#ποιημα

[0cean--soul]

" Ήθελε να ήταν ζωγράφος, να ζωγραφίζει μόνο τα χέρια του ... "

[otan-o-erws-synanthse-to-xaos]

Όταν ακουμπούσες το χέρι σου

στο γόνατο μου ή στον ώμο μου

ή στην μέση μου

άλλαζε στάση ο κόσμος.

.

Γιάννης Ρίτσος

[nero-sth-varka]

[lum1nous-darkness]

"Όλα ζάχαρη αυτό το χάος μας σφυρηλατεί,

μιλάμε μόνοι μας σαν βραδινή προσευχή..."

[orgismenh]

Όλοι έχουμε μέσα μας μιαν άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε.

Κική Δημουλά

[blackportrait]

«Έρωτας είναι αυτό που δεν είχες. Το θλιβερό είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι ερωτεύτηκαν ενώ δεν έχουν ερωτευτεί ποτέ.»

Κική Δημουλά

[apopeira-epafhs]

Τόσο νερό που ρίξαμε στο κρασί μας, κοντέψαμε να ξεχάσουμε τι πάει να πει μεθύσι.

[gamhse-ta]

Ένα ταξίδι

Μία περιπέτεια

Εσύ, στην άλλη άκρη της γραμμής, μόνιμη σκέψη σχεδόν θα έλεγε κανείς.

Χάρηκα που σε είδα,

Λυπήθηκα που δε σ' έχω.

Μέχρι την επόμενη φορά, κράτα τα χάδια και το άρωμα μου

[kalokairistoxwrio]

Και ήξερα πως αν έλεγα το «ναι»,

θα ερχόταν το τέλος.

Δε θα υπήρχε φυγή από αυτόν

ούτε και πισωγύρισμα.

Κι έτσι, περίφοβη, λοιπόν

αμφιταλαντευόμουν

ανάμεσα στην ευτυχία και την ασφάλεια.

[taxianthia]

Δεν σε κατηγόρησα για τίποτα

μα

το μόνο που πιάνω ώρες ώρες τον εαυτό μου να αναρωτιέται

με παράπονο

είναι

γιατί δεν πίστεψες σε εμάς.

[adyto]

Αργοπεθαίνει

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας καθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,

όποιος δε ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δε μιλαει σε όποιον δεν γνωρίζει.

Muere lentamente - Martha Madeiros

[0cean--soul]

Έμοιαζε με πίνακα ζωγραφικής

Όλοι την κοιτούσαν

Όλοι την θαύμαζαν

Αλλά κανένας δεν μπορούσε να την καταλάβει

[otan-o-erws-synanthse-to-xaos]

δε μπόρεσα

να σ’ αντικαταστήσω

με κανέναν.

όχι γιατί ήσουν αναντικατάστατος

απλώς γιατί από έρωτα σε έρωτα

πάντα μεσολαβεί λίγο κενό.

- Ντίνος Χριστιανόπουλος

[nero-sth-varka]

ἐμεῖς γι᾿ αὐτὰ τὰ λίγα κι ἁπλὰ πράγματα πολεμᾶμε

γιὰ νὰ μποροῦμε νά ῾χουμε μία πόρτα, ἕν᾿ ἄστρο, ἕνα σκαμνὶ

ἕνα χαρούμενο δρόμο τὸ πρωὶ

ἕνα ἤρεμο ὄνειρο τὸ βράδι.

Γιὰ νά ῾χουμε ἕναν ἔρωτα ποὺ νὰ μὴ μᾶς τὸν λερώνουν

ἕνα τραγούδι ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ τραγουδᾶμε

Τάσος Λειβαδίτης

[lum1nous-darkness]

Εν τέλει,

όχι απλά βγάλαμε τον χειμώνα

μα είδαμε και την Άνοιξη να μπαίνει νικήτρια στο λιμάνι

σκαρφαλωμένοι κάπου στα χαλάσματα της Ανω Πόλης.

(τραγικές ειρωνείες που θα ζήλευε κι ο Όμηρος)

.

Κι αν κάτι δεν θα πάψω ν' αγαπώ σε αυτή την πόλη

είναι πως όσες φορές και αν ήρθα

ποτέ δεν έφυγα ο ίδιος άνθρωπος

Θεσσαλονίκη - ένα βράδυ του Μάρτη

[orgismenh]

«Ο έρωτας δεν θέλει χρόνο. Θέλει ταχύτητα. Χρόνο θέλει αυτός ο μύθος της αγάπης. Γιατί πρόκειται περί μύθου. Πώς να σας πω τί είναι η αγάπη, τώρα;... Η αγάπη είναι ένα θύμα του σωματέμπορα εγωισμού μας. Πάντως, πρόκειται περί αυτού. Εγώ πόσο μπορώ να σας αγαπώ, επί πόσο, εάν δεν με αγαπάτε; Επί πόσο;»

- Κική Δημουλά