inciliblogg

[inciliblogg]

BAKIŞ AÇISI

“Kariyerimde 9000’nin üstünde şut kaçırdım, hemen hemen 300 maçta yenildim, 26 defa maç kazanma sayısı için bana güvenildi, kaçırdım. Hayatımda tekrar, tekrar ve tekrar başarısız oldum ve bu yüzden başardım.” İşte size Michael Jordan’ın başarısızlıkla ilgili tanımı. Eğer Michael Jordan yaşadığı bu tecrübelerden dolayı vazgeçseydi, dünyaca ünlü bir basketbolcu olabilir miydi? İnsan doğduğu günden itibaren başarıya odaklanarak hayatını devam ettirir. Elbette hayatta bir amacınız, hedefiniz olmalı. Fakat bu "sizin hedefiniz" olmalı. Hedefinize giden yolda kendinize dönüp bakmalı ve zaman zaman ölçmelisiniz. Bu hedefe ulaşmayı gerçekten istiyor muyum? Hedefime ulaştığımda nasıl hissedeceğim? Hatta hedefe giden yolda durup bazen "hala ayni hedefe varmayı istiyor muyum?" Diye sormalısınız. Başarıya giden yolda kendinize bazı soruları sorarak, attığınız adımların doğru olup olmadığından daha emin olabilirsiniz. Bazen sorularınıza istediğiniz cevapları bulamadığınızı düşünebilirsiniz, pes etmeyin! Kimse size başarı yolculuğunun kolay olduğunu söylemedi. Ama o hedefi gerçekten istiyorsanız, emin olun önünüze çıkan engeller sadece kendinizi keşfetmeniz için birer yol arkadaşı olmaktan öteye gitmeyecek ve zamanı geldiğinde onlarla vedalaşmayı öğreneceksiniz. İlk denemede her şeyin yolunda gideceğini düşünmemek gerekir. Bir işe başlarken mükemmel olması istenir. Yapılan işin iyi olmasının istenmesi yanlış değil ama emin olun ki kusursuz olmasını beklemek, tüm çabaların çöpe atılması demek. Verilen emeğin çöpe gitmesini istemiyorsanız;  yapılan denemenin başarısızlıkla sonuçlanmasının, başarıya giden başka bir yol olduğunu bulmanız gerektiği anlamına geldiğini kendinize hatırlatın. Yürüdüğünüz yolda başarısızlıkla karşılaşıldığında, o başarıya doğru giderken yürünen yolu hatırlatır aslında. Tüm odak noktası başarı olduğunda, yolda yürürken neler olduğu fark edilmez. Fakat başarısızlık; neler olduğunu, nerede olunduğunu, nereden nereye gelindiğinin fark edilmesini sağlar. Bu sayede etrafa bakmak aklına gelir insanın, yani yolda olmak aslında keyifli bir süreçtir. Başarısızlık; yürünen yolu hatırlatan bir tecrübedir. Yani çaba sarf edildiğinin ve denemekten vazgeçilmediğinin fark edilmesini sağlar. Zihinde düşünceler havada uçuşurken ve felaket tellallığı yaparken, başarısızlık nasıl bir yolda olunduğunu fark ettirir. İşte o zaman kafayı kaldırmak ve etrafa bakmak gerekir. Yol devam ediyor, hiçbir şey bitmedi. “ Bir musibet bin nasihattan iyidir” diye bir atasözü var, işte bu başarısızlığa uğramanın kotu bir şey olmadığının anlaşılmasını sağlayacak en iyi örnek. Yürünen yolda bir hata yapıldığında yeni bilgiler öğrenmek zorunda kalınır. Eğer hata yapılmazsa, belki de o bilginin ya da bilgilerin farkında bile olunmayabilir. Eğer ki çevrede yol gösteren işaretlere dikkat edilmezse hata yapmak mümkün, bu da tecrübe yaşamak ve o dersten payına düşeni çıkartmak gerek demektir. Yani başarısızlık, bir öğretmen edasıyla öğretir. Ego eğitildiğinde, artık hep ben demekten vazgeçileceği de bir gerçek. Bu elbette yok olmak demek değil. Sadece hayatı yöneten şoför koltuğunda olunduğunun hatırlanması demek. Yani gidilecek yönü belirleyen, başına ne gelirse gelsin kendi bakış açısıyla bakan kişi olmak demek. Başarısızlıkla karşılaşıldığında; stratejiyi değiştirmek gerekebilir, yanlış zamanlama yapıldıysa durup tekrar bir şeyleri gözden geçirmek gerekebilir. Gidilen güzergah başarıya giden yol değilse, ilk dönemeçten dönmek de gerekebilir. Ne olmak istediğine senden başka kimse karar veremez. Yanlışın içinde olduğunu seziyorsan, direksiyonu kır ve yolunu değiştir. Ya da merak dünyasında bir şoför olup yanlışlar caddesinin ikinci çıkışını kaçırmadan yolu uzat. Bu sana kalmış:)

Ama dua et , benzinin bitmesin!?!