merkurkedisisblog

[merkurkedisisblog]

[merkurkedisisblog]

[merkurkedisisblog]

Tüm kozlarını oynadın belki, mavi karanlıkta çırpınıp dururken. Hiç ulaşamayacağın o tepeyi uzun süre arzu etmek mi mümkün olan? Ruhumun en derinlerinde yüzdüğün yıllarda. Nefessiz kalabildiğin noktalardır anlamlı kılan o kuytuları. Harabeler içerisinde dolaşırken biraz daha dikkatli bakarsan minik çatlakların arasından çıkan o pembe çiçekleri farkedebilirsin. Ruhunda da bul. Çünkü bir yerde can taşıyorlar. Anlamlı kılmakta yok etmekte avuçlarında. Suladığımız her şey yaşam bulur. Yada belkide asla hayat bulmak istemeyen şeylere su döküyoruzdur ı-s-r-a-r-l-a? Israrı var eden umut mudur yoksa insanın doymak bilmez, o en kökene dayanan açlığımıdır? Gerçekliği ararken hayale kapılıp giden bizler değil miyiz? Ne kadar seviyoruz tezatlar içerisinde var olabilmeyi. Belki de yaşatan budur... #gunes

[merkurkedisisblog]

[merkurkedisisblog]

-Arya

-Canım?

-Schindler’in Listesi’ni izlemiş miydin?

-Evet.

-Hani orada kırmızı paltolu bir kız çocuğu vardı ya, tüm film siyah beyazdı ama bir tek o kız renkliydi. Sen de öylesin işte benim için.

Michael Sikkofield

[merkurkedisisblog]

“Bu arada, nazik bir dokunuş da, binlerce stres hormonunu öldürüyor.”

[merkurkedisisblog]

“Belki sende bir gün beni özlersin diye,

Seni uzakta bıraktım.

Seni uğurladım, sana kavuştum, seni terk ettim.

Bilmem kaç kilometre yol gittim.

Evren kaydı.

Sen göğüs kafesimden milim kaymadın…”

[merkurkedisisblog]

Çiçeğim, sen solarken bile güzelsin, güçlü görünmeye çalışmana gerek yok...

[merkurkedisisblog]

Seninle bir bankta oturmuş sessizce denizi izlerken ellerimiz birbirine değsin istiyorum

[merkurkedisisblog]

“Kitap karakterleri gerçek, insanlar sahte…”

[merkurkedisisblog]

Dostoyevski “Suç ve Ceza” romanında şöyle der:

Herkesin gidebileceği bir yer olmalı;

Çünkü öyle bir an olur ki, insanın mutlaka bir yere gitmesi gerekir ..

[merkurkedisisblog]

Beni hatırladın mı?

Rengârenk ışıklarımı...

Hüzünlü tebessümümü...

Mutlu gözyaşlarımı...

Titrek ellerimi...

Ve sana benzeyen kalbimi.

[merkurkedisisblog]

Sadece gitmek istemek bazen gerekir, her yere hani sığamazsın ya bir şehire, aslında evin şu anda olduğun o odadan ibaret değildir ya, sevdiğin adamın kalp atışlarını dinlemektir, yuvanı kaybetmişsin küçüğüm, acı çekmişsin sen belli dolan gözlerinden, sence de artık aynaya bakan kızın güçlü olmaya başlaması lazım değil mi söylesene?

#her gün yeniden

[merkurkedisisblog]

ben gecenin dördü beşiyim.

[merkurkedisisblog]

[merkurkedisisblog]

gökyüzü görseydi kahvelerini ,sevincinden ağlardı yağmurlar yağardı kirk gün kirk gece. şimşekler, bulvarlar da konvoy olurdu. ayak bileklerinden sırtına kadar ağrı kalmazdı yeryüzünde. belki bu şehir, bu denli yorgun bakmazdi yüzüme. çocuklar ölmezdi derdi bir şair belki, fakat ben o kadar değilim. çocuklar yine olurdu, evsizler yine kimsesizler mezarlığına gömülürdü sahildeki şarapçı amca yalnızlığını ellerindeki şişelerin arasında sıkıştırdı. birbirine çarptıkca şişeler, dünyanın çarkı bir kez daha donmuş olurdu. bilirim içimden sızan onca acının bir geçit, bir tünelle sana bağlandığını. bilirim, yaşamın onlarca çelişkili hayali anlamsız kılmaya çabaladığını,fakat ben o kadar değilim. ne bir tüfeğe ne de o kadar hızlı koşacak güce sahibim. dağları arşınar, denizleri kulaçlar bu şehir. bu şehir, bedenimi parçalar bir karakolun önüne atar ama bu geçit beni bir hayale bağlar. gökyüzü diyorum, görseydi yeşilini gözlerinin ağaçlar gökte acar, bulutlar yeryüzüne tapardı. bir düş ülkesi olurdu şehrimiz, yürürdük seninle. hayaller gerçeklere nasıl evrilirse, öyle.(Kinyas 'a)/ Kin ve yastan ibaret değilsin...