mypublicdiarydailyandanonymous

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Και η παύση ειναι μέρος της μουσικής

Στέφαν Τσβάιχ 

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Το σώμα μου μεγαλώνει ενάντια στην θέληση μου, δεν το θέλω, αλήθεια. Η ψυχή μου μπερδεύεται, καταλαβαίνεις; Είμαι παιδί, δεν θα καταλάβεις. Μοιάζω ενήλικη, το ξέρω, αλλά να…  Άστο. Δεν θα καταλάβεις.  Ας σου λέει το σώμα μου πως μεγάλωσα, μην το ακούς. Ναι, αυτές είναι οι πρώτες μου ρυτίδες, μην της κοιτάς, είμαι παιδί ακόμη. Μην πασχίζεις να καταλάβεις…

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Ποιό να'ναι το σωστό τελικά;. Να ακολουθούμε αυτό που λέει η καρδιά μας ή το μυαλό μας;.

Αναρωτιέμαι ακόμα… (via midnightthoughts94)

Όποιο φωνάζει πιο πολύ!!! 

[mypublicdiarydailyandanonymous]

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Πλατεία Κάνιγγος. Χτυπάει ένεση σε μια άκρη. Στέκομαι από πάνω του.

- Τι λες, θα τα καταφέρεις να ζήσεις; - (Σηκώνει αργά το κεφάλι του). Προσπαθώ ρε φίλε, προσπαθώ… (Αργή είναι και η ομιλία του). - Εγώ λέω ότι θα πεθάνεις. Και σύντομα μάλιστα. - Το ξέρω ρε φίλε, αλλά τι να κάνω… δεν έχω που να πάω… τι να κάνω… καταστράφηκα. - Πώς σε λένε; - Παύλο. - Σκύψε το κεφάλι σου Παύλο να μην φαίνεσαι, να σε πάρω μια φωτογραφία, να δουν την κατάντια σου μπας και σώσουμε κανά παιδάκι. - Πάρε με ρε φίλε, πάρε με… μακάρι να σωθούν τα παιδάκια, μακάρι μακάρι μακάρι…

Μακάρι.

(Εικόνες καθημερινές, που τις έχουμε ξαναδεί δω και κει. Δεν συγκινούν πια κανέναν. Αν δεν δεις την εικόνα μπροστά στα μάτια σου, αν δεν μιλήσεις με αυτά τα ναυάγια της ζωής, αν δεν αντικρίσεις στα μάτια τους το θάνατο που ζυγώνει, δεν θα καταλάβεις τίποτα. Αγκαλιάστε τα παιδιά σας. Το έχουν ανάγκη. Το φέισμπουκ, η καφετέρια και η καριέρα, μπορούν να περιμένουν. Αυτά όχι.)

Μου ζήτησε χρήματα (γιατί «πεινάω μετά τη δόση ρε φίλε»). Του έδωσα. Ναι ξέρω, “θα πάει να αγοράσει την επόμενη πρέζα”. Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Πόνταρα στο ναι της πείνας. Κάπου εκεί ένας μαγαζάτορας απ’ απέναντι με είδε με τη μηχανή και άρχισε να βρίζει «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι φωτορεπόρτερ… εκμεταλλεύεστε τον ανθρώπινο πόνο» και τα γνωστά. Δεν έδωσα σημασία στον “αλληλέγγυο”. - Τον ξέρεις Παύλο; - Πώς δεν τον ξέρω… αφού εδώ είμαι κάθε μέρα. - Ένα πιάτο φαί σού έχει δώσει ποτέ να φας; - Έξυπνος φαίνεσαι… μη μου λες μαλακίες.

…………

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Ο έρωτας δεν έχει καμία σχέση με τον πόλεμο, ας λένε όλοι. Ο πόλεμος μπροστά στον έρωτα είναι αγνός, ήρεμος, ανώδυνος. Ο έρωτας είναι χειρότερος από τον πόλεμο: κανείς δεν σε σκοτώνει, αυτοκτονείς εν γνώση σου, με απόλαυση, χωρίς λύπη. Και όσο πιο βαθιά βουτάς στον έρωτα τόσο πιο πολύ παρακαλάς για κάτι τόσο απλό όσο ο πόλεμος. Τα πράγματα είναι αμοιβαία εκεί, σε σκοτώνω με σκοτώνεις. Ο έρωτας είναι παιχνίδι αυτοκαταστροφής, για πάρτι σου θα πεθάνω εγώ, δεν με πειράζει. Πονάω, δεν με πειράζει. Να σαι καλά, να ξεψυχάω. Αλήθεια, δεν με πειράζει.

22.09.2016

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Sage advice. See more highlights from Drake’s SNL.

[mypublicdiarydailyandanonymous]

[mypublicdiarydailyandanonymous]

…

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατεΤώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται

Μ.Αναγνωστάκης (via treacherous-dream-ing)

[mypublicdiarydailyandanonymous]

πράματα που δεν έμαθα από βιβλίο

το σφίξιμο στο στομάχι όταν κλείνει η πόρτα σημαίνει μοναξιά πιθανώς κλάμα διαρκεί από λίγα λεπτά έως και μια ζωή . η έλλειψη οξυγόνου  όταν ακούς κάτι που δεν θα πρεπε προκαλεί ζαλάδες εμετούς συμπτώματα εγκυμοσύνης γενικότερα και μπορεί να διαρκέσει λίγο αλλά επαναλαμβάνεται  ανά ίσες περιόδους μέχρι να πεις κι εσύ κάτι που δεν πρέπει . οι λέξεις που γατζώνονται απ το λαιμό σου για να βγούνε έξω και να πνίξουν ανθρώπους και συναισθήματα ζυγίζουν όσο οι σκέψεις που κάνεις μέχρι να τις πεις έχουν τη γεύση των δακρύων που έριξες το άρωμα ενός κουτιού γεμάτο ναφθαλίνη βαθμός κατανόησης ο ελάχιστος πιθανός μέχρι την τελευταία έρευνα  των συναισθηματικής αποτύπωσης χαρτών έχουμε υπογεννητικότητα στις λέξεις όχι σαν χώρα όχι σαν φύλο αλλά σαν είδος . ο έρωτας κρατάει όσο ανακατεύεις καλά το μείγμα σε σταθερή φωτιά λίγο πιο ανεβασμένη αν θέλεις να βγάζει φυσαλίδες όταν ξεχάσεις να ανακατέβεις το μείγμα κολλάει στον πάτο και όποιος προσπαθεί να το ξεκολλήσει καίγεται γι αυτό συνίσταται η χρήση προφυλάξεων και η άμεση απομάκρυνση από την εστία των αισθημάτων μόλις αντιληφθείτε ασυνήθιστα αυξημένη άνοδο της στάθμης το υπουργείο υγείας προειδοποιεί άλλωστε το κάπνισμα μπορεί να βλάψει το ποτό το ίδιο και απ τα συναισθήματα ο έρωτας ο έρωτας να δεις τι μπορεί να σου κάνει . σε περίπτωση έλλειψης ευτυχίας σκίστε το φακελάκι απ την άκρη αναμείξτε τη σκόνη με γάλα πιείτε και περιμένετε  κάποια στιγμή θα νυστάξετε και ίσως  ίσως στον ύπνο σας να στε ευτυχισμένοι .  τέλος οι σχέσεις πάνε σύμφωνα με την πρώτη φορά με το πρώτο χαμόγελο με το πρώτο άγγιγμα με τις πρώτες λέξεις όπως αρχίζουν  έτσι τελειώνουν ότι τις καίει στην αρχή θα τις κάνει στάχτη στο τέλος οι σχέσεις θέλουν χρόνο κι εσύ απ την αρχή  για μένα, δεν είχες _ διάρκεια σχέσης: από μια στιγμή, έως μια αιωνιότητα άτομα που χρειάζονται για να διατηρηθεί μια σχέση:  από ένα , ως δύο το πολύ

[mypublicdiarydailyandanonymous]

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου, λενε. Διαφωνω. Αβυσσος η θλιψη της ψυχης του...

11.8.2016

[mypublicdiarydailyandanonymous]

there was no in-between for her it was either all or nothing she wanted everything but settled for nothing (insp.)

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Καμια φορα αναρωτιεμαι... Κατά πόσο οι γονείς θέλουν όντως να μας πληγώνουνε, και κατά πόσο εμείς ήμαστε διαθέσιμοι να πληγωθούμε από αυτούς;

11.08.2016

[mypublicdiarydailyandanonymous]

Το χειρότερο είναι ότι πίστεψα ότι ήταν γραφτό. Το θεώρησα δεδομένο, γραμμένο, δεν το προσπάθησα. Κάπως έτσι χάνουν οι άνθρωποι τους ανθρώπους…

(via mypublicdiarydailyandanonymous)

[mypublicdiarydailyandanonymous]

….Τα ερωτεύεται Δεν τα αντέχει