mavigunduz

[mavigunduz]

kuytu sokaklarda bıraktığımız hayallerden sonra aramanı bekledim. Aldığım nefesi ciğerime istifledim ve bastığım her toprakta daha emin adımlar attım. Her şey iyi olacak demiştik, öyle terk etmiştin beni. Bir mayıs sabahında seni görme umuduyla kalbimi bıraktım İstanbul'da. Yürüdüğüm yollar da yormadı beni. Zamanla bir şeyleri kavradım ve bu adi düzen üzerime devrildi. Bir umut, binbir türlü acı yüreğimi peydahladı. O günün üstünden çok mayıslar geçti ancak biz hiç güneşi görmedik.

[mavigunduz]

Bir kurşun gibi saplandım herkese

Ne umut bıraktım ne hatıra

Alev oldum bağrını yaktım

Kıvılcım oldum kanına sıçradım

-Hatalı olan benim

[mavigunduz]

O öğretmendi, ben öğrenen

O sokaktı, ben dağ tepe

O kasabaydı, ben yol

Şimdi yolumu kaybetmiş, kendimden bir haber dolanıyorum avare.

[mavigunduz]

Kucaklayıp kaçırdım tüm umutlarımı

İçimdeki yangından

Kendimle yüzleştim dün gece

Ukala ve cesurdum

Korkak ve acınası

- Kabulleniş

[mavigunduz]

Tanrıya olan inancımı sorguladığımda ödevlerimi yerine getirmediğimi anladım. Aşk ve hevesten arınıp bir ovada diz çöktüğüm vakit yeryüzündeki her nevi mücadelenin ne kadar da insan zırvanası olduğunu fark ettim.

Dağlar ve denizler birbirine karışmıyor. Fıratın suyu dicleye, diclenin suyu fırata isyan etmiyor. Her gün onlarca sevginin kanı toprağa karışıyor ama basranın suyu hâlâ masmavi. İnsanlık, tüm hikayenin bir çölün ortasında başladığını unutuyor mu?

[mavigunduz]

Güldüm ben, dikenlerimden korktun.

Hatalıydım sandım, uğruna 5. Mevsim oldum.

Bekledim, çok takvim doldurdum

Senden, kendimden ve dikenlerimden vazgeçtim.

Hatalıyım sandım, günahlarımdan arındım.

Hatalıydım, çırılçıplak kaldım.

[mavigunduz]

İsyanım kendimedir, bil istedim

Zaten hayatta 2 yanılgım oldu

İlki zaten sendin

İki kez tanıdım seni,

İkinci saniyede sevdim,

Üçüncü adıma hiç geçemedik.

[mavigunduz]

Hangi ressamın fırçası bu ebsâr şenlendiren,

duyduğumda kulaklarımı dinlendiren; pasını alan.

Hangi enstürmandan geliyor bu dinleti?

Kalbimin düzenini bozan bî - neva,

Hangi sanatçının sanatı?

[mavigunduz]

İmtihan peşinde Tanrı, intihar eşiğinde senden pek bir ters.

Gördüğün ve hissettiğin

düşürdüğün yıldızlardan tutup getirdim sana, gitmeye yüz tutan Meryem'in rahminden bir gerçeklik doğurmak adına. Zirâ masallardan fırlamış saçlarımdan tutup bir kubbenin kemerini oluşturana kadar çektiğin saçlarımdan çaldığın özgürlüğüm bir santim uzağımda.

[mavigunduz]

Ne pişmanlık ne de sefillik!

Hâlimi tercüme edecek hiçbir ifade yok lügatımda.

Söz konusu hassasiyet ve hürriyet

Bendimden bir parça, yürekten bir sızı inceden

Tan yeli seherden esmeden, doğmadan batıdan güneşim

Döneceğim elbet anadan üryan belli edilen özgürlüğümden.

[mavigunduz]

Gittikçe daha az evindesin

Manzara bizden ırak

Daha da uzaksın renginden

Meğerse ne ırak varmış evrende

Hiç ulaşamadığım

Her şeye rağmen

Bilmiyorum, hangi çerçevenin

Büyük resmi soğukluğunu getiren.

[mavigunduz]

Zamanla günahlarımdan arındım ve feda ettim kendimi. Bir ritüel için astılar bedenimi ve çiğnediler irademi. Kendimi gördüm ateşte, bedenimi ele geçirdi.

[mavigunduz]

Ellerimden tut, bir merhem gibi sar yanıklarımı. Şimdiden fazlaca acıyor ve insafsızca üstünü kapatmaktan yoruldum. En güzel parçalarımı sana bırakıp, en acı anılarımı kendime saklıyorum. Haykırmak istediğim şeyler var. Biliyorum, delikanlı kadınım ben. Beklentilerin var benden. Bu yüzden tek tek yok ediyorum çevremi. Zaten kendime çoktan ihanet ettim, zihnimden çıktım ve sıra sende. Kimse bana güvenmediği vakit, ezan seslerinin duyulduğu vakittir.

[mavigunduz]

Bileklerimden kalbime kadar uzansa keskin acı, yine belirsiz kalırım. Biliyor musun? kazanan da benim kaybeden de. Bir bedene can olsam da kaybedenim. Seni aldatan da benim, sana aldanan da. Ne yükseklerdeyim ne de aşağıda. Bir darağacında asılı kaldım ve ölmeme saniyeler var. Nefesimi kesen ipleri hissedebiliyorum. Rüyada mıyım gerçekte mi anlayamıyorum, geleceği göremiyorum. Gözlerim kararıyor. Asıldım mı yoksa yüreğim gibi bileklerim de kanıyor mu anlamıyorum. Yine belirsiz kaldım, varlığımdan şüpheleniyorum.

[mavigunduz]

En güzel kalpler her zaman en çok incinmiş olanlardır. O dili bilmeyen hiç kimse okuyamaz içindeki satırları. Yüreğinden tutamaz ve gözlerine bakamaz. Korkuyorsun farkındayım. İlk aşkından kırılmışsın çocukluğunda, sende buzdan kalplere sırnaşmışsın. Üşümüyorsun, hep o soğukluğu hissettin.

Gözaltlarında yatan ihanet artık bir bir incilerinden dökülüyor. Utanıyorsun, haykırmak istiyorsun farkındayım. Böyle hastalıklı bir sevgim nasıl olabilir? Diyorsun usulca, sessizce. Kabullenemiyorsun ihaneti.

Sevmek o kadar basit değil biliyor musun? Diyorum. Umarım dediklerim kulağına küpe oluyordur. Sende kendimi görüyorum, zamana sarıl yoksa düşersin.

[mavigunduz]

İnsanların doğasında vardır aslında sevmek. Ana kucağında başlar bu sevgi. İlk durağa uğramayan herkes yanlış yerlere dağılır. Şans işidir bu, Tanrının bir oyunu. Bu yüzden herkesin bir eşi olur bu dünyada. Eşitsizlik böyle dengelenir. Ne zaman sana yaklaşsam sonum geliyor sanki. Son durağımsın sen benim. İlk durağa uğramadım ve şimdi ki evim sensin. Beni bırakma. Çünkü ne süslü cümleler duydum sevdiklerimden, ne de sevmediklerimden hakaret. Sesim de kötüdür benim. Varlığım da yokluğum da hissedilmez. Vâr olmayanlara ihtiyaç duyulmaz ve seni de ancak başarılıysan yüceltirler.

[mavigunduz]

10 Kasım.

Yurdumun milleti kan ağlıyor

Ağaçların dalları hızla sallanıyor ve

Uçuşan yapraklar "Türküm! Doğruyum." diyor

Kalbi atmayanlar bile seni anıyorken,

Ne bu soğukluk Atam?