Last Seen Blogs
digamma-f-wau
Digamma
unojunkie2
I'm Boba Fett
ossielv
Ossiel V
heartachesandlatenights
Vent Blog
titsorg-tf-o
Bring Me Food.
Text
“I’d rather be a failure at something I love than a success at something I hate.”
— George F. Burns
2K notes
·
View notes
Text
"Alam mo yung matutulog ka na lang sana, magpapahinga pero iisipin mo pa siya kung kamusta ba siya? Kung natutulog na ba siya? Willing akong gamitin VL ko, makasama ko lang siya. Ma sure ko lang na okay siya. Kaya ko ngang gawin yon sa maling tao, what more pa sakaya?"
Grabe na 'to, Lord. 😭 Wag niyo po tanggalin sa buhay ko yung mga ganitong klaseng tao, please. 😭🥺
0 notes
Text
Dear E,
It's amazing how music and the presence of someone you admire can bring so much joy and help alleviate heavy feelings. Paulit ulit ko namang sinasabi 'to pero grabe impact mo sakin lalo sa mental health ko.
Your voice has the ability to transport me to a place full of joy and serenity. But it's not just your music that has touched me. Your genuine kindness and the way you connect with us is wonderful <3 You make us feel seen and valued.
Love loving you,
in in
0 notes
Text
Pag mag-isa talaga ako lalo ako ina-anxiety T^T Kahit iniisip kong hindi naman ako malungkot, hindi naman ako problemado talaga pero kahit isang kahit napakaliit na bagay na maiisip ko lang sobrang nati-trigger agad ako.
Lagi talaga nila sinasabi na ang saya saya ko daw na klaseng tao. Natutuwa ako pag sinasabihang ganon na nasasaktan at the same time para sa sarili ko. Natutuwa ako kasi atleast di nila naiisip na malungkot ako, na may bumabagabag sakin. Nalulungkot ako kasi naiisip ko na parang kawawa naman ako. Na di ko alam kung totoong masaya ba talaga ako o hindi. Alam niyo yun? Di ko ma explain. E yun yong ayaw ko yung may naaawa sakin, may nalulungkot ng dahil sakin.
Masaya ako sa mga taong nakapaligid sakin pero pag ako lang mag-isa, daming lungkot na dumadalaw sakin. Lalo na ngayon, pasko at bagong taon na. Di ko nanaman kasama pamilya ko. Gusto ko mang umuwi, mas nakakalungkot kasi di parin kami kumpleto, di ako nasasayahan sa nakikita ko don. Masakit e. Di parin ako moved on sa pagkawala ng lolo ko kahit 5years na yon. 5years na ring di okay ang mama at tito ko. Ayaw kong magpasko don na pinaplastik ko lang sila. Kaya okay na rin sigurong malayo ako? Pero nakakalungkot. Nakakainis!
0 notes
Text
Ang dami na nilang nagsasabi na mag business na raw ako. Huhu As much as I wanted to pero parang wala kasi akong gana talaga. :// Parang kinatatamaran ko lahat. Kaya baka di ko mapanagutan if ever na mag start ako ulit.
0 notes
Text
Ang daming nangyari. Almost the whole year hindi ako nakapag-kwento dito.
Soon siguro i'll post more, wala talaga ako sa mood mag kwento na. Ewan ba!
0 notes
Text
It's been a while.
Sobramg daming nangyari. Naka-uwi na ako sa Probinsya at naka-balik na rin dito sa Maynila. Di ko na ikukwento mga nangyari kasi sobrang di ko alam paano sisimulan sa daming ganap.
Pero alam niyo yung feeling na gusto ko mag kwento ngayon pero di ko alam ano ikukwento ko?
1 note
·
View note
Text
Hi! It's me back at it again with another episode of breakdowns. (╥﹏╥)
0 notes
Text
Nakakatawa na nakakatuwa =>>>
So im going home, finally!
& Back home, si Mama lang nakaka-alam and si Bb Ethel.
Papa and my sister doesn't have any clue until yung kapatid ko, ilang beses na raw tanong ng tanong kay Mama if uuwi ako. So si mama naman, hindi ng hindi since it's going to be a surprise nga. Inasar ko pa si Mama kung sino magsusundo sakin sa airport kung hindi alam ni Papa. Edi tawa nalang kami ng tawa since sanay talaga kami doon sa amin na hatid-sundo ni Papa. So bahala na. Tapos ayun, nagmessage nanaman si Mama kanina na napatanong nanaman yung kapatid ko if uuwi ako. Nakakatuwa lang ding isipin na parang nararamdaman ng kapatid ko na magkikita ulit kami. :))) Para tuloy kaming kambal na nagpapakiramdaman. Hahahahahahaha
See you soon, fam. Can't wait na mabingi nanaman kayo sakin. HAHAHAHAHAHAHAH
1 note
·
View note
