“Sen bana hiç gelmedin, ama ben de senden hiç gitmedim. En acısı da ne biliyor musun? Gözümün önünde etimi kemiğimden sıyırdın, yine de vazgeçmedim senden. Ve yine de bilmiyorsun beni. Hiç bilmedin. Belki de hiç bilmeyeceksin.”
“Ve beni o soğuk, siyah gecede, terk edilmiş parkta, yıldızların altında yalnız bıraktı. Belki ben ağlayamadım ama... O gittikten sonra çok yağmurlar yağdı.”