lostwhy

[lostwhy]

Μην κλαις για το κορίτσι που παγιδεύτηκε πίσω από τον καθρέφτη.

Υπάρχει μόνο επειδή κάποιος σου είπε ότι στέκει εκεί πίσω.

Αυτή είναι η αίσθηση που σου αφήνει η μοναξιά.

Ένα γυαλί, που σε εμποδίζει από το να ειδωθεις, μόνο να βλέπεις. Μόνο να ακούς, μόνο να νιώθεις.

Και πίσω από το γυαλί είναι εύκολο το κρυφτό μα δύσκολα τα βράδια.

Βράδια που η ζωή εκεί έξω είναι εκκωφαντική και νύχτες που νιώθεις πως αν τύχαινε και δεν ξυπνούσες ξανά, θα έφευγες χωρις ποτέ πραγματικα να έχεις αφήσει κάποιον να ξέρει.

Παράπλευρη απώλεια

Δεν μπορείς να απωλεσεις κάτι που δεν είχες, κάτι που δεν υπήρξε, κάτι χωρίς υπόσταση.

Μην κλαις λοιπόν για το κορίτσι πίσω από τον καθρέφτη, αφού ποτέ δεν την γνώρισες, δεν την είδες, δεν την ένιωσες για να μπορέσει να σου λείψει.

[lostwhy]

Ζωή σε απόλυτη ακινησία.

Οι τοίχοι, λευκοί, έχουν να νιώσουν τη δόνηση της ομιλίας χρόνια.

Το πικάπ έχει πιάσει σκόνη και η βελόνα δεν πιάνει τις νότες όπως πρώτα.

Δεν ακούω μουσική πλέον. Η μουσική μου κάποτε ήσουν εσύ.

Ένα σπίτι κατοικήσιμο που σαν μπεις μέσα επικρατεί απόλυτη σιγή.

Δεν υπάρχει πια ζωή εδώ μέσα. Η ζωή ξετρύπωσε από μια τρύπα στο παράθυρο μαζί με το καλοκαιρινό αγερι.

Παιδικό μου όνειρο, πέταξε. Πέταξε να στεριώσεις σε όποια γη σε αγκαλιάσει.

Και εγώ θα είμαι εκεί. Θα αναμένω για να σε δω, να σε ακούσω. Να νιώσω ότι η νοσταλγία με δικαίωσε που μετοικησε στην ψυχή μου μόνιμα.

Πέταξε.

Κι όσο πιο κοντά στον ήλιο φτάσεις, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η αγαλλίαση.

Σε συγχωρώ.

Σε συγχωρώ που δεν τα είπαμε ποτέ. Που επέλεξες να κάνεις του κεφαλιού σου παρόλο που από παιδί ακόμα σε μάλωναν για το μόνιμο σου πείσμα.

Σε συγχωρώ που με άφησες. Ίσως πλέον να σε καταλαβαίνω εν μέρει.

Συγχωρώ και την εγκατάλειψη που παρόλο που ήξερες πως θα πονέσει, εσύ επέλεξες να τραβήξεις το τσιρότο.

Πέτα λοιπόν. Όσο μπορείς. Και μην κοιτάξεις τι άφησες πίσω.

Μην τυχόν γυρίσεις και κοιτάξεις τι άφησες πίσω.

[lostwhy]

Θρήνος

Η ψυχή μου ταλανιζεται, όσο νέα και αν είναι, από ένα απύθμενο θρήνο για όλα όσα μπορούσα να γίνω και όλα εκείνα που δεν κατάφερα να είμαι. Στεκω πλέον αδύναμη, θεατής της ζωής να περνά και εγώ δεν μπορώ παρά μονάχα να την αντικρίζω.

Τι έχω εγώ που δεν έχουν αυτοί ή μάλλον τι έχουν αυτοί που δεν αξίζω να ��χω εγώ;

Κουρασμένη, σαν γερασμένη γυναίκα που την πήραν τα χρόνια, αρχίζω και ζω μέσα από αναμνήσεις μιας πραγματικότητας που μου επέτρεπε να υπάρχω μέσα της με έναν τρόπο πιο ανεκτό.

Τα δάκρυα που τρέχουν στα μάγουλα μου λένε ιστορίες που δεν μπορώ να μιλήσω. Τι συνέβη άραγε στο μικρό κορίτσι που δεν φοβόταν να ονειρευτεί τον κόσμο;

Τώρα πια είναι αργά, λέω σε έναν εαυτό απαρηγορητο και θα χώσω το πρόσωπο μου ανάμεσα στα δύο μαξιλάρια στο προσκεφαλι του κρεβατιού, ελπίζοντας ο ύπνος που θα έρθει να με πάρει να με κρατήσει λίγο παραπάνω από ότι χθες, ελπίζοντας τα όνειρα να με κορεσουν πριν ξυπνήσω πνιγμενη απο αδράνεια.

Καληνύχτα εαυτε μου. Κλείσε τα μάτια και πάψε να ακούς. Δεν είναι για σένα πια οι σκέψεις.

[lostwhy]

[lostwhy]

My girl

Stevie on stage with Fleetwood Mac at the Freedom Hall in Louisville, KT - September 21, 1977. Photos by Michael Conen.

[lostwhy]

[lostwhy]

[lostwhy]

[lostwhy]

“Behind every beautiful thing there’s some kind of pain.”

— Bob Dylan

[lostwhy]

love isnt what you say. its what you do.

[lostwhy]

how my great grandmother left her kitchen shortly before she died. appalachia, 1990s

[lostwhy]

[lostwhy]

Ήθελα να μου γράψεις και ήθελα να σε νιώσω μέσα από λέξεις.

Ήθελα να δω τον τρόπο που το χέρι σου κυλούσε αρμονικά πάνω από το γραπτό, να αντικρίσω τα γράμματα σου το ένα δίπλα στο άλλο.

Ήθελα να μου δώσεις την ευκαιρία να σε δω έστω για μια φορά να φανερωνεσαι, ακόμα και πίσω από την ασφάλεια συμβόλων.

Αν δεν ήθελες να σε ακούσω, τουλάχιστον να τολμήσω να σε διαβάσω.

Όμως εσύ δεν μου έγραψες.

Και εγώ ποτέ δεν σε γνώρισα.

[lostwhy]

[lostwhy]

[lostwhy]

coffee shop date???? art museum date??? walk in the park date??? late night walk date?? stargazing date??? picnic date??? sign me up pls!!!!

[lostwhy]

Soft Flames. Ballpoint on A4