neslinn - Tumblr blog

[neslinn]

"Ne yapsam olmadı , ne çare unutamadım gitti."

[neslinn]

Gözleriniz çok ses çıkarıyor, albayım...

[neslinn]

Bir kadını diz kapaklarından öpmekten ala şiire rastlamadım henüz, üvercinka hariç. Çünkü bir kadını diz kapaklarından öpmek; "bugüne dek tüm düşmüşlüklerinden, yaralarından, kanından, izinden, acından, öpüyorum şifa niyetine." Demektir bir nevi."çok düştüm parçalandım, örselendim, öp de geçsin" diyemeyen bir kadının sessizliğini duymaktır."seni anlamak için harflere ihtiyacım yok, ruhunla ruhum aynı lisanı hissediyor" diyebilmektir. "Yanaklarından, dudaklarından, alnından, belki omuzlarından, avuçlarından öpmek aşkın yaradılışın da var ama diz kapakların sevdaya dahil" de demektir aynı zamanda.o kadını çaresizliğinden ve bir o kadarda gücünden öpmektir. düşmüşlüğü kadar ayağa kalkmışliginden öpüp onore etmektir. Önünde diz çökmektir. Saygıdır. Kabulleniştir, çok şeyi. Kudretine, sabrına, sarsılmışlığına, sancilariyla baş edebilecek kadar dayanıklı oluşuna ve de... kırılmak yerine bükülmeyi öğrenebilişine hayran olmaktır. Beni daha önce hiçbir adam diz kapaklarımdan öpecek kadar yüce sevmedi. Ben de zaten hiç bir adama dizimdeki yaraları gösterecek kadar güvenmedim ya da cesur değildim, bilemiyorum. Övünmek için söylemiyorum ama bana çok şiir yazıldı. İçlerinde çok sağlamaları vardır. Şiir gibi şiirler! Ama yine de bana yazılacak en güzel şiir diz kapaklarıma bı dudağın bırakacağı şefkattir. O şefkatin bana değmesine müsaade edebileceğim kadar bana şeffaf olan bi adamın içidir. Kağıtla kalemle herkes bir şeyler yazıp çizebilir, mühim olan bi kadına bir şiirle birlikte olduğunu hissettirebilmektir. Sevdası bile dejenere olmuş bı jenerasyona bu söyledikleri abartı gelebilir elbette ama inanıyorum; hala sevdanın hakkını verecek yürekler var. İnanıyorum. İnanıyorum çünkü, inanırsam var olur.