kateorganizing

[kateorganizing]

Brankele Frank legt uit wat er gebeurt bij een burn-out... confronterend! Laat het niet zover komen....

Een op de zeven (!) werkende Nederlanders wordt getroffen door een burn-out en het gebeurt ook nog eens op steeds jongere leeftijd. Wat gebeurt er in al die hoofden? Neurobioloog Brankele Frank, zelf ook slachtoffer van een burn-out, legt uit.

7 minuten leestijd

Zo begon het: op zomaar een doordeweekse dag in 2015, tegen het middaguur, voelt het alsof iemand met een hamer op m’n hoofd slaat. De gesprekken om me heen kan ik niet meer volgen. De letters op mijn computerscherm duizelen voor m’n ogen en ik kan me met geen mogelijkheid voorstellen hier nog meer dan een uur door te brengen, laat staan acht. Ik krijg een overweldigende neiging me als een zak meel op de grond te laten vallen en een maand achter elkaar te slapen. Na een paar dagen ziek thuis heb ik welgeteld drie uur kunnen werken. Ik dacht dat wat goede nachtrust me wel weer op de been zou krijgen, maar het blijkt het begin van een paar jaar burn-out-ellende.

Ik ben niet de enige. Sterker nog: we leven in een burn-out-epidemie. Het CBS schat dat in Nederland ongeveer een miljoen mensen klachten van overspannenheid hebben: één op de zeven werkenden. Een werknemer met een burn-out blijft gemiddeld 242 dagen thuis. Flink langer dan het jaarlijkse griepje dus, en dan moet de reïntegratie nog beginnen. De kosten voor de maatschappij lopen in de miljarden. Schokkende cijfers die vele levens treffen – en toch rennen we maar door.

Je lichaam is een coherent functionerend hompje cellen dat er wonderwel in slaagt je te laten leven. Maar die cellen hebben aandacht nodig, en rust.

En, wat me opvalt nu ik als neurobioloog workshops geef over burn-outs: ze slaan op steeds jongere leeftijd toe. Vroeger was het iets van veertigers, toen van rond-de-dertig’ers, en nu is het ook bij studenten al een veelvoorkomend verschijnsel. Als deze trend doorzet zijn kinderen al overspannen voor ze goed en wel aan de middelbare school begonnen zijn. Toegenomen werkdruk, altijd ‘aan’ staan door technologische ontwikkelingen, sociale media die je de perfecte levens van anderen voorhouden als norm, onzekerheid op de banenmarkt – het draagt allemaal bij aan een groeiende groep mensen die stelselmatig over hun grenzen gaan. Wat gebeurt er in die hoofden?

Terwijl ik vrienden die overwerkt raakten streng toesprak, bleef ik mijn eigen excessen rationaliseren en goedpraten. De drukte zou vast snel ophouden, en ik hield het echt nog wel even vol. Die pittige baan waarvoor ik veel moest reizen, werkdagen van 8 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts, trainen voor een triatlon, mijn weekends helemaal volstouwen met sociale afspraken uit angst voor een saai en door werk overheerst leven – ik vond dat het allemaal moest kunnen. Achteraf is het gezien deze grenzeloze veeleisendheid allesbehalve vreemd dat ik m’n hersens tot moes heb geslagen. Je lichaam is een coherent functionerend hompje cellen dat er wonderwel in slaagt je te laten leven. Maar die cellen hebben aandacht nodig, en rust.

Om grip te krijgen op wat er in mijn hersens gebeurde, en te onderbouwen dat ik me niet aanstelde, ging ik op zoek naar de wetenschappelijke verklaring van mijn haperende hoofd. Hoewel het woud der burn-outs nog in redelijk wat wetenschappelijke nevelen gehuld is, is over stress veel bekend.

HET NUT EN GEVAAR VAN STRESS

Stress is een reactie van je lichaam op een verandering in de binnen- of buitenwereld: dat kan een verandering zo klein als een andere temperatuur zijn, of zo heftig als een leeuw die op je afkomt. Stress is gezond en noodzakelijk, en je gaat dood als je niet tot stressen in staat bent. Maar niet alle stress is even nuttig. Het ontstaat ook door een discrepantie tussen wat je wil en wat je kan.

Als een Duracell-konijntje aan de drugs stuiterde ik door de gangen. Op een maandagochtend.

Stress wordt gereguleerd door verschillende hormonen: adrenaline en cortisol. Adrenaline ken je wel: je hebt een bijna-botsing of zit bij de tandarts. Bonzend hart, klamme handjes – dat gevoel. Adrenaline wordt snel aangemaakt en afgebroken; het is het hormoon van de fight or flight reaction en stelt je in staat zo snel mogelijk te reageren door je sympathische zenuwstelsel te activeren. Als je op een adrenaline-high zit, voel je je bovendien lichtelijk euforisch. Dat was mijn staat vlak voor ik instortte; als een Duracell-konijntje aan de drugs stuiterde ik door de gangen. Op een maandagochtend.

Wat je minder goed doorhebt, is dat je tegelijkertijd cortisol aanmaakt. Cortisol zorgt dat er energie wordt vrijgemaakt, benodigd voor je door adrenaline verhoogde activiteiten. Ook onderdrukt het je immuunsysteem. Op korte termijn is dat heel nuttig, je gaat in tijden van nood immers niet op je dooie gemak bacillen bestrijden.

Maar op lange termijn wordt het schadelijk. Bij chronische stress blijft je cortisolniveau stijgen en normaliseert het niet meer. Dat is de reden dat je vaak ziek wordt als je op vakantie gaat na een stressvolle periode: je cortisolniveau daalt eindelijk en je immuunsysteem kan haar werk weer doen door de verzamelde ziekteverwekkers aan te pakken.

Ook op je hersens heeft een langdurig verhoogd cortisolniveau een kwalijk effect. Het tast je hersencellen aan en zorgt dat ze krimpen, of juist groeien. En uiteindelijk word je daar dom, libidoloos, ongelukkig, vergeetachtig en ziek van. Zie daar de opgebrande hersenpan.

Laten we met het minst vanzelfsprekende beginnen: dat libido. Testosteron, wat nodig is voor je libido, wordt uit dezelfde stof gemaakt als cortisol. Dus als je maar genoeg cortisol aanmaakt, blijft er te weinig over voor het aanmaken van je lustgevoelens. Bovendien krijg je te maken met depressiviteit en stemmingswisselingen, die de seksdrive vaak niet bevorderen. Laat seks nou net een goede stressbestrijder zijn – dubbele malheur dus.

Toen ik een paar maanden in de burn-out zat – ik noemde ‘m liefkozend ‘Bernie’ – trok ik steeds grotere plukken haar uit m’n hoofd bij het wassen van m’n haren. Haaruitval, maar ook botontkalking, hogere bloeddruk, een groter risico op Alzheimer’s en Parkinson zijn allemaal reële gevolgen van chronische stress. Je maakt jezelf dus letterlijk kapot. En je brengt niet eens alleen je eigen gezondheid in gevaar. Via epigenetische veranderingen – kleine alteraties aan je eigen dna – kun je ook het welzijn van je ongeboren kroost negatief beïnvloeden.

OVERGEVOELIG EN IRRATIONEEL

Hoewel de burn-outsymptomen tussen mensen verschillen, zijn emotionele labiliteit, overgevoeligheid, een gebrekkig geheugen en algeheel belabberd cognitief functioneren redelijk standaard. Ik merkte op mijn werk ook dat ik steeds minder weerbaar werd. Toen een collega me eens een geërgerde (maar niet bepaald erge) opmerking toeslingerde heb ik twee uur onafgebroken moeten huilen. Zat ik dan, uit alle macht te proberen m’n gesnotter in te slikken en door te werken.

Die emotionele labiliteit komt door veranderingen in je amygdala, de hersenkernen die verantwoordelijk zijn voor primaire emoties. Je wordt hypersensitief en labiel en kan dat niet meer temperen met je ratio. Je kan alleen nog reactief in plaats van reflectief opereren.

Niet alleen op emotioneel vlak verword je tot een soort kleuter. Ik stelde eens dat drie plus drie vier was, waarna het een aantal seconden (tel even hoe lang dat is!) duurde voordat ik doorhad dat er iets niet klopte. Ik raakte in de war van het opzeggen van de dagen van de week. De dagen waren er nog wel, maar ze verschenen in willekeurige volgorde. En tot mijn grote schaamte had ik soms zelfs volledige blanks bij het zien van mijn vrienden, wier namen me dan volkomen ontschoten waren.

Niet meer kunnen vertrouwen op je hersens en je intellect is heel beangstigend, zeker als je je identiteit voor een groot deel hebt opgehangen aan de capaciteiten van je hoofd. Ik was gewend altijd met logica en nadenken uit de voeten te komen, en deze nieuwe staat sloeg meteen een deuk in mijn eigenwaarde. Wie ben je immers nog als je geen normale zin meer kan formuleren en alleen als kasplantje op de bank kan zitten?

Het begrip dat mijn levensstijl m’n hersencellen kapotmaakte, hielp me de burn-out te accepteren. Door het wetenschappelijk te kunnen verklaren verzette ik me minder tegen de symptomen. Als je been gebroken is ga je daar ook niet tegenin – je weet wat er mis is en hebt respect voor je beperkingen.

De volgende stap was natuurlijk beter worden. Een lang, moeizaam en allesbehalve lineair proces. Ik moest, in neurobiologische termen, leren mijn cortisol in balans te houden. Op lichamelijk niveau kan dat door te gaan wandelen en buiten te zijn; zelfs als het bewolkt is heeft zonlicht een positief effect op je cortisolhuishouding. Een andere en nog leukere manier is te knuffelen of seks te hebben. Daarbij komt namelijk het hormoon oxytocine vrij, wat op zijn beurt cortisol reguleert.

Op psychologisch niveau probeerde ik realistischere verwachtingen te hebben en mijn geluk niet te laten afhangen van prestaties. De wetenschap dat mijn interpretatie van een gebeurtenis in grote mate de hoeveelheid stress bepaalt die het me oplevert, helpt me zaken te relativeren. Want hoe psychologisch gestrester je reageert, hoe fysiologisch gestrester je wordt.

Inmiddels ben ik zo goed als uit mijn burn-out. Maar nog elke dag laveer ik tussen mijn ambities, verwachtingen en grenzen, en probeer ik me door de ratrace om me heen niet meer onzeker te laten maken. Want anders wordt die meedogenloze prestatiedrang alsnog mijn eigen ondergang.

[kateorganizing]

Heb jij al bedacht wat je doet met je mail in je vakantie? Het blijft erg afhankelijk van het soort bedrijf waar je werkt! Fijne vakantie in ieder geval...

[kateorganizing]

Geweldig hoe alle termen op de hak worden genomen!

[kateorganizing]

Sweet memories.... #nsj2018 (bij NN North Sea Jazz Festival)

[kateorganizing]

Mooie aanbeveling / getuigenis! #trots #blij #bni #houvanmijnwerk

[kateorganizing]

Je zal maar 2 vrijkaarten voor het North Sea Jazz festival winnen..... #bofferd #geweldig #genieten #nunogffkijkenwaarikgagenieten❤ (bij Rotterdam Ahoy)

[kateorganizing]

Ook als je je werk helemaal geweldig vindt loop je risico om een burn-out te krijgen....

Bron: She News

BURN-OUT BULLSHIT: “WIE ZIJN WERK LEUK VINDT, KRIJGT GEEN BURN-OUT”

Van leuk en uitdagend werk word je gelukkiger, maar betekent het ook dat je beschermd bent tegen een burn-out? Hoewel bevlogenheid in onderzoeken vrijwel altijd naar voren komt als de positieve tegenhanger van burn-out (zoals onderzoek van Schaufeli en Bakker uit 2004 of van Bakker, Schaufeli, Leiter en Taris uit 2008 aantoont), is het niet zo dat een burn-out dan onmogelijk is. Klaran van ’t Vlie, arbeids- en organisatiepsycholoog en eigenaar van Burnout Amsterdam gaat daar verder op in: “Bevlogenheid is prachtig, maar daardoor loop je het risico dat je te lang doorgaat. Psychisch is het dan wel leuk, maar je lichaam ervaart toch stress en dat maakt geen onderscheid tussen leuke en niet-leuke stress.” Ook Toon Taris, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit Utrecht en gespecialiseerd in burn-out, stelt dat leuk werk niet betekent dat je geen burn-out krijgt. “Het risico op een burn-out neemt zonder twijfel toe als je je werk niet leuk vindt”, vertelt hij. “Maar ook – en misschien wel juist – leuk, interessant en uitdagend werk kan ervoor zorgen dat mensen overbelast raken. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die hun werk belangrijk en heel leuk vinden, maar op een gegeven moment toch opgebrand raken, bijvoorbeeld door chronische overbelasting.” Taris waarschuwt ook dat werk niet altijd de veroorzaker is: “De oorzaak kan ook in de privésfeer zitten. Bijvoorbeeld in de zorg voor ouders of kinderen, of emotioneel belastende situaties zoals een scheiding.”

Bevlogen burn-out Voorbeelden van bevlogen mensen die toch een burn-out kregen zijn mediamagnaat Joop van den Ende en AkzoNobel-topman Ton Büchner, vertelt Taris. “Maar er zijn zonder twijfel ook massa’s onderwijzers en verpleegkundigen voor wie dit geldt,” voegt hij toe. Van ’t Vlie noemt ook schaatsters Jorien ter Mors en Ireen Wüst. “Die waren zo gedreven dat ze overtraind raakten. Dat mechanisme is hetzelfde als bij een burn-out: je hebt rust nodig en tijd voor andere leuke dingen, zodat je kan ontspannen en herstellen.”

“Dat betekent natuurlijk niet dat je moet streven naar een minder leuke baan”, zegt Van ‘t Vlie. “Het is heel goed om leuk werk te hebben. Maar houd je grenzen goed in de gaten. Dat doe je door pauzes te houden en naar signalen van je lichaam te luisteren zodat je tijdig kan ingrijpen. Een belangrijk signaal is dat mensen die burn-outachtige klachten krijgen, vaak tussen 3.00 en 5.00 uur wakker worden door de adrenaline. Neem letterlijk en figuurlijk afstand en kies voor afwisseling tussen inspanning en ontspanning.”

Bewust ontspannen Die afwisseling tussen inspanning en ontspanning moet je wel bewust inzetten. Ontspanning werkt het beste als je iets fundamenteel anders doet dan de taken die je doet op het werk. Niet een avondje Netflixen als je al de hele dag achter een computer hebt gezeten dus. Taris vult aan: “Doe bij voorkeur andere dingen dan je op werk doet. Als je controller bent, ga dan niet als vrijwilligerswerk de boekhouding van een postzegelclub doen. Dan doe je ‘s avonds hetzelfde als overdag en belast je dezelfde psychobiologische systemen – cognitie, aandacht, concentratie – waardoor die niet kunnen herstellen. Je kunt dan bijvoorbeeld beter gaan sporten, omdat dat iets totaal anders is dan wat je overdag doet.”

[kateorganizing]

Wat een bofferd! M'n zus koopt met neef, nicht en aanhang een sloep en ik mocht vandaag meteen mee én aan het roer..... was héérlijk😎 @moniquetenelshof @margovreeburg #ffwennendatsturen #windje #golfjes #tentvanmoedersstaatweer (bij Park Wijde Aa)

[kateorganizing]

Houd de werk-privébalans van je werknemers in de gaten

Bron: ikwilmobielwerken doorGijs Ettes

Je als werkgever bemoeien met de werk-privébalans van werknemers voelt als inmenging in de persoonlijke sfeer. Het nieuwe werken is toch juist bedoeld om werknemers zelf te laten bepalen wanneer ze wat doen, zolang ze de kpi’s maar halen. Niet iedereen kan echter goed met die vrijheid omgaan. Tips om werknemers hierbij te helpen.

Dankzij nieuwe technologieën zijn we de afgelopen jaren flexibeler en productiever geworden, maar het heeft er ook toe geleid dat ons werk en privéleven steeds meer met elkaar vervlochten raken. Het is eerder regel dan uitzondering dat we op vrije momenten, zoals ’s avonds of in het weekend, nog bezig zijn met werk. Mede mogelijk gemaakt door werkgevers, die ons de vrijheid en tools geven om flexibel te werken en zelf onze dagindeling te bepalen.

Zoektocht naar een goede werk-privébalans

Dat de scheiding tussen werk en privé vager is geworden, heeft voor- en nadelen. Geef een medewerker een mobiel apparaat met meer functies en toegang tot het bedrijfsnetwerk, en hij kan zijn reistijd benutten om mails te beantwoorden en vergaderingen voor te bereiden. Richt een goede thuiswerkplek in en de medewerker hoeft niet eens naar kantoor te komen. Dat bespaart kosten en kan de productiviteit verhogen.

Maar al die mogelijkheden om locatie- en tijdonafhankelijk te werken, hebben een negatieve impact op de tijd die we aan ontspanning besteden. Te weinig relaxen kan op (lange) termijn leiden tot burn-outklachten en ziekteverzuim. Vooral bij millennials, die verhoudingsgewijs het meest flexibel werken, blijkt het bewaken van grenzen een grote uitdaging. Uit onderzoek van Ernst & Young blijkt dat een derde van hen het lastig vindt om een goede werk-privébalans te vinden. Met als gevolg dat ze niet optimaal presteren.

Voor de meeste werknemers is het lastig hun professionele en persoonlijke leven gescheiden te houden. Dat hoeft niet altijd nadelig te zijn. Als werk en privé in elkaar overvloeien, biedt dat bijvoorbeeld mogelijkheden om tijdens kantooruren tijd aan privézaken te besteden. Of om thuis nog de laatste taken van een werklijst af te werken. De versmelting van het zakelijke en persoonlijke leven biedt daarmee in theorie de ultieme vrijheid en flexibiliteit. Wel vereist het van werknemers en werkgevers een andere manier van denken en werken.

Tips voor een betere balans

Een te hoge werkdruk kan ervoor zorgen dat een werknemer onvoldoende ontspant in zijn vrije tijd en daardoor uitgeblust raakt. Anderzijds kunnen gebeurtenissen in de privésfeer invloed hebben op het werk en zorgen voor een verstoring in de werk-privébalans. Bied je als werkgever geen werk-privébalans ondersteuning, dan kan dat leiden tot ontevreden medewerkers die de organisatie verlaten. Dat is op verschillende manieren te voorkomen:

#1. Bespreekbaar maken

Allereerst door het onderwerp bespreekbaar te maken en tijdens (functionerings)gesprekken na te gaan welke zaken een goede werk-privébalans in de weg zitten. Vervolgens kun je samen op zoek gaan naar oplossingen; van duidelijkere werkafspraken tot extra verlof.

#2. Op output focussen

Daarnaast is het van belang te focussen op de output (wat een werknemer produceert) in plaats van op de input (hoeveel uur hij of zij aan een bureau zit).

#3. Goede voorbeeld geven

Geef zelf het goede voorbeeld door medewerkers niet buiten werktijd te bellen of te mailen. Daarmee wek je namelijk de verwachting dat je personeel voortdurend met werk bezig moet zijn.

#4. Flexibel werken invoeren

Flexibele werktijden en de mogelijkheid om thuis te werken, dragen ook bij aan een betere werk-privébalans. Het geeft medewerkers bijvoorbeeld de mogelijkheid om files te vermijden en het werk te combineren met andere (privé)taken, zoals de zorg voor kinderen of ouderen.

#5. Betrokken houden

Wel is het belangrijk dat de flex- en thuiswerker contact houdt met collega’s op kantoor. Veel thuiswerken kan leiden tot vereenzaming en uiteindelijk zelfs een burn-out. Voorkom fulltime thuiswerken en laat medewerkers tenminste twee dagen in de week naar kantoor komen. Betrek ze bij belangrijke meetings en sociale bijeenkomsten zoals borrels.

#6. Op de hoogte blijven

Komt een medewerker een aantal dagen niet op kantoor, dan is het prettig als hij geregeld updates over zijn progressie geeft. Dat kan telefonisch, via mail of met een time- en projectmanagementtool. Het voordeel van zo’n tool is dat de medewerker inzichtelijk kan maken hoeveel tijd een taak daadwerkelijk kost om te volbrengen. Dat voorkomt discussies.

Ook een taak voor medewerkers

Uiteraard zijn medewerkers zelf voor een groot deel verantwoordelijk voor het bewaken van de balans tussen werk en privé. Een goed startpunt is om ongevraagde verstoringen te beperken, bijvoorbeeld door smartphone-notificaties uit te schakelen.

De meeste mobiele devices bieden de optie om ‘niet storen’-periodes in te stellen of om per applicatie meldingen uit te zetten. Train je zelfdiscipline door bijvoorbeeld maximaal drie keer per dag op vaste momenten je mail te checken. Zo voorkom je dat je afgeleid wordt van je hoofdtaak en werk je effectiever.

Wanneer werk en privé in elkaar overvloeien, is het belangrijk om vrije tijd en ‘herstelmomenten’ net zo strak in te plannen als werk. Door preventief te ontspannen en herstellen geniet je meer van het leven en voorkom je dat je overspannen raakt. Dat zorgt er uiteindelijk voor dat je waardevoller bent voor je werkgever én voor de mensen in je privéleven.

[kateorganizing]

Is jouw mailbox ook de grootste aandachtvrager van je werk geworden? Zonder kan niet meer, maar anders moet toch kunnen? Wil jij slimmer aan de slag en efficiënter werken dan kan ik Cathy Hoekstra zeker aanbevelen je daarbij te laten helpen. Door haar ervaring, pragmatische insteek en kennis is Cathy in staat om je door een andere bril te laten kijken naar de manier waarop je gebruik maakt van office 365. Nut je alle mogelijkheden wel goed uit en werk je nu eigenlijk echt efficiënt? Cathy heeft mij in één middag laten inzien hoe ik nog efficiënter kan werken met de mailbox en niet het slaafje te laten zijn van die mailbox, maar de dirigent. Mijn inbox is nu bijna leeg en de structuur overzichtelijker. Het bespaart mij veel ergernis en een heleboel tijd door anders gebruik te maken van de mogelijkheden die office 365 allemaal heeft. Bedankt Cathy voor het delen van je kennis wat geleid heeft tot beter overzicht en meer tijd voor de dingen die er echt toe doen

Bianca Dolman-Deege Directeur Tarcisiusschool en KDV Tarsientje

[kateorganizing]

Zitten, kijken, luisteren, zwemmen, héél koud water voelen. Wat een ervaring (bij Kravice Waterfalls, Bosnia)

[kateorganizing]

Split was mooi, we hebben héérlijk ontspannen. Vandaag naar Brac, kijken of het daar net zo lekker is #vakantie #relax #welveellopen (bij Split, Croatia)

[kateorganizing]

Weet jij welke programma’s jouw werk het beste ondersteunen? Én hoe ze dan werken… ik kan in ieder geval helpen bij Outlook, dit heeft ongekend veel mogelijkheden om jou slimmer te laten werken!

[kateorganizing]

Dit artikel begint en eindigt met de opmerking dat het werken van 9 tot 5 allang voorbij is voor ondernemers. Ik hoop dat ondernemers die met deze slimme business apps werken wel de tijd nemen om te ontspannen!!! Die keuze heb je namelijk ook. En een goede werk-privé balans is echt belangrijk.

[kateorganizing]

Workshop geven namens de NBPO tijdens congres Duurzame Inzetbaarheid, goede samenwerking @ankealgera #NBPO (bij Beatrixgebouw)

[kateorganizing]

Het hebben van overzicht is belangrijk om de kans burn-out te verkleinen. In dit artkel nog 5 maatregelen

Bron: overduurzameinzetbaarheid.nl

Werkgevers hebben slechts gedeeltelijk invloed op het ontstaan van burn-out. Toch kunnen organisaties maatregelen nemen om hun medewerkers te beschermen. Als je bijvoorbeeld werkt aan bevlogenheid, rolduidelijkheid en autonomie, dan kun je het burn-out risico aanzienlijk te verminderen, blijkt uit een grootschalige studie van Effectory.

Van alle werknemers van 15 tot 75 jaar heeft bijna 15 procent last van burn-outklachten. Onder 25- tot 35-jarigen is dat percentage nog iets hoger. En bij vrouwen in die leeftijdsgroep is het zelfs 18,3 procent. Burn-out ontstaat pas na langdurige overbelasting en stress, meestal zowel privé als professioneel. Wat kunnen werkgevers doen om te voorkomen dat het zover komt? Guido Heezen, oprichter van Effectory, somt vijf maatregelen op die de kans op een burn-out verkleinen.  

1 Maak jonge medewerkers het belang van herstel duidelijk

“Medewerkers  van rond de dertig zijn vaak slecht in het stellen van grenzen. Ze hebben het gevoel dat ze alles altijd onmiddellijk perfect moeten doen. Niet alleen in hun baan, maar ook in hun privéleven. Ze schieten daardoor nogal snel in de overdrive. Ze zijn gewend om altijd 250 kilometer per uur te rijden. Maar wanneer er dan iets mis gaat, bijvoorbeeld in de privésfeer, kunnen ze opeens uit de bocht vliegen en in een burn-out raken.

Vaak negeren medewerkers de fysieke en mentale waarschuwingen die voorafgaan aan burn-out. “Ze nemen een pijnstiller en gaan dapper door met hun verplichtingen”, zei psycholoog en stress- en burn-outcoach Annita Rogier onlangs in Intermediair. ‘Het lichaam zal zich dan aan het langdurig verhoogde stressniveau aanpassen, bijvoorbeeld door meer cortisol aan te maken. Daardoor kan je langer doorgaan en voel je de pijn en andere stressklachten minder. Dat klinkt prettig, maar je lichaam kan dit verhoogde niveau niet lang aan. Je stort plotseling in: burn-out is dan een feit.’

“Meestal verwacht een werkgever helemaal niet dat medewerkers continu 250 kilometer per uur door racen. Maar dat is wel wat jonge medewerkers kunnen doen, als je ze niet afremt. Zorg dat medewerkers het belang van herstel kennen. Geef voorlichting. En help medewerkers actief bij het stellen van prioriteiten en om hun energieniveau af en toe terug te schroeven. Maak budget vrij voor cursussen time management. Bied mindfulness-cursussen en yogalessen op het werk aan. Zie die niet alleen als aantrekkelijke secundaire arbeidsvoorwaarden, maar als zaken van levensbelang voor het duurzame succes van je organisatie.”

2 Geef medewerkers voldoende autonomie

“Ook een gebrek aan controle kan bijdragen aan het ontstaan van burn-outs. Denk aan een consultant die een agenda moet volgen die hij of zij niet zelf heeft opgesteld. Of denk aan de stakende piloten van Transavia, die in februari als belangrijkste grief hadden dat hun rooster zo snel kon wijzigen dat ze hun privéleven niet goed meer konden organiseren. Ook Effectory merkt hoe belangrijk het is dat medewerkers een gevoel van controle ervaren over hun werk. Uit onze cijfers blijkt dat medewerkers die de vrijheid krijgen hun werk optimaal uit te voeren, bovengemiddeld bevlogen zijn.”

3 Doe aan job crafting

“Wanneer een medewerker te veel extra taken buiten zijn of haar comfortzone moet uitvoeren, ontstaat onnodige stress. Denk aan iemand die de opdracht krijgt om een presentatie voor honderd man te houden. Wanneer er binnen de organisatie allerlei strikte regels gelden over de opbouw en stijl van zo’n presentatie, kan iemand geblokkeerd raken. Maar wanneer de persoon zijn of haar creativiteit de vrije loop mag laten, geeft dat juist energie. Als je gewoon grapjes mag maken en leuke YouTube-filmpjes mag laten zien, wordt zo’n opdracht vaak al iets minder eng.”

“Schenk medewerkers daarom het vertrouwen om hun werk zoveel mogelijk naar eigen inzicht uit te voeren. En maak hun takenpakket bespreekbaar. Van welke taken krijgen ze energie? En van welke niet? Als teams dat samen onderzoeken, kan dat de aanleiding zijn voor overdracht van taken. Stel dat de ene medewerker het enorm vervelend vindt om klanten op te bellen, terwijl de ander dat juist hartstikke leuk vindt. Dan is het goed als dat naar boven komt. Zodat de ene medewerker tegen de andere kan zeggen: ‘Oh, vind je dat zo lastig? Laat mij het dan maar doen.’ Op die manier kun je veel onnodige stress elimineren.”

4 Zorg voor duidelijke rollen

“Als rollen onduidelijk zijn, ervaren medewerkers een hogere werkdruk. Rolonduidelijkheid kan bijvoorbeeld ontstaan wanneer iemand van drie verschillende collega’s tegelijk opdrachten krijgt, die deels tegenstrijdig zijn. Investeren in rolduidelijkheid helpt daarom bij het voorkomen van burn-outs. Als je rolduidelijkheid (op een schaal van 1 tot 10) met 1 punt verhoogt, zal de ‘verzuimbestendigheid’ van medewerkers met bijna 6 procent stijgen. Dat blijkt uit recent onderzoek van Effectory onder 100.000 respondenten.”

5 Onderzoek wat er in jouw organisatie speelt

“We weten ook dat inspirerend leiderschap, bevlogenheid en motivatie medewerkers beschermen tegen verzuim. Als een organisatie erin slaagt de rapportcijfers voor deze factoren met één punt te verhogen, stijgt de gemiddelde ‘verzuimbestendigheid’ van medewerkers met respectievelijk 7, 9 en 11 procent. Per organisatie kunnen deze cijfers verschillen. Onderzoek dus wat voor jouw organisatie de belangrijkste factoren zijn die de verzuimbestendigheid van medewerkers beïnvloeden. Dat inzicht kan helpen om de strijd tegen burn-outs gerichter te kunnen voeren.”

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Effectory

[kateorganizing]

Lukt het jou om superproductief te zijn? Dit artikel beschrijft 7 eigenschappen van mensen die dat lukt. Maar omdat we niet allemaal hetzelfde zijn kan ik je persoonlijk helpen zodat jij een manier van werken krijgt die bij jou past.

7 eigenschappen van superproductieve mensenHoe dóen ze het toch? Die collega’s die altijd twee keer zo veel declarabele uren maken, die teamgenoten die geen langere dagen maken maar wel meer gedaan krijgen? Deze zeven eigenschappen hebben super productieve mensen gemeen.

Bron: MT.nl 24 april 2018

Je vindt ze in elke branche, productieve mensen. De meest productieve software developers schrijven negen keer zo veel bruikbare code per dag als de gemiddelde developer, volgens onderzoek van Michael Mankins. Hij ontdekte ook dat de beste visfileerder bij het Le Bernardin restaurant in New Your drie keer zo veel vis kan bereiden als de gemiddelde fileerder; de beste blackjackdealer houdt de tafel vijf keer langer aan het spelen en de beste kledingverkoper verkoopt acht keer meer kleren.

Jack Zenger en Joseph Folkman verzamelden data over meer dan 7.000 mensen en schreven een artikel voor Harvard Business Review. Deze mensen werden beoordeeld door hun manager op hun productiviteit en 48 specifieke gedragingen. Ook werden ze beoordeeld door gemiddeld elf anderen, zoals hun peers en ondergeschikten. Zenger en Folkman zochten uit welke factoren samenhingen met hoge productiviteit. Deze 7 dingen hadden de meest productieve mensen gemeen.

#1. Stel streefdoelen

Denk eens aan de laatste keer dat je iets in of rond het huis deed. Misschien rommelde je wat aan en deed je af en toe een klusje, maar misschien koos je voor een groot project en was je verbaasd hoeveel je gedaan kreeg in een dag. Een groot project motiveert om een tandje bij te zetten en je af te sluiten voor afleiding. Er gebeurt iets als je je voorstelt dat je een streefdoel bereikt. Mensen in het onderzoek van Zenger en Folkman die het meest voor elkaar kregen, stelden continu en uit gewoonte streefdoelen.

#2. Wees consistent

De meest productieve personen uit het onderzoek waren consistent in hun productiviteit. Ze halen geen nachtje door omdat ze ervoor achterover leunden. Ze zorgen dat ze weten hoe ze consistent resultaat kunnen leveren, week na week. In hun werktempo zit cadans en ritme dat hen aan de gang hield.

#3. Zorg voor kennis

Weinig zo fnuikend voor productiviteit als een gebrek aan kennis of kunde. Als je weet wat je doet, kun je snelheid én kwaliteit leveren. De meest productieve professionals aarzelen niet om hulp te vragen wanneer ze het nodig hebben – maar zo vaak hebben ze geen hulp nodig. Ook zorgen ze er volgens het onderzoek voor dat ze bewust hun vaardigheden uitbreiden om hun expertise vast te houden.

#4. Ga voor resultaat

Iedereen houdt ervan om iets van zijn to-do-lijstje af te strepen, maar sommige mensen lopen net een stapje harder. Ze zijn competitief – niet alleen naar collega’s maar ook naar zichzelf.

#5. Anticipeer op problemen

De meest productieve mensen zijn niet alleen goed in het oplossen van problemen, maar anticiperen er ook op. Ze pakken een probleem aan, bedenken een innovatieve oplossing en werken vast aan antwoorden op obstakels onderweg. Mensen die dit doen, bereiken volgens sociaal-psychologen sneller en beter hun doelen.

#6. Neem initiatief

Productieve mensen wachten niet tot iemand het ze zegt, maar ze beginnen uit zichzelf. Ze vragen liever vergeving dan toestemming. Die actiegerichtheid kan hen soms in de problemen brengen, maar doorgaans spreken de resultaten voor hen.

#7. Werk samen

Het klinkt misschien of de meest productieve mensen einzelgänger zijn maar de meest productieve personen in het onderzoek werkten goed samen en stelden zich daarvoor open. Ze waren niet veel tijd kwijt met het gladstrijken van rimpelingen, omdat ze om te beginnen al weinig rimpelingen veroorzaakten.