kristian-nirka

[kristian-nirka]

Συλλογή "ζητείται τιτλος"

Κριστιάν Νίρκα

[kristian-nirka]

Χωρίς εσένα δεν γράφω. Κοντά σου καταρρέω.

[kristian-nirka]

Σε κρατώ ακίνητη στο χρόνο.

Πως σάμπως δεν θα φύγεις.

Δεν θέλω να‘ναι ποίημα αυτή η φυλακή. Φαντάζεσαι; Θα μοιάζω αστείος. Με την τρύπια φωνή μου να τους απαγγέλω ένα βράδυ, σ’ένα μπαρ, μ’ένα σχοινί κοφτερό σαν μαχαίρι γύρω α��’τους καρπούς μου κι αυτοί να χειροκροτάνε. Ας μην τους κάνω την χάρη. Κάποια διαμελισμένα κομμάτια μην γίνουν πίνακες σε όμορφα σαλόνια. Θα τα κρατήσω για μένα, στη σπηλιά μου. Καλύτερα. Μην μάθουν πως είναι ν’αγαπάς κάτι, χωρίς να υπάρχει. Μην μάθουν πως είναι να σ’αγαπούν χωρίς να υπάρχεις. Κι όμως να καίγεται το δέρμα απ’την απουσία. Γράφω αυτές τις λέξεις, με την χυδαιότητα της εσκεμμένης ταπείνωσης που απορρέει από την συστηματική παραφροσύνη των αισθήσεων μας.

Μ’ακούς;

[kristian-nirka]

{Πως κι αυτοί οι τοίχοι θα σπάσουν

Πως φτερά θα φυτρώσουνε από τους χτυπημένους ώμους

Πες μου κι άλλα ψέματα

Να φλερτάρω με την μάγισσα που με δένει απ’τα χείλη σου

κι εγώ σαν μικρό παιδί θα σε ακολουθώ

με σκυμμένο κεφάλι

να με σερνεις απ’το χέρι

σ’ένα άδοξο κενό}

[kristian-nirka]

Από την συλλογή «ζητείται τίτλος», Κριστιάν Νίρκα