osadecebiri - Tumblr blog

osadecebiri · 4 years

Text

Kırık Değilsin, Halen Öğreniyorsun.

Çok uzaktım. Ailemden, memleketimden, kendimden. Uzaklaşmak istemiştim. Bu benim daha yalnız hissetmeme sebep oldu. Ülkemizde çok gencimiz benzer duyguları ve hisleri yaşıyor. Hava güneşli olabilir ama güneşliyken insanın ruh hali yağmurlu ise bu problemdir. Kimsenin yeteri kadar dinleyemediği, anlayamadığı bir yüzyılda yaşamak ne kadar üzücü. Kolay değil. Dünyanın içler acısı bir hale dönüşmesi. Ruh ürpertici. Saçma ve korkunç. Neden bu haldeyiz?

Öğrenme açısından bu yılın çok verimli olduğunu söyleyebilirim; Mart ayında tüm dünyayı yakıp kavuran akla sığmayacak bir virüsün ülkemize ve tüm dünyaya hızlı şekilde yayılması, insanoğlunun şanssızlığı mı, virüsün doğanın bizi cezalandırması mı yoksa bir laboratuvarda üretilmiş olan insanoğlunun kendi ırkından almaya çalıştığı intikam mıydı? Ödenen bedel neydi? Her açıdan olumsuz sonuçlar elde ettiğimiz bu kabustan halen uyanamadık; ellerimizi açtık, gözlerimizi kapattık ve içimizdeki ruhumuza seslendik, dualar ettik fakat izlediğimiz şu acı verici manzaralara çok kez göz gezdirmeye ihtiyacımız var.

İnsanoğlunun akıl sağlığını kontrol edememesi oldukça korkunç bir şey. Ülkemizdeki sorguladığımız adalet aslında yok olmasında değil, var olup onu koruyamamızdaki büyük sorun; eğitime verdiğimiz değer ile bir kadına verdiğimiz değer aynıdır. Trajik. Yanlış. Sonu gelmeyen bir fırtınadır. Bu fırtınanın içinde boğulan babalar, ağabeyler, erkek kardeşler ve erkek çocuklarıdır. Genelleme olarak kadın cinayetleri ve erkek cinayetlerini de göz önünde bulundurduğumuzda bu manzaraların acı verici bir örneğidir. Yeni doğurmuş bebeğini poşete koyup çöpe atan bir annenin, ikinci kadın eşinden dolayı doğan kıskançlığın sonucuyla öldürülen erkek cinayetin, tacizin, tecavüzün, pedofilinin, hepsi insanoğlunun yaratmış olduğu ve eğitimsizliğinden kaynaklanan yanlışlardan birkaç örneğidir. Yeniden göz gezdirmemiz gereken çok şey var. Peki çözüm ne olmalı? İnsanı delirten, gittiği yoldan saşmasına ne sebep oluyor olabilir?

Dilimiz, dinimiz, rengimiz, ırkımız, tüm farklılıklarımız ne olursa olsun; hisleri, duyguları, düşünceleri olan her canlı insandır. Biz insanız. Dünya denen şu gezegende tesadüfen geldiğimiz soluduğumuz bu hayatta, insanoğlunun ayrımı sizce de yanlış değil midir? Neden hepimizin aynı dünyada yaşadığımızı ve ailemizden, geçmişimizden gelen farklılıklarla birlikte neden ülkemizde hepimizin aynı topraklarda olduğunun farkına varamıyoruz? Neden öldürüyoruz? Neden bombalıyoruz? Ne istiyoruz? Bize ait olmayan bu toprağa belli bir süre sonra tekrar vereceğimiz canı, hangi öfkeyle, bilgisizlikle ve canilikle alıyoruz? Sizce de tüm ayrımlar, katliamlar yanlış degil midir? Acı verici.

Bu yıl düşünme açısından çok vaktim oldu. Her sene tekrar ettiğim gibi; iyi zihniyetimi korudum ve bunun için şükrediyorum. Hastalıkların, ölümlerin, kötülüklerin çoğalmasıyla birlikte üzücü gerçek şu ki; adil olmayan bir dünyada yaşıyoruz. Bebekleri öldürüyoruz ve katlediyoruz. Kaçıncı yüzyıldayız? Eğer herkes sevmenin güzelliğine ve verdiği o doyumsuz hissiyatına şahit olabilseydi - silahlar ellerde, bombalar hava da olabilir miydi? İnsanları, hayvanları, yaşadığımız tüm güzellikleri koruyabilsek; pompalı tüfekle vurulmuş ve hayatını canice kaybetmiş olan bir kedi şu an o sevgiyle, kafası okşanıyor olmaz mıydı? Köpeklerin masumluğu, dürüstlüğü, güvenirliği bazı insanlar da görülememesi ne kadar korkunç ve aynı zaman da çok acı vericidir.

Eğer geriye dönüp bazı şeylere baktığımızda değiştirmeye çalışsaydık; nasıl insanoğlu olurduk? Ki yalnız değilim bu konu da. Dünyada halen iyi insanlar da var. Şimdi o insanlardan olduğun için sana teşekkür etmek istiyorum. Kırık değilsin, halen öğreniyorsun. Güçlü olmayı öğreniyorsun. Dünyanın halen bu şekilde dönmesine rağmen iyi bir kişi olmaya devam ediyorsun. Sabrediyorsun. Seviyorsun ve sayıyorsun. Dualar ediyorsun. Her şeyi ve herkesi olduğu gibi kabul edip, doğrularını ve yanlışlarını ayırt ediyorsun. Elbet gün gelir belki yaşadığımız bu dünya hayal ettiğimizden daha iyi, güzel, sevgi ve saygı dolu bir yer olur. Çocukların açlıktan ağlamadığı, bir gencin ellerini kana bulamadığı, elbette bir babanın eşini ve çocuklarını katletmediği, tüm bu akıl almaz olayların yaşanmadığı bir yıl, en azından iyileşme görüldüğü bir sene olması dileğiyle. Yeni yılın kutlu olsun...

31 Aralık 2020