"Όσα ποτέ δεν ήρθαν"
"Είναι που θες να κλάψεις με λυγμούς, για όλα όσα ονειρεύτηκες, αγάπησες, περίμενες - για όλα όσα ποτέ δεν ήρθαν. Είναι αυτή η αβάσταχτη ανάγκη να θέλεις να χαριστείς και να μην έχεις που. Αυτή η αβάσταχτη ανάγκη, να θέλεις σε κάποια να χαριστείς.
Και αυτή η κάποια να μη μπορεί να πάρει μια μορφή, μες στο μυαλό σου.
Να θέλεις να μαδήσεις την ύπαρξη σου. Να τη σκορπίσεις.
Να την πυρπολήσεις, μόνο για χάρη της...
Να θέλεις να της αφιερώσεις ένα τραγούδι. να της στείλεις ένα φιλί.
Και να μη βρίσκεις πουθενά τα χνάρια της για να τ’ακολουθήσεις.
Μου λείπει η αγάπη μου, εντάξει. Μου λείπει αφόρητα.
Μα σίγουρα, δεν είναι το πρόσωπο της που ψάχνω μέσα σ’ αυτό το τοπίο.
Είναι κι αυτός ο τεράστιος ήλιος, που έχει κουλουριαστεί μες στην ψυχή μου.
Θέλει ένα τρυφερό βλέμμα για να σηκωθεί. Ένα άγγιγμα απαλό, έστω στην άκρη των μαλλιών…
Τόσο πολλά γυρεύει ο άτιμος για να μεσουρανήσει;
Τόσο πολλά;"
0 notes
#37: My own small personal paradise...
1 note
·
View note
#36: Ειναι που σε στενευει το πετσι σου καθε φορα που κοιτας τον ουρανο κ νιωθεις μονος.. Τη ευτυχια μπορει να νιωσει κανεις σε μια φυλακη; Οσο μεγαλη κ να ναι..
0 notes
Non posso stare senza te
Non è possibile dividere
La storia di noi due
La solitudine..
0 notes
#31: Far away from every thought.
0 notes
#30: Fly me to the “moon”.
0 notes