moichlopcy-pl

[moichlopcy-pl]

Nowy blog

Blog został przeniesiony pod nowy adres: http://blog.moichlopcy.pl Stary adres będzie jeszcze działać przez kilka miesięcy

[moichlopcy-pl]

Syn drukarza ratuje list Lutra przed Inkwizycją w mrocznych wiekach średniowiecza

Akcja filmu dzieje się w 1521 roku w Antwerpii, mieście w którym dynamicznie rozwija się epokowy wynalazek druku. Jednoczenie w europejskim społeczeństwie narasta bunt wobec takich praktyk kościoła jak czczenie świętych figur i relikwii, kupczenie odpustami i chciwość księży. Duchowym przywódcą i inicjatorem późniejszego rozłamu jest katolicki teolog Luter, który wzywa chrześcijan do porzucenia bałwochwalczych zwyczajów. Jeden z ostatnich listów Lutra, tuż przed pojmaniem jego autora przez Świętą Inkwizycję, dostaje się w ręce holenderskiego drukarza Klaasa Voetena. Jego ciekawski syn Storm, bacznie obserwuje wydarzenia. Chłopiec odkrywa, że drukowanie nieprawomyślnych ksiąg ściąga na drukarzy gniew Inkwizytora, z rozkazu którego stosy druków są publicznie palone, a drukarze wrzucani do więzień. Kiedy następuje nalot na drukarnię ojca, Storm zawija w płótno matrycę z listem Lutra i ucieka chroniąc ją przed zniszczeniem. Podczas ucieczki spotyka swoją rówieśnicę Marieke, która kradnie matrycę i zbiega z nią do kanałów.

Moja ocena: 10/10 (“arcydzieło”) Epickie dzieło holenderskiego speca od kina młodzieżowego Dennisa Botsa (“Sekrety wojny”) solidnie umocowane w historycznych i psychologicznych realiach epoki. “Storm” łamie stereotypy obecnością silnej kobiecej postaci, oszałamia realizmem scenografii i niezwykłymi zwrotami akcji, które uwiarygadniają historię, a także stanowi prawdziwy hymn ku wolności słowa, bo pokazuje prawdziwe oblicze cenzury. Warto!

Storm: Opowieść o odwadze (Storm Letters van Vuur) 2017 Syn drukarza ratuje list Lutra przed Inkwizycją w mrocznych wiekach średniowiecza Akcja filmu dzieje się w 1521 roku w Antwerpii, mieście w którym dynamicznie rozwija się epokowy wynalazek druku.

[moichlopcy-pl]

Ekranizacja powieści grozy Johna Bellairisa o dziesięcioletnim magiku Luisie Barnavelt

Akcja filmu ma miejsce w latach 50-tych XX wieku. Bohaterem filmu jest nieśmiały dziesięciolatek Luis, który jest zakochany w semantyce, uwielbia poznawać nowe słowa, znaki, teksty i symbole. Po tragicznej śmierci rodziców, zdezorientowany i zagubiony chłopiec trafia pod opiekę wujka Jonathana, którego widzi po raz pierwszy w życiu. Wujek jest nie tylko ekscentrykiem i mieszka w starym upiornym domostwie, ale okazuje się też być czarnoksiężnikiem. Początkowo sceptyczny Luis zaczyna dostrzegać otaczającą go zewsząd magię. Wujek i jego przyjaciółka Pani Zimmerman uczą młodego adepta czarodziejskich zaklęć. Nie jest jednak łatwo zostać magiem – należy odnaleźć swój unikalny styl czarnoksięstwa, a przede wszystkim pokonać zaklętego przeciwnika.

Moja ocena: 7/10 (“dobry”) Porywający horror fantasy w klimacie opowieści grozy dla dzieci i młodzieży. Film wyróżnia dynamiczna akcja i świetne aktorstwo dorosłych i dziecięcych aktorów, ciekawa nostalgiczna scenografia i wyborne stroje (główny bohater ubrany w klasyczną koszulkę w kratę, sweterek, lotnicze gogle i kolorową muchę). Podczas seansu można się delektować istną mieszanką gatunków – liczne momenty grozy są przeplatane purnonsensem i absurdalnymi sytuacjami, które ubarwiają seans i sprawiają, że “Zegar czarnoksiężnika” to idealna pozycja na Halloween. Oprócz komizmu sytuacyjnego bawi gra w odkrywanie czasem trochę zapomnianych słów tj. odpimpaj się, cymes czy destynacja.

Duży plus za polską wersję językową, która udała się znakomicie. Dubbing, przekład i dobór głosów jest na tyle dobry, że widz ma wrażenie, jakby aktorzy w oryginale mówili po naszemu. Luisa granego w oryginale przez Owena Vaccaro dubbinguje dwunastoletni Jakub Jóźwik, który wcześniej podłożył głos do austriackiego filmu familijnego “Mój przyjaciel orzeł” z 2015 roku. Kolegę Luisa Tarby’ego granego w angielskiej wersji przez Sunny Suljica (“Mid90s”) gra po polsku Janek Szydłowski.

Podobne filmy do obejrzenia z okazji Halloween:

“Hugo i łowcy duchów”

Zegar czarnoksiężnika (The House with a Clock in its Walls) 2018 Ekranizacja powieści grozy Johna Bellairisa o dziesięcioletnim magiku Luisie Barnavelt Akcja filmu ma miejsce w latach 50-tych XX wieku.

[moichlopcy-pl]

Dzieciństwo Jezusa i motyw nadprzyrodzonego dziecka w kinie

                                                BOGOWIE

Jezus Chrystus w wielu religiach jest uznawany za proroka, wg. innych jest Synem Bożym, a w niektórych wręcz samym Bogiem. Istnieją również rozbieżności w poglądach na to, czy jego boskość objawiała się od samych narodzin, czy dopiero od pewnego momentu życia (np. chrztu w Jordanie). Jakkolwiek było w rzeczywistości, to o dzieciństwie Jezusa wiadomo bardzo niewiele, stąd zazwyczaj twórcy pomijają okres wczesnego dzieciństwa Zbawiciela i ograniczają się do opowieści o jego życiu jako proroka i nauczyciela. Spośród nielicznych prób zobrazowania życia Mesjasza jako małego chłopca na uwagę zasługuje czteroczęściowe dzieło "Dziecko zwane Jezus" ("Un bambino di nome Gesù") Franco Rossiego. Rolę Jezusa zagrał w nim około ośmioletni Matteo Bellina, który sportretował Jezusa jako nieco melancholijnego chłopca okazującego radość życia i bawiącego się z kolegami (np. ożywiając gliniane figurki ptaszków), a jednocześnie ukrywającego przed rodzicami nawiedzające go niespodziewane wizje przyszłych dramatycznych wydarzeń jego życia.

Kontrowersyjny brytyjski reżyser Peter Greenaway w filmie "Dzieciątko z Macon" pokazuje z kolei jak niebezpieczne mogłoby być wcielenie w życie idei narodzin boskiego dziecka z niepokalanej dziewicy. Akcja jego filmu ma miejsce na francuskiej wsi w XVI wieku. W czasie powszechnej plagi bezpłodności pewna stara kobieta rodzi piękne niemowlę, jakiego od dawna nie widziano. Powszechny zachwyt przeradza się w uwielbienie, a w końcu wywyższenie na pozycję bóstwa oraz intratny sposób zarobku dla samozwańczej opiekunki chłopca. Jednak zgodnie z biblijnym schematem nagłe wyniesienie na piedestał zapowiada późniejszy bolesny i upokarzający upadek.

                                                REINKARNACJE

Według zwolenników reinkarnacji ludzka dusza może się odrodzić po śmierci w innym ciele. W buddyzmie celem człowieka powinna być Nirwana, czyli całkowite wyrwanie się z kręgu ponownych wcieleń, a mimo to niektóre jednostki takie jak Dalajlama celowo z niej rezygnują i odradzają się ponownie, żeby pomagać w duchowy sposób innym. Po śmierci obecnego Dalajlamy obowiązkiem jego współwyznawców będzie więc odnalezienie jego nowego wcielenia. Proces ten ciekawie i w dość nowoczesny sposób pokazuje film "Mały Budda", w którym jednym z kandydatów na nowego mistrza jest dziewczynka (!) Warto też zainteresować się filmami "Kundun - życie Dalajlamy" Martina Scorsese i "Siedem lat w Tybecie" Jeana-Jacquesa Annauda (poniżej kard z filmu "Kundun").

Temat reinkarnacji porusza również film dokumentalny "Chłopiec, który żył już kiedyś". Jego bohaterem jest sześcioletni Cameron, który zachował szczegółowe wspomnienia z (domniemanego?) poprzedniego wcielenia.

                                                ANIOŁY

Anioły to duchowe istoty, które służą bogom. Często są przedstawiane jako mali chłopcy ze skrzydłami. Kupidyny są wdzięcznym tematem malarstwa już od epoki wczesnego renesansu. Początkowo jako putto (wł. "chłopczyk") były raczej elementem dekoracyjnym, niż głównym motywem dzieł sztuki. Ich późniejsze przedstawienia jako Eros bądź Amor nawiązywały do greckiej i rzymskiej mitologii i nabierały bardziej indywidualnego charakteru. Najciekawszymi przykładami są "Alegoria z Wenus i Kupidynem" Agnola Bronzina, "Eros" Jacquesa Clémenta Wagreza i dziesiątki fascynujących obrazów Williama-Adolphe'a Bouguereau np. "Alma Parens". W kinie młode anioły są jednak rzadkością. W filmie Manoela de Oliveria "Non, ou a Vã Gloria de Mandar" z 1990 r. występuje ośmiu chłopców w roli kupidynów. Jednym z wartych polecenia przykładów jest też kultowy film "Tobi" Antonia Mercero, w którym sześcioletni Lolo García zagrał główną rolę chłopca ze skrzydłami.

[moichlopcy-pl]

Kłopoty z samochodami, czyli chłopcy za kierownicą

Samochody to jedna z największych chłopięcych fascynacji. Są symbolem szybkości, niezależności i siły, słowem - dorosłego życia. Prawdopodobnie nie tylko w Polsce, ale też na całym świecie niejeden szkrab zna się na ich markach lepiej niż przeciętny dorosły. W przeciwieństwie do innych zainteresowań takich jak dinozaury, samochodowa pasja jest jednak bezpieczna tylko wtedy, gdy pozostaje w sferze marzeń. Wyjątkiem są liberalni rodzice, którzy zaczynają uczyć swoje dzieci jazdy samochodem bardzo wcześnie. Jedna z córek Roalda Dahla potrafiła prowadzić samochód w wieku 10 lat. Książkowy bohater tego brytyjskiego pisarza, dziewięcioletni Danny, także zalicza samochodową przejażdżkę. Nie każdy ma jednak szczęście urodzić się w rodzinie pełnego zwariowanych pomysłów ekscentrycznego pisarza książek dla dzieci. Przygody z samochodami dla wielu małolatów mogą więc zakończyć się tragicznie. Mimo to filmowcy zazwyczaj przedstawiają chłopców za kierownicą w lekki i sympatyczny sposób.

Dziesięcioletni Gus, bohater filmu "Motorama", jest w swojej pasji metodycznie skrupulatny. Przed wyruszeniem w podróż przygotowuje w warsztacie sprytnie pomyślane urządzenie, dzięki któremu z łatwością dosięga do pedału gazu. Następnie kradnie pięknego czerwonego Forda Mustanga. Przejeżdża nim wzdłuż i wszerz całą Amerykę z zamiarem skompletowania naklejek loterii Motorama, za które można otrzymać 500 milionów dolarów nagrody. Niejako przy okazji poznaje całą galerię różnorakich typów ludzkich - śmiesznych i dziwacznych, a czasem niebezpiecznych (na zdjęciu poniżej Jordan Christopher Michael w roli Gusa).

Dwunastoletni Josh i jego młodszy braciszek Sam (Ucieczka w nieznane) stają się kierowcami przypadkowo. Josh nieroztropnie wmawia łatwowiernemu malcowi, że w rzeczywistości wcale nie jest człowiekiem, ale cybernetyczną maszyną, dziecięcym wojownikiem, zaprojektowanym i stworzonym na potrzeby Pentagonu. Przekonany o swojej wszechmocy siedmiolatek w jednej ze scen rozpędza się krwistoczerwonym Pontiacem Grand Prix do stu kilometrów na godzinę na wąskiej leśnej drodze.

Ryzykowną przygodę z samochodem przeżywają także młodzi bohaterowie filmu "Ważniaki" Obie i Scam, którzy kradną należącego do mafii Mercedesa. Chłopcy nie wiedzą, że w bagażniku samochodu znajdują się zwłoki i tym samym ściągają na siebie zainteresowanie nie tylko bandytów, ale także policji. Scena pościgu z udziałem kilkunastu radiowozów zdecydowanie zapada w pamięć. Film, jak na komedię przystało, kończy się jednak dobrze.

Prawdziwie tragikomiczne są losy grupy dzieciaków z awangardowej niemiecko-rumuńskiej produkcji "Thalassa, Thalassa". Jedno z wiejskich dzieci znajduje samotnie stojący w szopie samochód z pełnym bakiem. Postanawiają w siedmioro wybrać się na przejażdżkę nad morze, którego nigdy nie widzieli, mimo że znajduje się w odległości zaledwie kilkudziesięciu kilometrów. Na skutek różnorodnych zawirowań i konfliktów mali bohaterowie jeden po drugim odpadają z wyścigu.