otadam

[otadam]

İnsanların aptallık ve egolarının bir sınırı gerçekten yok.

Komşuda bir köpek var canavardan bozma birşey.

Hareket eden herşeye diş geçirmek için uğraşıyor ki köpek alanını koruma derdinde genelde.

Aptallara hakaret olacak kadar mal ve egolu bir tip köpeğin zincirinin ulaşabileceği son noktadan bir adım ötede köpeğe saçma sapan laflar ediyor.

Abe heyran vs Diyarbakır şivesi ile alaylı bir üslup ile eğleniyor kendince ben ve arkadaşım izliyoruz

Sonra onunla eşdeğer zekada bir başkası geldi ve köpeğe kıtmirin selamı var dedi.

Öyle deyince köpek ısırmaz ve havlamazmış mış.

7 uyuyanlarin köpeğiymiş kıtmir köpeklerin atası imiş.

Anlattı o ara öğrendik bu bilgiyi de.

Bu alaylı üslup 10 dakika sürdü ki uzaktan bakınca hangisi havlıyor belli değil.

Sürekli aynı cümleler ile köpekle alay etme derdindelerdi ki köpek zincirden kurtuldu.

İki aptaldan birinin bacağına dişlerini geçirdi ve savurmaya başladı.

Beş on saniye sürdü tüm olay o aptalla.

Ve kaçmaya çalışan diğer selam getiren aptalı yakaladı ki onun bacağına değil kalçasına geçirmiş dişleri.

Neyse sahibi geldi tuttu komşular yardım etti filan derken hastanelik oldu elemanlar bindirdiler bir arabaya götürdüler.

Arkadaşa dönüp komşunun köpeği ateistmiş lan dedim.

Güldük geçtik öyle.

Buradan çıkarılacak ders nedir bilmem ama benim anladığım şu.

Her duydugunuza inanmayın adamın götünü keserler.

Bizzat şahit oldum..

[otadam]

Genç ve çok güzel bir bayan beni bu akşam için kahve ve dondurma yemeye davet etti.

Aramızda çok yaş farkı var sen yaşıtlarınla takıl desemde ikna olmadı.

Milkshake ve limonlu kavunlu dondurma için sözleştik.

Hadi bakalım neler olacak.

[otadam]

Fotokopi insan,

[otadam]

Sessiz sedasız af çıkardılar.

Ne kadar it kopuk varsa salıyorlar.

[otadam]

Gündüz vakti korku filmi hiç keyif vermiyor.

Korkusu olmayan, eğlenecek olan bir arkadaşı alıp gece mezarlıkta filan mı izlesek film.

Zombi filmleri de berbat bu aralar.

[otadam]

Dayı nerelerdesin dayıı

İçmişin şarabı;)

Olm şifreli şifreli konuşma

Arapla filan işimiz yok.

Kendi halimizde takılıyoruz.

[otadam]

Tanıştığın her insanda yeni bir karakter oluşturuyorsun ve insanların seni anlamadığını söylüyorsun.

Sabitin yok, kuralların yok, arkadaşın yok.

Yalnızlıktan şikayet ediyor ama kimseye aynı davranmıyorsun.

Sen bu hayatı yalnız yaşayacak ve yalnız öleceksin.

Bir mezarın ama yüzlerce kişiliğin olacak.

Bozuksun, düzensiz, tutarsızsın.

Ve tuhaf olan ne biliyor musun?

Bu halini bile savunuyorsun.

"Ben buyum" diyerek, içine sığınıyorsun o boş kabuğun.

Ne zaman biri seni çözmeye çalışsa, hemen şekil değiştiriyorsun.

Kendini korumuyorsun, kendinden kaçıyorsun.

İnsanlar sana yaklaşınca bir maskeyi indirip diğerini takıyorsun,

çünkü seni gerçek halinle görürlerse, tiksinirler sanıyorsun.

Ama asıl çürüme orada başlıyor.

Kendinden tiksinme noktasında.

Herkesin seni terk ettiğini düşünüyorsun ama

sen daha kimseye gerçekten gelmedin ki.

Kendine bile misafirsin.

Evinde bile yabancısın.

Ve belki de bu yüzden…

İnsanlar seni anlamıyor değil, sen onların anlayabileceği bir hal bırakmadın ardında.

Damarlarında karakter erimesi var,

bir gün cesedin bulunsa, adli tıp bile kime ait olduğunu çözemez.

Kimsin sen?

Bize değil kendine ver cevabı..

[otadam]

Görünmek için yaşarsan, kaybolarak ölürsün.

Çünkü kim olduğun değil, kim olarak algılandığın üzerine kurarsan hayatını; her aynada biraz daha silinirsin.

Kendin olmaya cesaret edemeyip vitrin olmaya kalkarsan, sonunda raflara kaldırılan tozlu bir figür olursun.

Seni sen yapan içindeki sessizlikken, başkalarının alkışına bağımlıysan, sustuklarında yıkılırsın.

Ve işte o zaman, herkes seni tanıyor sanırken, sen bile kendini unutursun.

Görünmek, kaybolmanın en makyajlı halidir..

[otadam]

Kötülüklerin anası ile birlikte oturuyoruz..

@bihunimeksik sağlığına!

[otadam]

Birinin kafasında yaşattığı beni,

ben yaşatmak zorunda değilim.

Senin beni ne sandığınla ilgilenmiyorum.

O senin kafanın yanılgısı,

benim taşıyacağım bir yük değil.

İnsanlar, istediklerine ulaşamayınca,

senin kafanı kendi yalanlarıyla boyar.

Sana değil, uydurdukları "sen"e küfrederler.

Sen bir adım çekildikçe,

onlar seni zihinlerine hapseder.

O pis hayal dünyalarında,

sana biçilmiş bir rol vardır:

Uysal, sessiz, kabullenmiş bir versiyonun.

Ama işte, ben o değilim.

Ben kafasının içi karanlık bir sokak gibi

hiç susmayan biriyim.

Benim içimde bağıranlar var.

Benim içimde her gün çıkan yangınları

kimse üstlenmiyor.

O yüzden kimsenin filminin figüranı olmayacağım.

Senin hayal kırıklıkların,

benim gerçeğimi değiştirmez.

Sen beni olduğum gibi taşıyamıyorsan,

bırak düşünsün beynin seni..

Ben çoktan oradan indim.

Kimseye ait değilim.

Senin beklentilerinle şekillenecek kadar esnek değil bu ruh.

Eğer bana bir rol biçtiysen kafanda,

o sahneyi yak,

çünkü ben orada oynamayacağım..

Kaçırdığın yaşam ve fırsatlar senin sorunun.

Pişmanlığın öfkesini kendi içinde yaşa..

[otadam]

Bir süre önce, içimde biri öldü.

Kimse cenazesine gelmedi.

Bir isim bile bırakamadım mezar taşına.

Sadece ben biliyorum orada yatanın kim olduğunu.

O, ben değildim.

Ama bendim.

Belki de hayata kalbimi değil, sadece bedenimi sürükledim yıllarca.

Nefes alıyor gibi yaparak yaşadım.

Gözlerim açıktı ama hiçbir şeyi görmüyordum.

Kalabalıklar arasında kayboldum ama kimse fark etmedi.

Kendi içimde sessiz çığlıklar atarak süründüm.

Birilerinin beni duyması için değil.

Kendime var olduğumu hatırlatmak için.

Sonra biri geldi.

Ne sevgiliydi, ne kurtarıcı.

Sadece sordu:

Gerçekten iyi misin?

İşte orada uyandım.

Karanlığımın bir adı olduğunu fark ettim.

Kendimi öyle ustaca saklamışım ki, ben bile bulamamışım.

Ama o soruyla birlikte

Yıllardır içimde sus pus duran o yanım, yumruğunu göğsüme vurdu:

Buradayım lan!

Yaşıyorum ben!

Yani şimdi, uyandım.

Ama hala nefes nefeseyim.

Çünkü yaşamak

Uyumaktan daha fazla cesaret istiyor.

Ve bazen, sadece bir isim yeter

Seni kendine getirmeye.

O yüzden bugün kendi adımı sessizce fısıldıyorum:

Oğuz.

Hadi geri dön..

[otadam]

Tanışabilir miyiz?

Elbette hayır.

Ne münasebet.

Sonra başımıza bir sürü iş çıkacak..

[otadam]

Bir şarkı bırak��n da gecemiz şenlensin..

[otadam]

Parçalara ayrılmış inançlar,

Öfke dolu bakışlar..

[otadam]

Rakı içerken türkü söylüyorum, abi sen ne güzel türkü söylüyorsun diyor.

Sen birde bana sor nasıl söylüyorum.

Neyse içelim..

[otadam]

Öğlen güneşi,

Gölgede çay sigara..

[otadam]

Senin düşüncen sadece performans.

Duruşun sadece estetik.

Çünkü sen zinciri kırmadın, sadece daha havalı bir şekilde taktın.

Bir zincir boyuna dolanmışsa, onu altın yapman seni özgür yapmaz, sadece daha pahalı bir esir eder.

Ben toplumdan ayrı değilim.

Ben çürümeyi seçtim, çünkü steril olanın içi boştur.

Ben zincirimin pasıyla konuşuyorum, sen hala parlatmakla meşgulsün.

Sen zincirini fular gibi takmışsın, aynada entelektüel bir poz kesiyorsun.

Benim zincirim boğazımı sıkıyor ama en azından rol yapmıyorum.

Birysey olarak kaybetmek önemsiz, kitlesel bir kayboluş var farkında değilsin.

Hala duygularının peşinde dolaşıp incinmişlik arıyorsun.

Yapma üzerler,

Yapma,