je recht tegen de persoon met zijn rimpels en frons staat aan te kijken.

Het portret staat momenteel weer tentoongesteld in de hal bij het Sculptuur Instituut en gaat hopelijk over enige tijd gepubliceerd worden op de publieke site van het museum.

[ietsoverkunstofzo]

Wild Plakken (Frank Beekers, Lies Ros, Rob Schröder), Homage to Willem Sandberg, 1984 — for DE BALIE, centrum voor theater, politiek en literatuur