merveyrklsblog - Tumblr blog

merveyrklsblog · 7 months ago

Text

Dün Kadıköy BabaSahne'de izlediğimiz 'Fil Rüyası' oyunundan bahsetmek istiyorum biraz. Malum ülkemizde tiyatro dahil pek çok kültürel aktiviteye katılmak, maddi ve/veya manevi (zaman ayırabilmek, sahneye erişim vb.) açıdan azımsanmayacak bir külfet haline gelebildiğinden oyun seçerken fedakarlıklarımıza değmesine özen gösteriyoruz. 🥲 Bu oyuna da tavsiye üzerine gitmiştik ama gidince bir de ne görelim? Meğer oyunun prömiyerine gitmişiz, yani ilk kez bizim izleyeceğimiz manasına geliyor bu. 😅 E bu tavsiye eden neye göre tavsiye etti o zaman? Dolaylı tavsiye ile iş yapınca durum 'kulaktan kulağa' oyununa dönmüş, tavsiye eden tavsiyesini 'oyunun heyecanla beklenmesine ve oyuncu kadrosuna' dayandırmış, bana aktaran da 'oyun güzelmiş' diye özetledi.. (bknz: özet nedir, nasıl çıkarılır?) 😂 Sonuç olarak bir oyunun prömiyerine de katılmak nasip oldu diyerek pollyanna tavrı takındık ve tüm prömiyer entelliği içerisinde halkın sesi olarak görevimizi ifa ettik. 😂 Oyun ise 'psikolojik gerilim' temelliydi ve ilk kez bu tarz bir oyun izledim. Dekor, ışıklandırma, kostüm, müzik, seslendirme unsurları gayet yerindeydi. Konu alegorik yani simgesel bir anlatımla ele alındığından seyircinin oyunu dikkatle izlemesi, ipuçlarını yakalaması, kafasında bu ipuçları ile oyunu ele alıp adeta tekraren kurgulaması ve taşları yerine oturtması gerekiyordu. Çerezlik oyun izleyeyim, kafamı yormayayım diyenler olduysa 'o neydi gı' diyerek çıkmıştır. 😂 Ben overthink sevdalısı olduğumdan (her olguya fazla kafa yorduğumdan) çıkarım üstüne çıkarım yaptım ve oyun esnasında moral bozukluğu yaşadım. Örneğin oyuncular; oyunda işlenen travmalarından kaynaklı yaşadıkları korku, gerilim, yetersizlik, hayal kırıklığı, arayış gibi olumsuz duyguları o kadar etkili yansıttılar ki seyirci olarak oyunda işlenenlerden bağımsız travmalarımdan doğan ama 'niteliği aynı olan hisleri' onlarla birlikte yaşadım. Korktum, gerildim, çaresiz hissettim, mutsuzlaştım, hatta gözümden birkaç damla yaş aktı. Kaçtığın duygulara yakalanmak gibi bir halet-i ruhiyeydi. Oyunu izleyen başka bir kişi ise oyunun 'olumsuz duygularda yoğurulduktan sonra olumluya varışı ve sarılışı' simgeleyen bölümünden etkilendiğinden bahsetti. Ben açıkçası o kısımdan yoğun bir elektrik alamadım. (kendi pozitifliğimi daha etkili görüyor olabilirim😂) Bu demek oluyor ki Fil Rüyası, seyircinin zihninde yer edinen kişisel deneyimlere göre şekillenip tatlanan bir yapıya sahip. Alegorik anlatımın güzelliği de bu işte. (Yazınca oyunu daha çok sevdim. :)