milosc-upada

[milosc-upada]

nie płakałam przez innych. płakałam przez siebie. przez to, że pozwoliłam, by ktoś tak bardzo zatruł moje myśli, że nie potrafię już znaleźć spokoju nawet w własnej głowie. i nikt nie widział tych łez, bo nauczyłam się je chować głęboko, tam gdzie nikt nie zagląda

[milosc-upada]

zbyt długo uczyliśmy się, że sukces to liczby, statusy i opinie innych, zamiast tego, co naprawdę czujemy w środku. zapomnieliśmy słuchać własnego głosu, zatraciliśmy się w oczekiwaniach, które nigdy nie były nasze. a prawdziwą siłą jest odwaga, by zacząć od nowa, nawet gdy świat mówi, że to za późno

[milosc-upada]

wszyscy mówili, że zasługuję na kogoś lepszego. ale nikt nie powiedział, że zanim ten „lepszy” przyjdzie, będę musiała odbudować siebie po tym, co zrobił ten pierwszy

[milosc-upada]

to nie jest tak, że nie potrafię ufać. ja po prostu zbyt wiele razy byłam dowodem na to, że obietnice nic nie znaczą.

[milosc-upada]

czasami myślę, że nikt mnie nigdy naprawdę nie poznał. tylko przyzwyczaili się do mojego istnienia. do obecności, która nie zadaje pytań, nie prosi, nie krzyczy. po prostu jest

[milosc-upada]

wbił ci nóż w plecy, a ty zapytałaś go, czy się zranił

[milosc-upada]

on wciąż oddycha. gdzieś. może właśnie teraz się śmieje. może kogoś całuje. a ja tu siedzę, jak po pogrzebie, którego nikt nie ogłosił. płaczę po kimś, kto zdecydował, że jego życie nie będzie już miało mnie w środku

[milosc-upada]

najgorsze w dorastaniu jest to, że zaczynasz rozumieć, że nie każdy kto cię kocha, potrafi cię nie skrzywdzić. i nie każdy, kto zostaje, jest dla ciebie dobry

[milosc-upada]

nie chcę być silna. chcę, żeby ktoś w końcu zauważył, że nie jestem. że od dawna się rozpadam, tylko robię to w ciszy, żeby nikogo nie obciążać sobą

[milosc-upada]

czasem chciałabym po prostu zasnąć i nie czuć już nic. nie dlatego, że chcę umrzeć, ale dlatego, że nie potrafię już żyć z tym wszystkim, co we mnie siedzi. z tym wszystkim, co zrobili, a potem udawali, że nic się nie stało

[milosc-upada]

wszyscy mówili: "czas leczy rany", ale nikt nie ostrzegł mnie, że zanim to zrobi, czas nauczy cię żyć z bólem tak cicho, że nawet ty zapomnisz, że wciąż krwawisz

[milosc-upada]

nie proszę już o miłość. proszę tylko, żeby ktoś zauważył, że coś we mnie się skończyło. że od tygodni w moim śmiechu nie ma życia, a moje oczy uczą się, jak udawać światło, którego już nie ma

[milosc-upada]

niektórym wystarczy zamknąć oczy, by zasnąć. ja zamykam i zaczynam podróż przez piekło własnych myśli.

[milosc-upada]

myślenie za dużo to jak topienie się w kałuży. niby płytko, ale nie ma gdzie złapać oddechu

[milosc-upada]

nie jestem już sobą. ale też nie wiem, kim teraz jestem. może kimś, kto tylko udaje, że oddycha

[milosc-upada]

zazdroszczę tym, którzy nie myślą za dużo. ich myśli nie wciągają ich pod powierzchnię

[milosc-upada]

co jeśli wszystko, czego się boję, już się wydarzyło, tylko jeszcze o tym nie wiem?