merveotesi - Tumblr blog

[merveotesi]

Bir şeyleri değiştirmek isteriz. Hep aramakta olduğumuz mutluluğun o değişimlerle gerçekleşeceğine inandığımızdan olsa gerek ki, koskocaman bir yaşamı değiştirmeye kalkışırız. Evleniriz, boşanırız, iş değiştiririz, ev değiştiririz, eşyaları değiştiririz, saçımızı değiştiririz, giysileri değiştiririz, arkadaşları değiştiririz, hobileri değiştiririz, arabayı değiştiririz…

Gelmeyen mutluluğun endişesi sardıkça benliği, ne var ne yok değiştiriveririz. Çoğunun sonuçları tekrar memnuniyetsizlikle doldurur içimizi. Ve yine değiştiririz. Neredeyse koca Dünya’yı değiştiririz de, o değişimi bir tek kendi varlığımıza uğratmayız ama.

Sormuştu adamın biri yolda karşısına çıkan bilgeye, ‘Ben bu mutsuz yaşamımı nasıl değiştirebilirim?’ diye.

Bilge yanıtladı, ‘Düşüncelerini değiştirebilirsin… Yaşamı değil.’

Evet, çünkü düşünce değişince yorum değişir.

Yaşam da zaten onu nasıl yorumladığımızdan başka bir şey değildir…

[merveotesi]

Taşınmak üzerine gereksiz duygusalliklar..

İstediğim hicbirseyin olamama döngüsüne girdim. Yahut bir kibrit çöpü gibi kalbimin köşesinde yanan hayallerimin, büyüyüp devasa bir yangına dönüşmesi. Söndürememem.

Herhangi birşeyden ayrılmanın verdiği iç burkan his. Birinin, birşeyin, bir yerin artık olmaması, evinden ayrılman, anilarimin biriktiği, seslerimizin sindigi, havasını soluduğum, en heyecanli, en üzüntülü anların, ağlamaların, kahkahadan nefessiz kalıp halinin üzerinde yuvarlanmalarimin, üzerinde yemek yediğimiz zeminin, hepsinin geçmişte olması. Sancılı gecelerimin, kızımı besleyip büyüttüğüm odaların, mutfağında şarkı söyleyerek pisirdigim yemeklerin, kırdığım döktüğüm bardakların,film izlerken huzurla uykuya daldıgim koltuğun, yaz aksamlari sandalyeye tuneyerek şarkılar dinlediğim balkonun, odadan odaya koşarak yaptigim heyecanlı telefon konusmalarimin, bir sabah uyandığımda su basmış olan defalarca boyayıp tasarladigimiz duvarin, samimi sofralarda dostlarla yapilan uzun muhabbetlerin ve daha bir sürü şeyin artık geçmişte kalması.

6 yılımı doldurdugum yerden mecburiyetlerden dolayı ayrılmak..Buranin benden ayrılması. Aslında bunlar zaten geçmişte kalmıştı, şimdi gidiyor olmak neden herşeyi geride bırakıyor hissi veriyor ki..içinde yaşarken sanki anılarla birlikteydim.gidecek olduğumda mi bırakıyorum onları geride sadece?

Kopmak..

Hayatın değişmesi. Şartların, zamanın, mekanın değişmesi. Neden bu kadar zor ki..

Her hale bin şükür yine de deyip mutlu olmak, huzur bulmak, devam etmek, kabul gerçekleştirmek, güven duymak, umitvar olmak mecburiyetindeyim. Biliyorum.. o zaman kalbi ferah tutup, dua edelim.🌸

[merveotesi]

https://open.spotify.com/track/4mYtbmQ9VIODQxCUATQjOz?si=sMcEtqrWRPSvdYLz_KI4Ag

Müzik ruhun gıdası mı yoksa zehri mi ? Bilemiyorum ama nefsi besledigi kesin bazen.. olamayanlara pişmanlık, olamayacaklara duyulan hasreti perçinliyor bazı şarkılar. Düşünceler kafamda geçiyor bir bir, sürekli, ard arda, inatla..istemesem de , bastırmak istesem de.. neye faydası var düşünmenin bu kadar.hiçbir şeye.. balkonda, ben, rüzgar, hanımeli kokuları, ve iç çekişli geceler.. ne kadar ağırlaşıyor hayat bazen. Geçmişi ya da geleceği düşünmek,anı yasayamamak , nasıl boğucu,ne kadar gereksiz. Aslında ne var ki diyorum bazen, ne yaşıyorum ki bu kadar , ne bu acıların kadınlığı ? İnsanlar neler yaşıyor Merve noldu ki ne var yani diyor bir tarafım. İstekler sonsuz ama değil mi? Şükret ! Hazmet ! Düşünme ! Durul ! Sagliklisin, kafanın üzerinde bir çatın, evladın eşin bir aradasin.keşke deyip durma neye faydası var ? Hayat seni nereye getirirse kabul et, zorlama! Sonrasinda..Kafadaki ile gogustekinin savaşı, ama'lar, keşke'ler, ah'lar, of'lar. Ruhun nefse, beynin kalbe yenilmesi.. çare nedir? Bulamıyorum, tek bulabildiğim, dua, yalvarış, sığınma, ümit etmeye çalışma..

[merveotesi]

Tam 4 yıldır yazmamışım. Ne çok şey değişti hayatımda..Ofisimiz taşındı evimin çok yakınına..Çok acılı bir ameliyat geçirdim.10 küsür kilo verdim.İyileşirken hamile kaldım.. ve bir mucize..İnanılmaz sancılı, zor, korkulu, endişeli ama muhteşem bir his. İçimde insan ürettim resmen. Düşününce bu benim mi? diye şoklara giriyorum. Nasıl yani ben anne mi oldum? Daha ben çocuğum ya. Ne kadar da miniciğim, 29 yaşında kocaman bir minicik. Nasıl bakacağım, ya hasta olursa, ya canı yanarsa, ya güzel büyütemezsem!?!, diye kafa yemeli bol gözyaşlı  günler.. Geçip gidecek 2 belki de 3 çocuğumuz olacak. Onlar büyüyecek okul, üniversite, evlilik, onların çocukları... derken, ki inşallah o günleri görebiliriz, hayat son bulacak işte biz de gireceğiz o soğuk toprak altına.. Böyle güzel gelişmeler oldukça insan büyüdüğünü yaşlandığını idrak ediyor ve ölümü çok hatırlıyor..

[merveotesi]

Belki birçok insanin hayallerindeki bir sehirdeyim.. Kabataş sahilindeki ofisinde boğaza nazir calisiyorum. İcmimarlik yapiyorum. Kabataş sahile yemek yemege indim. Cay iciyorum simdi. Ama düşünüyorum. Manzarasından denizinden başka nesi var ki bu şehrin? Neyinden tad almaliyim.. Sevdigim insanla kurdugum asam da olmasa....Calisirken, trafikte kaybettiğimiz sevdiklerimle geçiremedigim kayip zamanlarından mi..yoksa ciglik cigliga bagiran martilarindan mi ...

[merveotesi]

Babam telefonumun bozuk olmasina dayanamamis gitmis telefon almis taa buralara gondermis

[merveotesi]

napıyorum ben? aniden bir aydınlanma durumu oldu. evim için mobilya seçiyorum..EVİM.. benim evim. o adamla yaşayacağım evim. birden oldu herşey..bir ara çalışıyordum. istanbuldaydım. tek basımaydım..mart ayıydı. soğuktu ellerim hep buz gibiydi..(kalbim de..)sonra o geldi. bu elleri bir ömür ısıtırım dedi. o ilk heyecanlı büyülü anlar.. yeni bir dünya tanıdım..o benim dünyama katılacaktı..bilmiyordum,,haytımın en kısa 4 ayını yaşadım.sonra o şehirden gittim.uzun zamandır yaşadığın şehirden ayrılmanın ağırlığı mı, sevdiğin adamı orada bırakıp gitmenin dayanılmazlığı mı..

böyle çizilmiş işte  yol.. ne hızlanabiliyorsun ne de yavas gidebiliyorsun o yolda. hız sınırı belli..mukadderat,, bazı şeylere katlanmak zorundaydık.. hala aramızda o hasret denen kocaman şey var..şimdi bir bakmışım parmagımda onun yüzüğü..farkına varılmıyor mu yaşarken.. ya da normal mi geliyor ki? ama durup düşününce idrak ediyorum. evleniyorum..!!  herkesin aklının bir köşesinde "acaba? nasıl olacak?" dediği o önemli anlar..bir bir yaşanıyor. acele yapılması gereken şeyleri bir İŞ olarak yapmaya çalışınca, tadını almadan, "hallolsun" diye,, halbuki ömrünün sonuna kadar seninle olacak olan şeyler bunlar..her saniyesinin tadını alarak yaşamayı gerekli görüyorum..anılar,,anlar,, 

[merveotesi]

kasımda aşk başkaydı.

üsküdar,beklebeklebekle,,geldi, eşarpcı, gri örtü,mihrimah sultan camii, kübra, yakalanmak, öğle, ikindi,,,,,gece, araba, istanbul, bostancı, maltepe, otopark, uyku, gemi, yangın, wc, yollar,boş, müzik, kartal, benzinci, wc, altunizade, köprü, ortaköy, burgerking, tıkıntıkıntıkıntıkın, boğazmanzarası, çay, kahve, wc, arnavutköy, bebek, emirgan, sütiş, bitki çayları, uyku, wc, [şal kayboldu:(] benzinci, rulokat, gözyaşı, istinye, tarabya, evler, yalılar çok fena, alman başkonsolosluğu,(gözyaşı durmuyo)  karanlık sokaklar, korku, panik, rumeli feneri yolu, sahil, dalgalar, ağaç, korku, panik, geri dönüş, köprü, anadolu, yollar bomboş..

[merveotesi]

bunları unutmak,unutturmak istemiyorum,tek bir sesi, tek bir ânı hiçbirşeyi..

çok tatlı telaşlar içerisindeyiz..türkiyenin gelenekselleşmiş kız istemeleri, sözleri, nişanları,alışverişleri,düğünleri, nikahları..bir gün gelecek  benim başıma da gelecekti ama gelecek çok çabuk geldi :)

sanki kendi ailemden bir parçaya gidiyorum,sanki akrabalarımızlayım. o kadar sıcak o kadar candanlar.. Rabbim bozmasın..bir hata işletmesin bize..ağzımızın tadı bozulmasın..

29 ekimde, İsmail annemlerle konuşmaya geldi, bizim İstanbul' da yaşamamız gerekiğini açıklamak için.. çok ter döktü zavallım :)

neyse kısmet olunca hiçbir zorluk çıkmaz ya..(belki de çıkar bilmiyom simdi)  annemler de sağolsun dert sorun engel çıkarmıyorlar..keza damadımızın ailesi de öyle..Allah herkesten razı olsun. hayal bile edemediğim şeyler yaşıyorum. "şeyler" diyorum çünkü herşey bu şeylerin içerisinde..duygular, ortamlar, haller..vs..vs..

herneyse 29 ekimde bize geldi.10 kasımda ailesiyle geldi tanışmaya, 1 aralıkta biz onlara gittik..28 aralıkta ben onların teyzelerinde yemeğe gittim. çok tatlı ve sevimli kadınlar ya.. çok eğlenceliler..bizden birileri yani.çok sevdiler beni.

bu heyecanları, bu güzel duyguları biraz burukluk ve aslında acı içinde yaşıyorum..

annem  kanser,,o kadar iyi bir kadın ki.. klasik türk kızının "kaynana" adını kirletmesine tokat gibi bir cevap o.(kendi annem de öyle ama o zaten benim annem olduğu için kaynana statüsünde değil gözümde)-gerçi kimse kaynana statüsünde değil- (anne♥) bu dünyadaki günahlarına kefaret olsun inşallah bu acıları.. hayat böyle işte bir kaşık bal verse bir kepçe acı veriyor..

[merveotesi]

parçaya only you yazdım çıkan sarkıyı tıkladım. hiç bilmiyorum. güzeldir insallah..

hayatım şu sıralar olduğundan çok farklı gidiyo..bazı gün çok arabesk olabiliyorum, bazen blues bazense flemenko:) 

hayırlı olacaksa birşey Allah onu herkese sevimli gösteriyor sanırım..hiç yaşamadığım ve ailecek yasamadıgımız durumlar yasıyoruz..aslında herkesin yaşadığı seyler.. ama BEN büyüyorum bunları ben yaşıyorum.çok güzel gelişmeler..hayatım değişiyor..

[merveotesi]

aşk, nerden nereye?

Sanırım ben daha büyümedim,,bakış açım, duygularım, mantığım,aklım, ruhum daha olgunlaşmadı belki..ama büyüyorum,hayatıma çıkıp gelen o enteresan adamla..beni geliştirdiğini hissediyorum,büyüttüğünü.. çünkü bazen o kadar saçmalıyorum ki ben de farkındayım, ufak şeyler bana battığında lüzumsuz yere canını sıkıyorum.çünkü benim de canım gerçekten sıkılmış oluyo. ama o sabırla katlanıyor buna..

sevgiden de öte değişik bi bağ hissediyorum..çıktım geldim, o başka şehirde ben başka.."sanki yıllardır tanışıyormuş" gibi bi his var ya..o işte yaşadığım..böyle işin gücün yok gibi, uzanmış yeşiillikler arasında rüzgar eserken hamakta yatıyomş gibi bi his..huzurlu gibi yani.güven gibi.

o ne hissediyor gerçekten? bunu tam manasıyla bilemiyorum.çünkü o ERKEKK..mesela bazen böyle isyan edesin gelir,, anlayamazsın onun durgunluğunu, senin için içine sığmazken,birsürü çocuk çocuk, sapır supur şeyler yapmak istersin, ama onda tık yoktur ya,,Ama evet herkes aynı şekilde gösteremez,kabul..fakat aşkın dili ortak değil midir? genel olarak herkes aynı şeyleri hissedip karşıya yansıtmıyo  mu yani ? 

insan durduk yere ağlar mı ya? yaşları durduramıyorum çok saçma gülüyorum aslında niye ağladığıma,ben de anlamıyorum çünkü ama  bak bi damla daha düştü şimdi.çokk sevdiğimden mi?

annem de görcek panik yapıcak simdi bişey mi oldu diye.ben de birşey yok dicem.ama cidden HİÇBİRŞEY olmadı..kadın olmak zor ya..biz bile anlamıyoruz ki kendimizi..erkekler nasıl anlasın..onlara da hak veriyorum..insan çözmeye çalışır çalışır çalışır,,ya hiç çözmeye çalışmaktan vazgeçmez,,sonrasında ya pes eder, ya eh yeter be! der..

bilmiyorum nasıl bir hayat bekliyor bizi..hiçbir zaman da bilemedik ya..hayırlısı oldu  ve olur da inşallah..yanımızda öğrendiklerimiz, biriktirdiklerimiz,,azıcık da olsa tecrübelerimiz ,,kırdığımız insanlar,,yıktığımız hayaller,üzdüğümüz kalpler kaldı..

bu arada taktım bu şarkıya insanı durduk yere hüzülendirenlerden, hayatımın soundtracki şu aralar:  http://www.youtube.com/watch?v=s5JYk6sh1gk

[merveotesi]

REZALET!

hani böyle hiçbir zorluk yaşamamış,kendi yaşadıkları diğerlerine nispeten okyanusta kum tanesi kadar kalan,acılarla olgunlaştığını zanneden,haline binlerce defa şükretmesi gerekirken herşeyden şikayetçi olan,hep bi bezmişlik,"of çok yoruldum" ifadesiyle yaşayan,hastanelerden birine gitse haline milyarlarca şükredecek seviyeye gelen,herşey ona çok zor gelen insanlar olur ya. heh işte ben onlardanım.

[merveotesi]

çarpıyo kalbi bi başka,,yıllardır eşlik eden o değil sanki,,içinde bir bahçe yetişiyor başka,cennetten bir köşe sanki,,

[merveotesi]

en güzel akrostişim

Meğerse siyah bir kağıt üzerinde imiş aşk

Eğer beyazlar içinde dökersen içini

Renklerin hiç önemi yokmuş

Ve siyahın içindeymiş

Elindeki bütün renkler

[merveotesi]

peheeeeeey!

1- Tedavi edilemez derecede romantik olun. 2- Birlikte kitap okuyun, elele tutuşun ve birlikte düzenli yürüyüşlere çıkın. 3- Gülümsemeler bulaşıcıdır. Ona DA bulaştırın. 4- Güvenilir bir sırdaş olun ve onu hiç kimseye şikayet etmeyin. 5- Onun en sevdiği çiçeği, rengi, müziği, şiiri ve yazarı bilin. 6- Ona, beklemediği hoş sürprizler yapın. Hiçbir neden yokken de kart ya da küçük aşk notları yollayın. 7- Birbiriniz için özel ve gizli takma adlar bulun. 8- Aşk, birlikte saçmalamaktır. Arada bir, birlikte sonuna kadar saçmalayın. 9- Kimin haklı olduğunu tartışmayın, neyin doğru olduğuna karar verin. Her tartışma sonunda barış anlaşmasını bir öpücükle imzalayın. 10- Sevdiğinizi yalnızca onun duyabileceği biçimde eleştirin. Övgünüzü ise bütün dünyaya duyurun. 11- Bedeninize iyi bakın. Daima sağlıklı ve dinç olmayı hem kendinize hem de ona borç bilin. 12- Bir kucaklaşmadan ilk ayrılan siz olmayın. 13- Eş seçmek kitap seçmeye benzer, iyi tasarlanmış bir kapak ve cilt ilginizi çekebilir. İceriği sağlam olmadıkça sonunu getirmek zordur. 14- Aşk için evlenin. Hem eşinizin hem de kendinizin en iyi arkadaşı olun.

[merveotesi]

karşında bir ışık var, hayatta en çok istediğin şey ,,hep beklediğin o mutluluk var,,

ona koşarak gitmek mi? bir an için ümitlenmek mi? ayağının altında olması muhtemel cam kırıklarına aldırmadan koşmak mı? yoksa cam kırıklarına basmamaya çalışarak,en güzel adımları atarak zarar görmeden sonuca ulaşmaya çalışmak mı? hangisi daha çok kırık bırakır ? her değeri yitirip sonrasında elinde hiçbirşey kalmaması mı? ayakların kanlar içinde üstelik karşındaki o şeyi de yitirmiş, hem geç kalmış hem yara almış olmak mı, sonrasında tekrar o yaraların geçmesini beklemek mi...

[merveotesi]

susucam,,,sabredicem,,bu sefer tutucam kendimi..içim içime sığmasa bile,,ağzımın ucuna gelse bile,, bu defa durucam.beklicem..adım atmaktan korkuyorum..yanlış yapmaktan..sabrın sonuna selametle ericem.