leukzeg

[leukzeg]

24 juni t/m 27 juni, Zagreb

Zagreb Zagreb Zagreb, ik kan het blijven zeggen zonder er genoeg van te krijgen. En zo zit het eigenlijk ook met de stad zelf. Een verademing na de desillusie die Belgrado was. De stad is ruimtelijk, schoon, goed onderhouden en bovenal erg mooi. Een smal, groen park omgeven door hoge elegante herenhuizen strekt zich uit in de lengte. Ergens halverwege rijst een oud en indrukwekkend zachtgeel gebouw met een glazen koepeldak op. Op de tweede of derde avond wordt voor dat gebouw, op een podium in de buitenlucht, een opera gespeeld. Die kan ik ook weer afstrepen. Aan de andere kant van het gele gebouw staan eet- en souvenirraamjes van witgeverfd hout uitgelijnd aan weerszijden van een wandelpad. Er staat een rond overdekt podium waar singer-songwriters en dansers hun kunsten vertonen. Het zingen is soms zo vals als het gejengel van een verzuipende kat, maar dat mag de sfeer niet drukken. Wie zich door het oude centrum naar het noorden beweegt en de stijle heuvel trotseert, wordt beloond met een zinderend panorama over de stad. Men vindt er een kerkgebouw met twee kleurrijke wapenschilden op het dak en een aantal interssante musea, waaronder het ‘museum of broken relationships’. Een museum dat zich baseert op het idee dat liefdesverdriet een universele ervaring is die niet cultuurafhankelijk is. Het resultaat is een Internationale verzameling van persoonlijke voorwerpen die samenhangen met een persoonlijk verhaal waarin hartbreuk centraal staat. Zo bijvoorbeeld een duizendpootknuffel waarvan er een aantal pootjes waren afescheurd. Het ging om een lange afstandsrelatie waarbij bij ieder weerzien een pootje werd afgescheurd. Wanneer de knuffel volledig verminkt was, zou het tijd zijn om samen te gaan wonen. Ook de kunstminnenden ontbreekt niets in Zagreb. Ik besloot tot een poging tot geestverruiming in het ‘museum of contemporary art’, een enorm en modern gebouw waar je gemakkelijk een middag zoet bent. Ik doorliep een hele eeuw aan schilderijen, bouwwerken, beelden, schetsen en tekeningen van voornamelijk Joegoslavische origine. Best een hele ervaring voor 4 euro.

Zie zo, de blog is weer geüpdatet en jullie zijn weer helemaal bijgepraat. Ik zit nu in een klein plaatsje aan de Noordelijke Kroätische kust, ter hoogte van Zagreb. Beetje zwemmen, boeken lezen, verkleuren en bijkomen van al dat geheenenweer.

Dááág

Tandpastareclamegebit

[leukzeg]

21 t/m 23 juni, Belgrado

Na de bijzondere sferen in Sarajevo te hebben ingeademd, lagen de verwachtingen hoog voor Belgrado, een andere Hoofdstad in de Balkan. De ervaring leert dat ik de mate van belangstelling die ik voor een stad heb, kan afmeten aan het aantal bezoeken aan de plaatselijke Mcdonald’s; hoe meer bezoeken, hoe lager mijn belangstelling. In Belgrado gold een bovengemiddeld hoog aantal bezoeken. Het was daarom dat ik mij liever terugtrok in musea, boeken en een stadspark dat rondom een oude vesting lag en wel een aardig uitzicht bood over de stad en de Donau. Ook de brandende zon leverde haar bijdrage om mij van de straat te houden. 37 graden kon het soms wel worden, als ik mij niet vergis. Het dieptepunt van de stad die mij maar niet wist te charmeren diende zich aan in de vorm van een waterput. Deze zogeheten Romeinse put (vreemde naam aangezien zijn achtiendeeeuwse oorsprong) is meer dan 60 meter diep en deed dienst als watervoorziening voor het hogergelegen deel van de stad. Eenmaal aangekomen bij de put onderdrukte ik met moeite de kinderlijke drang om er een klodder in te spugen (vermoedelijk om mijn ongenoegen met de stad te laten blijken, wat een rotkind ben ik eigenlijk). Nu ik het toch over verkeerd genoemde dingen heb, het hostel heette zen hostel. Nou als ik één hostel mag noemen waar ik niet tot rust kwam… Ontgoochelde backpackers op zoek naar zen worden hier, veertien per zaal, in een benauwde capsule geschoven. Op een nacht probeerde een dronken jongeman zich het bed van een meisje in te forceren, de volgende ochtend werd de hele groep het hostel uitgezet. Tot zover de zen dus. Of er ook nog slechte dingen te zeggen zijn over Belgrado? Nee hoor, toptijd gehad 😂

Oeff wat een klaagzang weer, als ik eenmaal op op dreef ben is er heen houden aan. De mensen waren er daarentegen erg warm en vriendelijk. Toen ik wat muntgeld gaf aan een bedelaarster in het park, raakte ik even aan de praat met een vriendelijke jonge Serviër die me zelfs dankbaar was dat ik zijn land als reisbestemming had gekozen. Desondanks was ik opgelucht toen ik verder kon naar Zagreb!

Poetsdoek

[leukzeg]

18 t/m 20 juni, Sarajevo

Krap twee weken geleden stapte ik in Mostar op de bus naar Sarajevo. Een wonderlijke verassing in de vorm van een Balkan-Hoofdstad, die eerder Oosters dan Europees aandoet. Omgeven en afgesloten door met huizen bebouwde heuvels heeft Sarajevo haar cultureel diverse authenticiteit behouden. In een oogopslag zie je een moskee, een kerk en een synagoge. Het oude centrum was een Turkse bazaar met pleinen waar duiven zich massaal op broodkruimels stortten als Amerikanen op de laatste 42 inch full HD TV op black friday. Toeristen en locals verzamelden zich op terassen van theehuizen waar Turske thee, dan wel Bosnische koffie gedronken werd. Steegjes die vrijwel uitsluitend bestonden uit winkeltjes waar oude smeden hun koperen koffie- en theeservies, vazen en schalen aanboden. Iedere zonsondergang weerschalde een kanonschot door de vallei waarop verschillende Imams in tal van Moskeeën het avondgebed aan de hele stad ten gehore brachten. Een eigenaardige versmelting van zangerige stemmen die de roodblauwe avondlucht nog magischer leek te maken. En dan heb ik het nog niet gehad over de plaatselijke kebabspecialiteiten… Eenmaal ondergedompeld in de warme sferen van Sarejevo, vergeet je haast dat hier 11 jaar geleden nog een oorlog door de straten woedde. De stad werd van 1992 tot 1996 maarliefst 1425 dagen belegerd door het Servische leger tijdens de Bosnische oorlog. Op veel gebouwen zijn de sporen van dit conflict nog zichtbaar in de vorm van kogelgaten. Tevens was Sarajevo in 1914 het decor voor de start van de Eerste Wereldoorlog, met de moord op de Oostenrijkse aartshertog Franz Ferdinand. Een fascinerende stad met een bewogen verleden dus. Desondanks worden de oorlogslittekens overschaduwd door wat de stad aan cultuur te bieden heeft en de warme sfeer die de stad en haar inwoners uitademen. Rest mij nog deze stellige afsluitende mededeling: Komt dat zien, ruiken en proeven met uw eigen zintuigelijke organen!

De camera stond in Sarajevo nogsteeds slecht afgesteld, des te meer reden om deze onderschatte stad eens met eigen ogen te komen bewonderen.

Dáág

schoenveter

[leukzeg]

16 en 17 juni, Mostar (Bosnië) Dag mensen, Deze foto's zijn alweer een halve maand oud. Excuses voor het oponthoud, maar vooral voor de monsterlijk lelijke kwaliteit van de foto's, de camera op mijn telefoon stond blijkbaar verkeerd afgesteld. Erg zonde want de schoonheid van het land komt zo niet mooi tot zijn recht. Beleefdheidsleugen

[leukzeg]

25 juni, Zagreb

Dag van zweetdruppels, avond van regendruppels

Er komen nog foto’s van Mostar, Sarajevo en Belgrado.

Klamme groeten

Douchegordijnmotief

[leukzeg]

13 t/m 15 juni, Split en Zuid-Kroatische kust

[leukzeg]

Zomaar een avond in Split

[leukzeg]

9 t/m 12 juni, Praag

Na de opgelopen vertraging door de verloren (en gevonden) tas in Kudowa, is de reis aardig in de stroomversnelling geraakt. Ik zit inmiddels in Sarajevo en vertrek morgen per bus naar Belgrado. Na praag heb ik een vlucht naar Split in Kroatië genomen, toen naar Mostar en Sarajevo gereisd met de bus. Tussen al het reizen en de mooie ervaringen door is het een uitdaging om de rust te vinden om deze blog bij te werken. Hier zijn alvast de foto’s van Praag. De foto’s van de andere plaatsen zullen de komende dagen volgen.

Warme groeten,

Michel

[leukzeg]

6 juni, Kudowa-Zdrój

Hallo vriendjes en vriendinnetjes we komen er weer aan hallo vriendjes en vriendinnetjes ’t is Michel zonder Adriaan wat we allemaal beleven lees je het komende 1/20 uur maar er wordt ook veel gelachen in ons nieuwe avontuur dus humor en spanning die komen eraan met Michel……….zonder Adriaan

Het is al weer even geleden dat ik hier voor het laatst een teken van leven gaf. De afgelopen week is er best heel wat en tegelijkertijd niet bijster veel gebeurd. Hoe dan ook. Deze is speciaal voor jou, mijn trouwe lezer: Een kersvers overzicht van alles waar de afgelopen dagen over te klagen of over op te scheppen viel, aangevuld met enkele plaatjes om je beeldscherm bij af te likken. Precies zoals je dat van mij gewend bent. Ik zal alvast verklappen dat het een week met zowel letterlijke als figuurlijke pieken en dalen was.

Allereerst mag ik je tot mijn genoegen mededelen dat de winnende inzending van de Frans Bauer-imitatiewedstrijd van Joost Akkermans uit Bavel komt. Gefeliciteerd, Joost! Ik heb je inzending drie keer moeten bekijken voordat ik de overtuiging los kon laten dat het niet gewoon een filmpje van de echte Frans Bauer was. De felbegeerde steen uit het Stolowegebergte wordt eind juli persoonlijk bij je afgeleverd.

De oplettende lezer/volger is het vast niet ontgaan dat ik nu al een week in Kudowa Zdrój ben. Het is allemaal niet geheel volgens plan verlopen. Lang verhaal kort: Afgelopen donderdag verloor ik tijdens een mountainbikeroute in de bergen mijn rugzak met daarin o.a. ID-kaart en bankpas. ‘Hoe krijgt ‘ie dat nou weer voor elkaar’ hoor ik jullie in koor denken. Wat zal ik zeggen? De ietwat gênante waarheid dan maar… Ik nam een verkeerde afslag, raakte steeds verder van de route verwijderd tot er op een gegeven moment geen weg meer was, bleef koppig doorploeteren met de mountainbike op de schouder in de hoop een weg te vinden, vond in plaats daarvan een uitgestrekte wildernis omheind met dichte bossen die mij naar een steil klif leidde, merkte dat mijn rugzak ontbrak, het begon te schemeren, paniek paniek (probeer dan maar eens je tas terug te vinden!), bereikte uiteindelijk de hoofdweg, weliswaar zonder tas met essentiële reispullen.

Heden, bijna een week en drie zoekexpedities later, gaat het gerucht rond in de straten en kroegen van Kudowa-Zdrój, dat de Hollander die zijn tas verloor, deze weer heeft teruggevonden. Ik mag van de daken schreeuwen dat dit gerucht klopt! Ik vond vanmorgen mijn tas terug. Vandaag zal de geschiedenis ingaan als het wonder van Kudowa-Zdrój (voor mij persoonlijk in elk geval). Het wonder werd een beetje geholpen door de GPS app op mijn telefoon die, daar kwam ik eergisteren pas achter, zeer precies de route had opgeslagen die ik had genomen toen ik die dag verdwaalde. Toen ik eenmaal voor de derde keer in het bewuste gebied aankwam, was het een kwestie van de GPS volgen. Appeltje eitje, tasje portemonnee'tje. Zo is het ongeveer gegaan. Er mag gerust gelachen worden. Ik lach van harte met je mee, mijn dag kan immers niet meer stuk.

Zal ik dan even iets schrijven over de prachtige natuur? De natuur is hier prachtig. Zo, die staat. Verder laat ik de foto’s tot de verbeelding spreken. De schoonheid van de natuur laat zich immers niet vangen in letters op gekapte bomen, zei een wijs man vast ooit eens. Oké oké, je hebt gelijk, dit is digitaal. Ik vond het gewoon wel mooi gevonden, verpest het nou niet voor me…

Ik blijf hier nog twee nachten en zal vrijdag mijn reis vervolgen naar de volgende plaats, waarschijnlijk het prachtige Praag. Jaja, ik zal voortaan beter op mijn spullen letten.

Dag vriendjes en vriendinnetjes Dit was het dan al weer Dag vriendjes en vriendinnetjes Tot de volgende keer maar weer

Kermisklant

[leukzeg]

31 mei 2017, Avond in Kudowa Zdrój Koektrommel

[leukzeg]

Regen in de stationshal van Wroclaw, 30 mei 2016

Daar zit je dan, wachtend op de bus, met je gezicht glimmend van de zonnebrandcrème. En heet dat het was toen ik hier vanochtend naartoe sjokte met die zak lood op m'n rug. Toen werd de lucht donkergrijs en scheurde de hemel met geweld open. Genadeloze stortbui. Mensen in volledig doorweekte zomerkleding, een tropisch tafereel. Het water gutste door gaten in het dak van de stationshal. De vertrek-en aankomsttijden waren te lezen in de reflectie van de regenplassen op de vloer. Telefonerende reizigers, dat het nog wel eens wat later zou kunnen worden. De bus naar mijn volgende bestemming, Kudowa Zdrój, heeft ook vertraging. Daar kom ik achter als ik op het busterrein sta. Ik zie tientallen bussen komen en gaan, maar de Polonus bus is nergens te bekennen. Paniekgolf. Als de bus maar niet vanaf een ander punt vertrekt. Heb ik hier een halve dag op het station staan wachten om de bus vervolgens te missen. Wees gerust, ik schrijf dit bericht vanuit de bewuste Polonus bus. Dit had ik vooraf beter kunnen uitzoeken. Goed, de dans is weer eens ontsprongen. Afkloppen, zeggen de bijgelovigen dan.

Jawel, we zijn weer op weg. Begin je je net een beetje op je gemak te voelen in een stad (lees: weet je net de dichtstbijzijnde McDonald’s te vinden), zit je alweer in de bus naar de volgende bestemming. De bus brengt me in ongeveer 3 uur, nog verder zuidwaarts, de bergen in. Voor even weg uit het stadsgedruis. Ik zal de komende twee nachten verblijven in Kudowa Zdrója, een dorpje aan de Poolse kant van de Pools-Tjechische grens. Vanaf hier zal ik waarschijnlijk een fietstocht maken naar de voet van Stolowegebergte, om vervolgens naar de ruim 900 meter hoge top te klimmen. Wish me luck, of stuur me een videofragment van je beste Frans Bauer-imitatie. De winnaar krijgt een authentieke steen uit het Stolowegebergte. (Ik weet dat enkelen van jullie bijzonder kunnen genieten van meegesmokkelde stenen uit verre landen) Echt hoor, geen geintje. Doe het nou maar gewoon. Als ik het Poolse woord voor houdoe wist, zou ik daar ongetwijfeld mee afsluiten.

Opblaaskrokodil

[leukzeg]

Wroclaw, 30 mei 2017 Wroclaw, waar zonnesteek op doorweekte sokken rijmt. In parken gezeten, er soms gegeten, in fastfoodketens geschuild voor hitte en regen*, rondgedwaald, gebouwen bewonderd, op pleinen gekeken naar mensen die gebouwen bewonderden , natgeregend, een zomerhuid gekregen, de was gedaan, dwergen gevonden, plannen gemaakt en gewijzigd in benauwde hostelkamers, ervan gebaald dat Auschwitz voor de hele week al volgeboekt zit** * en de onbeschaafde internetloze buitenwereld ** Vat dit a.u.b. niet in historische context op. Tikkeltje sinister, niet? Vechtersbaas

[leukzeg]

27 mei 2017, Avond in Wroclaw Kanariegeel

[leukzeg]

27 mei 2017, Wroclaw Composthoop

[leukzeg]

Wroclaw, 27 mei 2017 Er zijn hier mieters veel hijskranen. Dus speciaal voor jou mam: mieters veel foto’s van hijskranen. Magistraal

[leukzeg]

Hostelkamer Katowice, 27 mei 2017 Dat was Katowice alweer. Nu zit ik in de bus, opweg naar de volgende stad: Wroclaw. Het is een mooie dag, de zon schijnt op het glooiende voorbijschuivende landschap. Dat was wel anders toen ik drie ochtenden geleden de nachtbus uitstapte in Katowice. Het regende, ik had nauwelijks kunnen slapen en moest nog 7 uur zien te overbruggen voor ik het hostel inkon om mezelf op het hopelijk zachtere bed dan dat in Gdańsk kon laten ploffen. Je kunt je voorstellen wat voor een dag dat was, nothing to write home about. Rondslenterend als een zombie in al het grijs en grauw van Katowice, regelmatig schuilend in de Mcdonald's voor de regen en kou (en vergeet de onovertroffen wifi niet). Die zeven uur behoren ongetwijfeld tot de top 5 langste zeven uur van m'n leven, maar goed ik leef nog en het matras overtrof alle verwachtingen. Moraal van het verhaal: Neem liever geen nachtbus. Na een goede nachtrust vond ik weer frisse moed om op stap te gaan in Katowice. Ik bezocht Nikiszowiec, een oude mijnwerkerswijk, want je moet toch wat (plus het was de belangrijkste bezienswaardigheid in Katowice volgens tripadvisor.nl) Een niet al te fris ogende man riep zoiets als 'hallo' in het Pools, en maakte daarbij een uitnodigind gebaar. Hij begon een heel verhaal op te hangen in handen- en voetenengels, het bleek dat hij de wijk bewoonde. Hij beweerde twee geliefdes te hebben in Amsterdam en Londen en speelde de dag ervoor een concert, dacht ik uit zijn dubbele tong op te kunnen maken. Toen een andere man langsliep en een fles alcohol in zijn hand drukte, vond ik het stilletjesaan tijd om verder te gaan. 's avonds ging ik naar de bios om de nieuwe Piraci z Karaibów te zien (ja, dat is pirates of the caribbean in het Pools). Achteraf gezien moet ik toegven dat de eerste grauwe indruk van Katkwice niet helemaal eerlijk bleek te zijn, de stad is mooier wanneer de zon schijnt. De bus zal zo stoppen in Wroclaw, tot gauw! (onbedoelde rijm freestyle, rapper sjors eet je hart uit) Knarsetanden

[leukzeg]

Katowice (2), 24 t/m 26 mei Nikiszowiec (Oude mijnwerkerswijk) Gegorgel