mkartist - Tumblr blog

[mkartist]

[mkartist]

Δείτε το βίντεο "H αγαπη ειναι που μενει Μαριζετα Κακλαμανου" στο YouTube

Η αγάπη είναι που μένει όταν τα μάτια κοιτάνε αλλου

Θα είναι εδώ να ζωντανεύει ότι με κόπο σβήσαμε απ' το νου

Η αγάπη είναι που μένει και όλο δυναμώνει

Μέσα στην σιωπή αντέχει

Ακούω δυνατά το σφυγμο

[mkartist]

Ακομα δεν καταλαβα τι ειδα σε σενα 

ξοδεψα μυαλο,σωμα και ψυχη

 και αν η σκεψη ηταν παρουσια

 οπου και να ημουν θα ησουνα και συ 

Ματια χαμενη,βλεμμα απλανες

 σε ενα μονο χαδι νιωθω την αγαπη 

  Σ'αγαπαω μ'ακους     

 Οσες φορες αν σε εχασα    

ποτε δεν σε ξεπερασα 

 Πως φτασαμε ως εδω 

δεν εχω καταλαβει 

με δαιμονες παλευω εχω τρελαθει 

Ησουνα πληγη  σε λεγαν εμμονη 

ησουνα για μενα αγαπη και ζωη 

 Καρδια και μυαλο δεν πανε μαζι             

  στα δυο εχουν χωριστει              

 ανιση μαχη δεν υπαρχει λογικη              

 ξερω ηδη τον νικητη

[mkartist]

Για λίγο νόμιζα ότι είμαι εντάξει

[mkartist]

-

Μη με πλησιάζεις. Είμαι πολύ δύσκολος άνθρωπος , δε θα με αντέξεις. Και άμα δε με αντέξεις θα φύγεις . Και άμα φύγεις θα απελπιστώ. Και άμα απελπιστώ δε με σώζει τίποτα . Για αυτό μη με πλησιάζεις. Άμα με πλησιάσεις θα δεθώ. Και άμα δεθώ δε ξεμπλέκω. Και άμα δε ξεμπλέξω θα πνιγώ . Άστο καλύτερα , μην πλησιάζεις . Χάζευε από μακριά .

[mkartist]

Συμπτώματα.

Αδιαφορία.

Εσωτερικός μαρασμός κι έπειτα κι άλλη αδιαφορία.

Κραυγές υποσυνείδητου·

Ή είναι παραισθήσεις;

Πόνος.

Το παρον μοιάζει εικόνα που περνάει από μπροστά μου,

Με προσπερνάει

Και στην πορεία του με πατάει,

Με αφήνει να σέρνομαι στο πάτωμα αβοήθητη.

Διάγνωση

Αρχή.

Δεν θα το αποδεχτώ.

Ειμαι καλά, ειμαι καλά.

Άσε τους άλλους, δεν ξέρουν, δεν σε ξέρουν.

Φωνές κι ύστερα σιωπή.

Τι είναι χειρότερο,

Οι φωνές ή η σιωπή;

Θεραπεία

Χρειάζομαι πλέον βοήθεια,

Από εμένα.

Μόνο από εμένα.

Μόνο εγω μπορώ να με σώσω.

Με αποδέχτηκα.

Το πρόβλημα είναι κάπου εδώ μέσα κι εγω θα το βρω.

Κι ύστερα θα βρω την λύση.

Θα γίνω καλά, το υπόσχομαι.

@aautokatastrefomai

[mkartist]

Δεν ξεχνάς εύκολα ανθρώπους που μαζί τους ξέχναγες τα πάντα.

[mkartist]

Κοίτα με,

Σου χαμογελάω.

Κοίταξέ με.

Τώρα φύγε.

Φύγε!

Αγνόησέ με και ξέχασέ με τελείως.

Πέταξέ με κάπου μόνη μου,

Και μην γυρίσεις να δεις αν επέζησα.

Σου μιλάω, κοίταξέ με!

Μην μου μιλήσεις,

Μην τολμήσεις να γυρίσεις να με αντικρίσεις.

Θα δεις το χάος.

Μια θολωμένη εικόνα απελπισίας θα δεις.

Εισαι ακόμα εδώ;

Τρέχα, όσο προλαβαίνεις.

Αν δεν βιαστείς θα γίνεις ένα με το χάος.

Βοήθεια.

Μην με λυπηθείς.

Δεν έχω ανάγκη την βοήθειά σου,

Στα αλήθεια όχι.

Ένα κουβάρι θλίψης είμαι,

Δεν μπορείς να με ξετυλίξεις.

Άφησέ με να μπερδεύσω κι άλλο τις ανασφάλειές μου·

Σε σημείο που δεν θα ξεμπερδεύονται με κανέναν τρόπο.

Με φοβάσαι τώρα;

Να, φεύγεις.

Είδες;

Ούτε εσύ άντεξες.

Αντίο.

@aautokatastrefomai

[mkartist]

Κομμάτια του εαυτού μου αιωρούνται στην ατμόσφαιρα,

Κι εγω τυφλή παλεύω να τα ενώσω.

Ποιές οι πιθανότητες

Να με ολοκληρώσω;

@aautokatastrefomai

[mkartist]

Αναρωτιέμαι πότε θα βρω το θάρρος να φύγω από αυτό το χάος.

@aautokatastrefomai

[mkartist]

Απλά σκεφτείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν οι άνθρωποι μας διάβαζαν όσα γράφουμε για εκείνους.

[mkartist]

[mkartist]

[mkartist]

Ποιό Τέλος άντεξε κατάμουτρα να πει στην Αρχή δεν σε γνωρίζω;

-Κική Δημουλά

[mkartist]

Δεν αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλάζει όμως ο τρόπος που τους βλέπουμε.

Το θέμα είναι πως πράττουμε εν συνέχεια.

[mkartist]

“Και ίσως θα πρέπει να χαθείς ολότελα για να μάθεις κάποτε ποιος είσαι.”

-Τάσος Λειβαδίτης

[mkartist]