maddebitiyormanakaliyor-blog

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

ben onun sılası kendimin gurbetiyim. 

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Sevdiğim Sonsuzca yitirdiğim ender çiçek Geri kalan yılları ömrümün Seni anımsamama yetmeyecek

Ataol Behramoğlu 

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

 BU BİR 23 NİSAN YAZISIDIR.

Öyle bir ağlasam

Öyle bir ağlasam çocuklar

Size hiç gözyaşı kalmasa."

Öyle bir ağlasam ki çocuklar sizin ağlamak için hiçbir nedeniniz kalmasa. Bütün gözyaşlarını ben toplasam gözlerime, sizin gözlerinizde sadece telaşsız bir gülüş ve kocaman bir sevinç kalsa.

Siz üzülecekseniz çocuklar, matematik sınavından düşük not almanıza, uçurtmanızın daha fazla yükselmemesine üzülseniz.

Bütün kederleri ben toplasam çocuklar, size sadece katıksız bir mutluluk kalsa.

" Öyle bir aç kalsam

Öyle bir aç kalsam çocuklar

Size hiç açlık kalmasa."

Öyle bir aç kalsam ki çocuklar siz açlık nedir hiç bilmeseniz. Yemekten usanacağınız kadar çikolatalarınız olsa mesela. Yoksunluk, yoksulluk ne siz bilmeseniz.  Sokaklardan yiyecek toplamak, ayakkabı boyamak size kalmasa. Babanız size yiyecek getirmek için ölesiye çalışmak hatta ölmek zorunda kalmasa.

" Öyle bir ölsem

Öyle bir ölsem çocuklar

Size hiç ölüm kalmasa."

Öyle bir ölsem ki çocuklar, siz ne mayın altında kalsanız ne de plastik mermiyle vurulsanız. Gaz bombaları sizin yanınızda patlamasa, eğitim mermileri size rastlamasa.

Fatih Tekin olsam çocuklar, daha üç yaşında, parkta oynarken boğazıma kurşun gelse, ben vurulsam. Fatih şimdi yedi yaşında olsa okula gitse, yaşıtlarıyla top oynasa.

On yedi yaşındaki Mahsun Mızrak olsam, gözaltına alınıp kimliği belirsiz bir ceset olarak bulunsam. Mahsun şimdi 21 yaşında olsa tam da delikanlılığını en deli çağında. Sevdalansa, aşk ateşiyle kavrulsa, yansa ama sevdiğine doyasıya sarılmanın hayalini kursa.

Ceylan Önkol olsam koyunları otlatırken o havan mermisi bana gelse, ben öldürülsem. Ceylan okula gitse telaşlı şaşkın bakan gözlü fotoğrafından gayrı başka fotoğraflar çektirebilse.  Okusa, mesela öğretmen olsa.

Uğur Kaymaz olsam 12 yaşında. Ayağımda lastik terlikle vurulsam. Terörist dese devlet bana ama Uğur'un bıyıkları terlese delikanlı olsa.

Mehmet Uytun olsam daha 18 aylık bir bebek gaz bombası ile öldürülsem ama Mehmet emeklemeye başlasa "anne" diyebilse kendi dilinde.

Öyle bir bağırsam, bağırsam ki çocuklar bütün dillerde ve bütün illerde sesim duyulsa.

"Artık yeter. Çocuklara kıymayın..."

Ve sesimin duyulmadığı yerde, sesimizin duyulmadığı ilde siz ölmeseniz artık çocuklar.

Siz büyüyebilseniz...

Velhasıl öyle bir ölsem, ölsem ki çocuklar size hiç ölüm olmasa... 

                                           Şiir: Aziz Nesin            Yazı: leyla alp 

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Anlaşılan, şanslı günümde değildim. Şanslı bir hafta geçirdiğim de söylenemezdi. Ne de şanslı bir ay. Ne de şanslı bir yıl. Ne de şanslı bir hayat.                                            bukowski*

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

kabil ve habil. her ikisi de saflardı, çocuklardı.  melek değillerdi ama melekler kadar masumlardı. ne zaman ki habil masmavi, yumuşacık bir bakışla ve kabil kum yeşili gözlerinin yabanıl çekiciliğinde, bambaşka güzelliğinde boy verip de bambaşka baktılar adem'e. baba, diye ses verdiler. o da oğul, diye karşılık verdi. adem kendisine öğretilen kelimelerin arasında, bu kez tam da kendisine ayrılmış sayfada, baba'yı ayırdı da oğul'u tam kestiremedi. ne de olsa adem, babaydı da oğul değildi. baba olmayı bildi de oğul olmak, onda sadece ilimdi.

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

bilinç, korkunç bir lanettir. düşünürsün, hissedersin, acı çekersin.    

                                                                           being john malkovich*         

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

schatten der engel 

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

bu aralar istanbul modern’de bir video var; “başsız kadın”.

ben modern sanat denen şeyi doğru anlayabildiğimden emin değilim ama bu kayıt çok vurucu, çok tuhaf. nil yalter kameranın karşısında, oryantal bir müzik eşliğinde göbek deliğinin etrafından başlayarak 25 dakika boyunca tüm vücuduna rene nelly’nin eroto-feminist(?) bir pasajını yazıyor, siz de karşısında hipnotize oluyorsunuz. sanırım işin en tuhafı kaydın tarihinin 1974 olması..

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Ahmet Erhan - İçimizden Biri

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Lale Müldür - Balkon Sefası

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Onur Ünlü - Euripides’in “İnsan endişeden yaratılmıştır.” lafı üzerine

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Emrah Serbes - Şampiyon Otel

[maddebitiyormanakaliyor-blog]

Umay Umay