nalandannotlar

[nalandannotlar]

sen varsan hayatın renkleri var sen varsan bu küçük sıkıcı şehrin dar sokaklarının bir anlamı var ve sen varsan sevgilim benim yuvam var. özlüyorum sevgili sevgilim sesini, kokunu ellerini çok özlüyorum. sen olmadığın zaman benim hiçbir anlamım kalmıyor.. renklerimi yitiriyorum çiçeklerim susuz kalıyor.. oysa en sevdiğim renk zaten siyah.. benim siyahım sensin.. aslında hep sana kara melek diyoruz ama bu kız çocuğuna cehennemin ortasında cenneti vaat edende sensin.. bunu nasıl yapıyorsun bu büyü nedir bilmiyorum. ömrümün sonuna kadar seni beklermişim gibi, sen elma dersen çıkar armut dersen çıkmazmışım gibi. bir gün ölürsem en çok da seni görememek kokunu içime çeke çeke şakaklarından öpememek canımı yakar sevgilim. biliyorum ben istenmeyenim biliyorum ben yasaklıyım. tıpkı bi hastalık gibi. bir ''sır''. 27 senelik hayatımda kendime çektirdiğim acı ama bir o kadarda bal.. özlüyorum sevgilim yanağımı okşayışını, kafamı uzun uzun öpüşünü bana gülümsemeni özlüyorum sevgilim.. insanlar bana deli gözüyle bakıyor.. hiç unutmuyorum bir arkadaşım bana '' hayatımda senin kadar kendine acı çektiren birini görmemiştim'' dedi.. bana kimse bir şey sormasın istiyorum. nasıl olduğumu neler yaptığımı nasıl gittiğini sormasınlar. cevabının canımı yakacağını bildiğim soruları sormasınlar. ''hep diyorum ya kimse beni kafamın içindeki sesler kadar incitemez'' diye. sana bir sır vereceğim sevgilim.. çok incitiyor.. bana söylenenler değil inan benim içimdeki aşka, sevgiye söylenenler canımı çok yakıyor sevgilim.. kalbim sıkışıyor göğsüm daralıyor karam.. hayır ağlamıyorum ağlamak istemiyorum .. sadece kafamı omzuna gömüp oradan kalkmak istemiyorum.. sadece biraz sesini duymak istiyorum ve şefkatini dileniyorum senden.. çok mu acizim? çok mu çaresizim? önemi yok kalmadı sanki. seni severken her gün intihar ediyormuşum öyle diyorlar.. önemi yok sevgilim.. önemi yok.. sadece nalan seni çok özlüyor kara meleğim..

06.10.23

[nalandannotlar]

Seni güneş sandım kendimi ay, tutulmalıydım;

sevgili sevgilim açıkçası bir ay tutulmasının bu kadar yakıcı ve yıkıcı olduğunu bilmiyordum. yanındayken ya da seni düşündüğümde içimin alev alev yanarken ellerimin buz gibi olmasını mideme giren kramplara aldırış etmeden gözlerime gelen yaşları geri iterek sana sarılmayı ve o anda kalmayı.. o anda kalmak için neleri feda edebileceğim konusunda çok tehlikeli görüyorum kendimi ama yetmiyor.. maalesef.. hala acıyor kırılan yerleri kalbimin yalan söyleyemem ama işte bu amalar.. yaramın da sen merhemiminde sen oluşu bana hayatımın verdiği en büyük ders istinasız. geçmiyor sevgilim. bu sevgi altında kalıyorum ve kalkamıyorum altından. gardımı düşüren omuzlarımı tartamadığım bu aşk beni alt ediyor. inan ki pişman değilim sadece bizi baştan yazmayı çok isterdim. hem de her şeyden çok en başından başlayıp sadece ikimizin olmasını çok isterdim. sevgilim, nelerle savaştığımı bir bilsen.. içimde verdiğim bir mücadele var ve kendimle verdiğim bu savaşta galip çıkan hep sensin.. herkesin bu hayatta bir doğuş amacı var yaşamak, gezmek, başarmak, okumak vs vs.. benim yumruk kadar kalbimin de atma sebebi var oluş sebebi senmişsin. :) özür dilerim seni bu kadar çok sevdiğim için. bir insanın yokluğu kimsesiz ve yetim hissettirmemeli sevgilim.. bu yokluğun beni bu kadar aciz ve savunmasız kılması sinirlerimi bozuyor.. anlamı yok bir anlamı yok. siz hiç böyle sevdiniz mi bilmiyorum ama korkuyorum. hasta mıyım? takıntılı mıyım? diye çok düşündüm. ama bu bir takıntı değildi . ben kalbimi bir adamın avucunun içine bıraktım ve bu her anlamda böyle. bir adamın gülüşüyle can buluyor dudaklarım aralnıp gülümseyebiliyor. evim o geldiğinde bir yuva gibi kokuyor. harici çatısı olmayan köhne bir harabe. o yokken güneşlikleri hiç açmıyorum çünkü benim gün ışığım ta kendisi.. onun sıcaklığıyla ısınıp onun buz gibi soğukluğuyla donabilirim. ve biliyorum ki onun sevgisiyle öleceğim. onun için ya a onun yolunda can vereceğim ve bu inanın hayatta meziyet sayabileceğim türden bir şey. özür dilerim anne ve baba. size verebileceğim sevgiyi bile sevdiğim adama verdiğim için. üzgünüm ama onun gibi hiç saçlarımı okşamadınız. onun gibi bana bakmadınız. düştüğümde kaldırmadınız. bırak düşmeyi takılmama bile izin vermediği zamanları biliyorum. ben bir cam fanusun içinde kimsenin bilmediği bir halde onu beklemeyi kendime ömür biçtim. bu bir suçsa kimsenin suçu yok. hayattaki tek amacım onun olup onu yaşayabilmekti. ama devamını yaşamayı çok istedim üzgünüm.. dünüm, bugünüm ve yarınım o nasıl isterse .. tek bi hamlesiyle beni dünya üzerinden silebilecek güce sahip üzgünüm.. nalan olmak da zor kara melek olmak da güç.. 05.10.23